CHAPTER 4

คนรักของพี่มิวะ

ถึงฉันจะเป็นเด็กเนิร์ดที่ไม่ได้มีความน่าสนใจอะไรแต่พี่มิวะก็ยังน่ารักกับฉันเหมือนเดิม

พี่น่ะแสนดีอย่างนี้กับฉันตลอดหลายปีที่ผ่านมา บางทีเขาอาจจะเห็นว่าฉันเป็นน้องสาวที่ไม่เอาไหนละมั้ง

“กลับบ้านกันไหมครับมิกิ?” ตอนเย็นหลังเลิกเรียนพี่มิวะก็ทักฉันอีกครั้ง

“ค่ะ”

“ไปกันครับ เดินดีๆ ล่ะ”

ระหว่างที่อยู่ด้วยกันบทสนทนาทุกอย่างที่เกิดขึ้นก็เหมือนเดิม ไม่มีความฟินหรือโรแมนติกใดๆ ทั้งสิ้น

พี่คิดว่าฉันน่าเบื่อหรือเปล่านะ? ฉันไม่รู้ว่าพี่คิดยังไงจริงๆ

เรื่องจูบที่เกิดขึ้นเมื่อคืนพี่ก็ไม่ได้พูดถึงมันอีกเลยราวกับไม่เกิดขึ้นจริงด้วยซ้ำไป เขาแค่ทำตัวอ่อนโยนและอารมณ์ดีเหมือนทุกทีเท่านั้นเอง

ตอนนี้ก็คุยสัพเพเหระอีกแล้ว รถคันนั้นสวยดี คาเฟ่ใหม่ วันนี้อยากแวะซื้ออะไรกินก่อนกลับบ้านไหม...?

เราแวะมากินอาหารเย็นด้วยกันในร้านอาหารขนาดเล็กแห่งหนึ่งที่ดูเด็กและคิกขุ เหมือนพี่จะคิดว่าร้านแนวนี้เหมาะกับฉัน แม้แต่หลังจากกินอาหารเสร็จแล้วและเรากลับเข้าไปในรถเพื่อที่พี่จะพาฉันไปส่งบ้านพี่ก็ยังพูดแต่เรื่องอื่นอยู่ดี

ถามว่าฉันสบายดีไหม เพื่อนๆ ทำตัวน่ารักด้วยไหม เรื่องการเรียน...

“พี่จะไม่จูบฉันหน่อยเหรอคะ?”

“?”

คำถามของฉันทำให้พี่ชะงัก

ฉันอยากเป็นภรรยา ไม่ใช่แค่น้องสาวของพี่

ร่างสูงนิ่งก่อนจะจ้องมองฉันด้วยสีหน้าโล่งใจแบบแปลกๆ “นึกว่ามิกิจะโกรธและเกลียดพี่เรื่องเมื่อคืนเสียอีก ถ้าพี่ทำอะไรที่ไม่ควรลงไปพี่ขอโทษนะครับ”

เรื่องจูบที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทำให้พี่รู้สึกผิด?

“มะ...ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันรีบปฏิเสธ “ฉัน...เอ่อ...ที่จริงก็รู้สึกดี”

เป็นอีกครั้งที่พี่ดูแปลกใจ ดวงตาคมคายที่สง่างามกว่าดวงตาคู่ไหนๆ ในโลกนี้จ้องมองฉันในความมืดของรถ “จริงเหรอ?”

อา...แววตานั้นดูต่างออกไปนิดๆ ก่อนที่จู่ๆ มือของพี่จะเคลื่อนมาวางบนตักของฉันที่มีกระโปรงปิดระดับเข่า...

มือร้อนผ่าวที่ดูใหญ่กว่ามือของฉันมากกดน้ำหนักแผ่วเบา...

และลูบแผ่ว...

“อึก...”

“...”

“อ๊ะ...”

ร้อน...

พี่มิวะ...

ด้วยดวงตาเรียบนิ่งชายผู้สง่างามจ้องมองฉัน มือแกร่งคืบแทรกชายกระโปรงฉันเข้าไปและสัมผัสกับต้นขาใต้ผ้าจนมอบรู้สึกราวกับไฟสะกิด

ดวงตาคมเหมือนจะถามด้วยความเงียบว่าฉันจะหลบมือนั้นไหมในเมื่อไม่เคยมีใครสัมผัสฉันแบบนี้

แต่ฉันไม่ได้หนี

ได้ยินเสียงฝ่ามือหนาเสียดสีกับผิว...จากนั้นมือแกร่งเดิมแทรกลึกเข้าไปอีกอย่างเชื่องช้า...ล็อคร่างฉันไว้ด้วยดวงตาคมต่างออกไปจากดวงตาสีคาราเมลอุ่นเช่นทุกที

ตึกตัก...

