EP 03 | วันคริสต์มาส [1-1]
Rrrr Rrrr
สายเรียกเข้า ‘0254148xxx’
“สวัสดีค่า”
ฉันรับสายโทรศัพท์ด้วยเสียงสดใสเพราะรู้ดีว่าเบอร์ที่โทรเข้ามาคือเบอร์ของคนที่ฉันกำลังรออยู่นั่นเอง
“พัสดุมาส่งครับ ตอนนี้อยู่ข้างล่างแล้วครับ”
“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ”
พัสดุมาส่งที่ห้องฉันทุกวัน ทั้งของที่ฉันสั่งซื้อมาเองและของที่ลูกค้าส่งมาเพื่อทำการรีวิว แต่สำหรับของที่ฉันรอวันนี้มันคืออุปกรณ์ตกแต่งห้องสำหรับวันคริสต์มาสนั่นเองค่ะ
“บรู๊ก เดี๋ยวฉันลงไปเอาของข้างล่างก่อนนะ”
ฉันเปิดประตูออกมาจากห้องทำงานแล้วชะเง้อหน้าไปบอกบรู๊กที่กำลังนั่งเล่นกับทริกซี่อยู่
“ขอใช้คอมได้มั้ย”
เขาถามกลับมาพลางลุกขึ้นจากพื้นแล้วเดินเข้ามาหาฉัน ท่าทางเขาดูเหมือนว่าจะนั่งรอให้ฉันทำงานในคอมเสร็จแล้วรอใช้อยู่เลยนะ เขารู้จักรอด้วยเป็นเด็กน่ารักจริงๆ เลย
“ได้สิ”
ฉันตอบพลางย่อตัวลงไปส่งยิ้มหวานให้เขา แต่เขากลับเมินแล้วเดินผ่านฉันเข้าไปนั่งบนเก้าอี้เกมเมอร์สีชมพูของฉันแทน
ติ๊ง!
เสียงลิฟต์ดังขึ้นพร้อมประตูลิฟต์ที่เปิดออกฉันเดินเข้าไปแล้วกดชั้นหนึ่ง ยืนรอไม่นานลิฟต์ก็พาฉันลงมาถึงชั้นล่างสุด หลังจากเดินออกจากลิฟต์ก็ตรงไปหาพี่ยามเพื่อจะขอยืมรถเข็นของเขาขนของขึ้นไปข้างบน
ทำไมต้องใช้รถเข็นเหรอคะ เพราะของที่สั่งมามีต้นคริสต์มาสขนาดสองจุดหนึ่งเมตรมาด้วยน่ะสิ ถึงเขาจะยังไม่ได้ประกอบมาแต่ฉันก็แบกขึ้นไปคนเดียวไม่ไหวแน่ๆ
“คุณยามคะ ฉันจะขอยืมรถเข็นขนของขึ้นห้องหน่อยได้มั้ยคะ”
“ได้ครับ คุณมีอา”
นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกค่ะที่ฉันมายืมรถเข็นของเขา บอกแล้วว่าพัสดุมาส่งทุกวัน
“เอ่อ...ให้ผมช่วยดีกว่าครับ”
ยามถึงกับเอ่ยปากช่วยเมื่อเห็นของที่ทยอยวางลงบนรถเข็น รอบนี้มันมาเยอะมากจริงๆ
ติ๊ง!
“ทางนี้เลยค่ะ”
ฉันเดินนำยามไปที่หน้าห้องและสแกนนิ้วเพื่อเปิดประตูเข้าไป บรู๊กเดินมายืนอยู่หน้าประตูพลางขมวดคิ้วมองของที่ฉันขนขึ้นมา
“ขอบคุณมากๆ ค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
ขอบคุณยามเสร็จเรียบร้อยเขาก็เข็นรถเข็นของตัวเองกลับไปทางลิฟต์ส่วนฉันปิดประตูห้องแล้วหันมามองกล่องพัสดุของตัวเอง
“สั่งมาถมห้องเหรอ”
คำถามของบรู๊กทำให้ฉันถึงกับหลุดหัวเราะออกมา คราวนี้มันคงเยอะเกินไปหน่อย
หาทำอีกแล้วมีอา!
“ฉันจะจัดวันคริสต์มาสต่างหาก นายเคยจัดต้นคริสต์มาสมั้ยล่ะ”
“...” เขาส่ายหัว
“จริงเหรอ! งั้นดีเลยเดี๋ยวพี่สาวคนสวยจะสอนนายเอง”
“ฉันเป็นลูกคนโต”
ช็อตฟิลเวอร์!
บรู๊กตอบกลับมาหน้าตายมาก แต่ถึงเขาจะปฏิเสธไม่ให้ฉันเป็นพี่สาวแต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธเรื่องที่ฉันสวยนี่เนาะ ฮ่าๆ
ฉันยกกล่องต้นคริสต์มาสเดินไปตั้งที่หน้าโซฟาแล้วขยับโต๊ะใสหน้าโซฟาออกเพื่อจะได้นั่งแต่งต้นคริสต์มาสตรงนี้ได้ เสร็จแล้วก็จะขยับเข้ามุมข้างๆ พอดี
“ยืนอยู่ทำไม มานั่งแต่งด้วยกันสิ”
หันไปพูดกับบรู๊กเสร็จฉันก็เริ่มแกะกล่องพัสดุเปิดออกแล้วยกต้นคริสต์มาสสองท่อนออกมา
“รู้มั้ยว่าฉันชอบเทศกาลคริสต์มาสมาตั้งแต่เด็กๆ เลยนะ เพราะว่าในวันคริสต์มาสซานตาคลอสของฉันจะมาให้ของขวัญล่ะ”
“มาจริง?”
