ตอนที่ : 10

@ผ่านไปสักพัก

ครืด ครืด ครืด

สายเรียกเข้า >>> พี่หมอก

"ค่ะพี่หมอก"

( พี่โทรมารบกวนเราทำงานหรือเปล่า? )

"ไม่ค่ะ มายกลับมาที่พักแล้ว พรุ่งนี้ถึงจะไปทำงานต่อค่ะ"

( เป็นยังไงบ้าง ที่ทำงานที่พักโอเคหรือเปล่า )

"ok ดีค่ะปกติดีทุกอย่าง"

( ..... )

"พี่หมอกมีอะไรหรือเปล่าคะ?"

( เปล่าหรอก พี่เป็นห่วงน่ะก็เลยโทรมาถาม )

"มายไม่เป็นอะไรค่ะ แค่นี้ก่อนนะคะ"

( ครับ )

ฉันกดวางสายจากพี่หมอกก่อนจะเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าสะพายของตัวเอง และคุณคินก็เดินออกมาพอดี

"คุยกับใคร?"

"จำเป็นต้องบอกด้วยเหรอคะ" ฉันตอบสวนกลับไปอย่างลืมตัว ลืมไปว่าเขาคือเจ้านายของฉัน

"...." คุณคินมองหน้าฉันไม่พอใจเท่าไร

"ขอโทษค่ะ พอดีว่าพี่ชายโทรมา"

"พี่ชายคุณอายุเท่าไหร่แล้ว?"

"35ค่ะ"

"อายุเท่าผมเลยนะ แล้วคุณล่ะอายุเท่าไร?"

"28ค่ะ ใกล้จะ29แล้ว"

ใช่แล้วล่ะตอนนี้ฉันไม่ใช่มายเด็กน้อยคนนั้นอีกแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นแม่คนแล้วและอายุก็ใกล้จะเหยียบ 30 ขึ้นทุกที

"ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาคุณเลี้ยงลูกมาคนเดียวโดยตลอด"

"ไม่คนเดียวหรอกค่ะ ฉันมีพี่ชายคอยช่วย"

"แล้วพ่อของลูกคุณ เขาไม่เคยมาดูดำดูดีเลยเหรอ"

"....."

"แล้วแบบนี้ลูกของคุณเขาไม่มีคำถามเหรอว่าพ่อของเขาไปไหน"

"ถ้าเราอธิบายให้เด็กเข้าใจ แกก็จะไม่มีคำถามอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ค่ะ"

"....."

"ก็ดีนะ"

"คะ? อะไรดี?"

"ก็หมายถึงสิ่งที่คุณสอนกับลูกไง ผมเห็นนิสัยของลูกคุณแล้วไม่ใช่เด็กเกเรอะไรเลย แถมยังแสดงให้เห็นด้วยซ้ำว่าถูกสอนมาแบบไหน"

"ขอบคุณค่ะ"

"....."

"เรียบร้อยแล้วค่ะ แผลของคุณเป็นแผลถลอกค่ะ แต่ทำไมถึงมีเลือดไหลออกมาเยอะจังเลย แต่ยังไงก็ระวังหน่อยนะคะแผลอาจจะติดเชื้อได้"

"ผมเป็นคนตัวใหญ่ เป็นแผลอะไรจะมีเลือดออกมาเยอะก็ไม่แปลกอยู่แล้ว"

"....." ก็น่าจะจริงอย่างที่เขาพูดนั่นแหละ เขาไม่ได้ตัวอ้วนหรือท้วม แต่เขาตัวสูงมากเวลายืนเทียบหรือยืนคู่กัน และฉันก็อยู่ประมาณใต้ราวนมของเขาเอง

ฉันว่าฉันเองก็ไม่ได้เตี้ยขนาดนั้นนะ แต่เป็นเขาเองต่างหากที่สูงเกินไป

"คุณมาย"

"คะ?" ฉันเงยหน้าขึ้นมองคุณคิน และมันเป็นจังหวะเดียวกับที่เขาโน้มหน้าลงมาใกล้ๆ ฉัน

ตอนนี้เราสองคนหน้าอยู่ใกล้กันมาก ใกล้จนได้รับสัมผัสจากลมหายใจอุ่นๆ ของกันและกัน

สายตาของเขามันทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังถูกมนต์สะกด ฉันนั่งนิ่งไม่ขยับไปไหน ในขณะที่เขากำลังยื่นหน้าเข้ามาเรื่อยๆ

ก่อนที่เขาจะแตะริมฝีปากลงบนปากของฉัน แต่ยังไม่ถึงขั้นจูบ

แล้วมันต่างอะไรกันล่ะ?

"ทำไมคุณถึงไม่ขัดขืน?"

"เอ่อ..." จังหวะนั้นฉันก็หลุดออกจากภวังค์ทันที

ฉันไม่ได้ใจง่ายนะแต่ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกมนต์สะกดตอนที่จ้องตากับเขา

"คุณอยากมีอะไรกับผมมั้ย?"

"คะ?" เมื่อกี้ฉันได้ยินไม่ผิดใช่ไหม สิ่งที่เขาขอมันหมายถึงเราสองคนมีอะไรกัน หมายถึงเรื่องบนเตียง

ใช่ไหม...

"เรื่องงานไม่เกี่ยวกับเรื่องส่วนตัว"

"มะ ไม่ค่ะ คุณเป็นเจ้านายของฉัน เราไม่ควรทำแบบนั้นกัน"

"แต่เมื่อกี้คุณไม่ปฏิเสธจูบของผม"

"ฉะ ฉัน.."