เวลานี้พี่ดูราวกับชายที่รู้จักความรักเป็นอย่างดี...

“จะไม่อ้อนวอนให้พี่เอามือออกไปเหรอครับ?”

“อึก...” ฉันกัดริมฝีปากขณะนิ้วเรียวของเขาแทรกล้ำชายกระโปรงของฉันเข้าไปอีก

“มิกิ...”

ฉันมาอยู่ในหอพักของพี่มิวะแล้ว ร่างสูงในเชิ้ตขาวสะอาดเพิ่งเดินนำฉันขึ้นมาข้างบนโดยไม่พูดอะไร

ประตูห้องปิดลง ฉันยังจ้องมองแผ่นหลังของร่างสูงที่เวลานี้หยุดฝีเท้าในห้องและหันกลับมาเผชิญหน้ากับฉัน

“จะถอดละนะครับ”

พี่มิวะถอดเสื้อของฉัน กระดุมเสื้อนักศึกษาหญิงถูกมือคู่ใหญ่ปลดออกจนฉันเห็นบราเซียร์และชายโครงเปลือยเปล่าของตัวเอง

ฉันเกร็งไปทั้งตัวเมื่อเห็นว่าพี่จ้องมองบอดี้ของฉัน ดวงตาสีอ่อนคู่นั้นมักดูละมุนและอ่อนหวานแต่ไม่ใช่เวลานี้ที่ดูมีสีเข้มข้นกว่าเก่า

ฉันน่าเกลียดไหมนะในสายตาของพี่?

ฉันไม่เคยรู้สึกคู่ควรกับพี่เลย...ไม่เคยเลยสักวัน

พี่ยื่นมือมาหาฉันและเปิดบราเซียร์ของฉันขึ้นจนถึงใต้ลำคอ

“อา...” เสียงทุ้มครางเมื่อกดแนบริมฝีปากจูบฉันในจุดที่ไม่เคยมีใครสัมผัสนั้น...จุดที่ตอนนี้รู้สึกอ่อนไหวจริงๆ

“อือ...” ยอดอกของฉันสั่นสะท้านใต้ริมฝีปากร้อนจัด “อ๊ะ...”

เมื่อพี่มิวะทำแบบนี้ผิวของฉันรู้สึกบอบบาง...

ฉันหลับตาเมื่อพี่จูบไปทั่วร่างของฉัน ไม่มีเสื้อหรือกระโปรงสวมติดอยู่บนตัวฉันแล้ว ฉันเปลือยเปล่าอยู่บนสองเท้าของตัวเองโดยมีเสื้อกองอยู่กับพื้นข้างเท้า เสื้อของพี่ก็เช่นกันที่เขาเหวี่ยงทิ้งไปก่อนหน้านั้น

กล้ามเนื้อของพี่ดูสง่าราวกับนายแบบ

ราวกับรูปสลักด้วยซ้ำ...

ฉันไม่เคยรู้ว่าบอดี้ในเสื้อของพี่จะดูหล่อเหลาจนยากจะละสายตาแบบนี้

พี่มิวะพรมจูบทั้งร่างเปลือยเปล่าของฉันแล้วกดฉันลงกับเตียง มือแกร่งยกเรียวขาฉันขึ้นสูงเพื่อจูบปลายเท้าของฉัน

“อา...”

ทำไมถึงได้รู้สึกร้อนละมุนแบบนี้...? ร่างของฉันยังเหลือแพนตี้สวมอยู่อีกหนึ่งชิ้นที่ปิดบังความลับแบบผู้หญิงๆ จากสายตาของพี่

“ไม่เปลี่ยนใจแน่นะครับ?” ร่างสูงเอ่ยด้วยเสียงทุ้มพร่าเมื่อผละริมฝีปากจากปลายเท้าของฉัน “พี่จะไม่หยุดนะ”

ฉันส่ายหน้า “ไม่เปลี่ยนใจค่ะ”

พี่ถอดกางเกงชั้นในของฉันโดยมือใหญ่ยังยกขาฉันและจูบจากปลายเท้าฉันลึกเข้ามา

ตึกตัก...

ใกล้จัง...

ตักตัก...

“อ๊ะ...”

พี่จูบจุดที่อ่อนไหวที่ลึกสุดในซอกขาของฉัน ร่างสูงยกยิ้มเด่นชัดจนฉันสังเกตเห็น “หน้าแดงไปหมดเลยนะครับ...มิกิ”

ก็...

แน่ล่ะ....

