EPISODE2 [มึงหอมแปลก ๆ]

Bad Twins เฮียแฝดอย่าร้าย

EPISODE2

[มึงหอมแปลก ๆ]

"เห็นกูทำหน้าอย่างกับเห็นผี มึงเป็นไร"

เพลิงถามขึ้น ทำให้หยินได้แต่ลอบกลืนน้ำลายฝืด ๆ ลงคอ เพราะเฮียเพลิงไม่เคยเข้ามาประชิดตัวเขามากขนาดนี้มาก่อน

"เปล่าฮะ จู่ ๆ เฮียก็มา ผมเลยตกใจนิดหน่อย"

หนุ่มน้อยแก้ตัว ไม่คิดเงยหน้ามาสบตาคนฟัง นั่นทำให้เพลิงกระชับท่อนแขนที่โอบไหล่หยินแน่นขึ้น หลุบสายตามองต้นคอขาวที่ปกเสื้อนักเรียนร่นลง ก่อนจะเงยมองสบตากับไฟเล็กน้อย

"มึงทำตัวแปลก ๆ นะ"

น้ำเสียงราบเรียบของคนที่โน้มตัวลงมากระซิบชิดใบหู ทำให้หยินตัวแข็งทื่อ ตอนนี้หนุ่มน้อยชักจะไม่ไว้ใจในท่าทีแบบนี้ของเฮียแฝดซะแล้ว

'เรื่องเงินไม่ยาก แต่ถ้ามึงกลับไป มึงต้องระวังตัวให้ดี'

นั่นคือคำพูดของเฮียรัน ที่บอกว่าจะช่วยจัดการเรื่องเงินของดาร์คเว็บที่โดนสองแฮ็กไป หยินเลยวางใจและกล้ากลับมาที่นี่

"เปล่าฮะ ผมก็แค่เหนื่อย ๆ" หยินตอบ แล้วเงยหน้าขึ้นมองสบสายตากับเพลิงตรง ๆ

"รอบนี้ท่าจะลำบาก ไหนเล่าเรื่องที่ไอ้ไฟให้มึงไปทำมา"

ถ้าความดุดันเยือกเย็นของไฟคือสิ่งที่ทำให้หยินไม่อยากใกล้ชิดข้องเกี่ยว ท่าทีสุขุมนุ่มลึกที่เคลือบแฝงไปด้วยความเย็นชาของเพลิง ก็คือสิ่งที่หยินไม่คิดข้องแวะเช่นกัน

สำหรับหยินไม่ว่าใคร…ก็อันตรายทั้งนั้น

"ยุ่งเหยิงน่าดูฮะ มีเด็กช่างจากฝั่งตะวันตกแล้วก็เด็กของMDLรวมอยู่ด้วย ทางเว็บยังหาตัวมือแฮ็กไม่ได้ แต่เรื่องเงินผมเร่งรัดไอ้พวกที่เกี่ยวข้องไปแล้ว"

หยินเล่า ทำให้เพลิงกระตุกยิ้มมุมปากกับน้องชาย

"อย่างน้อยมึงก็เริ่มตัดสินใจแทนพวกกู"

ไฟว่าเสียงเนิบ ทำให้หยินหันขวับไปมองหน้าคนพูดทันที ที่เฮียไฟพูดมาไม่ได้จะบอกว่าเขาทำเกินคำสั่งหรอกเหรอ

"เรื่องนั้น…ผมแค่คิดว่าตามเงินได้ไวน่าจะดีที่สุดฮะ" หนุ่มน้อยตอบตามตรง

ภาพบรรยากาศมาคุที่เขาโดนสองพี่น้องฝาแฝดนั่งประกบไซโคอยู่นั้น ทำให้ทั้งซ่งและเฉินไม่คิดจะเข้ามาร่วมวงแม้แต่น้อย

ทั้งเพลิงและไฟเป็นพวกเข้าใจยาก หลายครั้งที่การกระทำรุนแรงของพวกเขามักจะไร้เหตุผล ถ้าไม่สามารถจับทางอารมณ์ได้ สองหนุ่มจะไม่เข้ามาอยู่ในรัศมีสองแฝดแน่นอน

ไฟที่ได้ฟังก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ สายตาคมทำเพียงกวาดมองหนุ่มน้อยนักเรียนเงียบ ๆ เท่านั้น

"แต่มึงทำดี ไว้ตามเงินคืนมาได้ รอบนี้กูจะให้ค่าแรงเยอะหน่อย" เพลิงสรุป ทำให้หยินค่อยหายใจโล่งขึ้น

ทว่าก็แค่วูบเดียว เพราะจู่ ๆ เพลิงก็โน้มตัวเข้ามาใกล้เขา ใบหน้าหล่อร้ายที่เข้ามาประชิดจนปลายจมูกแทบจะชนแก้ม ทำให้หยินผงะเอนตัวถอยห่าง

“เฮียเป็นเหี้ยอะไรฮะ!”

