BAD TRY 6

นานนับสิบนาทีที่คริสตัลนั่งตั้งสติอยู่ในรถยนต์ของตัวเองหน้าคอนโดราคาแพงของใครคนหนึ่ง มันตั้งตระหง่านสวยงามอยู่บริเวณใจกลางเมืองกรุงเทพมหานคร

“อึก! อึก! อึก!” คริสตัลยกขวดเบียร์ที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อใกล้ๆ ขึ้นมาดื่มเป็นขวดที่สี่ ทั้งที่เธอควรจะมีสติครบถ้วนในการนัดพบในวันนี้ แต่เพราะอีกฝ่ายชอบใช้คำพูดแรงๆ อย่างน้อยแอลกอฮอล์มันอาจจะทำให้เธอต่อปากต่อคำได้ดีมากขึ้น

ก๊อก ก๊อก ก๊อก~ เสียงเคาะกระจกทำให้ร่างเล็กที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ สะดุ้งด้วยความตกใจ คริสตัลยกมือทาบอกแล้วค่อยๆ หันไปมองคนข้างนอก ก่อนจะลดกระจกลงตามคำสั่งของเขา

“ลงมา”

“ใกล้จะหมดขวดแล้ว รอแป๊บนึงได้ไหม”

“…” สายตานิ่งเรียบทำให้ร่างเล็กจิ๊ปากด้วยความขัดใจ ก่อนจะกระดกดื่มเบียร์ในขวดจนหมดในคราวเดียว แล้วว่างขวดเปล่าไว้ในรถ จัดการเลื่อนกระจกกลับมาเป็นปกติ แล้วเปิดประตูรถลงโดยไม่ลืมที่จะคว้ากระเป๋าสะพายและโทรศัพท์ที่ว่างอยู่บนเบาะข้างๆ ติดมือมาด้วย

“จะคุยกันตรงนี้หรือว่าข้างบนคะ?” อีกฝ่ายหันหลังเดินกลับเข้ามาในคอนโดและไม่ยอมตอบคำถามของเธอ คริสตัลถอนหายใจเสียงดังพอที่จะทำให้คนข้างหน้าได้ยิน แต่ก็ยอมเดินตามเข้ามาอย่างว่าง่าย

ลิฟต์เลื่อนมาหยุดที่ชั้นบนสุดของคอนโดที่ได้ชื่อว่าแพงที่สุด คริสตัลไม่ได้รู้สึกแปลกใจอะไรมากสักเท่าไร เพราะมือขวามาเฟียก็คงจะรวยในระดับนึง ไม่ใช่ตาสีตาสาที่ไหน

“ถ้าคุณพูดมากกว่านี้สักหน่อยก็คงดีนะ คุณแดร็ก” คริสตัลเผลอพูดออกมาตามความคิดของตัวเองที่แดร็กไม่ยอมพูดอะไรกับเธอเลยสักนิด ปล่อยให้เธอเดินตามที่เขาต้องการเพียงอย่างเดียว

“ฉันจะพูดก็ต่อเมื่อฉันอยากพูด”

“ถ้าไม่บอก คริสก็ไม่รู้นะคะเนี่ย” เจ้าของใบหน้าเซ็กซี่พูดประชดประชันกลับไป เมื่อได้ยินคำตอบของมือขวาหนุ่ม แวบนึงเธอก็รู้สึกว่าเขาไม่ใช่คนอย่างที่เห็น เพราะคำพูดของเขาคล้ายกำลังกวนประสาทเธออยู่

ร่างสูงหันกลับมามองคนข้างหลังด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะหันกลับไปกดรหัสผ่านเข้าห้องในตอนที่เดินมาถึงหน้าห้องของเขาพอดี เมื่อคริสตัลเห็นแบบนั้นก็รีบชะโงกหน้าไปเพื่อดูรหัสอย่างเสียมารยาท แต่ก็ยังช้ากว่าแดร็กที่เปิดประตูเข้าไปในห้องเสียแล้ว

