EPISODE6 [ไอ้สองเป็นรุก]

Bad Twins เฮียแฝดอย่าร้าย

EPISODE6

[ไอ้สองเป็นรุก]

หยินที่เดินตามเพื่อนรักขึ้นมาบนชั้นลอยกวาดสายตามองโต๊ะพนันที่ชั้นล่าง หูก็ฟังเรื่องที่ปราบต้องการคุยด้วย

“กูตัดสินใจแล้วเพื่อน! กูจะขอเฮียแฝดไปอยู่ข้างนอก” ปราบพูดขึ้น หลังจากที่หยินบอกว่ารุ่นพี่หนุ่มเฉพาะช่างที่เขาแอบชอบจะออกไปเช่าห้องอยู่เอง ในหัวของปราบก็มีแผนขึ้นมาทันที

คำพูดของปราบทำให้หยินปรายสายตามามองเพื่อน ก่อนจะล้วงกล่องบุหรี่ออกมาจุดสูบไปพลาง ในหัวก็คิดถึงเรื่องที่เขากำลังปิดบังเฮียแฝดอยู่

จริงที่หยินไปสืบข่าวเรื่องเงินในเว็บพนันที่ถูกแฮ็กไปมาได้ แต่เขากลับไม่สามารถรายงานข่าวได้ทั้งหมด เพราะคนที่แฮ็กเงินไปคือ ‘สอง’ เพื่อนรักของเขา

และถึงแม้เฮียรันบอกว่ามีทางออกให้ แต่หยินก็ไม่สามารถประเมินช่วงเวลาได้ ดังนั้นเขาคงต้องหาทางแถเอาตัวรอดเองด้วย

ถ้าสิ่งที่สองบอกเขาเป็นเรื่องจริง ไม่นานเฮียรันคงจะไปถล่มดาร์คเว็บนั่นจนย่อยยับแน่ และคนที่จะเดือดก็คือเฮียแฝดที่ไปลงทุน

“ใกล้วิท’ลัยเพาะช่างมีคอนโดฯปล่อยเช่าอยู่ ราคาค่อนข้างสูงแต่อยู่ใกล้ที่เรียน กูแนะนำไอ้สองไปแบบนั้น ดูเหมือนว่ามันกำลังหาคนช่วยแชร์ค่าเช่า” หยินหันมาบอกปราบ ทำให้เพื่อนรักนัยน์ตาเป็นประกายขึ้นมาทันที

“กูเช่าเองเพื่อน!” ปราบรีบเสนอตัว

หยินยกยิ้มหยันที่มุมปาก มองจ้องตากับปราบเขม็ง จริงที่ในไลฟ์สดเวลาที่เพื่อนเขาสตรีมเกมมันอาจจะดูน่ารักน่าชังจนมีแฟนบอยตามเปย์ของขวัญให้ ทว่าตัวจริงของสองนั้นนิสัยคนละขั้วกับในไลฟ์เลย และการที่ปราบไปหลงรูปลักษณ์ในจอของสองจนอยากเข้าหาอีกฝ่ายถึงขนาดนี้ หยินก็การันตีถึงผลลัพธ์ที่ตามมาไม่ได้เช่นกัน

“จากสภาพมึง ไอ้สองมันไม่แลหรอก” หยินบอกตามตรง เพราะรู้ว่าสองชอบอะไรไม่ชอบอะไร

คำพูดทำร้ายจิตใจของเพื่อน ทำให้ปราบที่มีทีท่ากระดี๊กระด๊าในตอนแรกค่อย ๆ เปลี่ยนไป เขาคว้าบุหรี่ที่หยินคาบไว้มาอัดควันเข้าปอด ก่อนจะถามกลับด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ถ้างั้นพี่เขาชอบคนแบบไหนวะ กูเป็นให้ได้หมดแหละ” ปราบว่า สายตาที่แฝงนัยน์ร้ายลึกไม่ต่างจากพวกเฮียแฝด ทำให้หยินได้แต่ถอนหายใจออกมาเบา ๆ

“ไอ้สองมันชอบคนพูดน้อย ฉลาด เป็นผู้ใหญ่” หยินยกตัวอย่าง ซึ่งทั้งหมดนั้นคือสิ่งที่สองเคยเอ่ยชมเฮียรันไว้

