บทที่ 2-2 ไดอารี่ที่รัก

พาขวัญผวาเฮือก แอ่นร่างจนสุดตัวแต่เขาก็ทำให้เธอตื่นตกใจมากขึ้นด้วยการตวัดปลายลิ้นรอบยอดถันชูชัน ออกแรงดูดดึงและใช้ริมฝีปากขบเบาๆ ในขณะเดียวกันนิ้วร้อนๆ นั้นก็ขยับถี่ สอดเข้าออกเดี๋ยวช้าเดี๋ยวเร็วจนร่างบางระส่ำระสาย ร่างสูงใหญ่ลอบยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ ปฏิกิริยาตอบสนองของพาขวัญกระตุ้นอารมณ์ของเขาให้พุ่งสูงขึ้น จังหวะโจนจ้วงนิ้วจึงยิ่งร้อนแรง

“รู้สึกว่าจะตรงนี้อ่อนไหวเป็นพิเศษเลยนะพาขวัญ”

“คะ...คุณจอมพล!”

“ไม่ต้องกลัว พี่ชายอย่างผมจะต้อนรับน้องสาวให้ลึกสุดใจเลย” เขากระซิบเสียงเย็นเยียบ “ผมจะเรียกคนให้มาช่วยขนของไปที่เพ้นท์เฮ้าส์ แล้วเราสองพี่น้องจะได้ ‘เล่น’ ด้วยกันทั้งวันทั้งคืนเลยไง”

“มะ...ไม่! ฉันไม่ไป... อึ่ก”

“นี่เป็นคำสั่ง”

พาขวัญรู้ดีว่าไร้ประโยชน์ที่จะต่อต้าน เพราะนับจากนี้คำสั่งของเขาถือเป็นที่สิ้นสุด เธอรู้ว่าใครต่อใครล้วนอยากอยู่ใกล้ชิดพี่ชายต่างสายเลือดของเธอคนนี้ เขาหน้าตาหล่อเหลา ร่างกายสูงใหญ่กำยำ มีชาติตระกูลสูงส่ง เป็นผู้บริหารธุรกิจมูลค่านับพันล้านและยังโสด แต่เขาคือฝันร้ายของเธอ

ร่างบางหลับตาลง น้ำตาคลอหน่วง... คืนนั้นเธอไม่น่าไปร่วมงานปาร์ตี้ ไม่น่าหาเรื่องดื่มเหล้า และก็ไม่น่าไว้ใจเพื่อนของเพื่อนคนนี้เลย

หม่อมหลวงจอมพลเป็นหนึ่งในเพื่อนก๊วนซุเปอร์ไบค์เดียวกับคุณชายวารุณแห่งตระกูลพรหมเทพ เจ้าหนุ่มผมยาวหน้าตาหล่อเหลาเป็นคนต้นคิดจัดงานปาร์ตี้ขึ้น ส่วนพาขวัญเองเป็นเพื่อนรูมเมทของกอหญ้า... ภรรยาคนสวยของวารุณ เธอจึงได้รับเชิญให้ไปร่วมสนุกด้วย

คฤหาสน์ตระกูลพรหมเทพใหญ่โตโอ่อ่าราวกับราชวัง ด้านหลังของกำแพงสีขาวสูงท่วมศีรษะนั้นมีอาคารจอดรถสูงหลายชั้นซ่อนตัวอยู่ซึ่งพี่น้องพรหมเทพใช้เก็บรักษาซูเปอร์คาร์นับร้อยคัน พาขวัญเห็นครั้งแรกก็รู้ทันทีว่าระดับความคลั่งไคล้ในความเร็วของคนในตระกูลนี้อยู่ในสายเลือด เพราะพี่คนโตกับคนรองของตระกูลพรหมเทพเป็นผู้บริหารบริษัทนำเข้ารถสปอร์ตราคาแพงระยับ ส่วนวารุณเป็นน้องชายคนเล็กชื่นชอบซุเปอร์ไบค์จึงรับหน้าที่ดูแลการนำเข้าซุเปอร์ไบค์โดยเฉพาะ ดังนั้นเรียกได้ว่างานปาร์ตี้ครั้งนี้รวมดาวเด่นและเหล่าเซเลปผู้ชื่นชอบความเร็วทั่วฟ้าเมืองไทยเลยก็ว่าได้

บริเวณที่ใช้จัดงานคริสต์มาสก็คือสนามทดสอบรถด้านข้างอาคารจอดรถนี้นี่เอง เพราะติดกันนั้นเป็นสระว่ายน้ำแสนสวย ตกแต่งสไตล์บาหลี คนในวงการรถซุเปอร์ไบค์ซุปเปอร์คาร์ก็จะนำรถมาจอดเรียงรายที่สนามรถเพื่ออวดและพูดคุยแลกเปลี่ยนกันตามอัธยาศัย แล้วค่อยเดินไปร่วมปาร์ตี้ริมสระซึ่งเต็มไปด้วยของอร่อยๆ มากมายเสิร์ฟไม่อั้น

