ตอนที่ : 09

@ต่างจังหวัด

“ผมจองห้องพักไว้สองห้องนะ คุณก็พักอยู่อีกห้องนึง”

“ค่ะ” ฉันพยักหน้ารับเบาๆ

“นี่คีย์การ์ด”

“ขอบคุณค่ะ” ฉันรับคีย์การ์ดมาแล้วถือกระเป๋าเดินเข้าไปในลิฟท์เพื่อขึ้นด้านบน

“เดี๋ยว”

“คะ?”

“พักผ่อนให้เพียงพอ ตอนเช้าและเย็นจะมีพนักงานโรงแรมเอาอาหารมาให้ ส่วนตอนกลางวันเราก็ไปหากินข้างนอกกัน แต่ถ้าเธออยากจะกินอะไรนอกเหนือนั้นก็ซื้อจากร้านสะดวกซื้อมาเอง”

“ค่ะ”

“แล้วเจอกันพรุ่งนี้เช้า”

“ค่ะ แล้วเจอกัน”

จากนั้นฉันก็แตะคีย์การ์ดเข้าห้องพักของตัวเองทันที ก่อนจะจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเองใส่ตู้อาบน้ำเตรียมตัวที่จะนอนพักเพื่อลุยงานในวันพรุ่งนี้ ไม่รู้ว่าฉันจะต้องเจออะไรบ้าง งานเป็นแบบไหน คนที่จะมาร่วมงานด้วยเป็นแบบไหน จะคุยง่ายหรือเปล่าก็ไม่รู้

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า >>> พี่หมอก

“ค่ะพี่หมอก”

( เป็นไงบ้างถึงหรือยัง )

“ถึงได้สักพักแล้วค่ะพี่หมอก เพิ่งจะอาบน้ำเสร็จกำลังจะนอนพักแล้วค่ะ”

( โอเค พี่โทรมาถามแค่นี้แหละ พักเถอะนะไม่ต้องห่วงทางนี้หรอก สองแฝดไม่ได้ดื้ออะไร )

“ฝากดูแลพวกแกด้วยนะคะ เสร็จงานแล้วมายจะรีบกลับ”

( จ้ะ แค่นี้นะ พักผ่อนเถอะฝันดีครับ )

“ฝันดีค่ะ”

ฉันวางสายจากพี่หมอกก่อนจะล้มตัวลงนอน พี่หมอกก็เป็นคนแบบนี้แหละคอยเป็นห่วงเป็นใยฉันตลอดไม่ว่าฉันจะโตแค่ไหน คอยโทรถามอยู่ตลอดว่าฉันเป็นยังไงบ้าง ทำเหมือนกับว่าเรายังเป็นเด็กๆ กันอยู่เลย แต่ในความเป็นจริงตอนนี้เราต่างคนก็โตกันหมดแล้ว

ฉันก็เคยคิดที่อยากจะถามนะว่าทำไมพี่หมอกถึงไม่มีครอบครัว ไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาให้ฉันรู้จักและฉันก็ไม่เคยได้ข่าวว่าพี่หมอกชอบใครเลย

แต่มันก็เป็นเรื่องส่วนตัวซึ่งฉันไม่ควรเข้าไปก้าวก่ายถึงจะเป็นพี่น้องกันแต่ก็ควรเคารพสิทธิความเป็นส่วนตัวของกันและกัน

เพราะตั้งแต่วันนั้นพี่หมอกก็ไม่เคยถามถึงเรื่องที่ฉันเมาแล้วไปมีอะไรกับใครจนท้องอีกเลย

คงไม่อยากตอกย้ำให้ฉันรู้สึกไม่ดี

@เช้าวันต่อมา

ฉันตื่นแต่เช้าอาบน้ำแต่งตัวและพนักงานของโรงแรมก็เอาอาหารเช้ามาเสิร์ฟให้ถึงห้อง

พอกินอิ่มแล้วก็ออกไปรอคุณคินที่หน้าห้อง ฉันไม่อยากไปสายยิ่งรู้ว่าเจ้านายเป็นแบบนี้อีก

@ผ่านไปสักพัก

"ผมนึกว่าคุณยังไม่เสร็จซะอีก"

"ฉันเสร็จตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อก็เลยออกมายืนรอ"

"ไปกันเถอะใกล้จะถึงเวลานัดแล้ว"

"ค่ะ"

"คุณกินข้าวอิ่มแล้วใช่มั้ย"

"เรียบร้อยแล้วค่ะ"

คุณคินพาฉันไปขึ้นรถของเขาก่อนจะพาฉันออกไปจากโรงแรมมุ่งหน้าไปยังบริษัทแห่งนึง ก่อนที่จะเริ่มการประชุมอย่างเคร่งเครียด

"ทั้งหมดที่ผมกล่าวเป็นเพียง3ใน10ของหุ้นครับ ถ้าคุณตกลงที่จะเจรจาเรื่องนี้ก็เซ็นสัญญาได้เลยครับ"

"ผมอยากดูหน้างานก่อน"

"พรุ่งนี้นะครับ วันนี้ไม่มีพนักงานคนไหนว่างเลย ผมเองก็มีธุระต้องไปทำต่ออีก"

"ได้ครับ ว่าแต่พรุ่งนี้ผมจะต้องไปกับใคร"

"เดี๋ยวผมให้เลขาส่วนตัวของผมพาไปครับ"

"ครับ"

