EP.15 ความลับของโซล

เขาสัมผัสได้ถึงความร้อนผ่าวภายในตัวตนของเด็กสาว และเยื่อบาง ๆ แห่งความบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีใครอื่นเคยได้สัมผัสมาก่อน

ร่างบางทำได้แค่นอนเกร็งตัวรับบทรักสุดเร่าร้อนของเขา ฝ่ามือหนาช้อนใบหน้าที่แดงก่ำของเธอขึ้นมาและกระแทกริมฝีปากซ้ำลงไป ก่อนจะบดขยี้จูบอย่างดุดันจนรู้สึกแสบร้อนไปทั่วทุกมุมปาก

เฟรนด์ชิปสอดลิ้นร้อนเข้าไปไล่ต้อนลิ้นเล็กที่ยังไม่ประสีประสา โซลเมทปล่อยให้เขาทำทุกอย่างตามปรารถนาอย่างไม่ขัดขืนใด ๆ และเต็มใจรับความเจ็บปวด

แก่นกายมหึมาขยับโยกเข้าออกช้า ๆ ก่อนจะเริ่มกดให้จมลงไปมิดลำและสาวออกเพียงครึ่งหนึ่งคราบเลือดของเด็กสาวบริสุทธิ์เปรอะเต็มถุงยางอนามัย และเปื้อนลามมาจนถึงโคนแก่นกาย

เฟรนด์ชิปชะงักก้มลงมองคราบเลือดบริสุทธิ์ของเด็กสาว ก่อนที่เขาจะข่มตาลงและคว้าขวดเหล้าที่วางอยู่ข้างเตียงมากระดกดื่มเข้าไป เพื่อที่จะลบล้างความรู้สึกผิดในครั้งนี้ไปเสีย

ตับ ! ใบหน้าที่เย็นชาลืมตาขึ้นอีกครั้ง ก่อนจะลูบเช็ดคราบเลือดบนถุงยางอนามัยของเขาและจับแก่นกายยัดใส่เข้าไปในช่องทางรักที่แคบแน่นอีกครั้ง เพราะเขาเองก็ไม่สามารถหยุดทิ้งทุกอย่างเอาไว้กลางทางได้ 

สวบ !!!

"อื้อ...พี่เฟรนด์...โซล...จะ (เจ็บ) " หญิงสาวร้องลั่นในลำคอ น้ำใส ๆ เอ่อล้นขอบตาขึ้นมาทันที แต่เธอก็เลือกที่จะกลืนคำว่าเจ็บเก็บลงไป และนอนมอบกายให้เขาอย่างอดทนแม้จะเจ็บเจียนจะทนต่อไม่ไหว แต่พอได้มองใบหน้าของพี่เฟรนด์เธอก็ยังคงฮึดสู้ต่อไปได้

ตับ ตับ ตับ ! แรงเสียดสีของท่อนเอ็นอวบและผนังช่องคลอด ช่วยทำให้ฤทธิ์ยาปลุกเซ็กซ์มันทุเลาลงได้มาก เสียงหัวใจของเธอค่อย ๆ กลับมาเต้นเป็นปกติมากขึ้น และอาการทุรนทุรายเบาลงอย่างเห็นได้ชัด มือเล็ก ๆ กำหมัดแน่น 

ริมฝีปากของเธอร้องครางออกมาอย่างแหบพร่า โซลเมทสัมผัสได้ถึงแรงเต้นตุบ ๆ ของท่อนเอ็นอวบขนาดใหญ่ที่สอดใส่อยู่ลึกภายในโพรงสวาทของเธอ และดุนดันเข้าออกทำให้ผนังหน้าท้องช่วงล่างนูนเด่นขึ้นมาตามรูปทรงของแก่นกายอย่างชัดเจน 

ฝ่ามือหนาบีบจับเอวของเธอเอาไว้แน่น พร้อมกับกดแก่นกายเข้าหาตามจังหวะที่เขาเคลื่อนไหวช้าและเร็วสลับไปสลับมาถี่ ๆ

ตับ ตับ ตับ... ท่อนรักเสียบลึกลงไปเกือบมิด

สวบ สวบ ! เลือดสีแดงสดค่อย ๆ ไหลซึมออกมาจากร่องรักของเธอเพราะมันคือครั้งแรกของเธอ และเป็นครั้งแรกที่เธอได้เห็นพี่เฟรนด์ชิปในมุมมองที่ไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

"อื้อ..อื้อ...อ่า...อะซี้ด...อื้อ..อ่า" จากความเจ็บแปรเปลี่ยนเป็นความรู้สึกประหลาด

