EP03 ไม่ง่าย... (1)

EP03 ไม่ง่าย... (1)

Georgia’ s Part

‘ขอบคุณสำหรับที่นอนครับ’

คือข้อความในโพสต์อิทที่ฮอตทิ้งไว้หลังจากที่เมื่อคืนเขาหลับคาอกฉันไปทั้งๆ ที่เรากำลังทำเรื่องแบบนั้นกันอยู่ อยากจะแบกเขาเข้าไปนอนในห้องดีๆ นะแต่เขาหลับแบบนั้นฉันแบกไม่ไหวก็เลยปล่อยให้ฮอตนอนที่โซฟาทั้งคืนแต่ถึงอย่างนั้นฉันก็จัดการเช็ดตัวให้เพื่อให้เขาได้นอนอย่างสบายๆ อยู่ดี

กะว่าเช้ามาคงได้เจอหน้าเขาและได้คุยกันแต่ตื่นมาเขาก็ไม่อยู่แล้ว ทิ้งไว้แค่โพสต์อิทใบเดียวจะไม่ให้ฉันโมโหได้ไงล่ะ

“น้องฮอตโคตรแสบเลยว่ะ”

“แบบนี้ก็ชัดเจนแล้วมั้ยเจียว่าน้องมันไม่สนใจมึงอะ”

“เออ พอมั้ยว่ะอย่างมึงหาใหม่ได้สบายๆ”

“แต่กูอยากได้คนนี้ไง”

ฉันเล่าเรื่องเมื่อคืนให้ฮันนี่กับของขวัญฟังพวกมันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าถ้าน้องไม่เล่นด้วยก็พอเถอะ แต่จะพอได้ไงในเมื่อฉันถูกใจฮอตไปแล้ว ที่บอกว่าอยากได้ไม่ได้พูดเล่นนะ!

รู้ว่าเขามันยากแต่ก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าจะยากสักแค่ไหนกันเชียว

“มึงจริงจังกับน้องมันจริงๆ เหรอวะ?” ของขวัญถาม

“แล้วช่วงนี้มึงเห็นกูยุ่งกับใครมั้ยล่ะ”

“เชี่ยย คือกะเอาเป็นแฟนเลยเหรอวะเจีย”

“ไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้นหรอก เพิ่งรู้จักเองนะ” ฉันพูดตามความจริง ตอนนี้กำลังถูกใจฮอตน่ะจะเรียกว่าชอบแล้วก็ได้แต่เรื่องคบเป็นแฟนยังไม่ได้คิดจริงๆ

“แต่ถ้าน้องฮอตยอมเป็นแฟนมึง?”

“ได้ก็ดี”

“เอาแล้ววว” ฮันนี่กับของขวัญเสียอาการใหญ่เมื่อฉันพูดแบบนั้นถึงจะเพิ่งรู้จักแต่ก็ใช่ว่าฉันจะไม่ศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับคนที่กำลังสนใจอยู่เลยนี่นา

ฮอตน่ะหน้าตาก็ดีฐานะทางบ้านก็ดีโปรไฟล์คือผู้ชายในฝันที่สาวๆ จ้องจะแย่งกันเลยล่ะใครปล่อยให้หลุดมือก็โง่แล้ว ส่วนเรื่องนิสัยเท่าที่เห็นก็ค่อนข้างตรงไทป์ฉันอยู่นะ

จะหาคนที่ถูกใจฉันทุกอย่างแบบนี้ได้จากที่ไหนอีก

“ตบกูทีฮันนี่ คนที่หวงความโสดอย่างกับอะไรอย่างจอร์เจียอยากจะมีแฟน มึงโดนฮอตเล่นของใส่ปะเนี่ย”

ของขวัญรีบเข้ามาดูอาการฉันใหญ่เช็กดูว่ามีอะไรผิดปกติกับร่างกายฉันหรือเปล่าอย่างไม่เชื่อในสิ่งที่ฉันพูดไปเมื่อครู่

“พวกมึงอย่าเวอร์น่า”

ที่ผ่านมาฉันคีพสเตตัสโสดก็จริงแต่ไม่ได้หมายความว่าฉันไม่อยากมีแฟนนะ อยู่ปีสี่แล้วอีกไม่กี่เดือนก็เรียนจบแล้วไม่หาแฟนตอนนี้จะหาตอนไหนอีก พวกผู้ชายส่วนมากที่เข้ามาก็หวังแค่เอาฉันทั้งนั้นแล้วจะให้ฉันไปจริงจังกับใครล่ะ แรกๆ ก็เหมือนเข้ามาจีบพอฉันเล่นด้วยก็หาเรื่องชวนขึ้นเตียงตลอดเรื่องอะไรจะยอมเป็นคนที่โดนฟันแล้วทิ้งล่ะ ในสายตาคนอื่นฉันคงเป็นคนแรงๆ ที่มีอะไรกับผู้ชายมานับไม่ถ้วนแต่ใครจะรู้ตลอดสี่ปีที่อยู่ในมหาลัยมาเคยมีคนได้ฉันไม่ถึงสิบคนด้วยซ้ำ ถ้าไม่ถูกใจจริงๆ ฉันไม่ให้กินหรอกนะ

ก็มีอ่อยเล่นบ้างเล่นด้วยบ้างตามคาแรคเตอร์สาวสวยที่มั่นหน้าอย่างที่ใครหลายคนชอบพูดกันแต่ไม่ใช่ว่าทุกคนที่ฉันเล่นด้วยจะได้กินฉันนี่นา

