EPISODE5 [ภาพซ้อนทับ]

Bad Twins เฮียแฝดอย่าร้าย

EPISODE5

[ภาพซ้อนทับ]

บรรยากาศภายในบ่อนใต้ดินที่ถือว่าเป็นอันดับ 1 ของเขตดาวน์ทาวน์ ช่วงใกล้ห้าทุ่มเนืองแน่นไปด้วยลูกค้าระดับวีวีไอพีที่ต่างพร้อมใจกันตบเท้าก้าวเข้ามาเล่นพนันชนิดไม่เจ๊งไม่เลิกรา

ที่บ่อนแห่งนี้หยินได้ยินว่ามีลูกพี่ลูกน้องของเฮียแฝดคอยควบคุมดูแลอยู่ นั่นทำให้เฮียทั้งสองไม่ต้องคอยแวะเวียนมาที่บ่อนบ่อย ๆ เพียงแค่ให้ตี๋มาคอยเช็กผลประกอบการรายสัปดาห์เท่านั้น

หยินและตี๋เดินตามหลังเฮียแฝดเข้าไปเงียบ ๆ ผู้คนที่กำลังมุ่งมั่นกับการจั่วไพ่ไม่มีใครสนใจผู้มาใหม่เท่าไหร่นัก โต๊ะพนันนับสิบเนื่องแน่นไปด้วยขาพนันชั้นเซียนที่หอบเอาเงินมาละลายในบ่อน

ที่นี่นอกเหนือจากเด็กแจกไพ่แล้ว ก็จะมีการ์ดคอยดูแลทุกโต๊ะอย่างใกล้ชิดอย่างน้อยสองคน เพื่อป้องกันการโกงไพ่นั่นเอง

“เฮียทางนี้!” เสียงห้าวต่ำที่ตะโกนเรียกเฮียแฝด ทำให้หยินที่กำลังมองขาไพ่หันกลับมาให้ความสนใจ ทว่าพอเห็นเจ้าของเสียงเท่านั้นแหละ หนุ่มน้อยก็ถึงกับอึ้งไปเลย

“ไอ้ปราบ!”

“ไอ้หยิน!”

เจ้าของชื่อ ‘ปราบ’ เองก็แปลกใจไม่แพ้กัน พวกเขาทั้งสองเป็นเพื่อนร่วมห้อง ทั้งยังสนิทสนมกันมาก แต่กลับไม่เคยรู้เลยว่าเบื้องหลังของเพื่อนรักเป็นอย่างไร

“มึงรู้จักไอ้ปราบ?” ไฟหันกลับมาถาม

“ฮะ! เราเรียนห้องเดียวกัน” หยินว่า ทำให้ปราบลุกมากอดคอเพื่อนทันที

“ไม่ใช่ห้องเดียวกันเฉย ๆ แต่เราโคตรซี้กันเลยเฮีย ว่าแต่มึงมากับเฮียแฝดได้ไงวะ” ปราบพูดเสริม แล้วเริ่มไต่สวนเพื่อนทันที

“กูทำงานพาร์ทไทม์กับเฮียแฝดอะ” หยินที่คงหลีกเลี่ยงอะไรไม่ได้แล้ว จึงตอบเพื่อนไปตามตรง

“ฮะ! นี่มึงเป็นเด็กเลี้ยงเฮียแฝดเหรอวะ ปกติเฮียไม่เลี้ยงเด็กผู้ชายนะเว้ย”

ปราบร้องออกมาทันที ไอ้เฮียชั่วไปหลอกเพื่อนเขามาอีท่าไหน คนไม่สนใครอย่างไอ้หยินถึงได้ยอมเดินตามเฮียต้อย ๆ แบบนี้

“ไม่ใช่เว้ย! กูไม่ได้ทำงานแบบนั้น” หยินรีบแย้งทันที ทำให้เพลิงปรายสายตาคมมามองหนุ่มน้อยนักเรียนที่พยายามแก้ต่างให้ตัวเอง

“จริงอะ! พวกเฮียไม่ได้หลอกให้เพื่อนผมทำอะไรชั่ว ๆ ใช่ไหม” ปราบถามเฮียแฝด

“ทำไมต้องหลอกวะ” ไฟย้อนถาม

“ไม่รู้ดิ ไอ้หยินมันเพื่อนรักผม พวกเฮียห้ามให้มันไปทำอะไรแปลก ๆ เชียว” ปราบเตือน เพราะรู้ว่าลูกพี่ลูกน้องของตนไม่ใช่คนขาวสะอาดอะไร

