พี่สาวคนใหม่
@หนึ่งปีผ่านไป
ครืด~ ครืด~
เจเจ้ .........
"ค่ะเจ้!
("ยัยฝันพี่มีเรื่องอยากรบกวนหน่อย" )
"เรื่องขนาดไหนน๊าเจ้ถึงต้องโทรมาขอให้ฝันช่วย"
(วันเสาร์ช่วยไปรับเพื่อนพี่ที่สนามบินหน่อย เดี๋ยวพี่คุยกับพ่อแม้แล้ว)
"เพื่อนเจ้ ผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่เอะ! เดี๋ยวนะๆเจ้มีคนคบด้วยเหรอ?
(เดี๋ยวจะโดน ฉันซีเรียสนะยะ อย่าลืมล่ะ)
"หนูยังไม่รู้เลยว่าเพื่อนเจ้เป็นใครหน้าตายังไง?
(เดี๋ยวพี่ส่งรูปไปให้ โอเคร๊)
"โอเค! ว่าเเต่เจ้คุยกับแม่แล้วใช่ไหม?
(อืม! แม่บอกจะให้น้าเทอดช่วยขับรถ)
"งั้นแค่นี้นะฝันจะไปส่งองุ่นกับน้ำเทอดในเมือง"
ติ๊ด!
ติ๊ง~ ติ๊ง~
เจเจ้ : ส่งรูปภาพ
เจเจ้ : ชื่อแก้มใส
ฝันหวาน : สติ๊กเกอร์รับทราบ
ฝันหวาน : เพื่อนเจ้สวยกว่าเจ้อีกนะ
เจเจ้ : สติ๊กเกอร์มวยปล้ำ
ฝันหวาน : ฮ่า~ ล้อเล่นน่า เจ้ของหนูสวยที่สุดแล้ว
พอคุยกับพี่สาวเสร็จก็เก็บมือถือลงในกระเป๋ากางเกงยีนส์ขาสั้นที่ใส่อยู่ หลังจากที่เก็บหน่วยกิตหมดเเล้วก็ไม่ต้องเข้ามหาลัย ยื่นเรซูเม่ฝึกงานรอเขาเรียกตัว พาฝันจึงมาช่วยส่งองุ่นในไร่กับน้าเทอดแทน
"ไอ้ฝัน! ฝันเอ้ย!
"จ้า! น้าเทอด"
"ไปกันได้แล้ว ไป!!
"จ้าน้า!
@สนามบินเชียงใหม่
"แม่ช่วยฝันดูหน่อยสิพี่เขามายัง" พาฝันเอ่ยกับผู้เป็นมารดาเมื่อพี่สาวของเธอโทรบอกให้มารับใครบางคนให้
"แม่สายตาไม่ค่อยดีแกก็ดูไปเถอะยัยฝัน"
"นั่นไงแม่! ใช่ไหม?
"ไหนแม่ดูรูปซิ!
"เออ!ใช่ๆตังจริงสวยกว่าในรูปซะอีก"
"พี่แก้มใสทางนี้ค่ะ! เด็กสาวปีสี่โบกไม้โบกมือเรียกเพื่อนของพี่สาวที่เคยเห็นแค่ในรูปที่พี่สาวส่งมาให้
"เอ่อ!น้องพาฝันใช่ไหมคะ?
"เรียกฝันเฉยๆก็ได้ค่ะพี่แก้ม"
"สวัสดีค่ะคุณแม่"ร่างบางกล่าวทักทายคนที่มีอายุที่คิดว่าน่าจะเป็นแม่
"สวัสดีจ๊ะลูก ไปๆกลับบ้านเถอะนั่งเครื่องมาเหนื่อยๆจะได้พักผ่อน พ่อจอดรถรอรับอยู่"
"ไปค่ะพี่แก้มใส มาฝันช่วย" พูดจบสาวน้อยก็แย่งกระเป๋าลากในมือเพื่อนพี่สาวเเล้วลากตามหลังผู้เป็นแม่โดยมีร่างบางเดินตามจนถึงรถ
"คุณ!นี่ไงหนูแก้มเพื่อนหนูปรายฟ้า/หนูแก้มนี่คุณพ่อของปรายฟ้ากับพาฝันจ๊ะ" ปารนีย์แม่ของปรายฟ้าและพาฝันแนะนำให้ทั้งสองรู้จักกัน
"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"
"ไหว้พระเถอะลูก รีบขึ้นรถจะได้กลับไปพักผ่อน"
"ค่ะ! ทั้งสามคนรับคำผู้เป็นพ่อแล้วเปิดประตูขึ้นรถไป
@ไร่วิเศษศิลป์
หลังจากที่ครอบครัวของพาฝันไปรับหญิงสาวที่สนามบินก็พากลับถึงบ้านหรือที่เรียกว่าไร่วิเศษศิลป์ ซึ่งหลังบ้านเป็นสวนองุ่นตลอดแนวยาว ข้างๆบ้านมีสวนดอกไม้ และคาเฟ่เล็กๆไว้ตอนรับลูกค้าที่มาท่องเที่ยว บอกเลยบรรยากาศดีมากมาย
เอี๊ยดดด!!!
