บทที่ 2

"ถ้าเป็นภาพหลอน คงเป็นภาพหลอนที่สมจริงมากทีเดียว ไหนๆก็ไหนแล้ว ลองส่งวิญญาณดูสักดวงจะเป็นอะไรไป "

นทีเปิดหนังสือขึ้นมา ภายในหนังสือหน้าแรกจะบอกถึงว่า ใครที่เหมาะสมจะให้เขาส่งวิญญาณ เขาคลิกไปที่ชื่อแรกสุด

เขาเดินไปตามลูกศรที่ปรากฏในหน้าที่สอง ลักษณะมันเหมือนกับเข็มทิศ เพื่อตามหาวิญญาณนั้นๆ

นทีเดินตรงไป จนหยุดที่วิญญาณมนุษย์ป้าคนหนึ่ง ที่เหมือนกับนั่งรอรถเมล์อยู่ เขาหยุดอยู่ตรงหน้าแล้วเปิดหนังสือหน้าที่สามขึ้นมา

ในหนังสือหน้าที่สาม ปรากฏข้อความต่างๆ ชื่ออายุ สาเหตุการตาย ความผูกพัน เขาอ่านหนึ่งรอบ พร้อมกับพูดตามประสบการณ์ที่เขาได้รับ

"ปาวิณา มหาชัย คุณตายในวันนี้ เวลา 14.47 นาฬิกา สาเหตุการตาย ถูกวัยรุ่นกลุ่มหนึ่งใช้มีดแทงเนื่องจากพูดมากไม่เข้าหู คุณคือปาวิณา มหาชัย ใช่ไหมครับ"

วิญญาณมนุษย์ป้ามองมาที่เขา พร้อมกับนึกถึงสาเหตุการตายตามที่ชายหนุ่มบอก น้ำตาที่ไหลออกมาจากไหนก็ไม่รู้ไหลออกมาอาบแก้มของมนุษย์ป้า

"ใช่เจ้าค่ะ"

"โปรดดื่มน้ำนี่เพื่อลืมความทรงจำในชาตินี้ และรอการไปภพภูมิข้างหน้า"

"เจ้า..ค่ะ"มนุษย์ป้ารับน้ำจากมือของเขาพร้อมกับมือสั่นๆ

"เรื่องทางโลกก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของทางโลก คุณไม่สามารถดูแลใครได้อีกแล้ว จงปล่อยวาง และภาวนาให้พวกเขาเสีย อย่าได้โกธร และแค้นเพื่อเพิ่มกรรมเลย ดื่มซะแล้วไปภพภูมิที่ดีเถอะ"

ในที่สุดป้าแกก็ดื่มมันลงไป พร้อมกับแสงสีขาวปรากฏออกมาจากด้านหลังของเขา และค่อยๆเกิดขั้นบันไดจากเสียงสว่างนั้น ยาวลงมาจากข้างบน จนถึงพื้นตรงหน้าที่มนุษย์ป้ายืนอยู่

ป้าแกก็หันหน้ามามองนทีเล็กน้อย เขาก็พยักหน้าให้ แล้วป้าแกก็ค่อยๆเดินไปตามขั้นบันได จนถึงขั้นสุดท้าย ป้าหันกลับมามองอีกครั้ง

"ขอบคุณท่านผู้แทนเทพแห่งความตาย" เธอก้มหัวให้เล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในประตู จากนั้นประตูก็หายไป

"ผู้แทน คงหมายถึงยมทูตสินะ" นทีพูดขึ้นพร้อมกับหันไปมองที่กระจกห้างจากถนนฝั่งตรงข้าม

ตอนนี้ภายในใจของนทีเกิดความรู้สึกหลากหลาย ทั้งตะลึง ทั้งตกใจ ทั้งประหลาดใจ เขาแทบจะเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งด้วยซ้ำ กับเหตุการณ์ตรงหน้า

แต่ในขณะนั้นเอง กลับมีเสียง 'พรึมๆ' เกิดขึ้นสองครั้ง มีผู้ชายกับผู้หญิงที่แต่งตัวเหมือนกับเขายืนอยู่ไม่ไกล ต่างกันตรงที่หมวกของพวกเขาไม่มีขนนกสีขาว

พร้อมกับผู้คนนับสิบที่ล้อมเขาเป็นครึ่งวงกลม และค่อยๆคุกเข่าลงอย่างช้า ก่อนที่เขาจะได้ทำอะไร ชายหญิงคู่นั้นก็เอ่ยกล่าวกับเขาก่อน

"ยินดีต้อนรับท่านผู้แทนเทพแห่งความตาย กระผมหัวหน้ายมทูต เขต27 ยมทูตกาตน์ รุ่นที่33 ขอรับ"

