Hinovel
App Store
Google Play
คลังหนังสือ
บท
ตั้งค่า
ตอนที่ 6 “แฟนเหรอ!"
“ไม่เอาค่ะ พี่เวย์คะฟางไม่คิดว่าพี่เวย์จะพูดจริง ๆ เรื่องที่จะคบกัน”
“ไหงงั้นล่ะ ทั้งกินข้าว พามาซื้อของและนอนด้วยกันทั้งวันทั้งคืน มีเซ็กส์แบบเสียบสด…อื้อ”
ฟางหันมาปิดปากเขาทันที ไม่คิดเลยว่าคนที่สุขุมอย่างวิชญะจะพูดมากและพูดตรง ๆ ออกมาแบบนี้ได้ สมัยเรียนเขาก็เป็นแบบนี้หรอกเหรอไม่เห็นเหมือนที่เธอคิดเอาไว้เลยสักนิด
“ปิดปากพี่ทำไมล่ะ ก็พูดเรื่องจริงทั้งนั้น”
“ฟางขอคิดดูก่อนไม่ได้เหรอคะ”
“ต้องคิดอะไรอีกหรือว่าฟางยังลืมอดีตกับแฟนเก่าห่วย ๆ อย่างไอ้คนเฮงซวยเมื่อวานไม่ได้”
“ไม่ใช่นะคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเขาสักหน่อยฟางก็แค่...”
ไม่คิดว่าแค่พูดถึง คนที่กำลังพูดถึงก็โทรเข้ามา เมื่อฟางเห็นเบอร์ที่หน้าจอก็แปลกใจแต่เวย์หยิบมือถือของเธอมา
“พี่เวย์ ทำอะไรคะ”
“รับปากไหม ถ้าไม่รับปากพี่จะเล่าให้เขาฟังว่าเมื่อคืนเราทำอะไรกันบ้าง”
“พี่เวย์! ไม่เอานะคะ มันไม่ใช่แบบนั้นพี่อย่าทำแบบนี้”
“หนึ่ง…”
เขานับเพื่อจะกดรับสาย ฟางไม่คิดว่าเขาจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้มาก่อน
“ก็ได้ค่ะ ฟางจะคบกับพี่เวย์ ห้ามรับสายเขานะคะ”
“แน่นอน…ฮัลโหล”
ฟางเบิกตากว้างเมื่อเวย์รับสายของภาคภูมิต่อหน้าเธอซึ่งครั้งนี้เอาเบอร์ของแม่ของเขาโทรมา เมื่อปลายสายได้ยินเสียงก็แปลกใจที่มีผู้ชายรับสายของชนิตรา
“นั่นใครครับ”
“แล้วไม่ทราบว่าคุณโทรหาใครครับ”
“นี่ใช่เบอร์ฟาง เอ่อ คุณชนิตราหรือเปล่า”
“ใช่ครับผมเป็นแฟนของเธอคุณมีธุระอะไรหรือเปล่า”
“แฟนเหรอ!"
เสียงปลายสายลอดออกมาจนเธอได้ยินชัด แม้แต่เวย์ก็ต้องดึงมือถือออกและเริ่มโมโหเมื่อถูกตะโกนใส่ แต่เขากลับพูดด้วยเสียงเรียบ ๆ กลับไป
“ใช่ ผมชื่อวิชญะเป็นแฟนของฟาง ถ้าคุณไม่มีธุระอะไรก็แค่นี้นะ เสียเวลาผมอยู่กับฟาง ไอ้งั่ง”
เสียงของภาคภูมิดังขึ้นหลังจากนั้นแต่ฟางกลับฟังไม่รู้เรื่องเพราะเวย์ตัดสายทิ้งและตัดสินใจบล็อกอีกเบอร์เข้าแบกลิสต์
“พี่เวย์ทำไมถึงไปพูดกับ… เขาแบบนั้นละคะ”
“แล้วที่มันพูดกับฟางเมื่อวานไม่รู้สึกโกรธบ้างเหรอ”
“นั่น! ฟางก็สาดกาแฟใส่เขาไปแล้วยังไงละคะ”
“นั่นมันก็ดีมากอยู่หรอกแต่แค่นี้คงไม่พอ มันปากหมาขนาดนั้นแล้วยังกล้าบอกเลิกฟางในวันเกิดอีก สมควรโดนมากกว่านี้อีกนะนี่ถ้าไม่เห็นว่า…”
