ตอนที่2.รอยแผลเป็น
[สองเดือนก่อนหน้านี้]
ร่างแบบบางในชุดกางเกงยีนส์กับเสื้อเชิ้ตสีขาว ยืนอยู่หน้าร้านสักอย่างตัดสินใจ เมื่อสองวันก่อนเธอได้รับโทรศัพท์จากมารดา หลังจากฟังธุระของท่านเธอก็ต้องมาที่นี่ แม่ให้เธอกลับกรุงเทพเพื่อไปดูแลคู่หมั้นของฝาแฝด เมื่อเธอถามหาเหตุผล แม่ก็บอกเพียงแต่ว่ามันจำเป็น เพราะตอนนี้เพชรน้ำหนึ่งไม่สะดวกที่จะทำหน้าที่นี้ เพชรน้ำหนึ่งไปไหน คำถามนี้เธอก็ไม่ได้รับคำตอบเช่นกัน
"อ้าวพลอยมาทำอะไร"พี่อาทเจ้าของร้านสักถาม เมื่อเธอก้าวเข้ามาในร้าน หนุ่มรุ่นพี่มองเธอด้วยความสงสัย เพราะคนอย่างพลอยพัดชาไม่น่าจะมาสักลาย
"พี่อาทช่วยพลอยหน่อยสิ"ตอบเมื่อพาตัวเองมานั่งตรงข้ามกับผู้ชายร่างสูงใหญ่ ที่มีรอยสักเต็มตัว ไม่เว้นแม้แต่ใบหน้าและหัวคิ้ว
"จะสักเหรอ"
"เปล่าค่ะ พลอยอยากได้แผลเป็น"
"แผลเป็น!"คำตอบของเธอทำให้หนุ่มตัวลายงงเข้าไปอีก อยากได้แผลเป็น สวยๆอย่างพลอยพัดชาจะอยากได้แปลเป็นไปทำไมกัน
"อือ...พลอยอยากได้แผลเป็นที่แขนข้างซ้าย พี่อาททำให้หน่อยสิ"
"เอาไปทำไมแผลเป็น มีแต่เขาไม่อยากจะให้มันมี"หนุ่มตัวลายพูด ก่อนจะหันไปเก็บอุปกรณ์ต่างๆลงกล่อง
"มันจำเป็นน่ะพี่ ถ้าพลอยใจแข็งพอคงไม่มาขอให้พี่ช่วยหรอก"หญิงสาวพูดกับเขา เพราะสองวันมานี้เธอก็หาวิธีทำให้ตัวเองเป็นแผล แต่ใจเธอก็ไม่แข็งพอ
"กรีด..."หนุ่มตัวลายหันถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น จนพลอยพัดชาขนลุกตาม
"แทง! เอาอะไรแหลมๆใหญ่ประมาณนี้ แทงที่แขนพลอย"พูดพร้อมกับทำมือเท่าขนาดของแผลที่อยากได้
"เอาจริงเหรอวะ ใหญ่ขนาดนั้นก็ต้องไขควงแล้ว มีอยู่อันสนิมเกาะอยู่ในลัง ถ้าบาดทะยักแดกตาย อย่ามาฟ้องเรียกค่าทำศพนะมึง"หนุ่มตัวลายพูดติดตลกเพราะไม่คิดว่าสาวรุ่นน้องจะทำจริงๆ
"พี่อาทพลอยไม่ได้ล้อเล่น พลอยอยากได้แผลเป็นจริงๆ ทำยังไงก็ได้ให้แขนพลอยมีแผลเป็นคล้ายๆแบบนี้"มือถือเครื่องบางถูกเลื่อนมาตรงหน้า ช่างสักขมวดคิ้ว เมื่อเธอยืนยันว่าต้องการทำจริงๆ ไม่ได้มาล้อเล่นกับเขา
"ทำไปทำไมวะพลอย เออ! ช่วยก็ได้ บอกเลยรอยแบบนี้เจ็บไปเป็นเดือนเลยนะ ว่าแต่เจ้าของแขนไปโดนอะไรมา ผิวก็สวยทำไมถึงปล่อยให้มีแผลเป็น"
"พลอยไม่รู้หรอกว่าเขาโดนอะไรมา พลอยรู้แค่ว่าพลอยต้องทำให้แขนพลอย มีแผลเป็นแบบนี้ และต้องทำให้แผลหายให้เร็วที่สุด จัดการเลยพี่อาท พลอยพร้อมแล้ว"พูดพร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้น
"บ้านะเราน่ะ ต้องฉีดยาชาก่อนโว้ย! แทงเข้าไปส่งเดชเจ็บตายห่า ถอดเสื้อออกแล้วไปนอนรอบนเตียง งานยากมันต้องใช้เวลา"
"ขอบคุณนะพี่"
"อย่ามาร้องทีหลังก็แล้วกัน"หนุ่มตัวลายบอกก่อนจะหันไปเตรียมอุปกรณ์ ในขณะที่คนร่างบางแยกไปเตรียมตัวตามคำสั่งของเขา ตากลมโตมองแขนตัวเองในกระจก ก่อนจะถอนหายใจแล้วกัดฟัน เธอต้องทำให้ตัวเองเหมือนเพชรน้ำหนึ่งให้มากที่สุด ในกลายเป็นคนเดียวกันได้ยิ่งดี นั่นคือคำสั่งที่ได้รับมาจากมารดา หญิงสาวเรียกคำขอร้องของท่านว่าคำสั่ง เพราะถึงยังไงเธอก็ต้องทำ
.............................................................................................
