EP03 ไม่ง่าย... (2)

EP03 ไม่ง่าย... (2)

2PM @คณะแพทยศาสตร์

"ตรงนี้เข้าใจแล้วใช่มั้ย?"

"อื้อ เข้าใจแล้วขอบคุณมากนะฮอต"

"ไม่เป็นไร ช่วยๆ กัน"

"งั้นเราไปเรียนก่อนนะ"

"ครับ"

บทสนทนาของฮอตกับเพื่อนสาวร่วมคณะอยู่ในสายตาจอร์เจียตลอดเวลา ถึงจะรู้ว่าทั้งสองคนกำลังนั่งติววิชาเรียนกันอยู่แต่ท่าทางสนิทสนมแบบนั้นก็ทำเอารุ่นพี่สาวอดหงุดหงิดไม่ได้

ตุบ!!

เดินเข้ามาวางหนังสือลงบนโต๊ะที่ฮอตนั่งอยู่อย่างแรงหลังจากที่ผู้หญิงคนนั้นลุกออกไปแล้ว ฮอตเงยหน้าขึ้นมองคนตรงหน้าที่ดูก็รู้ว่ากำลังไม่สบอารมณ์อย่างมากแต่ฮอตก็ไม่ได้สนใจแถมยังลุกขึ้นเก็บหนังสือทำท่าจะเดินหนีเธออีกแต่จอร์เจียเร็วกว่าเดินไปขวางหน้าเขาไว้ซะก่อน

"ทำไมออกมาไม่บอก"

“ครับ? อ่า ผมก็เขียนโพสต์อิทบอกไว้แล้วไง”

“แล้วทำไมไม่ปลุกพี่”

“ต้องปลุกด้วยเหรอครับ?”

ท่าทางที่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นของฮอตทำให้จอร์เจียหงุดหงิดยิ่งกว่าเดิมนี่เขาจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยหรือไงว่าเราทำอะไรกันไปบ้าง ถึงจะเข้าใจว่าเขาเมาแต่ตอนทำเขาก็ดูมีสติดีนี่มันต้องมีสักเสี้ยวดิที่เขาจำได้น่ะ

“นี่แกจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้เลยเหรอฮอต”

“เรื่องเมื่อคืน?”

“เฮ้ออ ช่างเถอะ” จอร์เจียบอกปัดอย่างเซ็งๆ ที่เขาจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้

“ถ้าพี่ไม่มีอะไรผมขอตัวนะ”

“เดี๋ยวสิฮอต”

หมับ!

เป็นอีกครั้งที่จอร์เจียรีบคว้าแขนเขาไว้ได้ทันเป็นอะไรของเขานักเอะอะเดินหนีตลอด

“ทำไมไม่ฟอลไอจีพี่กลับ”

“ต้องฟอล?”

“แกโง่เปล่าเนี่ย นี่พี่กำลังสนใจแกอยู่นะ”

“ผมขอเหรอ?” เขาถามหน้าตายทำเอาคนตัวเล็กถึงกับหน้าชา

“ฮอต!”

“ถ้าจะมาโวยวายเรื่องแค่นี้ก็กลับไปเถอะครับ ผมว่าเราไม่มีเรื่องต้องคุยกันนะ”

คนเย็นชาพูดจบก็แกะมือจอร์เจียที่จับแขนเขาอยู่ออกแล้วเดินหนีไปแต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องหยุดชะงักเพราะประโยคต่อมาของจอร์เจีย

“แต่เมื่อคืนเราเกือบเอากันเลยนะฮอต!”

ร่างบางตะโกนขึ้นแบบนั้นทำเอานักศึกษาและคนที่อยู่บริเวณนั้นหันมามองเธอกับเขาด้วยความสนใจจนฮอตต้องเดินกลับมาหาเธออีกครั้ง เป็นคนยังไงวะเนี่ยถึงได้พูดเรื่องแบบนี้ออกมาอย่างไม่อาย

“พูดอะไรของพี่วะ”

“ถ้าแกไม่ยอมคุยกับพี่ดีๆ พี่จะพูดตรงนี้แหละว่าเมื่อคืนแกทำอะไรพี่บ้าง”

“พี่นี่มัน...ให้ตายเถอะว่ะ”

สุดท้ายฮอตก็ต้องยอมพาจอร์เจียออกมาคุยที่รถเพราะถ้าอยู่ตรงนั้นต่อคนอื่นได้รู้เรื่องเธอกับเขาแน่

“ทำอะไรของพี่เนี่ย!”