แน่นอนว่าสองค่อนข้างเทิดทูนภารัณมาก ๆ บุคลิกของชายหนุ่มรุ่นพี่นั้นค่อนข้างมีเสน่ห์และน่าค้นหา ทำให้สองยึดภารัณเป็นเกณฑ์ความชอบนั่นเอง

“แค่นี้เหรอวะ” ปราบถามย้ำ

“อีกอย่างมันไม่ชอบคนที่ทำตัววุ่นวาย วอแวเป็นเด็ก ๆ เพราะมันค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูง ถ้ามันไม่เข้าหามึงก่อนก็อย่าไปเซ้าซี้ แต่ถ้ามันเลือกเข้าหามึงแล้ว มันก็จะเปิดใจและเริ่มทำความสนิทสนมกับมึงเอง” หยินพูดเสริม

“เนี่ยไง! เนี่ยไง…กูถึงชอบพี่เขา เขาทั้งน่ารักทั้งแปลกแบบนี้ไง” ปราบว่าอย่างชอบใจ ทำให้หยินส่ายหน้าอย่างระอา

“อ่อ…ไอ้สองมันเป็นรุก” หยินว่าต่อ ทำให้ปราบถึงกับสำลักควันทันที

“แค่ก ๆ มึงว่าไงนะ?”

อีกด้านหนึ่ง…ที่ชั้นล่างของบ่อนพนัน เพลิงและไฟได้แต่เงยมองสองหนุ่มน้อยนักเรียนที่แอบไปคุยกันอยู่เป็นนานสองนาน นั่นทำให้ตี๋ที่ยืนคุมเชิงอยู่ด้านหลัง อดส่ายหน้าอย่างอ่อนใจไม่ได้

แม้สีหน้าของเฮียแฝดจะค่อนข้างเฉยชาต่อทุกสรรพสิ่งรอบตัว ทว่าช่วงนี้แววตาของพวกเขากลับไหววูบได้ง่าย ๆ เมื่อเรื่องนั้นไปเกี่ยวข้องกับไอ้เด็กนักเรียนที่พวกเขาตราหน้าไว้ว่า ‘ลูกน้องปลายแถว’

“เดี๋ยวก็มาครับ” ตี๋ส่งเสียงขัดสายตาเจ้านายหนุ่ม ทำให้ไฟปรายหางตามามองเขาทันที

“กูไม่ได้มองหามัน กูแค่จะคุยกับไอ้ปราบ” ไฟว่าเสียงดุ

“ผมก็หมายถึงน้องชายเฮีย ไม่ได้พูดถึงไอ้หยิน” ตี๋โต้กลับด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ทำเอาไฟถึงกับไปไม่เป็น ได้แต่ขัดเขี้ยวเคี้ยวฟันที่ดันตกหลุมพรางมุกของตี๋

“ไอ้ตี๋เรื่องผู้หญิงคนนั้น มึงไปสืบเพิ่มเรื่องครอบครัวมาที” เพลิงพูดขึ้น ทำให้ตี๋หลบไปต่อสายถึงคนของเขาทันที

“พี่ชาย…มึงคิดเหมือนกูใช่ไหม กูว่าจะให้ไอ้ตี๋ไปสืบเพิ่มพอดี” ไฟว่า มองสบตาผู้เป็นแฝดพี่อย่างรู้ใจกัน

“เหมือนเกิน…อีกอย่างกูรู้สึกว่าไอ้หยินมันมีเรื่องอะไรที่ปิดบังมึงกับกูอยู่ ที่มันหายไปเขตMDLหลายวัน มึงว่ามันไปอยู่กับใคร” เพลิงเอ่ยเสียงเนิบ สายตาจดจ้องอยู่ที่แก้ววายบนโต๊ะราวคนกำลังใช้ความคิด

“งั้นคืนนี้เช็กของหน่อยไหมวะ เดี๋ยวรอไอ้ตี๋มา ค่อยให้มันไปเตรียมตัว” ไฟเสนอ ทำให้เพลิงกระตุกยิ้มร้าย