คำพูดของปราบทำให้เพลิงรั้งต้นแขนหยินให้ถอยห่างจากลูกพี่ลูกน้องของเขา ก่อนที่จะเป็นฝ่ายกอดคอหยินไว้เอง

“เฮียไม่ให้มันทำอะไรที่มันไม่ยินยอมแน่ ใช่ไหมวะ?” เพลิงว่า แล้วหันมาสบตากับหนุ่มน้อย ที่มองหน้าเขากลับนิ่ง ๆ

“ฮะ” หยินที่ได้แต่แค่นเสียงในใจ ตอบเฮียเพลิงไปสั้น ๆ เท่านั้น

ปราบได้ฟังอย่างนั้นก็ค่อยเบาใจ ทว่าสายตาของเฮียแฝดที่มองเพื่อนของเขานั้นมันดูแปลก ๆ

“เออ! มึงมาก็ดี กูมีเรื่องจะพูดกับมึงให้เข้าใจ เดี๋ยวผมขอยืมตัวมันก่อนแล้วกัน” ปราบพูดกับหยินแล้วหันไปบอกเฮียแฝด ก่อนที่จะพาหยินเดินไปคุยกันที่มุมลับตาคน

คล้อยหลังสองหนุ่มวัยละอ่อน ตี๋ที่มองตามสายตาของเฮียแฝดไปก็พูดขึ้น

“เหมือนมากเหรอเฮีย”

คำถามทำให้ทั้งเพลิงและไฟละสายตาจากหนุ่มน้อยมามองหน้าตี๋

“ตกลงมึงสืบอะไรได้บ้าง” ไฟไม่ตอบแต่ถามถึงความคืบหน้าเรื่องที่ให้ตี๋ไปแอบสืบเงียบ ๆ

“ดูเหมือนว่าเธอจะเป็นเด็กกำพร้าที่โดนเสี่ยธีร์รับไปเลี้ยงเป็นลูกบุญธรรมตั้งแต่อายุราว ๆ ห้าขวบ พออายุเข้าสิบหกไอ้เสี่ยนั่นก็เริ่มให้เธอออกงานในฐานะผู้ติดตามสาวสวย ทำให้เสี่ยธีร์เข้าถึงพวกผู้มีอิทธิพลต่างเขตได้ง่ายขึ้น เพราะส่งเธอไปบริการพิเศษให้หุ้นส่วนของคนพวกนั้นครับ”

ตี๋รายงานเรื่องที่สืบมาได้ให้เฮียแฝดฟัง เพราะก่อนหน้านี้เพลิงและไฟได้ไปดีลงานกับคนที่เขตฝั่งตะวันตก และได้พบกับหญิงสาวคนหนึ่งเข้า

เธอเป็นคนสวยและเด็ดเรื่องบนเตียงไม่น้อย ทำเอาเฮียแฝดติดใจจนต้องวนกลับไปเจอเธอเป็นครั้งที่สอง เพื่อให้เธอบริการความร่านร้อนนั้นให้พวกเขาพี่น้อง

แต่ถ้าตี๋สืบมาได้เรื่องแบบนี้ แปลว่าการที่เธอเข้าหาพวกเขาคืนนั้นคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญ แต่เพราะเธอถูกเสี่ยธีร์ส่งมาให้บริการพวกเขาในฐานะหุ้นส่วนใหม่ของดาร์คเว็บที่เขาไปดีลธุรกิจมากกว่า

“เหี้ย! ก็แค่เด็กกำพร้าที่โดนเลี้ยงมาเป็นอีตัวไหมวะ” ไฟพึมพำเสียงเรียบ คล้ายเริ่มจะหัวเสียขึ้นมา

ชายหนุ่มยังจดจำใบหน้าแสนยั่วยวนตอนที่เธอร่อนเอวอยู่บนตัวเขาได้ดี แต่มันติดตรงที่จังหวะหนึ่งใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นกลับถูกซ้อนทับด้วยใบหน้าเฉยชาของไอ้เด็กปลายแถวที่เขาเลี้ยงอยู่นี่สิ

“มึงกับกูอาจจะเมาไปหน่อย”

เพลิงบอกน้องชาย เพราะตอนที่เขากำลังใส่เดี่ยวอย่างเร่าร้อนกับเธออยู่นั้น ใบหน้าของไอ้เด็กปลายแถวกลับปรากฏซ้อนทับขึ้นมา จนทำให้เขาถึงกับสะบัดหน้าไล่ภาพนั้นออกไป แต่สุดท้ายเพลิงกลับจำภาพนั้นได้ติดตา และพาตัวเองเตะขอบสวรรค์อย่างไม่อยากจะเชื่อ