“เอ้า! เต็มที่ แต่อย่าเสียงดังเดี๋ยวลูกกับหลานกูตื่น” คุณวารุณเริ่มต้นปาร์ตี้ด้วยการเปิดแชมเปญ พาขวัญลองรับมาชิมแล้วก็พอใช้ได้ มันหวานๆ อร่อยดี เธอจึงเหมาหมดขวดเลย

งานคริสต์มาสวันนั้นหลุดโลกมาก บางคนก็แต่งตัวเป็นตุ๊กตานัทแครกเกอร์ ขนมปังขิง กวางเรนเดียร์ ไม่ก็เป็นตุ๊กตาหิมะ ขนาดต้นคริสต์มาสเดินได้ยังมีเลย ส่วนพาขวัญแต่งตัวแฟนซีเป็นซานตี้สะพายปืนอาก้าพลาสติก รับหน้าที่เป็นพิธีกรในงานเลี้ยงเฮฮาสนุกสนาน และเมื่อหม่อมหลวงจอมพลเดินทางมาถึง แม้ว่าเขาเข้ามาในงานเลี้ยงเงียบๆ แต่สามารถดึงดูดความสนใจไปที่เขาอย่างง่ายดาย ทุกคนทักเขา เรียกชื่อเขา ทำอะไรก็ได้เพื่อให้เขาหันไป พาขวัญยังนึกชื่นชมท่วงท่าองอาจสมกับที่มีสายเลือดราชนิกูล โกยคะแนนจากเธอไปได้เพียบ

หม่อมหลวงจอมพลแต่งตัวเป็นซานตาคลอส... ก็ไม่เชิงแต่งหรอก เพราะว่าคุณชายวารุณโยนหมวกซานต้าสีแดงแจ๋ให้ใส่ มันก็เลยดูขัดๆ กับเสื้อหนังสีดำสนิทชอบกล

ครั้งแรกที่สบตาคมกร้าวคู่นั้น พาขวัญถึงกับนิ่งงันไปจนทำหน้าที่ MC บนเวทีติดๆ ขัดๆ เหมือนตอนที่แม่เจอท่านชายอรุณไม่มีผิด รูปร่างของเขาสูงใหญ่แข็งแรงเหมือนนักกีฬา ดวงตาคมดุ ริมฝีปากของเทพอพอลโลยังไม่เปล่งปลั่งร้อนแรงเท่าริมฝีปากของบุรุษหนุ่มรูปงามผู้นี้ พาขวัญสารภาพว่าเขาทำให้ใจเต้นแรงจนแอบคิดในใจว่าจะกลับไปเขียนไดอารี่... ไดอารี่ที่รักจ๋า ฉันคิดว่าฉันเจอผู้ชายที่ฉันจะแต่งงานด้วยแล้ว

แต่ใครจะไปคิด... เธอไม่ได้เจอผู้ชายที่อยากจะแต่งงานด้วยหรอก พาขวัญเจอผู้ชายที่ผุดขึ้นมาจากนรกต่างหาก

บรรยากาศในงานปาร์ตี้ค็อกเทลริมสระว่ายน้ำเริ่มคึกคักมากขึ้นเรื่อยๆ พาขวัญจำได้ว่าตอนนั้นเมา ขับรถกลับบ้านเองไม่ไหวจึงตัดสินใจนอนค้างที่บ้านของวารุณ แต่พอตื่นเช้ามา... เธอกลับนอนเปล่าเปลือยอยู่บนเตียงในเพ้นท์เฮ้าส์หรูซึ่งอยู่อีกฟากของเมือง?!

ทำไมฉันที่มาอยู่ที่นี่? ใครพาฉันมา?!

หลังจากตั้งสติจากอาการเมาค้างได้ พาขวัญก็ร้อนรนราวกับถูกผีตะครุบขา รีบลุกขึ้นไล่ตามเก็บเสื้อผ้าที่ถูกเหวี่ยงกระจัดกระจายตามพื้นมาสวม ระหว่างที่กำลังลนลานแต่งตัว ความรู้สึกเจ็บแปลบก็พุ่งตรงมาที่ท้องน้อยอย่างแรง เจ็บจนน้ำตาซึมและปวดเมื่อยไปทั้งตัวจากฤทธิ์ปาร์ตี้เมื่อคืนนี้

โอ... สวรรค์ทรงโปรด เธอจำไม่ได้เลยสักนิดว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อมองเตียงกว้างใหญ่ซึ่งยับยู่ยี่ หมอนผ้าห่มไปคนละทิศละทางเป็นการบ่งบอกว่าเมื่อคืนมีการต่อสู้ร้อนแรงอะไรบางอย่างเกิดขึ้น แม้ว่าอยากจะร้องไห้ให้ดังๆ แต่ต้องรีบกัดฟันตะเกียกตะกายไปจากที่นั่น ซึ่งขณะที่พาขวัญกำลังล้มลุกคลุกคลานอยู่ตรงทางเดินในห้องโถงนั่นเอง เจ้าของเพ้นท์เฮ้าส์ก็เดินเลี้ยวออกมาจากห้องอาบน้ำ มัดกล้ามกำยำเปิดเปลือยครึ่งท่อนและมีรอยเล็บข่วนตามเนื้อตัวเต็มไปหมด