"หนูแก้มถึงแล้วลูก" ฉันได้ยินเสียงแว่วจึงลืมตาขึ้นมาทันที นี่ฉันคงเผลือหลับไป
"พาฝันพาพี่เขาไปดูห้องพักสิลูก"
"ค่ะพ่อ"พูดจบสาวน้อยที่บึกบึนก็ยกกระเป๋าลากของเพื่อนพี่สาวลงจากรถแล้วพาเดินขึ้นบ้านไปดูที่พัก
"พี่แก้มพักห้องนี้นะคะเป็นห้องของพี่ปรายตอนอยู่ที่นี่" พาฝันเอ่ยบอก
"อ้าว! แล้วถ้ายัยปรายกลับบ้านจะนอนไหน"
"มีอีกห้องที่กว้างกว่านี้ทางด้านโน้นรายนั้นเขามีแฟนแล้วก็ให้อยู่ห้องใหญ่ไปค่ะ"
"จะดีเหรอน้องฝัน"
"ดีแน่นอนค่ะพี่ปรายฟ้าสั่งไว้"
"ขอบใจนะน้องฝัน"
"ไม่เป็นไรค่ะฝันเต็มใจ "
"พี่เเก้มพักผ่อนเถอะค่ะเดี๋ยวเย็นๆฝันมาปลุกไปทานข้าว"
"จ๊ะ! น้องฝัน"
"ฝันไปนะคะ" พูดจบพาฝันก็เดินออกไปปล่อยให้ปล่อยให้แขกคนพิเศษได้พักผ่อน
ช่วงเย็น........
ก๊อก! ก๊อก!
"พี่แก้มคะออกมาทานข้าวได้แล้วค่ะ" เสียงสดใสเอ่ยเรียกเพื่อนพี่สาวอยู่ด้านหน้าห้อง
"จ้า! พี่กำลังจะออกไป" คนตัวเล็กพูดพร้อมกับเดินมาเปิดประตูห้องออกไปหาน้องสาวเพื่อน
"อ้าว!มากันเเล้วนั่งเลยลูก มาหนูแก้มมานั่งนี่ลูก"
"ขอบคุณค่ะคุณแม่" ร่างบางกล่าวขอบคุณแล้วเดินไปนั่งข้างๆพาฝัน
"อยู่ได้ไหมหนูแก้ม? เอกราชพ่อของปรายฟ้าเอ่ยถามเพื่อนของลูกสาว
"อยู่ได้ค่ะคุณพ่อ"
"แล้วนี่หนูแก้มฝากครรภ์มาหรือยังลูก? ปารนีย์เอ่ย
"ยะ..ยังเลยค่ะคุณแม่"
"งั้นพรุ่งนี้ให้พาฝันพาไปโรงพยาบาลนะลูกปล่อยไว้นานเดี๋ยวลูกจะไม่แข็งแรง"
"ค่ะคุณแม่ ขอบคุณทุกคนนะคะที่คอยช่วยเหลือแก้ม ฮึกก~>" ร่างบางพูดพร้อมกับน้ำตาที่รินไหลด้วยความปราบปลื้มที่ทุกคนที่ไม่เคยรู้จักกันจะช่วยเหลือเธอได้มากขนาดนี้
"อย่าร้องเลยลูกแก้มไม่ต้องเกรงใจพ่อกับแม่นะคิดเสียว่าเราทั้งสองเป็นพ่อกับแม่หนูแก้มนะลูก" ปารนีย์เอ่ย
"ฮึกก~>> ขอบคุณมากนะคะคุณพ่อคุณแม่" ร่างบางยังสะอื้นออกมาไม่หยุดด้วยความดีใจ
"แม่สัญญาจะรักหนูแก้มเหมือนลูกของแม่นะ มีปัญหาอะไรก็บอกแม่ได้นะลูก"
"ค่ะ!คุณแม่" เมื่อคุยกับปรับทุกข์แล้วทุกคนก็ทานข้าวกันต่อจนอิ่ม
"พี่แก้มขึ้นไปพักผ่อนเถอะค่ะเดี๋ยวฝันอุ่นนมขึ้นไปให้"
"พี่ขอเดินเล่นสักพักนะฝัน"
"ก็ได้ค่ะ ข้างบ้านมีศาลาชมวิว ข้างศาลามีสวนดอกไม้สวยๆพี่แก้มไปนั่งเล่นก็ได้นะคะเดี๋ยวฝันเอานมอุ่นๆให้ดื่ม"
#ตอนนี้เกือบทั้งตอนเป็นตอนที่แก้มใสหอบลูกหนี ในเรื่อง "BAD BOSS รักร้ายเจ้านายเลว"
ซึ่งใครยังไม่อ่านมีอีบุ๊คในธัญนะคะ