ร่างสูงที่นั่งประจำอยู่ที่เบาะคนขับหันมามองจอร์เจียที่กำลังปลดกระดุมเสื้อตัวเองลงอย่างอึ้งๆ คนตัวเล็กปลดกระดุมลงสามเม็ดแล้วแหวกมันออกโชว์เนื้อตัวและเนินอกอวบที่ตอนนี้มีรอยช้ำอยู่หลายจุด ฮอตพยายามหันหน้าหนีไม่มองภาพตรงหน้าแต่รุ่นพี่ตัวร้ายก็คว้าใบหน้าเขาให้หันกลับไปมองอีกจนได้

“เปิดให้แกดูผลงานเมื่อคืนไง ทำรอยไว้เต็มขนาดนี้จำได้หรือยังว่าทำอะไรไว้บ้าง”

ยิ่งฮอตเงียบยิ่งทำให้เธอหงุดหงิด คนตัวสูงถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะติดกระดุมกลับให้เธอให้เรียบร้อย

อยู่ๆ ก็มาเปิดนมให้เขาดู ผู้หญิงคนนี้จะสุดโต่งเกินไปแล้ว

“จำได้หรือยัง”

“ขอโทษแล้วกัน” เขาพยักหน้าแล้วบอกแบบนั้น แค่ขอโทษ?

“ไม่ได้อยากได้คำขอโทษ”

“แล้วพี่อยากได้อะไร”

“อยากได้แกไง”

!!!

“เอ่อ หมายถึงอยากลองคุยๆ กับแกดูน่ะ”

ร่างหนาหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อรู้จุดประสงค์ของคนเอาแต่ใจทำเอาจอร์เจียประหม่าขึ้นมาทันทีเพราะท่าทีของเขา

“ขำไร”

“เปล่า ก็แค่คิดว่าพี่ไม่น่าจะมาสนใจคนเนิร์ดๆ อย่างผมที่เมื่อคืนปล่อยให้พี่ค้างนะ”

เห็นมั้ยว่าเขาจำได้แต่แกล้งลืมจริงๆ ด้วยแต่ช่างเถอะอยากลืมนักเดี๋ยวทวนความจำให้ใหม่ก็ได้

“จากที่ลองเมื่อคืนก็ไม่เนิร์ดนี่”

เขาเงียบ ไม่รู้ว่าเพราะที่เธอพูดเป็นเรื่องจริงหรือเพราะเขากำลังเขินถึงได้เงียบไปแบบนี้

คนตัวเล็กที่นั่งอยู่บนเบาะข้างคนขับตัดสินใจข้ามไปนั่งคร่อมบนตักแกร่งโดยที่เขายังไม่ทันตั้งตัวคน จอร์เจียจ้องใบหน้าหล่อเหลาที่วันนี้ไม่มีแว่นตาเหมือนทุกวันเพราะถูกจอร์เจียโยนมันทิ้งจนแตกตั้งแต่เมื่อคืน มัวแต่ตกใจยังไม่ทันได้ปฏิเสธหรือผลักไสเธอออกก็ถูกมือเล็กประคองใบหน้าให้เงยขึ้นแล้วประกบปากจูบลงมาทันที

ริมฝีปากเล็กบดขยี้ไปมาบนริมฝีปากหนาช้าๆ ไล้เลียไปตามขอบปากอย่างอ้อยอิ่งเพื่อดูเชิงของรุ่นน้องจอมหยิ่งพอเห็นว่าเขาไม่ปฏิเสธก็เริ่มสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากร้อนเกี่ยวกระหวัดลิ้นดูดดึงความหวานจากคนตัวสูงที่ครั้งนี้เขาไม่ได้จูบตอบแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธหรือผลักไส ฮอตปล่อยให้เธอดูดดึงริมฝีปากของเขาอยู่เกือบนาที

“อือ..”

เสียงครางพอใจหลุดออกมาจากคนตัวเล็กเมื่อฮอตเริ่มลูบไล้มือไปมาที่เอวบางบีบขย้ำเนื้อตัวเธอเบาๆ เมื่อจูบเริ่มร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเขาเผลอขยับปากจูบตอบ จอร์เจียเบียดร่างเข้าใกล้ฮอตมากขึ้นจนร่างกายแนบชิดกันเริ่มขยับบดกายลงใส่ตักเขาไปมาจนฮอตต้องรีบถอนจูบออกแล้วกดเอวเธอไว้แน่นก่อนที่จะห้ามใจตัวเองไม่อยู่

ตอนนี้เราอยู่ในมหาลัยอยู่เลยนะอย่าลืม

จ๊วบ..