“พร้อม?” พี่ถามเสียงอบอุ่นเมื่อฉันได้แต่กัดริมฝีปากแต่ไม่ได้ขัดขืน ที่จริง...ฉันรู้สึกอยากอ้าขากว้างขึ้นอีกเพื่อให้รู้สึกเร้ามากกว่าเก่าด้วยซ้ำ

“งั้น...ขอนะครับ”

“อ๊ะ...โอ๊ย” ความเป็นชายของพี่ผลักดันเข้ามาหากแต่ยังอยู่ภายนอกตัว ฉันเจ็บจนสั่นเทิ้มเมื่อแกนกายแกร่งน่าครั่นคร้ามดันจุดอ่อนไหวของฉัน...ประตูที่ยังปิด...เวอร์จิ้นที่มีครั้งเดียวเท่านั้น

พอฉันร้องโอ๊ยพี่ก็กอดและจูบแก้มฉัน “ขอโทษครับ”

“อื้อ…!”

การดุนดันครั้งที่สองทำให้เยื่อที่ปิดบังร่องรักของฉันขาด ฉันเจ็บแปลบจนตัวเกร็งแต่พี่ยังกอดฉันอย่างปลอบประโลม พี่อยู่ในตัวฉัน...ความรู้สึกนั้นมันเร้าและแจ่มชัด เราหลอมเป็นร่างเดียวกัน

ครั้งแรกของฉัน เป็นของพี่มิวะ

ร่างแกร่งยังไม่ได้ขยับอีกตั้งแต่การล่วงล้ำที่ทำให้เยื่อของฉันฉีกขาดครั้งแรก แขนร้อนผ่าวกอดรัดฉันนิ่งและรอฉันที่หอบครางด้วยขาที่ยกเกร็งไม่ยอมขยับ

“ฮ้า...ฮ้า...”

จากนั้นร่างแกร่งค่อยๆ ผลักดันเข้าสุดทาง เมื่อเวลาผ่านไปจากที่เจ็บฉันก็ไม่รู้สึกแล้ว เหลือแต่ความหวานเมื่อฉันลูบไล้ร่างกายของพี่ที่แน่นไปด้วยมัดกล้ามในขณะที่พี่เองก็ลูบไล้บอดี้ของฉัน

มันเป็นความรู้สึกที่แปลกอีกทั้งรุนแรงอย่างอย่างประหลาด

และ...ฉันหลงรักมัน

ตอนนี้ฉันก็ยังไม่เข้าใจว่าทำไมพี่มิวะผู้ไร้ที่ติตอบตกลงแต่งงานกับเด็กกะโปโลอย่างฉัน ถ้าเป็นคนอื่นขอ...พี่จะตกลงไหม?

“อื้อ...” ฉันร้องเมื่อพี่รุกลึกเข้ามาจนฉันรู้สึกจุกระคนเสียวเสียด

“คิดอะไรอยู่ครับ?”

“เปล่าค่ะ”

“ไม่เจ็บแล้วเหรอ? พี่เกร็งแทบแย่...”

“ทำเลยค่ะ ฉันชอบ” ฉันตอบด้วยความอึดอัดและคับร้อนในร่างกาย

ฉันอยากให้พี่มีความสุข

แต่ฉันที่เป็นแบบนี้จะคู่ควรกับพี่หรือทำให้พี่พอใจไหมนะ ฉันที่ไม่มีเสน่ห์...

“มิกิสวยมากครับ สวยจริงๆ” พี่แยกเรียวขาของฉันออกจากกันก่อนผลักดันร่างเข้ามาอย่างทรงพลัง เนื้อหนังของเราผสานเป็นหนึ่งเดียวกันอย่างลึกล้ำและเร่าร้อน ฉันชื้นแฉะทุกส่วนจนราวกับอาบน้ำ ฉันคราง กรีดร้อง หอบหายใจและโอบกอดร่างแกร่งที่มีกลิ่นกายหอมแบบชายร้อนแรงนั้น

เมื่อมันจบลงฉันพบว่าฉันชอบสัมผัสเหล่านั้นที่พี่มิวะมอบให้ฉันมาก

ฉันชอบเซ็กซ์

“อาบน้ำไหมครับ?” เสียงทุ้มเอ่ยถามหลังจากนั้นก่อนที่พี่จะอุ้มฉันที่ขยับขาขึ้นล้อมกอดเอวพี่ไว้เพื่อพาไปอาบน้ำ

เราจูบกันตลอดทางจนถึงห้องน้ำก่อนที่ร่างแกร่งเปลือยเปล่าจะวางฉันลงและเปิดฝักบัว พี่จูบฉันอย่างเร่าร้อนทั้งตัวท่ามกลางสายน้ำและฉันจูบพี่เช่นกัน

เซ็กซ์ช่างเป็นเรื่องที่สนุกเหลือเกิน

พี่จูบต่ำลงไปตามบอดี้ที่เปียกลื่นแล้วในที่สุดก็นั่งลงต่อหน้าฉัน เรียวนิ้วยาวของเขาเลื่อนมาแหวกจุดชื้นสีเรื่อที่อ่อนไหวระหว่างซอกขาของฉัน

จุดที่เมื่อถูกสัมผัสจะรู้สึกดี...