แต่พวกผู้ชายไม่รู้เป็นอะไรแค่ได้แตะตัวหรือจูบฉันบ้างนิดๆ หน่อยๆ ก็เอาไปพูดต่อแล้วว่า

‘ได้กินจอร์เจียบัญชีแล้ว’

มีชื่อฉันไว้ประดับโปรไฟล์มันดูดีมากหรือไงก็ไม่รู้ คนอื่นก็เลยคิดไปเองกันหมดว่าฉันเป็นตัวแม่ในเรื่องอย่างว่า ฟันแล้วทิ้งบ้างล่ะ ฉันเองก็ไม่ได้แก้ข่าวอะไรไม่ได้สนใจอยู่แล้วว่าใครจะคิดยังไง

“คิดดีๆ นะเจียไม่ใช่ว่ามึงแค่หลงชั่วคราวพอน้องเขายอมก็ทิ้งน้องนะ” เนี่ยขนาดเพื่อนยังไม่เชื่อเลยว่าฉันจริงจัง (ถึงเรื่องอื่นจะไม่จริงแต่เรื่องจอร์เจียชอบปั่นหัวผู้ชายคือเรื่องจริงไงเพื่อนก็เลยระแวง)

“นั่นมันก็เป็นเรื่องของอนาคตกูบอกไม่ได้หรอกว่าจะยังไง”

ฉันพูดตรงๆ หลงไม่หลงไม่รู้หรอกรู้แค่ว่าชอบคนนี้ จะเอา!

“ส่วนตอนนี้น่ะพวกมึงช่วยทำให้ฮอตยอมกูให้ได้ก่อนเถอะ”

“จะให้ช่วยยังไงล่ะ”

“ไลน์กับไอจีฮอต กูอยากได้หาให้หน่อยสิ”

;)

Hot's Part

“ไอ้เชี่ยฮอตบอกกูทีว่าในสตอรี่ไอจีพี่เจียไม่ใช่มึง”

“อะไรของมึง”

“มึงดู!”

คณิตยื่นมือถือของตัวเองที่แสดงหน้าไอจีของผู้หญิงคนนั้น ในนั้นมีรูปผมอยู่จริงๆ แถมเธอยังแท็กชื่อไอจีผมซะเด่นหราเชียวทำเอาไอ้คณิตคร่ำครวญไม่หยุด

"ตกลงว่าเมื่อคืนมึงไปค้างกับพี่เจียเหรอวะ"

“อือ”

“ไอ้ฮอตมึงมันร้าย ยังไงวะเล่าเลย”

ผมเล่าเรื่องเมื่อคืนที่ออกไปดื่มกับพี่รหัสให้พวกมันฟัง ‘คร่าวๆ’ ไม่ได้ลงรายละเอียดลึกว่าอะไรยังไงบอกแค่ว่าเมาก็เลยได้ไปค้างกับจอร์เจียแต่พวกมันไม่เชื่อผมสักคน

“อย่ามาๆ คอแข็งอย่างมึงเนี่ยนะเมา”

“มึงกำลังจะทำอะไรวะฮอต”

“ทำไร กูไม่ได้จะทำอะไรสักหน่อย”

“คิดว่าจะปิดพวกกูได้เหรอ มึงไม่เคยเมาจนโดนหิ้วแบบนี้”

“ก็เคยแล้วนี่ไง”

“มึงตั้งใจให้ตัวเองโดนหิ้วอะดิ”

ผมไหวไหล่เบาๆ ไม่เคยปิดอะไรพวกมันสองคนได้อยู่แล้ว เมื่อคืนผมไม่ได้เมาจริงๆ นั่นแหละคิดว่าผมไม่รู้เหรอว่าเมื่อคืนเป็นแผนของจอร์เจียที่สั่งให้พี่รหัสผมลากผมออกไปที่ร้านเหล้าน่ะ ผมลองแกล้งเมาดูอยากรู้ว่าจอร์เจียจะทำยังไงยัยตัวร้ายแม่งเล่นแบกผมขึ้นคอนโดจนเราเกือบจะเกินเลยกัน แต่ตอนนั้นผมยังมีจิตสำนึกอยู่ว่าไม่ควรแกล้งเมาแล้วฟันสาวแบบนั้นก็เลยแกล้งหลับเอาดื้อๆ ซะเลย ได้ยินเสียงบ่นของจอร์เจียที่ข้างหูว่าผมทำเธอค้าง ผมเองก็ค้างไม่ต่างกันหรอก แต่ถ้าผมยอมให้เธอง่ายๆ ตอนนี้ผมก็คงไม่ต่างอะไรกับคนที่ผ่านมาของเธอหรอก

“กูว่าแล้วว่าพี่เค้าสนใจมึง"

อือ ใครดูไม่ออกก็โง่แล้วรุกแรงขนาดนั้นคนบ้าอะไรอยู่ๆ ก็ดึงผมไปจูบเอาดื้อๆ

"แล้วมึงล่ะฮอต สนใจพี่เค้าหรือเปล่า"

“พวกมึงคิดว่าไงล่ะ” ผมไม่ตอบแต่ถามพวกมันกลับ ถ้าเป็นเพื่อนกันจริงก็น่าจะรู้นะว่าผมคิดอะไรอยู่

"อะ กูว่าพี่เจียไม่ปลอดภัยแล้ว"

"นางฟ้าของกูกำลังตกหลุมเนิร์ดไม่จริงอย่างมึงเหรอเนี่ย"

ผมคิดว่าจะใช้เวลานานกว่านี้ซะอีกแต่เร็วกว่าที่คิดแฮะ :)