1.แน่ใจใช่ไหม NC++

Chapter01.แน่ใจใช่ไหม NC++

หลายนาทีต่อมา....

พรึ่บ~

มือเล็กของคนที่ไม่ค่อยมีสติดีค่อยๆถอดถอนเสื้อผ้าของตัวเองออกไปจากร่างกายทีละชิ้น แม้จะรู้สึกเมาและรู้สึกมึนหัวเป็นอย่างมาก แต่ก็ใช่ว่าเธอจะไม่รู้สึกเขินอายอะไร เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่แพรไหมจะได้เปลือยกายต่อหน้าชายอื่นแบบนี้เป็นครั้งแรก

”เสร็จหรือยัง รีบหน่อยเรามีเวลาไม่มาก“ เสียงทุ้มดังขึ้นมาจากด้านหลัง ส่งผลให้คนตัวเล็กอดไม่ได้ที่จะสะดุ้ง

แต่สุดท้ายหญิงสาวก็เลือกที่จะค่อยๆใช่นิ้วเกี่ยวปราการชิ้นสุดท้ายออกไปจากสามเหลี่ยมโหนกนูนของตัวเอง

ดวงตาคมยืนสำรวจกายเล็กจากทางด้านหลังด้วยความรู้สึกปั่นป่วนบริเวณกึ่งกลางลำกายอยู่ไม่น้อย แม้ผมสีบลอนด์เข้มของเธอจะยาวปิดแผ่นหลังเนียนไว้ทั้งหมด แต่นาวินก็ต้องยอมรับว่าเพียงแค่ได้เห็นแก้มก้นสวยๆของอีกคน เขาก็ยิ่งรู้สึกอยากเห็นด้านหน้าของเธอที่เปลือยเปล่า

อันที่จริงคืนนี้เขาควรจะเข้านอนไปเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว แต่เพราะเธอ....ที่ดื้อด้าน ไม่ยอมหลับ สถานการณ์มันถึงได้กลับกลายมาเป็นแบบนี้ แต่จะให้ทำยังไงได้ในเมื่อหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้เป็นคนร้องขอให้เขาทำอะไรแบบนี้เอง

โดยปกตินาวินไม่ใช่คนที่ชอบวันไนท์สแตนหรือมีอะไรกับคนที่ตัวเองรู้จักเพียงแค่วันเดียว มันไม่ใช่สิ่งที่เขาชอบทำ ถึงเขาจะไม่มีแฟนแต่ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา แต่นาวินก็มีสาวๆอยู่ในสต๊อก แม้ภายนอกจะดูเป็นผู้ชายอบอุ่น แต่ภายในก็ใช่ว่าเขาจะขาวสะอาดไปซะทีเดียว

”หันหน้ามา“ คนที่เปลือยเปล่าเตรียมพร้อมรออยู่แล้วเช่นกัน เอ่ยสั่งอีกคนออกไปโดยหารู้ไม่ว่าแพรไหมตอนนี้กำลังยืนตัวสั่นราวกับลูกนกก็ไม่ปาน

ใบหน้าสวยสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ ในเมื่อเธอตัดสินใจที่จะทำแบบนี้แล้วมันก็คงช่วยไม่ได้ ถ้านี่คือวิธีเดียวที่จะทำให้เธอรอดจากสถานการณ์บ้าๆที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอจะทำ...

ควับ

“อึก” ดวงตากลมโตพยายามเก็บซ่อนความสั่นไหวเอาไว้ในใจ

เมื่อหันไปปะทะเข้ากับร่างสูง แพรไหมก็ต้องลอบกลืนน้ำลายลงคอไป เพราะร่างแกร่งที่ยืนเปลือยกายอยู่ตรงหน้าเธอในขณะนี้กำลังทำให้เธอรู้สึกประหม่า ขนาดตรงนั้นของเขานั้นทำให้เธอรู้สึกหายใจติดขัดขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด

นาวินใช้สายตาสำรวจร่างกายขาวเนียนอยู่หลายวินาที เขายอมรับว่ารู้สึกพึงพอใจในสิ่งที่เห็นมากกว่าที่ตัวเองคิดเอาไว้ในตอนแรก เอวคอดกิ่วที่รับกับอกอวบนั่นทำให้นาวินเริ่มรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องเช่นเดียวกัน คิดได้แบบนั้นเจ้าของผับหรูจึงไม่รอช้าที่จะเดินสาวเท้าเข้าไปหาร่างเล็กที่ยืนนิ่งตัวแข็ง มองบางอย่างของเขาสั่นไหวโตงเตงไปมาอยู่อย่างนั้น