"ยินดีต้อนรับท่านผู้แทนเทพแห่งความตาย ดิฉันรองหัวหน้ายมทูต เขต27 ยมทูตกิ่ง รุ่นที่39 เจ้าค่ะ"

นทียืนงงๆกับเหตุการณ์ตรงหน้า และมันทำให้เขาก็นึกถึงความทรงจำบางอย่างที่เขาได้รับมา กฎ 'หรือว่าเราผิดกฎอะไรบางอย่าง'

สองยมทูตเห็นใบหน้าของผู้แทนที่กำลังขมวดคิ้ว พวกเขาก็เริ่มเหงื่อตก ผู้แทนเทพเป็นตัวตนแบบใดกัน

ผู้แทนเทพมันเสมือนเทพองค์นั้นมาถึงที่ด้วยตัวเองหรอกหรือ แล้วยิ่งเป็นตัวแทนของเทพที่พวกเขาสังกัดด้วยแล้ว ยิ่งคิดเหงื่อก็ยิ่งไหล

"ขออภัยกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยขอรับท่านผู้แทน วิญญาณคนตายช่วงนี้เยอะเป็นผิดปกติ ทางเราจึงมียมทูตในการส่งวิญญาณไม่พอ ทำให้ท่านผู้แทนต้องมาอัญเชิญดวงวิญญาณเอง ขออภัยด้วยขอรับ" ยมทูตกาตน์พูดพร้อมกับก้มหัวให้เขา

"อะไรกันเนี่ย ! " นทีพูดออกมาด้วยความตกใจ แต่ที่ไหนได้เขาเข้าใจผิดหมดเลย

"ขออภัยในความผิดพลาดของเราด้วยเจ้าค่ะ ท่านผู้แทน โปรดรับสินน้ำใจเล็กน้อยเพื่อใช้ตามราชกิจของท่านเทพแห่งความตาย และโปรดมองข้ามสิ่งที่เราทำผิดพลาดในครั้งนี้ด้วยเจ้าค่ะ"

เธอยื่นซองกระดาษให้เขา นทีก็รับมาด้วยความมึนงง นทีเปิดซองมาก็พบกับเช็คธนาคาร

"ห๊ะ 100 ล้านบาท" สีหน้าเขาดูตกใจมาก

"หากท่านผู้แทนไม่พอใจ กระผมยินดีที่จะให้เพิ่ม เพื่อทำตามวัตถุประสงค์ของท่านผู้แทน เพียงแต่กระผมไม่ได้นำเงินมามากมาย โปรดรับนามบัตรของกระผม"

'ประธานบริษัทสาขาเขต 27 ประธานบริษัทเหล้ายี่ห้อดังที่เป็นโลโก้คนเดิน ... เอาไงดีเรา สงสัยคงต้องตีเนียนไปก็จะดีกว่า' นทีคิดในใจ

"เอาละ พอแล้ว เราจะทำเป็นไม่เห็นความผิดพลาดในครั้งนี้ ดวงวิญญาณมีมากมิใช่เหรอ ไปทำงานของพวกท่านเถอะ"

พูดเสร็จเขาก็หันหลังแล้วเดินจากไป พร้อมกับเสียงหัวใจเต้น ดัง ตูดๆ เลยทีเดียว

ทางด้านฝั่งของเหล่ายมทูต

"เกือบไปแล้วไหมล่ะยมทูตกิ่ง ขอบใจเจ้ามากที่ช่วยแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ทัน ไม่อย่างนั้นพวกเราคงอาจจะวิญญาณสูญสลายหายไปสู่ความว่างเปล่าแล้ว"

"ดีนะเจ้าคะ ที่เราเตรียมเช็คไว้สำหรับการส่งให้สาขาหลัก"

"คงต้องรายงานตามความเป็นจริง หวังว่าหัวหน้าใหญ่จะเข้าใจ ... เตรียมตรวจสอบท่านผู้แทนด้วยว่าท่านยื่นเช็กเข้าบัญชีใคร เราต้องสนับสนุนท่านอย่างเต็มที่"

"เจ้าค่ะ"

"ส่วนพวกเจ้าก็ไปทำงานได้แล้ว ถ้าพบเจอท่านผู้แทนที่ไหนอย่างหลงลืมเริ่มมารยาทด้วย แล้วก็แจ้งข้าโดยตรงถ้าท่านผู้แทนติดต่อผ่านพวกเจ้า"

"ขอรับ/เจ้าค่ะ" ยมทูตนับสิบกล่าวรับ แล้วหายออกจากพื้นที่ไปในเวลาไม่นาน ยมทูตกานต์ และกิ่ง ก็มุ่งหน้าไปยังตึกศูนย์ยมทูตต่อไป