ช่องท้องน้อยรู้สึกโหวง ๆ วูบวาบไปทั่วทั้งตัว สาวน้อยร้องครางดังลั่นห้อง ปลายเท้าจิกเกร็ง หอบเหนื่อยคล้ายหายใจไม่ทัน

ตับ ตับ ตับ... ร่างหนากระแทกซอยเข้าหนักขึ้น ๆ ๆ จนร่างบางเคลื่อนไปตามแรงกระแทกกระทั้นของเขา สมองของเธอว่างเปล่าและตัวเบาหวิว โซลเมทครางออกมาดังลั่นอย่างไม่เป็นภาษา

ฟุ่บ ! ท่อนแขนแกร่งโอบกอดร่างบางให้เข้ามาอยู่ในวงแขนของเขาในท่านั่งโดยไม่ปล่อยให้ท่อนรักของเขาหลุดออกจากตัวของเธอแม้แต่นิด เฟรนด์ชิปยกคนตัวเล็กขึ้นลงก่อนจะกระแทกเข้าหาเธอแบบรัว ๆ

เมื่อเห็นใบหน้าเหยเกของร่างบาง เขาก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอใกล้ถึงปลายทางที่หวังเอาไว้แล้ว

ตับ ตับ ตับ... ยิ่งเร่งเร้าจังหวะแรงมากขึ้นเท่าไร ช่องทางคับแน่นก็บีบเกร็งตอดรัดแก่นกายของเขาเพิ่มมากขึ้น

โซลเมทใช้แขนทั้งสองคล้องคอชายหนุ่มพร้อมกับกอดรั้งเขาเอาไว้แน่น ในขณะที่เธอรู้สึกเสียวและเกร็งมากจนถึงขีดสุด

ตับ ตับ ตับ... ในเสี้ยววินาทีที่แก่นกายกระแทกซ้ำ ๆ เธอไม่สามารถปล่อยให้แท่งรักร้อนนี้หลุดออกจากตัวตนของตัวเองได้ ถึงแม้มันจะจุก จะเจ็บ... แต่กลับไม่สามารถขาดมันได้เลย

ใบหน้าเรียวเล็กแนบไปกับแผงอกแกร่งที่ขยับกระแทกเข้าหาเป็นจังหวะ

ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มแน่น ขบกรามอย่างอดกลั้น... 

ผับ ผับ ผับ ! 

"อื้อ... พี่เฟรนด์... พี่เฟรนด์ !" จนสุดท้ายเธอก็ครางลั่นในลำคอผสมเสียงสะอื้นเบา ๆ มือทั้งสองข้างกอดรัดคนตรงหน้าเอาไว้แน่น 

ตับ ตับ ตับ ! เฟรนด์ชิปประคองศีรษะของเธอและขยับสะโพกขึ้นเน้น ๆ สามครั้งแบบหนักหน่วง คนตัวเล็กรับรู้ได้ถึงท่อนเนื้อที่ขยายเกร็งเต้นตุบ ๆ พ่นลาวาร้อนทะลักอยู่ภายในถุงยางอนามัยที่ยังคงเสียบคาเอาไว้ภายในร่องรักที่บอบช้ำของเธออยู่ในตอนนี้ 

ฟุ่บ ! ร่างบางล้มตัวลงนอนซบแผ่นอกแกร่งของเขาอย่างหมดแรง ใบหน้าของเธออ่อนเพลียและดูเหมือนว่าฤทธิ์ของยานรกนั่นน่าจะหมดไปแล้วเช่นกัน

ใบหน้าหวานแนบที่อกของเขาอย่างอิดโรย เฟรนด์ชิปค่อย ๆ ถอนแก่นกายของเขาออกจากกลีบเนื้อที่บวมแดงช้ำของเธออย่างเบามือมากที่สุด...