หยินรีบร้อนถามอย่างคนตกใจ ก่อนจะลอบกลืนน้ำลายเมื่อรู้ตัวว่าในประโยคนั้นมีคำไม่สุภาพปะปนอยู่ แต่เฮียเพลิงดูเหมือนจะไม่ได้สนใจคำพูดเขาเท่าไหร่

“วันนี้…กลิ่นน้ำหอมมึงแปลก ๆ” เพลิงพึมพำ แล้วสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ ที่อวลมาจากตัวของหยิน

“ไม่ใช่แล้วเฮีย! ผมไม่เคยใช้น้ำหอมฮะ”

หยินรีบปฏิเสธ ขยับถอยห่างมาสุดโซฟา ก่อนจะก้มลงดมเสื้อนักเรียนตัวเอง ในใจได้แต่คิดว่าหรือไอ้สองจะฉีดน้ำหอมโดนเสื้อนักเรียนเขา เลยทำให้เฮียเพลิงสงสัยขึ้นมา

ตุบ!

“กลิ่นยังไงวะ?”

ไฟที่ลุกขึ้นมานั่งลงบนที่พักแขนโซฟาถามขึ้น ทำให้ในใจหยินยิ่งรู้สึกแตกตื่นคูณสอง วันนี้พวกเฮียแฝดเพี้ยนอะไรกัน ถึงคิดจะมารุมดมตัวเขาแบบนี้

“ไม่มีหรอกเฮีย กลิ่นน้ำหอมพวกเฮียเองรึเปล่า ไม่ใช่ของผมหรอก” หยินรีบแย้ง ครั้นจะถอยห่างจากเฮียไฟ เฮียเพลิงก็ยังไม่ขยับตัวไปไหน ทำให้เขารู้สึกอึดอัดไปหมด ที่ต้องมานั่งอยู่ตรงกลางระหว่างสองพี่น้องขาโหดคู่นี้

หมับ!

คำพูดของหนุ่มน้อยนักเรียน ทำให้ไฟโอบไหล่หยินให้ขยับมาชิดตัวเขา ก่อนที่ไฟจะขยุ้มเส้นผมด้านหลังหัวของหยินไว้แล้วกระชากให้หนุ่มน้อยเงยหน้าขึ้น

“อ๊ะ!”

หยินครางออกมาครั้งหนึ่งเพราะรู้สึกเจ็บ แววตาคู่สวยสีนิลไหวระริก ทว่าวินาทีต่อมาหนุ่มนักเรียนกลับต้องเบิกตาค้าง เมื่อเฮียไฟซุกหน้าลงตรงซอกคอของเขา เสียงสูดลมหายใจเข้าปอดฟอดใหญ่ ทำเอาหยินตัวแข็งค้างไปเลย

“อืม…วันนี้มึงหอมแปลก ๆ”

เสียงทุ้มต่ำพึมพำแผ่ว ๆ ก่อนจะค่อย ๆ คลายมือและถอนใบหน้าหล่อร้ายห่างออกไป

“...” หยินที่ยังคงตั้งสติไม่ได้ ทำเพียงกะพริบตาปริบ ๆ มองเฮียไฟที่ยกยิ้มเพียงมุมปากส่งมาให้เท่านั้น

"ไอ้หยิน! เช็กของให้เฮียหน่อยมา"

ขณะที่ยังคงตะลึงงันอยู่นั้น คนที่เพิ่งมาถึงก็ส่งเสียงเรียกหา เป็น 'หยาง' ที่พาคนกลับมา จึงต้องการคนตรวจสอบ ‘เนื้อสด’ ให้กับเพลิงและไฟ ทำให้หยินรีบผุดลุกขึ้นไปคว้าเบียร์มากระดกลงคอดับกระหายความฝืดเคืองทันที

“ผมไปดูเฮียหยางก่อน” หนุ่มน้อยรีบร้อนตัดบท แล้วเดินไปหาหยางทันที