ถึงจะยอมผละจูบออกแต่จอร์เจียก็ยังไม่วายดูดดึงริมฝีปากหนาแรงๆ ส่งท้าย กอดคอหนาไว้หลวมๆ แล้วมองสบตาคมอย่างจริงจัง

“พี่พูดจริงๆ นะฮอตพี่สนใจแก อยากลองคุยกับแกดูเราลองมาคุยๆ กันดูดีมั้ย”

จอร์เจียพูดออกมาตรงๆ เธอกัดปากมองฮอตอย่างประหม่า ครั้งแรกเลยนะที่ต้องมาขอร้องใครแบบนี้ขนาดเธอยอมพูดขนาดนี้แล้วฮอตก็ยังเอาแต่นิ่ง

“ฮอต”

“ผมว่าพี่อย่าเสียเวลาเลย”

“ทำไม?”

“คนเจ้าชู้อย่างพี่คงหยุดที่ผมไม่ได้หรอก ถ้าแค่สนุกเพราะได้วิ่งตามผมก็อย่าเลยเพราะสักวันพี่ก็คงเบื่อ”

“กลัวพี่ทำแกเสียใจเหรอ”

ถึงเขาจะพูดแบบนั้นแต่จอร์เจียกลับยิ้มชอบใจกับสิ่งที่ฮอตพูด เขาหลบสายตาไม่ยอมมองหน้าเธอจนเธอต้องจับหน้าเขาให้หันมามองกันอีกครั้ง

“หึ น่ารักจังเลยนะ”

“อะไรของพี่”

ฮอตขมวดคิ้วมองคนตรงหน้าอย่างไม่เข้าใจว่าเธอกำลังอารมณ์ดีอะไรในเมื่อเขาปฏิเสธไปขนาดนี้แล้ว

“แกไม่คิดว่าคนเจ้าชู้อย่างพี่อยากจะหยุดที่แกบ้างเหรอ?”

ตึก ตึก ตึก!

หัวใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่อยู่เมื่อจอร์เจียกระซิบประโยคนั้นที่ข้างหูเขา ใช่มันคือสิ่งที่เขาต้องการเขาอยากให้เธอหยุดที่เขาแต่จะมั่นใจได้ยังไงว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้เธอไม่ได้แค่สนุกที่ได้วิ่งตามเขาน่ะ

ถ้าไม่ใช่เพราะเธอร้ายแบบนี้เขาคงไม่ต้องใช้วิธีนี้เพื่อเข้าหาเธอตั้งแต่แรกหรอก

ถ้าเขายอมง่ายๆ เธอก็ต้องเบื่อง่ายๆ สิ

จริงมั้ย :)

Page: Too hot to sa-ra-nae!

มีเรื่องแซ่บๆ มาเล่าค่าทุกคนนน เค้าลือกันให้แซดว่าตัวแม่อย่างพี่ จจ กำลังตามจีบหนุ่มแพทย์นามย่อว่า ฮ. ที่เมื่อหลายวันก่อนรุ่นพี่สุดแซ่บถึงกับโพสต์รูปน้องคนนั้นในสตอรี่ไอจีกันเลยทีเดียว แต่เห็นว่างานนี้ผู้ชายไม่เล่นด้วยนะ เอ...เรากำลังจะได้เห็นตัวแม่นกผู้เป็นครั้งแรกหรือเปล่าน้าาา

Likes: 25K Comments: 3K

xxx: พี่จอร์เจีย???

xxx: มิน่าช่วงนี้เห็นที่คณะแพทย์ทุกวันเลย ผู้ชายนี่พี่ฮอตป่าวอะ

xxx: มาทุกวันแต่โดนเมินทุกวัน ผู้ชายไม่เอายังจะตื๊ออีก

xxx: ชั้นว่าไม่นกอะ ระดับจอร์เจียยังไงก็ต้องได้

xxx: มั่นหน้าจังคิดว่าผู้ชายทุกคนต้องชอบหล่อนหรอ

xxx: ถึงหนุ่มแพทย์คนนั้น หนีไปลูกหนีไปปปป