ฟางยิ้มและส่ายหัวออกมาเล็กน้อย ไม่คิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานเวย์จะเห็นทั้งหมด ทำให้เธอหายอายในทันทีเมื่อเห็นเวย์ที่โกรธแทนและนั่งด่าภาคภูมิไม่หยุด
“กัปตันไม่ควรจะโมโหง่ายแบบนี้ไม่ใช่เหรอคะ”
“ปกติก็ไม่เป็นหรอก”
“ฟางอิ่มแล้วค่ะ”
"อิ่มแล้วเหรอ งั้นก็กินยาก่อน"
เขายื่นยาคุมฉุกเฉินออกมาให้เธอพร้อมกับน้ำเปล่าที่เทใส่แก้วให้ เมื่อออกมาจากร้านอาหารทั้งคู่ก็เดินกลับออกมาที่ลานจอดรถซึ่งเวย์บอกแล้วว่าจะไปส่งเธอ ฟางไม่ได้ว่าอะไรเพราะถึงเถียงก็ไม่ชนะเขาอยู่ดี
คอนโดฟาง
“ที่นี่แหละค่ะ”
“อ้อ ที่นี่เอง แล้วปกติต้องทำงานหรือเปล่า”
“ช่วงนี้พักก่อนค่ะเพราะงานเก่าพึ่งจะออกไปฟางว่าจะเริ่มเขียนเรื่องใหม่อีกสองสามวัน”
“งั้นก็ดี”
“ดียังไงคะ เอ๊ะ! พี่เวย์”
เธอเห็นเวย์เดินลงจากรถจึงรีบเดินตามลงไป เมื่อเห็นเธอลงมาก่อนที่เขาจะไปเปิดให้ก็รีบล็อกรถและจับมือเธอเข้าไปที่คอนโดหรูทันที
“เข้าออกมีคีย์การ์ดหรือเปล่า ต้องตรวจสอบก่อน”
“มีค่ะ มี รปภ. ร้านสะดวกซื้อก็อยู่ใกล้ ๆ ไม่มีอันตรายหรอกฟางอยู่ที่นี่มาสี่ปีแล้ว”
“สี่ปี ตั้งแต่เรียนจบเหรอ”
“ค่ะ”
“รีบเปิดประตูสิรออะไรล่ะ”
“พี่เวย์ไม่กลับบ้านเหรอคะ”
“นี่พี่อุตส่าห์พาไปซื้อของ ไปกินข้าวพอมาส่งก็จะไล่กลับเลยเหรอ ใจดำกับแฟนเกินไปหน่อยไหมครับ”
“ไม่ได้ขอร้องสักหน่อย”
“หืม ว่าไงนะ”
“ไม่มีอะไรค่ะ”
เธอบอกระหว่างที่ยกกระเป๋าใบเล็กขึ้นไปแตะที่ประตูเพื่อเปิดประตูเข้าไปในตัวตึกก่อนจะกดหมายเลขชั้นเพื่อเรียกลิฟต์ลงมารับ เวย์ทำตัวสบาย ๆ เมื่อเดินเข้าไปในลิฟต์ที่พึ่งจะมีคนเดินออกมา
สาว ๆ สามคนที่พึ่งเดินออกมามองเขาเป็นตาเดียวจนฟางเริ่มหงุดหงิด เธอเดินนำเขาเข้าไปก่อนที่เวย์จะเดินตามและดึงเอวเธอเข้ามากอดและเริ่มหอมแก้มเธอต่อหน้าคนที่มองอยู่จนคนหน้าลิฟต์หันหน้าหนี
“พี่เวย์! ปล่อยเลยนะ”
“หึงก็ยอมรับว่าหึงสิ”
“ใครหึงกันล่ะคะ”
“แล้วกระแทกปุ่มลิฟต์ทำไม สายตาฟาด ๆ นั่นอีกคิดว่าจะปากแข็งได้นานเหรอ”
มือสองข้างของวิชญะล้อมเธอเอาไว้ในลิฟต์และสบตาเธอจนฟางรู้สึกวาบหวิวพิกลแต่ไม่ใช่เพราะลิฟต์ เมื่อประตูลิฟต์เปิดที่ชั้นแปดเธอจึงรีบเดินนำเขาออกไป เวย์เดินยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นแฟนสาวของเขาหน้าแดงจัดเพราะความอาย
“ถ้ารู้ว่าน่ารักขนาดนี้ครั้งนั้นไม่ปล่อยไปหรอก”
เมื่อเธอเดินไปที่หน้าประตูและกดรหัสห้องของเธอเขาก็สังเกตเห็นบางอย่างซึ่งมันง่ายจนแทบไม่ต้องมอง
“สองสองหนึ่งหนึ่งงั้นเหรอ”
“พี่เวย์!”
