EPISODE7 [ผมเคยเป็นเด็กแจกไพ่]

Bad Twins เฮียแฝดอย่าร้าย

EPISODE7

[ผมเคยเป็นเด็กแจกไพ่]

ปราบที่โยนก้นกรองบุหรี่ลงในถังทราย ก่อนจะพากันเดินกลับมาหาเฮียแฝดที่โต๊ะมีสีหน้าจริงจังไม่น้อย นั่นทำให้ไฟอดเอ่ยปากถามน้องชายไม่ได้

“มึงเป็นไร จะขี้ก็ไปอย่ามาทำหน้าแบบนั้นใส่พวกกู”

“นี่น้องเอง! พูดจาไม่เพราะเลยเฮียอะ” ปราบอดจิกกัดอีกฝ่ายไม่ได้

“พวกมึงไปปรึกษาแผนยึดดวงจันทร์กันรึไง นานฉิบหาย” ไฟว่าต่อด้วยน้ำเสียงติดหงุดหงิดหน่อย ๆ

“โห! อะไรครับเนี่ย จิกกัดก็มา นี่ผมไปกันยังไม่ถึงยี่สิบนาทีเลยเหอะ เฮียจะอะไรกับวัยรุ่นนักหนา”

ปราบที่ไม่เคยเก็บปากไว้เงียบ ๆ โต้เฮียไฟกลับทันทีอย่างไม่เข้าใจ ว่าทำไมเฮียถึงได้หงุดหงิดง่ายจังวันนี้

ตี๋ที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลังได้แต่อมยิ้มน้อย แล้วพยักหน้าให้หยินเดินไปยืนข้าง ๆ เขา

“พวกกูก็วัยรุ่น เลยมึงมาแค่สี่ปีเองเถอะ” ไฟเถียงกลับอย่างไม่ยอมแพ้ ถ้าเรื่องปะทะฝีปากระหว่างทั้งสองแล้วล่ะก็ ตี๋เห็นมาจนชินชาแล้ว

“ทำไมเฮียไฟขยันเถียงไอ้ปราบจัง” หยินพึมพำถามตี๋

“แล้วมึงเคยเห็นใครกล้าเถียงเฮียไฟฉอด ๆ แบบนี้ไหมล่ะ” ตี๋ย้อนถาม ทำให้หยินส่ายหน้า

“พวกมึงเลิกกัดกันก่อน กูหนวกหู” เพลิงออกปากห้าม ทำให้ปราบทิ้งตัวลงนั่งที่โซฟาอย่างหงุดหงิด

“เฮียดูบัญชีกันยัง” ปราบหันมาคุยกับเฮียเพลิงแทน

“อืม ทำไมยอดสองสามวันที่ผ่านมาเงินออกสูงจังวะ” เพลิงถามขึ้น ทำให้ปราบเอนตัวพิงพนักโซฟา ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“เออ! หรือมึงเอาเงินไปซื้ออะไรอีก” ไฟที่ยังคงอารมณ์ไม่คงที่เค้นถามทันที ทำให้ปราบจ้องหน้าไฟนิ่งราวกำลังอดทน

“เปล่า! ช่วงนี้เหมือนมีเซียนหน้าใหม่เข้ามาในบ่อน เด็กแจกไพ่เราบางคนตามไม่ทัน” ปราบอธิบาย

เมื่อเป็นการพนันที่ใช้การเดิมพันสูง ผู้ที่ต้องการได้เงินกลับไปจึงมีมาสารพัดรูปแบบ แม้ในบ่อนของเพลิงและไฟจะมีเด็กแจกไพ่ฝีมือดีหลายคนที่สามารถล็อคไพ่กันลูกค้าเก่ง ๆ โกยเงินออกจากบ่อน แต่ภายนอกก็มี ‘นักกีฬา’ ไม่น้อยที่รับจ้างเล่นไพ่ให้ผู้ลงทุน

“โต๊ะ 5 กับ 7 ไหมวะที่มีปัญหา” หยินที่ยืนฟังอยู่พูดขึ้น ทำให้พลิงปรายสายตาไปมองไอ้เด็กปลายแถวทันที

ตอนที่หนุ่มนักเรียนอยู่บนชั้นลอย เขาได้กวาดสายตาดูโต๊ะพนันภายในบ่อนทุกโต๊ะ และรู้ด้วยว่ามีบางโต๊ะที่มีปัญหา

“มึงมานี่” ไฟกระดิกนิ้วเรียก ทำให้หนุ่มน้อยเดินมายืนข้างเขา

“ว่าไง” เพลิงหันมาถามปราบ

“อืม น่าจะอย่างไอ้หยินว่า แต่มึงรู้ได้ไงวะ” ปราบรับคำแล้วเอ่ยถามเพื่อน เท่าที่ส่งคนไปสังเกตการณ์โต๊ะ 5 กับ 7 มีปัญหาจริง ๆ นั่นแหละ

“โต๊ะ 5 เด็กแจกไพ่ โต๊ะ 7 น่าจะลูกค้า” หยินพูดขึ้น

ตั้งแต่เพลิงและไฟรับหยินมาทำงาน นอกจากเรื่องตามสืบข่าว ช่วยหยางเช็กของสด และคอยไล่ตีพวกติดหนี้พนันแล้ว พวกเขาก็ไม่รู้มาก่อนว่าหยินจะรู้เรื่องการพนันด้วย

“โต๊ะ 5 เด็กของเรา โต๊ะ 7 ลูกค้าหน้าใหม่” ปราบว่า

“เด็กแจกมึงน่าจะโดนซื้อ ส่วนโต๊ะ7น่าจะโกงไอเท็ม” หยินตอบ ทำให้ปราบเงยมองสบตากับเพื่อนเขม็ง