เรื่องที่คุณคินมาเจรจาเป็นเรื่องหุ้นของบริษัทที่เราจะตกลงร่วมเป็นหุ้นส่วนด้วย เป็นการสร้างโรงแรมขนาดใหญ่ที่ติดกับริมทะเล และก็แน่นอนว่าค่าใช้จ่ายในการสร้างค่อนข้างสูงเลยทีเดียว จึงจำเป็นต้องมีผู้ร่วมลงทุนมากกว่าหนึ่ง และบริษัทของคุณคินก็เป็นหนึ่งในตัวเลือกนั้น

แต่จะคุณคินตกลงหรือเปล่าก็เป็นอีกเรื่องนึง

"โอเคครับ เอาเป็นว่าพรุ่งนี้ผมขอไปดูหน้างานเองจะดีกว่า คุณบอกสถานที่มาได้เลยครับ"

"เดี๋ยวผมให้เลขาส่งไปให้ทางเมลนะครับ"

"โอเค กลับกันเถอะคุณมาย"

"ค่ะ"

ฉันรวบรวมเอกสารและสมุดที่เอาติดมาขึ้นก่อนจะเดินตามคุณคินออกไปด้านนอก

"เรื่องนี้เรายังไม่ตกลงนะคุณมาย"

"แล้วทางนั้นจะไม่เร่งรัดให้เราเซ็นสัญญาเหรอคะ?"

"ก็เร่งแหละ แต่ผมไม่อยากลงทุนไปกับอะไรให้มันเสียเปล่า"

"....."

"ผมอยากให้แน่ใจกว่านี้ก่อน ว่ามันจะคุ้มกับเงินที่เราจะลงทุนหรือเปล่า"

"ค่ะ"

ก็อย่างว่าแหละทำธุรกิจใช้เงินเยอะขนาดนี้มันก็ต้องดูก่อนอยู่แล้วว่าเราจะคุ้มหรือเปล่า ไม่มีใครอยากเสียเงินฟรีๆ หรอก

@โรงแรม

"คุณอยากทำอะไรก็ไปทำได้เลยนะ ผมไม่มีอะไรจะใช้คุณหรอก"

"เอ่อ...แต่นี่มันยังไม่ถึงเวลาเลิกงานเลยนะคะ"

"แล้วคุณจะทำอะไร?"

"....." ฉันก้มหน้าแล้วส่ายหัวไปมาเบาๆ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าฉันจะทำอะไรหลังจากนี้

"ระวัง!"

"ว๊าย!"

ปึก!

มีบางอย่างหล่นมาใส่แขนของคุณคินอย่างจัง ซึ่งของสิ่งนั้นมันก็จะตกลงมาโดนฉันนั่นแหละ แต่เขาผลักฉันออกไปแล้วก็โดนตรงแขนของตัวเองแทน

"ขอโทษจริงๆ ครับ เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ"

"อือ...ไม่เป็นอะไรครับ คราวหน้าก็ระวังให้ดีหน่อย มันอาจจะไม่โชคดีเหมือนกับครั้งนี้ก็ได้"

"ครับๆ ขอโทษจริงๆ ครับ"

"คุณคิน"

"กลับกันเถอะผมไม่เป็นอะไรหรอก"

"ค่ะ คุณมีแผลนะคะ"

"แค่แผลถลอก ผมไม่เป็นไรหรอก"

"คุณไปรอฉันที่ห้องก่อนนะคะ เดี๋ยวฉันจะรีบออกไปซื้ออุปกรณ์ทำแผลมาให้ ปล่อยเอาไว้แบบนี้เดี๋ยวจะติดเชื้อเอา"

"....."

"เดี๋ยวฉันไปเคาะประตูห้องเองค่ะ"

"อืม..."

ฉันรีบเดินออกมาซื้ออุปกรณ์ทำแผลที่ร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ กับโรงแรมทันที ก่อนจะรีบขึ้นไปด้านบน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"คุณคินคะ"

แกร้ก!

"หึ้ย!" ฉันรีบเบี่ยงหน้าหลบทันที เพราะคุณคินเล่นใส่แค่ผ้าขนหนูผืนเดียวออกมาเปิดประตู "ทำไมคุณไม่ใส่เสื้อผ้าให้ดีกว่านี้ล่ะคะ"

"ผมพึ่งอาบน้ำเสร็จน่ะ เข้ามารอในห้องก่อนสิ"

"....."

"จะเข้ามามั้ย?"

"ขะ เข้าๆ ค่ะ"

นี่ฉันคิดถูกหรือคิดผิดเนี่ยที่คิดจะทำแผลให้กับคุณคินในห้องของเขาเองด้วย แต่ก็นะเขาเจ็บตัวเพราะฉันนี่นา จะไม่มาดูแลเลยก็จะดูเป็นการใจร้ายใจดำมากเกินไป

"นั่งรอก่อน ผมใส่เสื้อผ้าแป๊บนึง"

"ค่ะ"

ฉันพยักหน้ารับก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำแผลออกมาเตรียมเอาไว้ ไม่รู้ว่าตอนนี้เขายังเจ็บแผลอีกหรือเปล่า แต่มีเลือดไหลออกมาเลอะเสื้อสูทของเขา น่าจะเป็นแผลลึกพอสมควรเลย เลือดถึงได้ไหลออกมาขนาดนั้น

วันแรกฉันก็ทำเจ้านายเจ็บตัวแล้ว ละฉันจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้างล่ะเนี่ย