พรสวรรค์รอบด้าน

“ ahhhh baby, so fucking big fucking hard ” หล่อนพร่ำเพ้อแล้วกรีดร้องอย่างกับคนเจ็บปวดทรมานใกล้ตาย สาวญี่ปุ่นคงกลัวจะน้อยหน้า เลยลุกขึ้นมายืนถ่างขาอวดเนินนูนเนื้อสาวที่ไร้เส้นขนปกปิดแม้แต่เส้นเดียวอยู่ที่ระดับใบหน้าของชายผู้นั้น เขาจับเรียวขาของหล่อนข้างหนึ่งพาดไว้ที่หัวไหล่เพื่อให้กลีบเนื้อสองพูแยกกว้างแล้วก้มลงดูดกินอย่างตะกรุมตะกรามดังจ๊วบจ๊าบ ทั้งที่สะโพกสอบก็ยังกระทั้นกระแทกเข้าออกอีกสาวไม่หยุดหย่อน

แหม ช่างมีพรสวรรค์รอบด้านเสียนี่กระไร !

แล้วนี่หล่อนมานั่งจ้องอะไรอยู่อริสา มันคือพวกโรคจิตสมสู่กันชัด ๆ !

“ I’m gonna cum baby , suck me harder ” สาวน้อยญี่ปุ่นผู้ใจดีที่กำลังโดนดูดเลียกินสัญลักษณ์แห่งอิสตรีอย่างเร่าร้อนรุนแรงร้องขึ้น เสียงจ๊วบจ๊าบดูเหมือนจะดังขึ้น จังหวะที่เขาโหมกระหน่ำเข้าใส่ผู้หญิงอีกคนก็เช่นกัน

เสียงเนื้อกระแทกเนื้อ เสียงครางต่ำ กรีดร้อง เสียงหอบหายใจรุนแรงมันดังระงมไม่ได้ศัพท์

ไม่ไหวแล้ว ทนดูต่อไปไม่ได้แล้ว !

อริสาบอกตัวเองแล้วหันหลังกลับ ลากอุปกรณ์ทำความสะอาดหนีออกมาจากห้องนั้นเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ก่อนจะลงลิฟท์มาชั้นล่างตรงไปยังห้องพักแม่บ้านทันที พบป้าสมรและลุงยืน พนักงานรักษาความปลอดภัยสามีของ ป้าสมรกำลังกินข้าวอยู่ด้วยกัน

“ อ้าว เสร็จแล้วเหรอน้องอาย ” ป้าสมรถามไถ่ แต่ทันทีที่ได้เห็นใบหน้าขาวซีดของพนักงานพาร์ทไทม์คนใหม่ก็ตกใจ ลุงยืนเป็นฝ่ายร้องถามขึ้น

“ เฮ้ย เป็นอะไรวะอีหนู ทำไมหน้าตาซีดเซียวขนาดนั้น ”

อริสาได้แต่ส่ายศีรษะ ป้าสมรจับมือหล่อนดูก็พบว่ามันเย็นเฉียบ

“ อายรู้สึกไม่สบายมาก ๆ ขออนุญาตกลับบ้านก่อนนะคะป้า ” ว่าพลางวิ่งเร็วจี๋อย่างสุดชีวิตออกไปทันที ทิ้งให้ป้าสมรและกับลุงยืนขนลุกขนชันพลางมองซ้ายมองขวาอยู่กับจินตนาการกันยกใหญ่

“ เอาอีกแล้วเหรอเนี่ย คู่ผัวเมียชาวรัสเซียที่โดฟยาเกินขนาดแล้วตายคาห้องสูทแน่ เจ้าพระคุณเอ๊ย อย่ามาหลอกมาหลอนกันเลยนะเจ้าคะ นั่นมันเด็กใหม่ มันเป็นเด็กดี มาหารายได้พิเศษเพิ่ม เอาเป็นว่าพรุ่งนี้อิฉันจะบอกมันไปทำบุญกรวดน้ำอุทิศส่วนกุศลให้นะเจ้าคะ ”

“ บ้าหรือไงแม่มึง ผีฝรั่งนะ ไม่ใช่ผีไทย อุทิศส่วนกุศลมันจะถึงไหมล่ะ พูดคนละภาษา นับถือคนละศาสนา ”

“ เออ มันก็ถึงกันหมดแหละน่า ไม่อย่างนั้นตอนพูดอุทิศก็ให้มันพูดภาษาปะกิดสิ เด็กรุ่นใหม่ จบตั้งมหาลัยมันพูดกันได้อยู่แล้ว ” แล้วหัวข้อสนทนาของสองสามีภรรยาก็ไม่พ้นเรื่องผีสางที่สิงสู่อยู่ในโรงแรม โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่อริสาเจอหาใช่ภูตผีวิญญาณหลอนใด ๆ ไม่

ผีทะเลสิไม่ว่า !

***

วันถัดมา

หลังจากรวบรวมสติสตังให้กลับมาสู่ขวัญของตนเป็นที่เรียบร้อย อริสาก็ตระหนักว่าสิ่งที่ตนทำนั้นไร้ความเป็นมืออาชีพเป็นอย่างยิ่ง งานบริการก็ต้องทนรับทุกอย่างจากลูกค้าให้ได้ หล่อนจึงกลับไปขอโทษขอโพยป้าสมรเสียยกใหญ่ ซึ่งอีกฝ่ายไม่ได้ถือสาหาความอะไร ทั้งยังเห็นอกเห็นใจด้วยซ้ำ

“ ป้าเข้าใจหนูอาย เป็นใครใครก็กลัวทั้งนั้น อีทีนี้ก่อนเข้าห้องนั้นก็ท่องอิติปิโสเสียเก้าจบ แผ่เมตตาให้เขาเสียก่อน เขาจะได้ไม่มาให้เห็นอีก ”

คำบอกเล่าของป้าสมรนั้นทำให้อริสามึนงงแต่ก็ทำเงียบ ๆ ไป ดีกว่าจะฟื้นฝอยหาตะเข็บเพราะตัวเองนั้นผิดอยู่เต็มประตู

“ เอาล่ะ วันนี้ก็ไปทำงานตามปกติ แต่ตอนบ่ายจะมีการประชุมบอร์ดย่อยในห้องประชุมเล็กในโซนออฟฟิศ เดี๋ยวเราต้องเข้าไปดูแลความเรียบร้อย เอาดอกไม้ไปจัดให้มันดูสวยงามก่อน ”

“ ค่ะ ป้าสมร ”

หล่อนรับคำและตั้งใจทำงานทุกอย่างเพื่อชดเชยกับที่เมื่อวานทำผิดพลาดไป

ป้าสมรเอ็นดูในความตั้งอกตั้งใจดีของเด็กสาวเป็นอย่างมาก หล่อนทำงานได้เรียบร้อยรวดเร็ว ปูที่หลับที่นอนเรียบกริบ พื้นก็สะอาดเนี้ยบ สิ่งเหล่านี้มันต้องมาจากนิสัยของเจ้าตัวที่เป็นคนเรียบร้อย เป็นแม่บ้านแม่เรือนอยู่แล้วด้วย

สี่โมงเย็น อริสาเดินกลับลงมาพร้อมพี่แม่บ้านอีกคนที่รับผิดชอบโซนเดียวกัน ป้าสมรบอกให้นั่งพักได้ห้านาทีก่อนจะไปต่อในส่วนที่เหลือ