ตอนที่3 เร็วไปร้อยปี

ครึ่งชั่วโมงผ่านไป. . .

เรียวคิ้วสวยขมวดเข้าหาคนจนเป็นปมเมื่อหันไปเจอสายตากะล่อนของคนข้าง ๆ ที่มองมาจนรู้สึกอึดอัด ใบหน้าสวยบึ้งตึงด้วยความไม่พอใจ

แต่เหมือนการที่เธอหัวเสียมันจะเป็นเรื่องน่ายินดีสำหรับซัน!!

“นี่ยัยซินตกส้วมตายไปแล้วเหรอ?” เฟลมพูดพลางตวัดเรียวแขนงามขึ้นกอดอกด้วยความหงุดหงิด

ติ๊ง!! ติ๊ง!!

เสียงข้อความดังขึ้นดึงดูดความสนใจของคนที่กำลังหัวเสียให้หยิบขึ้นมาดูทันที

XinXin : มีปัญหานิดหน่อย ฉันขอกลับก่อนนะ ไม่ต้องเป็นเป็นห่วง ฝากขอโทษพอร์ชด้วยนะ พรุ่งนี้คุยกัน

“หึ!!” น้ำเสียงแค่นหัวเราะลอดผ่านลำคอระหง เมื่อเหลือบมองไปยังอีกโต๊ะที่บัดนี้ไร้เงาร่างสูงของคารอส ทำให้เดาได้ไม่ยากว่าเพื่อนสาวคนสวยหายไปกับใคร

เธอรู้ดีว่าซินเซียรู้สึกยังไงแต่ที่ไม่รู้คืออีกฝ่ายเป็นคนแบบไหน!!

Flame?: แกไม่ได้โดนบังคับใช่ไหม? มีไรก็บอกฉันนะซิน

เฟลมส่งข้อความกลับไป ก่อนจะเก็บมือถือเข้ากระเป๋าแบรนด์หรูด้วยความรู้สึกเหนื่อยหน่าย ถ้าต้องเจอผู้ชายแบบนี้ยอมให้เหี่ยวแห้งตายซะยังดีกว่า!!

“ยัยซินกลับไปแล้วนะ เราก็กลับกันเถอะ” เรือนร่างบางหยัดกายลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ

ซันยกแขนขึ้นขวางทางไว้ไม่ให้ออก “เธอเมาแล้ว…เดี๋ยวฉันไปส่ง” เขาพูดพลางเอียงคอมองใบหน้าสวย ที่แดงขึ้นเล็กน้อยจากฤทธิ์แอลกอฮอล์

“ขอบใจ…แต่ไม่จำเป็น” มือเรียวปัดท่อนแขนแกร่งที่ขวางไว้ให้พ้นทางและเดินไปควงแขนพอร์ช เพื่อนหนุ่มร่วมคณะดีกรีนายแบบดังทันที

ใบหน้าสวยหันมาแสยะยิ้ม “คืนนี้ฉันมีคนไปส่งแล้ว…เบ้าหน้าอย่างนายคงต้องรอชาติหน้า” พูดจบเฟลมก็เบะปากให้ก่อนจะเดินควงแขนพอร์ชออกไปจากร้านทันที

ซันอ้าปากค้างกับท่าทางหยิ่งยโสของเฟลม เกิดมาเขาไม่เคยโดนผู้หญิงคนไหน ปฏิเสธและหักหน้ากันได้อย่างไร้เยื่อใยเช่นนี้มาก่อน

เปลวไฟดวงนี้มันช่างร้อนแรงเสียจริง!!

ตอนอยู่บนเตียงจะเร่าร้อนสักแค่ไหน…ชักอยากจะรู้แล้วสิ่!!

ลานจอดรถ. . .

“ดูท่าเขาน่าจะชอบเฟลมมากเลยนะ” พอร์ชเปิดประเด็นเมื่อเดินมาถึงลานจอดรถ ดูจากสายตา ซันคงอยากจะขย้ำเฟลมเต็มที เรื่องแบบนี้ผู้ชายด้วยกันดูออก

“พักค่ะ!! ฉันไม่ได้ตาต่ำ” ถ้าต้องให้ผู้ชายแบบนั้นเอาฉันติ้วเองซะยังดีกว่า!!

“ระวังนะโบราณเขาว่า…ยิ่งเกลียดยิ่งเจอ!!” มือหนาผลักหัวเพื่อนสาวเบา ๆ

แต่คำเบาของคนเรามันคงไม่เท่ากัน เพราะเฟลมเซไปตามแรงผลักจนพอร์ชต้องรีบคว้าแขนเอาไว้ไม่ให้ล้ม “เห้ย!! ขอโทษ เฟลมเมาเหรอ?”

“ไม่ได้เมา แต่แกอ่ะแรงควาย ผลักเข้ามาได้หัวฉันแทบหลุด” ดวงตาคมหันไปค้อนใส่หนึ่งที จนคนทำรู้สึกผิดแทบไม่ทัน

จากนั้นทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปที่รถของตัวเอง เฟลมดื่มเข้าไปไม่เยอะเพราะรู้ว่าต้องขับรถกลับ เธอกดโทรออกไปหาเพื่อนสาวสองสามสายแต่ก็ไร้วี่แววว่าอีกฝ่ายจะตอบรับ

คงจัดหนักจัดเต็มกันจนเตียงระเบิดไปแล้วมั้ง!!

ก่อนหน้านี้ยังบอกจะโสดคู่กันให้เป็นตำนานสาวพันปีอยู่เลย ตอนนี้ยัยซินหนีฉันไปมีผัวซะแล้ว

ปาร์ตี้บ้านพักคนชราที่ฝันไว้คงเหลือแค่ฉันแล้วสิ่นะ

เห้ออ!!

ในขณะที่กำลังจะขับรถออกจากลานจอด สายตาก็ดันเหลือบไปเห็นร่างสูงของซัน ที่กำลังควงสาวคนใหม่ออกมาจากร้านพอดี

เดินจนแทบจะสิงกันแบบนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่ากำลังจะพากันไปไหน!!

“ได้เป้าหมายใหม่เร็วดีนิ่” เฟลมพึมพำพร้อมกับยกยิ้มมุมปากด้วยความรู้สึกสมเพช

คนแบบนี้น่ะเหรอที่จะมาหลอกฟันฉัน?

มันยังเร็วไปอีกร้อยปีนะพ่อหนุ่ม!!