ก๊อกๆๆๆ
เสียงเคาะประตูที่ดังขึ้น ทำให้ร่างบางสะดุ้งสุดตัว มือที่ลูบไล้ไปบนรอยแผลหยุดชะงัก ก่อนจะดึงแขนเสื้อลงมาปิดเอาไว้ตามเดิม เมื่อเดินมาเปิดประตู
"คุณรันจะอาบน้ำค่ะ"คำบอกเล่าของเด็กสาว ทำให้หัวใจดวงน้อยกระตุก เขาจะอาบน้ำแล้วมันเกี่ยวอะไรกับเธอ อย่าบอกนะว่าเธอต้องทำหน้าที่นี้ด้วย จากที่ทักทายกันเมื่อสักครู่ เขาก็ดูปกติดีเดินเหินสะดวก ขาแข้งก็ไม่ได้พิกลพิการอะไร ตอนที่ก้นเธอกระแทกลงไปบนตักเขา ก็ไม่เห็นจะร้องหรือแสดงอาการเจ็บปวดออกมา แล้วทำไมต้องมาบอกเธอว่าจะอาบน้ำ
"แล้ว..."
"ท่านให้หนูมาตามคุณ หนูได้รับคำสั่งมาแค่นี้ค่ะ"เด็กสาวบอกพร้อมกับก้มหน้าลงต่ำ พลอยพัดชามองเห็นเลือดฝาดที่ขึ้นบนแก้มของเธอ อะไรกันคนบ้านนี้ เธอเริ่มงงไปหมดแล้ว
"ปกติใครอาบน้ำให้เขา เออ...คุณรันน่ะ"
"ตอนที่ยังเดินไม่ได้ คุณอำพลกับป้าน้อมและพยาบาลพิเศษจะช่วยกันค่ะ แต่ตอนนี้คุณรันก็อาบเอง..."
"ก็ถ้าอาบเองได้แล้วจะมาตามฉันทำไม กลับไปบอกเขานะว่าฉันไม่ไป"
"คุณเพชรอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ ถ้าหนูไปบอกแบบนั้น หนูต้องถูกคุณรันดุแน่ๆ ช่วยหนูด้วยนะคะหนูไม่อยากตกงาน"เด็กสาวขอร้องทำหน้าตาเหมือนจะร้องไห้ พลอยพัดชาก็ไม่ต่างอะไรจากเธอ ใบหน้าสวยบูดบึ้ง ไม่พอใจกับคำสั่งของเขา ภารันป่วยจริงๆหรือต้องการแกล้งเธอกันแน่
"เธอชื่ออะไร"
"ชื่อหมวยค่ะ"
"อือ...ฟังนะหมวยครั้งนี้ฉันจะเห็นแก่เธอ แต่ครั้งหน้าถ้าคุณรันสั่งมา เธอก็ตอบไปเลยว่าฉันไม่ไป"
"คุณเพชร อย่าทำให้คุณรันโกรธนะคะ คุณรันเป็นคนดุ หนูกลัวคุณเพชรจะเดือดร้อน"
"ฉันไม่กลัว อีก 10 นาทีฉันจะตามไป"ตอบเด็กสาวก่อนจะปิดประตูห้อง ผู้ชายคนนั้นบ้าอำนาจสิ้นดี เขาคงเคยชินกับการออกคำสั่งกับใครๆ ขนาดเพชรน้ำหนึ่งที่เป็นคู่หมั้นก็ไม่ละเว้น เรื่องที่สองคนนี้หมั้นกันเพราะธุรกิจน่าจะเป็นเรื่องจริง เพราะเธอมองไม่เห็นความรักของสองคนนี้เลยสักนิด ถ้าเพชรน้ำหนึ่งรักเขาเธอก็ต้องมาดูแลเขา
"อยากอาบน้ำเหรอคะ ได้ค่ะฉันจะอาบให้คุณเอง"พูดพร้อมกับถกแขนเสื้อขึ้น ตอนนี้เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าจากชุดรัดรูปของพี่สาว มาเป็นเสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นสบายๆ เหมาะมากๆกับการไปอาบน้ำให้เขา เพราะตอนที่อยู่บ้านนอก เธอก็อาบน้ำให้หมาแมวเป็นประจำ