“อะไรล่ะ ไม่คิดว่าจะตั้งรหัสง่าย ๆ แบบนี้ไม่เดาง่ายไปหน่อยเหรอนี่มันวันเกิดฟางนี่”
เธอสะดุดและรู้สึกแปลกใจเมื่อเวย์รู้ว่าเป็นวันเกิดของเธอ
“พี่เวย์รู้ได้ยังไงคะว่าเลขนี้คือ…”
“อ๋อ เอ่อก็เลขมันจะเป็นอะไรได้ล่ะ เบอร์โทรก็ไม่ใช่เพราะพี่บันทึกไว้แล้ว ก็เหลือแค่เลขวันเกิดเท่านั้นไม่ใช่เหรอเพราะมันเป็นวันที่ของเมื่อวานนี้เอง”
เมื่อเธอเดินเข้าไปในห้องเขาก็พบว่าคอนโดของเธอหรูหราไม่น้อยหน้าคอนโดราคาแพงใจกลางเมืองของเขาเลยแม้ว่าจะเล็กกว่านิดหน่อยแต่สิ่งอำนวยความสะดวกครบครันมีทั้งห้องครัวแยกและห้องนอนซึ่งมีถึงสองห้อง
อีกทั้งของที่ถูกจัดวางเอาไว้อย่างเป็นระเบียบ มีแค่โต๊ะทำงานของเธอที่มีคอมพิวเตอร์วางอยู่เท่านั้นที่ค่อนข้างรก
“จัดห้องได้น่ารักมาก”
“ขอบคุณค่ะ พี่เวย์จะดื่มน้ำหน่อยไหมคะ”
“ก็ดี พี่ขอล้างมือหน่อยสิ”
“ทางนี้ค่ะ”
เธอเดินนำเขาไปที่ครัวและเปิดน้ำอุ่นให้เวย์ล้างมือ ฟางเดินไปเปิดตู้เย็นและยกขวดน้ำแร่ออกมาและเทใส่แก้วสะอาดเพื่อนำมาให้เวย์ดื่มแก้กระหายซึ่งเธอก็ดื่มไปแล้วหนึ่งแก้วเช่นกัน
“พี่เวย์จะบินอีกทีเมื่อไหร่เหรอคะ”
“ทำไม ถามแบบนี้อยากจะแอบหนีเที่ยวที่ไหนเหรอ หรือว่าจะเริ่มเช็คเวลาแฟนแล้วเหรอครับ”
“เปล่านะคะฟางก็แค่ถามดูเท่านั้น แล้วไม่รีบกลับไปพักผ่อนเหรอคะนี่ก็ดึกแล้ว”
“นั่นสินะ นี่ก็ดึกแล้วจริง ๆ ด้วยนั่นแหละ อีกอย่างก็ยังไม่ค่อยชินกับเวลามากเท่าไหร่ถ้าขับรถบ่อย ๆ อาจจะมีอาการน้ำในหูไม่เท่ากัน”
“จริงเหรอคะ ถ้าอย่างนั้นต้องทานยาอะไรป้องกันเอาไว้หรือเปล่าคะ ฟางไม่มีความรู้เรื่องพวกนี้เลย”
“ไม่ต้องขนาดนั้นหรอกพี่ไม่เป็นไรแค่ได้นอนพักก็หายแล้ว”
“อ้อ ค่ะ”
“จริงสิ อีกสองวันพี่มีนัดกับเพื่อน ๆ สมัยมหาลัยอาจจะดื่มกันนิดหน่อย”
“ค่ะ แล้ว...”
“ก็รายงานไงละครับเผื่อว่าฟางอยากจะรู้”
ฟางเริ่มทำตัวไม่ถูกเพราะเธอเองก็ไม่เคยทำแบบนี้กับภาคภูมิมาก่อน โดยปกติเธอจะไม่ถามว่าเขาจะทำอะไร ไปที่ไหนกับใครเพราะมันเป็นการก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวจนมากเกินไป และอาจเป็นเพราะเธอไม่จู้จี้ไม่เซ้าซี้และน่าเบื่อ จึงทำให้เขาคิดว่าเธอไร้ความรู้สึกและตายด้าน
“ฟางคิดอะไรอยู่ อย่าบอกนะว่าขนาดอยู่ต่อหน้าแฟนตัวเองก็ยังคิดถึงคนอื่นอยู่"
เวย์เดินเข้ามาจนถึงตัวเธออยู่แล้วแต่ฟางที่มัวแต่เหม่อลอยกลับไม่ทันรู้สึกตัว เมื่อเขาเดินมากอดเธอและเริ่มก้มลงมาหาจึงตกใจและเผลอคว้าเขาเอาไว้ นั่นก็เข้าทางเวย์เช่นกัน
“พี่เวย์ ขอโทษค่ะฟางคิดอะไรเรื่อยเปื่อย”
“สงสัยจะเหนื่อยเหมือนกัน วันนี้พี่ก็พาเดินเสียนานเลย ไม่เป็นไรเราไปนอนกันเถอะจะได้รีบพักผ่อนพี่อยากอาบน้ำด้วย”
“อะไรนะคะ เดี๋ยวก่อนค่ะแล้วพี่เวย์ไม่กลับบ้านเหรอคะ”
“กลับสิ แต่คืนนี้ดึกแล้วพี่ก็เลยคิดว่าค้างกับฟางน่าจะปลอดภัยกว่าขับรถดึก ๆ น่ะ ร้อนจังไปอาบน้ำด้วยกันนะ”
ดาวน์โหลดแอปทันทีเพื่อรับรางวัล