"คุณจะกลัวอะไร คุณเองก็เป็นแม่หม้ายไม่มีสามี ผมเองก็ไม่ได้มีใคร ความสัมพันธ์ของเรามันก็ไม่น่าผิดอะไร"

"ผิดค่ะ เพราะเราอยู่ในฐานะเจ้านายกับลูกน้อง"

"ตอนนี้ไม่ได้อยู่ในเวลางาน เพราะฉะนั้นไม่มีคำว่าเจ้านาย ไม่มีคำว่าลูกน้อง มีแค่คุณกับผม...สองคน"

"....." หัวใจของฉันมันเริ่มเต้นตึกตักและแรงมากขึ้นเรื่อยๆ นี่ฉันเป็นอะไรกันเนี่ย ทำไมต้องดูตื่นเต้นขนาดนี้ด้วย

"คุณกลัวอะไร?"

"ปะ เปล่าค่ะ ฉัน..."

"ไม่ได้กลัวอะไรแล้วทำไมคุณต้องหลบหน้าผมด้วย"

"ฉันอยากกลับห้องแล้ว ขอตัวนะคะ"

พรึบ!

ฉันลุกขึ้นยืนแต่ก็ถูกคุณคินรั้งแขนให้นั่งลงบนตักของเขา

"ผมไม่ได้จะข่มขืนคุณหรอกนะทำไมต้องกลัว ผมแค่กำลังโน้มน้าวให้คุณยอมก็เท่านั้น"

"คุณเห็นฉันเป็นอะไรคะ ฉันไม่ได้ขายตัวนะ"

"แต่ผมก็ไม่ได้อยากมีอะไรกับคุณเพราะผลประโยชน์"

"....."

"มีอะไรกันเราสองคนก็ได้ปลดปล่อย มีความสุขกันทั้งคู่ อะไรที่เรียกว่าขายตัว คุณเองก็ไม่ได้ขาย ผมเองก็ไม่ได้เสนอเงินให้กับคุณเพื่อมามีอะไรกับผม"

"ถึงอย่างนั้นเราก็ไม่ควรอยู่ดีค่ะ"

"หึ" คุณคินหัวเราะในลำคอเบาๆ ก่อนที่เขาจะล้วงมือมาใต้หว่างขาของฉัน แน่นอนว่าการกระทำของเขาก็ทำให้ฉันขนลุกมากเช่นกัน

"คุณไม่อยากเหรอ? ขอถามอะไรหน่อยสิ"

"อะ อืม..."

"กี่ปีแล้วที่คุณไม่เคยมีเซ็กซ์"

"....." ฉันบอกได้เลยว่าตั้งแต่ที่ฉันพลาดไปมีอะไรกับพ่อของสองแฝด ฉันก็ไม่เคยมีอะไรกับใครอีกเลย และตอนนั้นฉันก็ไม่ได้ตั้งใจที่จะไปทำเรื่องอย่างว่ากับผู้ชายคนนั้นด้วย

"ให้ผมเดา...ก็คงตั้งแต่ที่คลอดลูกสินะ"

"....." เดาเก่งเหลือเกินนะผู้ชายคนนี้ แถมยังเดาถูกด้วย แน่นอนจริงๆ

คุณคินขยับตัวแล้วอุ้มฉันให้นอนลงบนโซฟา ก่อนที่เขาจะวางมือลงบนหน้าของฉันแล้วลากลงไปจนถึงหน้าอกหน้าท้องและตรงจุดนั้น

การกระทำของเขามันอ่อนโยนมากๆ เขาไม่รุนแรงเลย

"อ๊ะคุณอย่า!" ฉันรีบห้าม เพราะคุณคินกำลังจะปลดกระดุมเสื้อของฉัน ฉันปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่ได้ "อื้อ!"

เขาไม่พูดอะไร แต่รวบมือทั้งสองข้างของฉันขึ้นไว้เหนือหัว ก่อนที่มืออีกข้างของเขาจะเริ่มปลดกระดุมเสื้อของฉันทีละเม็ด

"อื้อ!!"

นิ้วเรียวยาวกรีดกรายจากร่องอกของฉันไปจนถึงใต้สะดือ ก่อนที่ของเขาจะลูบวนอยู่ตรงท้องน้อยนั้นจนฉันเริ่มรู้สึกปั่นป่วนแปลกๆ

"แน่ใจเหรอว่าคุณจะไม่ทำ ผมว่าอาการของคุณกำลังตอบสนองผมนะ"

"....." ไม่ตอบสนองก็ให้มันรู้ไปสิ เล่นทำกับฉันแบบนี้ แถมฉันยังไม่มีโอกาสได้ขัดขืนเลยด้วย

"คุณไม่อยากให้ผมอยู่บนตัวของคุณเหรอ นึกภาพตามสิ เวลาที่ผมกระแทกเข้าไป จนคุณมีเสียงร้องครางออกมา"

"อึก...อืม..." ใช่...ฉันกำลังหลับตาแล้วนึกภาพตามที่คุณคินพูด มันทำให้ฉันต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ครั้งแล้วครั้งเล่า

"เวลาที่เราสองคนได้สัมผัสร่างกายของกันและกัน มันรู้สึกดีมากขนาดไหน"

"อืม..."