“จะยืนอยู่ตรงนั้นอีกนานไหม ถ้าไม่เข้าก็กลับไป” น้ำเสียงหงุดหงิดระคนดุๆ ของแดร็ก ทำให้ขาเรียวรีบก้าวขาเข้ามาในห้องอย่างรวดเร็ว พร้อมกับกวาดสายตามองห้องสีเทาขนาดใหญ่กว่าสองร้อยตารางเมตรไปด้วย

มือขวาหนุ่มมองการกระทำของคริสตัลก็ถอนหายใจออกมาเสียงดัง เมื่อเธอเดินสำรวจห้องเขาอย่างถือวิสาสะทั้งที่ควรจะนั่งรอเงียบๆ อยู่ที่ห้องรับแขกมากกว่า

“อย่ามาแตะต้องของในห้องฉัน” แดร็กเดินเข้ามาประชิดแผ่นหลังบาง แล้วกระชากกรอบรูปสีดำในมือของคริสตัลกลับมาถือไว้ ร่างเล็กนิ่งชะงักเมื่ออีกฝ่ายโน้มมาจากข้างหลังเพื่อวางกรอบรูปลงที่เดิม ใกล้ชิดจนเธอได้กลิ่นน้ำหอมและเสียงลมหายใจของเขาอย่างชัดเจน

“คุณมีอะไรจะคุยกับคริสเหรอ หรือว่าจะตกลงเป็นแฟนกันเลยโดยไม่ต้องจีบให้เสียเวลา?” ร่างเล็กหมุนตัวกลับมายืนประจันหน้ากับเจ้าของใบหน้าคมคาย ช้อนสายตามองเขาเล็กน้อยรอต้องการคำตอบ

“ไปนั่งรอ” แดร็กกล่าวสั้นๆ แล้วก้าวขาเดินไปทางห้องครัวขนาดกลางทางฝั่งขวา โดยมีคริสตัลตะโกนไล่หลังออกคำสั่งกลายๆ

“ขอแอลกอฮอล์ด้วยนะคะ” หญิงสาวยิ้มอย่างอารมณ์ดีเมื่อพูดถึงเครื่องดื่มที่ชื่นชอบ แล้วเดินมานั่งรอแดร็กที่โซฟาเงียบๆ

“จะดื่มอะไรก็เลือกเอา แต่อย่ามาอ้วกในห้องฉัน” ร่างสูงกลับมาพร้อมกับเครื่องดื่มสองสามชนิดในมือ โดยที่ของเขาเป็นเครื่องดื่มสีอำพันอย่างที่ดื่มทุกครั้ง

“ขอบคุณค่ะ” คริสตัลกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มถูกใจ เมื่อเห็นไวน์ยี่ห้อดังราคาหลายหมื่นบาทวางอยู่ตรงหน้า เธอไม่รอช้าจัดการรินมันใส่แก้วไวน์ที่แดร็กถือติดมือมาด้วยทันที

ดวงตาคมมองใบหน้ามีความสุขของคนตรงหน้าด้วยสายตาเรียบนิ่ง ความเงียบงันเกิดขึ้นครู่ใหญ่เพราะคริสตัลเอาแต่ดื่มจนลืมว่าเธอมาที่นี่ทำไม แวบนึงมือขวาหนุ่มเห็นภาพของผู้หญิงอีกคนซ้อนทับขึ้นมาบนใบหน้าได้รูป เขาไม่เคยปฏิเสธว่าคริสตัลมีอะไรที่คล้ายคลึงกับใบหม่อนจนน่าตกใจ แต่เขาก็ไม่ได้คิดจะเอาเธอมาแทนคนที่อยู่ในหัวใจตั้งแต่แรก…

…แต่เพราะคริสตัลอยากเสนอตัวเป็นตัวแทนเอง เขาจึงไม่ขัดความต้องการพวกนั้น

“ถ้าเธออยากจีบฉันก็ลองดู”