บ๊อก... ทันทีที่ท่อนรักหลุดออกจากโพรงสวาท คนตัวเล็กก็สะดุ้งเล็กน้อยในอ้อมแขนแกร่งของเขา คราบเลือดเลอะเต็มถุงยางอนามัยและยังมีธาราสีใสผสมเลือดจาง ๆ ไหลย้อยออกมาจากช่องทางรักที่ช้ำอย่างเห็นได้ชัด 

"อื้อ.." ร่างบางสะอื้นขึ้นเบา ๆ อย่างเจ็บระบม

เฟรนด์ชิปประคองคนตัวเล็กให้นอนราบไปกับเตียง เขาถอนหายใจออกมาด้วยความรู้สึกที่โล่งสบายเมื่อได้ปลดปล่อยอย่างเต็มที่ มือหนาถอดถุงยางอนามัยที่เปื้อนคราบเลือดออกมากำเอาไว้ในมือแน่น

"เธอกล้ามอบความบริสุทธิ์ของตัวเองให้ผู้ชายได้ง่าย ๆ แบบนี้เลยน่ะเหรอ" เฟรนด์ชิปพูดขึ้นด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย เขาส่ายหน้าเล็กน้อยกับความคิดของโซลเมท ก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงทันทีหลังเสร็จสม

ร่างสูงยืนมองเศษแก้วแตกที่กองอยู่ที่พื้นด้วยความคิดบางอย่าง เขาหยิบเศษแก้วขึ้นมาพยายามประกอบกลับให้ได้ดังเดิม ถึงแม้เขาจะรู้ดีว่ามันไม่มีทางแล้วที่แก้วใบนี้จะกลับมาเหมือนเดิมได้อีก 

เคล้ง ! ร่างสูงโยนแก้วเหล้าใบเดิมทิ้งลงถังขยะไป ร่างสูงเอนตัวพิงกับผนังห้องและมองกลับไปที่เตียงด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย เขาจ้องมองเรือนร่างของเธอ หรือแม้แต่คราบเลือดจาง ๆ ที่เลอะเปื้อนตามเตียงสีขาวสะอาดของเขา

แต่แล้วสุดท้ายเฟรนด์ชิปก็ลุกไปหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ก่อนจะคว้ากุญแจรถและเดินออกไปจากคอนโด ปล่อยให้เธอนอนกายเปล่าเปลือยอยู่บนเตียงของเขาตามลำพังจวบจนถึงเช้าอีกวัน 

.....เช้าวันต่อมา..... 

"อื้อ... พี่เฟรนด์... พี่เฟรนด์..."โซลเมทนอนกุมท้องน้อยของเธอเอาไว้แบบนั้นจนถึงเช้าอีกวัน ความร้าวระบมของร่างกายปลุกให้เธอตื่นขึ้น ทั้ง ๆ ที่เพิ่งจะหลับสนิทไปได้เพียงไม่นาน

คนตัวเล็กรู้สึกปวดหัวมาก ๆ อาจเป็นเพราะว่าเมื่อคืนเธอดื่มเหล้าที่ผสมยานรกนั่นเข้าไปด้วย เลยทำให้แฮ้งมากกว่าปกติ

"อะ..โอ๊ย..." แค่โซลเมทเริ่มขยับร่างกายเพียงเล็กน้อยเธอก็ร้องอุทานขึ้นมาทันทีด้วยความรู้สึกระบมไปทั่วทั้งร่างกาย และเจ็บแปลบขึ้นมาจากช่องทางรักที่บอบช้ำจาก... ของของพี่เฟรนด์ชิป

บนเตียงสีขาวสะอาดมีรอยหยดเลือดจาง ๆ เปรอะเปื้อนอยู่ เป็นสิ่งที่ตอกย้ำให้ชัดเจนยิ่งขึ้นว่า เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันไม่ใช่ความฝัน

"แสดงว่า... ตอนนี้เราก็ไม่ใช่สาวบริสุทธิ์อีกแล้วสินะ" โซลเมทเอ่ยกับตัวเองอย่างแผ่วเบามือเล็ก ๆ ของเธอเอื้อมไปแตะที่หยดเลือดที่ยังใหม่สดบนเตียงด้วยความรู้สึกหวิว ๆ ภายในใจ

"และพี่เฟรนด์ก็คือผู้ชายคนแรกของโซล" เธอดึงหมอนข้างที่ติดกลิ่นกายของเขาขึ้นมาสวมกอดเพื่อเป็นตัวแทนของเฟรนด์ชิปในตอนนี้

"จะผิดไหมถ้าโซลไม่อยากให้พี่เฟรนด์ไปมีอะไรกับใครอีก... นอกจากโซล" ใบหน้าสวยแนบลงกับหมอนข้างใบใหญ่ตรงหน้า

"โซลไม่อยากให้พี่เฟรนด์ไปคบกับใคร ไม่อยากให้ไปรักใคร... ถ้าไม่ใช่โซล" สาวน้อยกอดหมอนข้างแน่นและร้องไห้ออกมา เพราะรู้ดีว่าสิ่งที่เธอพูดออกไป เขาคงไม่มีทางได้ยิน