“แน่ใจแล้วใช่ไหมที่จะทำแบบนี้” มือหนาเอื้อมไปจับผมสีบลอนด์เข้มของหญิงสาวตรงหน้าอย่างแผ่วเบา เพียงแค่เขาสัมผัสแค่นั้น ร่างกายของเธอก็รู้สึกร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างน่าประหลาด

ฉันยืนจ้องเจ้าของใบหน้าหล่อนิ่ง แม้สายตาของฉัน

นจะมองเห็นเขาไม่ค่อยชัดเท่าที่ควรเพราะภายในห้องมีแค่แสงไฟสลัวๆแทรกผ่านเข้ามา แต่ฉันก็มองออกว่าคนตรงหน้าหล่อเหลาแค่ไหน จมูกโด่งเป็นสันทำให้ผู้ชายคนนี้ดูไม่ค่อยเหมือนคนไทยเลย เขาเป็นลูกครึ่งหรือเปล่านะ แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาคิดเรื่องนั้น ฉันต้องทำทุกอย่างให้มันจบภายในค่ำคืนนี้

ตอนนี้สถานการณ์ที่บ้านของฉันนั้นย่ำแย่เต็มที ถ้าฉันไม่ทำลายเยื่อพรหมจรรย์ของตัวเองให้พังทลายไปภายในวันนี้ วันพรุ่งนี้อาจจะกลายเป็นฝันร้ายของฉัน

ทุกคนคงสงสัยใช่ไหมว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมจู่ๆฉันถึงได้เมามายอยู่ในสภาพนี้ แถมยังทำตัวเป็นผู้หญิงประหลาดอยากนอนกับผู้ชายแปลกหน้าอีก ฉันจะขอเล่าแบบให้ทุกคนเข้าใจอย่างง่ายที่สุด ฉันอาศัยอยู่กับแม่แล้วก็พ่อเลี้ยงของฉัน แต่ชีวิตของฉันนั้นไม่ได้ดีอย่างที่ใครคิด ทั้งสองชอบเล่นการพนันมาตั้งแต่ไหนแต่ไรและที่สำคัญแม่ของฉันกับพ่อเลี้ยงติดหนี้เสี่ยงบวรอยู่ก้อนหนึ่ง

นั่นฟังดูเหมือนจะไม่ใช่ปัญหาของฉันแต่ทุกคนคิดผิด วันพรุ่งนี้ฉันจะถูกนำตัวไปขัดดอกกับเสี่ย เหตุก็เพราะไอ้พรหมจรรย์บ้าๆของฉันที่แลดูมีค่ามากกับเสี่ยบวร ฉันถึงได้มาพยายามเอาจนวินาทีสุดท้ายเพราะก่อนหน้านี้ฉันยังทำใจไม่ได้ที่จะมอบสิ่งที่ตัวเองหวงแหนเอาไว้ให้กับคนที่รักให้กับคนแปลกหน้า แต่เมื่อถึงเวลา....ฉันก็คิดได้ว่า ต่อให้ฉันจะไปมีอะไรกับใคร มันก็คงไม่แย่เท่าการที่ฉันจะต้องไปมีอะไรกับตาแก่ตัณหากลับแบบนั้น

อย่างน้อยๆ....ผู้ชายที่กำลังยืนจ้องหน้าฉันอยู่ตอนนี้ เขาก็ทำให้ฉันรู้สึกพึงพอใจที่จะยกร่างกายของตัวเองให้เขาไปมากกว่า

“ค่ะ ฉันแน่ใจ” ฉันพยักหน้าตอบรับเขา หลังจากที่ยืนขบคิดมาอย่างดีแล้ว

ร่างสูงดึงฉันเข้าไปหาก่อนจะใช้สายตาสำรวจร่างกายที่ไร้สิ่งปกปิดของตัวฉัน เชื่อไหมว่าฉันแทบจะมอดไหม้ไปกับดวงตาคมคู่นั้น แม้เขาจะไม่ได้พูดอะไร แต่ทว่าสีหน้าของเขากลับบ่งบอกทุกอย่าง เหมือนมันแฝงความร้ายกาจอยู่ในนั้น

”ยังไม่เคยจริงๆใช่ไหม“

ฉันพยักหนาตอบกลับอัตโนมัติ ตอนนี้พวงแก้มของฉันยิ่งแดงซ่านมากขึ้นไปอีกเพราะคนตรงหน้าเลือกที่จะขยับเข้ามาหาฉันมากกว่าเดิม ก่อนจะเอ่ยสั่ง

“นอนลงไป”

เขาสั่งฉันให้นอนลงไปบนโซฟา ฉันก็ได้แต่ทำตามคำสั่งนั้นอย่างเก้ๆกังๆ

พรึ่บ!