“อะไรนะ?” คริสตัลขมวดคิ้วเล็กน้อยกับคำพูดของคนตัวสูง เธอไม่ได้ตั้งใจฟังตั้งแต่แรกจึงจับใจความไม่ได้ทั้งหมด

“แต่ฉันไม่รับปากว่ามันจะเป็นอย่างที่เธอต้องการ เพราะฉันไม่ได้คิดจะชอบเธอเลย ถ้าวันนั้นเธอผิดหวังก็อย่าโทษว่าเป็นความผิดของฉัน”

“คริสบอกคุณตั้งแต่แรกแล้วไม่ใช่เหรอคะ ว่าถ้าคริสไม่ไหวคริสจะหยุดเอง”

“จำคำพูดตัวเองในวันนี้ให้ได้แล้วกัน อย่ามาเรียกร้องอะไรทีหลัง” ร่างบางถอนหายใจให้กับคำพูดแรงๆ ของอีกฝ่าย แต่ทุกอย่างมันก็เป็นนิสัยชอบความท้าทายของเธอที่แก้ไม่หายสักที ถึงทำให้เธอเลือกผู้ชายคนนี้

“ค่ะ คริสจะจำไว้”

“ก็ดี…” มือขวาหนุ่มยกแก้วเครื่องดื่มของตัวเองขึ้นมากระดกจนหมดแก้ว แล้ววางลงบนโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างแรง ก่อนจะเปล่งคำถามคล้ายกับคำพูดดูถูกออกมา บางทีเขาก็อยากทดสอบความอดทนและกลั่นแกล้งเธอสักหน่อย

“…เธอมีอะไรดีกว่าถึงคิดว่าฉันจะเลือกผู้หญิงอย่างเธอ?”

“ไม่รู้เหมือนกัน แต่ถึงจะไม่มีอะไรดี ผู้หญิงอย่างคริสก็สามารถทำให้ผู้ชายอย่างคุณยอมแพ้ได้เหมือนกันนะ” ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่คริสตัลดื่มมาก่อนหน้านี้เริ่มแผลงฤทธิ์ขึ้นมา ทำให้เธอกล้าที่จะต่อปากต่อคำและพูดอวดดีกับแดร็กมากขึ้น

“ด้วยร่างกาย?” มือขวาหนุ่มมองเรือนร่างอรชรในชุดเดรสสายเดี่ยวสีดำด้วยสายตานิ่งเรียบแฝงระคนดูถูก เพราะคิดว่าคนอย่างคริสตัลคงจะมีดีแค่นั้น

“ด้วยหัวใจค่ะ แต่คริสก็ไม่ปฏิเสธหรอกนะว่าเซ็กซ์มันมีส่วนทำให้ชีวิตคู่ดีขึ้นจริงๆ” คริสตัลพูดเรื่องใต้สะดือออกมาอย่างไม่เคอะเขิน ถึงแม้ว่าเธอจะยังบริสุทธิ์ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน แต่สำหรับเธอมันคือเรื่องปกติ

“แล้วทำไมไม่ใช้ร่างกายเธอ ทำให้ฉันยอมใจอ่อนล่ะ”

“…”

“กลัว? ไม่แน่จริง?”

“ถ้าคุณรู้จักคริสดีพอ คุณจะไม่พูดอย่างนั้น” คนอย่างเธอไม่เคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ หากมันไม่ใช่เรื่องเสียหายจนทำให้เธอใช้ชีวิตต่อไปไม่ได้

“ก็ทำให้ฉันรู้จักเธอโดยที่ไม่ต้องถามสิ กล้าหรือเปล่า”

“…”

“ว่ายังไง ฉันถามเธออยู่นะ” แดร็กกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย เมื่อเห็นใบหน้าสะสวยกำลังคิดหนักกับคำท้าทายของเขา

“กล้าค่ะ แต่เราต้องทำสัญญากันก่อน”

“สัญญา?”

“สัญญาทดลองรัก ถ้าคุณกล้า…คริสก็กล้าค่ะ”