เพลิงที่ได้ฟังทำเพียงมองไปยังโต๊ะ 5 ที่ผู้เล่นทั้งหมดเป็นผู้หญิง และโต๊ะ 7 ที่หยินบอกว่ามีคนโกงด้วยไอเท็ม

“ไหนมึงลองพูดมา” เพลิงหันมาพูดกับหนุ่มน้อยนักเรียนของเขา

“โต๊ะ 5 ผู้หญิงเดรสแดงน่าจะซื้อเด็กแจกไพ่ เธอชนะไม่ทุกตาแต่มักจะชนะตาที่ผู้เล่นคนอื่นลงเงินเดิมพันสูง ทำให้เธอได้มากกว่าเสียโดยที่คนอื่นไม่สงสัยฮะ” หยินอธิบาย

“จริงไหมวะไอ้ปราบ” ไฟหันมาถามน้องชายทันทีว่าที่ไอ้เด็กนี่พูดมามันใช่ไหม

“จริงเฮีย เธอแม่งมาทุกคืน แต่พอมาทีไรมันตรงจังหวะไอ้เวรนั่นแจกไพ่ทุกที ที่ผมยังปล่อยไว้เพราะจะรอถามพวกเฮียก่อนว่าจะทิ้งไอ้มือแจกนั่นไหม ผมไม่อยากข้ามหน้าอะ” ปราบอธิบาย

“ต่อไปถ้าเรื่องแค่นี้มึงทำตามกฏบ่อนได้เลยไม่ต้องถามกู ถ้าแม้แต่คนของกูยังซื้อได้ด้วยเงิน มันก็ไม่ใช่คนของกูอีก”

เพลิงว่าน้ำเสียงเย็นเหยียบ เพราะมือแจกไพ่ในบ่อนค่าตัวไม่ใช่น้อย แต่ถ้ามันหน้าไหนที่ไม่พอใจในเงินที่เขาให้ จนหันมาหักหลังเขา ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่เพลิงจะต้องเลี้ยงไว้ต่อ

“โต๊ะ 7 ล่ะวะ” ไฟหันมาถามหยินต่อ

“โต๊ะนั้นมีผู้ชายสองคนที่สวมแว่นตา ถึงรูปแบบจะต่างกัน แต่มันเป็นแว่นมองไพ่ที่เพิ่งออกใหม่ล่าสุด ผมเห็นว่าที่ประตูทางเข้าบ่อนพวกเฮียมีคนคอยตรวจอุปกรณ์ แต่แว่นตัวใหม่ที่เพิ่งวางขายในมาเก๊าตัวนี้ มันเปิดเลนส์พิเศษด้วยลายนิ้วมือ ต่อให้การ์ดสวมแล้วส่องไพ่ก็ไม่เห็นหรอกฮะ มีแค่เจ้าของแว่นที่ใช้งานได้”

หยินอธิบายด้วยสีหน้าราบเรียบ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาส่งลิ้งก์เพจใต้ดิน และภาพแว่นตาแบบเดียวกับที่ลูกค้าของบ่อนสวมอยู่ให้กับเพลิงและไฟดู

“สามแสนห้าไอ้เหี้ย แล้วคือของSold outอีกต่างหาก” ไฟที่เห็นราคาของแว่นก็ถึงกับอุทานออกมาอย่างพูดไม่ออก ไอ้พวกเวรนั่นมันลงทุนกับการมาถลุงบ่อนเขาจริง ๆ

“ที่ไทยยังไม่แพร่หลายหรอกฮะ เพราะแม้แต่ที่มาเก๊าก็ยังมีน้อย ของก็ขาดแล้วด้วย” หยินอธิบายเพิ่มเติม ทำให้เพลิงตบมือลงบนเบาะของโซฟาข้างตัว

“ไอ้หยินมึงมานี่” เสียงเรียบเอ่ยเรียก ทำให้หยินเดินมานั่งลงข้างเฮียเพลิง สีหน้าของหนุ่มน้อยนักเรียนตอนนี้ก็ยังคงนิ่งเรียบไม่เปลี่ยน ถึงแม้ในใจจะหวั่น ๆ อยู่บ้างก็ตาม

หยินคิดว่าถ้าจะให้เฮียแฝดไว้ใจ และเลื่อนจากลูกน้องปลายแถวขึ้นมาเป็นลูกน้องหัวแถว หยินคงต้องโชว์สกิลบางอย่างให้พวกเขารู้ เพราะเฮียแฝดเป็นพวกชื่นชมคนมีฝีมือ แต่คน ๆ นั้นก็ต้องอยู่บนความซื่อสัตย์ด้วยเช่นกัน

เพลิงหันมามองสบตาไอ้เด็กน้อยที่เขาคิดว่ามีหน้าที่แค่วิ่งคาบข่าวก็คงจะเพียงพอสำหรับเด็กอย่างมัน ทว่าตอนนี้สิ่งที่หยินพูดมามันทำให้เขาชักไม่วางใจแล้ว ว่าไอ้เด็กนี่เป็นคนแบบไหนกันแน่

“ก่อนมาเจอพวกเฮีย ผมเคยแจกไพ่ในบ่อนมาก่อนฮะ ส่วนเรื่องอุปกรณ์ผมศึกษาไว้ดีลหาลำไพ่พิเศษ” หยินพูดขึ้น โดยที่ยังคงสบสายตากับเพลิงนิ่ง นั่นทำให้เพลิงยกยิ้มบนมุมปากร้าย

‘แต่กูไม่เชื่อ’ ชายหนุ่มโต้ตอบในใจ