ร่างสูงค่อยๆเคลื่อนตัวมานั่งอยู่บริเวณกลางระหว่างขาของฉันก่อนที่เขาจะค่อยๆจับขาของฉันแยกออก จังหวะนั้นน่าจะเป็นสิ่งที่ฉันรู้สึกอายมากที่สุดในชีวิต ตอนนี้ฉันกำลังโชว์ตรงนั้นให้ผู้ชายที่เพิ่งเจอกันไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าดูจริงๆ

นาวินค่อยๆเคลื่อนมือลงไปลูบไล้กลีบกุหลาบงามที่ปิดสนิทอยู่อย่างเบามือ เขารับรู้ได้ถึงแรงสะดุ้งเล็กๆของอีกคน แม้ลึกๆในใจร่างสูงจะค่อนข้างที่จะรู้สึกลำบากใจเพราะขนาดของตัวเองกับครั้งแรกของอีกคนทำให้เขารู้ได้ในทันทีว่าเธอจะต้องเจ็บมากแน่ๆ

แต่ถ้าจะให้เขาหยุดตอนนี้ก็คงไม่ได้เพราะลูกชายของเขาได้ตื่นขึ้นมาแบบเต็มตัวแล้ว เพียงแค่ได้เห็นร่างกายอันไร้ที่ติของอีกคน

“อึก เฮือก”

”เคยช่วยตัวเองบ้างไหม“ นาวินเอ่ยถามเพราะแค่นิ้วของเขายังเข้าไปยาก

”....มะไม่เคยค่ะ“ ฉันตอบกลับไปด้วยความรู้สึกเจ็บบริเวณตรงนั้น เมื่ออีกคนพยายามสอดแทรกนิ้วของเขาเข้ามา

”อาจจะเจ็บหน่อย โอเคใช่ไหม“ ที่นาวินต้องถามให้แน่ใจเพราะเขาเป็นคนที่เคารพในความต้องการของอีกฝ่ายมากๆ

”ค่ะ ทำตามที่คุณต้องการได้เลย“ เพราะเธอมั่นใจแล้วว่าจะทำแบบนี้เพราะงั้นจะไม่มีความลังเลอีกต่อไป

“อืม”

ตอบรับเสร็จนาวินก็ค่อยๆโน้มตัวลงไปคร่อมแพรไหมก่อนที่เขาจะก้มลงไปใช้ปากกับอกอวบทั้งสองข้างอีกคนหวังทำให้อีกคนค่อยๆปลดปล่อยน้ำรักออกมาให้ได้มากที่สุดเพื่อที่เธอจะได้ไม่ต้องเจ็บมากถ้าเขาสอดใส่เข้าไปจริงๆ

จ๊วบ~

“อึก อื้อ อ๊ะ”

แพรไหมแทบจะตั้งตัวไม่ทันกับการกระทำอันแสนรวดเร็วของอีกคน ร่างเล็กเกร็งรับปากหนาที่กำลังดูดหน้าออกเธออย่างดูดดื่ม ความรู้สึกแปลกประหลาดแทรกเข้ามาในกายสาวทำเอาแพรไหมแทบจะดีดดิ้นไปกับความรู้สึกพุ่งพล่านพวกนั้น

มันคือความรู้สึกที่เธอไม่เคยพบพานมาก่อน....

“อ๊ะ อ๊าา”

สวบ...

“อึก เจ็บ” ใบหน้าสวยบิดเบี้ยวขึ้นมาตามความรู้สึกเจ็บที่อีกฝ่ายดันนิ้วแกร่งฝ่าเข้าไปในร่องสวยของเธอ ในขณะที่ปากของเขาก็ยังคงคาบยอดปทุมถันของเธอเอาไว้

ฟึ่บ ฟั่บๆๆๆ

“ฮึก คะคุณ ฉันเจ็บ อะโอ้ย”