“จริงสิ เพราะถุงเท้าที่ฉันแขวนไว้หน้าประตูห้องในคืนคริสต์มาสอีฟมักจะมีของขวัญทุกปีแม้สามปีมานี่มันจะไม่มีแล้วก็ตาม”
“ทำไม”
บรู๊กหยุดมือที่กำลังตกแต่งกล่องของขวัญบนต้นคริสต์มาสหันมามองหน้าฉัน นี่เป็นครั้งแรกเลยนะที่ฉันรู้สึกว่าเขาอยากรู้เรื่องของฉันด้วย
“ก็เพราะแม่ฉันเสียไปแล้วน่ะสิ ฉันถึงได้รู้ว่าซานตาคลอสที่แสนใจดีของฉันก็คือแม่ที่แอบเอาของขวัญมาใส่ไว้ในถุงเท้าของฉันทุกปี”
นึกถึงตอนเด็กๆ ฉันตื่นเต้นมากที่ตื่นเช้ามาแล้วเจอของขวัญในถุงเท้าของฉัน ฉันคิดมาตลอดว่าซานตาคลอสต้องมีตัวตนจริงๆ และใจดีมากแน่ๆ จนฉันโตขึ้นและเห็นแม่เป็นคนแอบใส่ของขวัญในถุงเท้าของฉัน
แต่ฉันก็ไม่ได้เสียใจนะเพราะไม่ว่าจะเป็นของขวัญจากซานตาคลอสหรือจากแม่ฉันก็ดีใจทั้งนั้น
“แล้วนายล่ะ เคยได้ของขวัญจากซานตาคลอสมั้ย”
ฉันหันไปถามบรู๊กบ้าง ตอนนี้เขายังเด็กและวัยนี้แหละที่กำลังสนุกสนานกับการมอบของขวัญช่วงคริสต์มาส
“ไม่เคย”
“ห๊ะ! บ้านนายก็ออกจะใหญ่โตไม่ใช่เหรอ ไม่เคยจัดงานวันคริสต์มาสเลยจริงดิ”
“อืม”
เขาตอบกลับมาด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง มันคงจะเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาไปแล้วล่ะ
เพี๊ยะ!
“อ๊ะ!”
ฉันยื่นมือไปจะแกล้งขยี้ผมเขาแต่ก็โดนเขาปัดออกมาอย่างแรง
“ขะ...ขอโทษนะฉันลืมไปว่านายไม่ชอบให้โดนตัว”
บรู๊กหันมามองหน้าฉันด้วยใบหน้าที่ตกใจเล็กน้อยเหมือนกัน ก่อนจะพยักหน้ารับเบาๆ
“มัน...ไม่ชิน”
น้ำเสียงที่อ่อนลงของเขาเหมือนต้องการจะพูดเขาว่าขอโทษมากกว่าแต่ฉันว่าเขาคงจะขี้อายเกินไปนั่นแหละ
“เล่าเรื่องของนายให้ฟังบ้างสิ นายมีพี่น้องหรือเปล่า”
“มีน้องสาว”
“ว้าว น้องสาวของนายต้องน่ารักมากแน่ๆ เลยใช่มั้ย”
“ดื้อ”
“ฮ่าๆ เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กๆ แหละ จะว่าไปนายก็ยังเด็กนะพูดเหมือนว่านายโตแล้วอย่างนั้นแหละ”
ระหว่างที่เราคุยกันมือก็ยังคงตกแต่งต้นคริสต์มาสไปเรื่อยๆ ฉันลุกขึ้นยืนเพื่อจะเสียบไฟรูปดาวไว้ตรงยอดของต้นคริสต์มาส
“ปีหน้านายก็ลองชวนที่บ้านจัดงานวันคริสต์มาสดูสิ แล้วก็ชวนน้องสาวของนายมาแต่งต้นไม้คริสต์มาสด้วยกันคงจะน่ารักน่าดูเลย”
“...”
“จริงๆ ปีนี้ฉันว่าจะไม่จัดแล้วล่ะ แต่ก็ต้องถ่ายคลิปอัปงานลงโซเชียลยังไงก็ต้องจัดอยู่ดี โชคดีนะที่มีนายมาช่วยฉันจัดด้วย”
“ทำไมชอบงานนี้”
เขาเหล่ตามามองฉันนิดหน่อย มือกำลังผูกลูกบอลสีเงินอยู่
“หมายถึงงานอินฟลูน่ะเหรอ”
“...” เขาพยักหน้า
“มันเป็นงานที่ฉันถนัดมากที่สุด แต่งตัวแต่งหน้าสวยๆ ผู้หญิงเราก็ต้องคู่กับความสวยความงามอยู่แล้ว อีกอย่างมันก็ได้เงินเยอะด้วยฉันก็เอาเงินนั้นไปซื้อเครื่องสำอางอีกที ฮ่าๆ”
“...”
“ที่เค้าบอกว่าผู้หญิงอย่าหยุดรวยเพราะความสวยต้องใช้เงินน่ะมันเรื่องจริงนะ แค่ค่าครีมบำรุงตั้งแต่หัวจรดเท้าก็หลายบาทแล้ว”
“เธอจน?”
••××××ו•
รอดูคนไม่ชอบให้ใครแตะเนื้อต้องตัวนะคะ
ต่อไปจะเนื้อแนบเนื้อขนาดไหน
ว๊ายย! อยากแต่งnc แล้วค้าาา
555555555555555555