บทที่ 3

เสียงขวดน้ำดื่มที่วางกระทบกับโต๊ะ ทำให้เพียงดาวละความสนใจจากหน้าจอไอแพดในมือ เงยหน้าขึ้นมองเจ้านายหนุ่ม

ธารณ์ถอดแว่นดำที่สวมใส่ออกก่อนใช้ผ้าขนหนูนุ่มซับเหงื่อบนใบหน้า คว้าไม้เท้าได้ก็ก้าวเท้าออกมาจากเครื่องออกกำลังกายทันที เพียงดาวหยัดกายลุกขึ้นพร้อมกับรีบก้าวเท้าเข้าไปหาเจ้านายหนุ่มอย่างรวดเร็ว

“ผมเดินเองได้” น้ำเสียงเรียบเฉยติดแข็งกระด้างเล็กน้อยเอ่ยบอก ทำให้คนที่เข้าไปช่วยชะงักนิ่งอยู่กับที่ มองตามร่างสูงที่เดินเข้าห้องนอนของตนเองไป

ถึงจะรู้ว่าธารณ์คุ้นชินกับสภาพภายในบ้านหลังนี้เป็นอย่างดีแล้วก็ตามแต่เพียงดาวก็ยังไม่ไว้วางใจอยู่ดี ถ้าเกิดได้รับบาดเจ็บขึ้นมาคนที่ต้องรับผิดชอบก็คือเธอ

หญิงสาวเดินตามร่างสูงเข้าไปในห้องนอนที่เปิดกว้างทิ้งไว้

เสียงฝีเท้าที่เดินตามเข้ามาทำให้ร่างสูงที่กำลังถอดเสื้อยืดเปียกชื้นเหงื่อออกชะงักนิ่งไปครู่หนึ่ง ริมฝีปากได้รูปสวยพ่นลมหายใจออกมาเบาๆ

“คุณช่วยเปิดน้ำร้อนใส่อ่างอาบน้ำให้หน่อย อ่อ แล้วช่วยหยิบผ้าเช็ดตัวผืนใหม่มาวางตรงที่เดิมให้ผมด้วยนะ”

“ดาวเตรียมไว้ให้เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณธารณ์อย่าแช่น้ำนานนักนะคะ อากาศเย็นแบบนี้ดาวกลัวคุณจะไม่สบายเอาได้”

“ขอบคุณ” น้ำเสียงบ่งบอกถึงความพอใจที่อีกฝ่ายทำงานได้ไม่ตกหล่นบกพร่อง มือหนาคลำหาผ้าเช็ดตัวตรงชั้นวางของที่มีผ้าขนหนูผืนนุ่มและเสื้อผ้าชุดใหม่วางอยู่

เพียงดาวเปิดน้ำร้อนลงในอ่างอาบน้ำ ระหว่างรอให้น้ำได้ระดับที่ต้องการก็ไปหยิบผ้าขนหนูผืนเล็กมาวางเพิ่มตรงชั้นวางของข้างอ่างอาบน้ำ ของทุกอย่างต้องวางตรงตำแหน่งเดิมเสมอเพราะธารณ์จะหยิบจับสิ่งของพวกนั้นด้วยความเคยชิน

แรกๆ ที่เธอมาทำหน้าที่ดูแลธารณ์ มีครั้งสองครั้งที่เผอเรอเคลื่อนย้ายสิ่งของออกจากตำแหน่งเดิม ทำให้ธารณ์หงุดหงิดไม่พอใจขึ้นมา ตอนนั้นยอมรับว่าทั้งตกใจทั้งกลัวที่ถูกเขาตำหนิออกมาแรงๆ แต่หลังจากนั้นเธอก็ระมัดระวังทำอะไรด้วยความรอบคอบมากขึ้นเพื่อไม่ให้ทำพลาดซ้ำเดิมอีก

ดวงตากลมโตเหลือบมองร่างสูงที่ถอดเสื้อยืดสีขาวที่ชุ่มโชกเหงื่อออกจากร่างกาย เปิดเผยให้เห็นแผงอกกว้างเเน่นหนันไปด้วยกล้ามเนื้อสวย ดวงตากลมโตเคลื่อนต่ำลงมาถึงกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เป็นลอนสวย พอเห็นอีกฝ่ายกำลังถอดกางเกงขายาวออกหญิงสาวถึงเบือนหน้าหนีไปมองทางอื่นแทน ใบหน้าเห่อร้อนขึ้นมาโดยไม่รู้สาเหตุ ถึงเขาจะไม่เห็นว่ามองอยู่ก็เถอะ เธอไม่ใช่คนหน้าหนาที่เห็นผู้ชายเปลือยกายต่อหน้าแล้วจะไม่รู้สึกอะไร แตกต่างจากคนหน้าด้านตรงหน้าที่ไม่รู้สึกเขินอายอะไรเลยสักนิด ธารณ์ถอดทุกอย่างกองไว้บนพื้นแบบนั้นก่อนเปิดน้ำจากฝักบัวชำระล้างทำความสะอาดร่างกาย

หลังจากเตรียมน้ำร้อนและของใช้จำเป็นเรียบร้อยแล้ว เพียงดาวก็ออกจากห้องน้ำไปสำรวจความเรียบร้อยในห้องนอนต่อ พอเห็นว่าไม่มีอะไรแล้วถึงเดินออกไปยังห้องครัวซึ่งตอนนี้ผ่องศรีกำลังทำอาหารมื้อเย็นอยู่

เพียงดาวช่วยผ่องศรีทำอาหารเสร็จก็ยกอาหารไปวางบนโต๊ะรับประทานหลังจากนั้นก็กลับมารอเจ้านายหนุ่มตรงหน้าห้องนอน  ปกติธารณ์จะใช้เวลาไม่นานนักแต่ไม่เคยช้าขนาดนี้มาก่อน เมื่อเห็นผิดสังเกตเพียงดาวที่รู้สึกกังวลเป็นทุนเดิมก็ยิ่งร้อนใจ เร่งรีบไปยังห้องนอนของเจ้านายหนุ่มทันที