ตอนที่2 คืนออกล่า

สองชั่วโมงก่อนหน้า. . .

— ZENZER PUB —

บรรยากาศที่ครื้นเครงในค่ำคืนที่เงียบเหงา ดึงดูดเหล่านักล่าให้ออกมามองหาเหล่าผีเสื้อราตรี เอากลับไปนอนชื่นชมให้จนสมใจ

ร่างสูงของชายหนุ่มที่นั่งเหยียดขาอยู่บนชั้นสองของโซนวีไอพี เขากำลังมองหาผีเสื้อราตรีสักตัวที่รู้สึกถูกใจ ด้วยสายตาที่เป็นเหมือนกับดักร้าย ล่อลวงให้พวกเธอเผลอตัวไปกับเขาได้แบบง่ายดาย

ผิวหน้าขาวเนียนผ่องที่ผ่านการดูแลมาอย่างดี บวกกับรอยยิ้มพิฆาตใจที่ใครได้มองก็ต้องเคลิบเคลิ้ม มันเป็นดั่งน้ำผึ้งแสนหวาน ที่ไม่ว่าสาว ๆ คนไหนได้มอง ก็อยากจะเข้ามาลิ้มลองกันทั้งนั้น

ดวงตาสีเทาเป็นประกายที่น่าหลงใหลกวาดมองไปรอบ ๆ ด้วยความรู้สึกเฉยชา ก่อนจะสะดุดกับร่างบางที่พึ่งก้าวผ่านประตูร้านเข้ามาด้วยท่าทางมาดมั่น

ผิวขาวออร่าที่ส่องสะท้อนกับแสงไฟในความมืดสลัว ดึงดูดสายตาของคนโดยรอบให้หันไปมองด้วยความตกตะลึง ใบหน้าของเธอสวยคมดูโดดเด่น แม้จะยืนอยู่ท่ามกลางผู้คนมากมายก็ยังสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจน

แต่ที่น่าสนใจคือท่าทางที่หยิ่งผยองไม่มีท่าทีว่าจะขวยเขินเลยสักนิด แม้จะตกเป็นเป้าสายตาของเหล่าผู้คนที่พากันหันไปให้ความสนใจ

มุมปากเรียวยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ เมื่อเห็นใบหน้าหวานของหญิงสาวที่เดินตามเข้ามาติด ๆ

เหมือนคืนนี้เขาคงจะได้ของดีกว่าที่คิด!!

ซันหันไปหาเพื่อนสนิท ที่ตั้งแต่มาถึงก็เอาแต่นั่งนัวสาวจนไม่สนใจคนรอบข้างเลยสักนิด “เห้ยย!! หยุดสนใจสาวแล้วช่วยกูดูหน่อยดิ่ นั่นใช่เพื่อนไอ้เจฟป่ะวะ”

สายตาคมตวัดไปมองตามทิศทางที่เพื่อนชี้ทันที “อืม” คารอสตอบพร้อมกับจ้องมองใบหน้าสวยหวาน ของสาวคนที่เขาเคยชิมมาแล้วครั้งหนึ่ง

บอกได้เลยว่าเธอไม่ได้หวานแค่หน้า!!

แต่ถึงอย่างนั้นเรื่องของเขากับเธอมันคือความลับระดับชาติ เพราะ‘ซินเซีย’ ดันเป็นเพื่อนที่ไอ้เจฟมันหวงนักหวงหนา

แต่ทำไงได้ก็เผลอกินไปแล้ว และดันติดใจซะด้วย!!

ในเมื่อถอยไม่ทันงั้นคืนนี้ก็ต้องจัดให้อีกสักที!!

“เพื่อนที่มาด้วยกันคือใครวะ?” ซันถามต่อพร้อมกับจับจ้องไปที่ร่างบางแบบไม่วางตา

“มึงสน?” คารอสเลิกคิ้วขึ้น เมื่อเห็นสีหน้าราวกับเจอเหยื่ออันโอชะของซัน

“แค่อยากได้” เขาตอบพลางยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มอึกใหญ่เพื่อดับความกระหายในลำคอ

“หึ!! พี่มันดุนะ” คารอสเตือนเพราะในวงการใต้ดินต่างรู้จัก เพลิง พี่ชายของเฟลมกันทั้งนั้น

“แล้วไง? กูจะเอาคนน้องไม่ได้เอาพี่มัน” มุมปากเรียวยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์

ดุแล้วไงเขาไม่สน!! ถ้าเขาอยากได้…ก็ต้องได้

คารอสไหวไหล่ไม่ใส่ใจ เพราะรู้ว่าห้ามไปก็เท่านั้น ขนาดตัวเขายังห้ามใจตัวเองไม่ได้เลย!!