“ที่บอกว่าชอบ...แน่นะครับ?”

“ค...ค่ะ”

จากนั้นริมฝีปากของพี่กดจูบรั้งความเป็นหญิงของฉัน... ประตูที่ถูกเปิดไปแล้ว...เนื้อเยื่อที่ขาดเพื่อการเติบโตขึ้นจากสาวน้อยไม่รู้ประสาไปสู่การเป็นหญิงคนรัก

ฉันอยากเป็นคนรักที่ดีและวิเศษของพี่มิวะ ไม่มีอะไรที่ฉันต้องการมากกว่านั้น ฉันครางและเรียวขาสั่นเทิ้มเมื่อร่างแกร่งกดจูบลิ้มรสซอกขาส่วนบอบบางของฉัน

“อา...อา...”

ทำไมถึงได้รู้สึกวาบหวามขนาดนี้...?

“ถ้าชอบก็มีอะไรหลายอย่างที่จะทำให้มิกิรู้สึกดีมากทีเดียว” พี่จูบฉันลึกล้ำกลางซอกชื้นแฉะสั่นสะท้านอีกที “ แต่... “

เขาลุกยืนเต็มความสูงแล้วเบียดเข้ามาชิดจนร่างของเราบดแนบกัน มือแกร่งยกขาของฉันขึ้นลอยข้างหนึ่งและผลักดันกายแกร่งเข้ามาจนสุดทาง

“อะ...แฮ่ก...อา...”

ฉันสัมผัสถึงความแกร่งที่แทรกเข้าสู่ท้องน้อยภายใน...ทั้งลึกและเสียด มันเป็นอีกครั้งที่พี่ดุนดันความแกร่งเข้ามาลึกสุดร่างของฉัน เรายึดกันไว้ด้วยจุดเดียวอันชุ่มชื้นและร้อนของกันและกัน

“อือ...แฮ่ก...แฮ่ก...อึก...!”

หายใจขาดห้วงเมื่อพี่จูบริมฝีปากฉันโดยที่ร่างของพี่สอบดันเข้าออกจนรู้สึกได้จากในท้องน้อยของฉัน

“เอาแบบเบสิคที่เจ้าสาวจะไม่ตกใจก่อนดีกว่า”

เมื่อเสียงทุ้มพร่าเอ่ยจบมือแกร่งรั้งข้อพับขาของฉันทั้งสองข้างเข้ากับข้อศอกแกร่งและสอบเสียดแกนกายเข้ามา สองเข่าฉันถูกดันแยกกว้างติดกับผนังด้านหลัง ร่างฉันสะท้านโยนจนกระเพื่อมไปทั้งตัว หยาดน้ำจากฝักบัวสาดกระเซ็นลงบนทรวงอกแข็งของฉันและกระดอนรุนแรงแม้แต่เมื่อสัมผัสยอดอกสีหวานที่เวลานี้แข็งเป็นไต...

ฉันกอดร่างกายพี่และลูบไล้เขาขณะที่แกนกายแกร่งดันลึกเข้ามาจนฉันสะท้อนขึ้นลงและบิดส่ายด้วยความหวามไหว

“ส...เสียว ฉันเสียวจังค่ะ...อ๊า...!”

เมื่อนั้นพี่ยกมือทั้งสองข้างของฉันและกดไว้เหนือหัวของฉันขณะที่ยังยกช่องชื้นและทั้งร่างของฉันไว้ด้วยแกนกายของเขา ฉันไม่ได้กอดพี่อีกแล้วหากแต่ถูกขึงจนตรึงและแอ่นอยู่บนร่างกำยำอันร้อนเร้า

สัมผัสถึงความกระหายแบบผู้ชายที่กระแทกขึ้นลึกในร่างกายจนปริแตก

“ฮื้อ...ฮ้า...!”

“มิกิ...”

“พ...พี่มิวะ...”

ฉันพร่ำเรียกชื่อที่ไพเราะนั้นด้วยความรัก

”พ...พี่มิวะ..อ....อ๊า...”

CHAPTER 5