ซันลุกจากโต๊ะทำทีเข้าไปทักทายซินเซีย แต่สายตาก็ดันโฟกัสแต่ใบหน้าสวยที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามเธอ ยิ่งได้มองใกล้ ๆ เธอยิ่งสวยบาดใจจริง ๆ

และแน่นอนว่าคนอย่างเขา เล็งใครไว้ไม่เคยพลาดเป้า แต่ทำยังไงยัยนี่ก็ไม่หันมาสนใจใบหน้าหล่อ ๆ ของเขาเลยสักนิด!!

“ชื่อซันนะครับ” ซันพูดพลางหย่อนก้นนั่งเบียดเรียกร้องความสนใจจากคนข้าง ๆ ทันที

“รู้แล้วค่ะ ไม่ได้พิการทางการได้ยิน” เธอตวัดสายตาคมมามองใบหน้าหวานของคนกะล่อนเพียงนิด

หมอนี่ยิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกขัดใจ!!

“สวย แถมปากดีสเปคพี่เลย” ซันยืนหน้าไปใกล้ เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้ช่าง....น่าสนใจ

“หน้าตาก็พอใช้ แต่เสียดายไม่มีมารยาท” เรือนร่างบางขยับออกห่าง เพื่อให้ชายหนุ่มรู้ว่าไม่อยากอยู่ใกล้ เพราะรังเกียจ!!

“ขอโทษที่มาช้านะ ซินกับเฟลมมานานหรือยัง”

ไอ้หนุ่มหน้าจืดเข้ามาทักทายด้วยท่าทางสนิทสนม คงจะเป็นเพื่อนที่ซินเซียบอก ว่ากำลังจะมาเพิ่มอีกคน

แต่คำต่อมาของมันฟังแล้วรื่นหูชะมัด!!

“นี่แฟนเฟลมเหรอสวัสดีครับผมพอร์ชนะ”

เฟลมหันไปชักสีหน้าไม่พอใจใส่พอร์ชและกำลังจะอ้าปากปฏิเสธ ว่าคนอย่างเธอไม่ได้ตาต่ำขนาดนั้น!!

“สวัสดีครับ...ผมซันแฟนของเฟลมในอนาคต” ซันหันมายักคิ้วให้เธอก่อนจะหันไปยิ้มให้พอร์ชอย่างเป็นมิตร

เฟลมเบะปากให้กับคำพูดที่โคตรจะหลงตัวเองของซัน “มันคงเป็นอนาคตที่ไกลมาก อาจจะชาติหน้าเลยค่ะ”

“ถ้าไกลขนาดนั้น งั้นวันนี้ฉันขอมัดจำสักหน่อยได้ป่ะ?” มัดจำที่ไม่ใช่เงินไม่ใช่สิ่งของ แต่เป็น...

“เมาเหรอคะ หรือกำลังฝันอยู่?” คนอะไรจะมั่นหน้ามั่นอุบาทว์ได้ขนาดนี้ ยิ่งคุยก็ยิ่งหงุดหงิด

“เคยได้ยินคำว่าฝันที่เป็นจริงไหม?” ใบหน้าหล่อเอียงคอส่งสายตาออดอ้อน

สยองชะมัดเลย ขนลุก!!

“กลับไปชักว่าวเอานะ อย่าฝันอะไรที่มันเกินตัว!!” เฟลมถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนจะสังเกตเห็นสีหน้าของเพื่อนสาวที่ดูเศร้าหมองลงไปจนเห็นได้อย่างชัดเจน

ต้นเหตุก็เป็นอะไรไปไม่ได้นอกซะจาก. . .

“ไม่กลับไปหาเพื่อนเหรอ บอกเพื่อนว่าไม่ไหวก็ไปโรงแรมเถอะฉันอุบาทว์ตา” ไปห้ามเพื่อนหน่อยเถอะ อีกนิดก็จะเอากันตรงนี้อยู่ละ ทุเรศ!!

“ฉะ…ฉันไปเข้าห้องน้ำนะเดี๋ยวมา” เซินเซียพูดและเดินลุกออกไปทันที คงจะไม่อยากเห็นภาพบาดตาของคารอสกับสาวที่เขากำลังคั่วอยู่

มั่วทั้งแก๊งเลยสิ่นะ!!

โดยเฉพาะไอ้ตัวที่นั่งอยู่ข้างฉัน ท่าทางดูแพรวพราวเหลือเกิน!!

แต่โทษทีนะ ฉันไม่นิยมบริโภคของสาธารณะ!!