BAD NIGHT 4

ความเงียบงันเกิดขึ้นครู่ใหญ่เมื่อเพตราเปล่งถ้อยคำอวดดีออกมาจากปาก ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้หญิงสาวไม่ทันยั้งคิดว่าตัวเองกำลังพูดอยู่กับใครและทำอะไรอยู่

“งั้นเหรอ” น้ำเสียงเยือกเย็นของมาเฟียหนุ่มทำให้ร่างกายเล็กสั่นเทิ้ม ท่อนแขนแกร่งรัดเอวเล็กเข้ามาใกล้จนแทบจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน

“คุณคิดว่าผู้หญิงทุกคนจะอยากขึ้นเตียงกับคุณเหรอคะ ไม่หลงตัวเองไปหน่อยเหรอ” โชแปงก้มมองเรือนร่างสมส่วนภายใต้ชุดเดรสสีดำก่อนจะค่อยๆ ช้อนสายตามองใบหน้าสะสวยของเพตรา

“ต้องเป็นคนมีลูกมีเมียหรือไง เธอถึงอยากจะขึ้นเตียงด้วย”

“นอนกับผู้ชายมีพันธะมันก็น่าสนุกดี ไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นเหรอคะ” เพตราเผยสีหน้าเย่อหยิ่งกลับไปเมื่ออีกฝ่ายพูดกระแนะกระแหนเธอไม่เลิก

“ผิดชอบชั่วดีเธอคงจะไม่รู้จักเลยสินะ”

“คนอย่างคุณมีสิทธิ์ใช้คำนี้กับฉันด้วยเหรอคะ” โชแปงแสยะยิ้มเมื่ออีกฝ่ายยังคงต่อปากต่อคำกับเขาไม่เลิก น่าแปลกที่เพตราไม่มีท่าทีว่าจะเกรงกลัวเขาเหมือนคนอื่น

“ทำไมไม่ลองนอนกับฉันดูล่ะ ฉันสามารถใช้หนี้พนันแทนผีพนันอย่างพ่อได้นะ”

“ไม่ดีกว่าค่ะ ฉันอยากนอนกับเพื่อนคุณมากกว่า…”

“…คุณฮาเดสทั้งหล่อทั้งรวย ถึงจะมีลูกมีเมียแล้วฉันก็ไม่ติดค่ะ” เพตราพูดประชดประชันชายหนุ่มตรงหน้าอย่างไม่ยอมแพ้ ที่จริงเธอไม่ได้ต้องการจะนอนกับใครโดยเฉพาะคนมีครอบครัวแล้ว แต่เธอพูดแบบนั้นเป็นเพราะต้องการจะยั่วโมโหอีกฝ่ายก็เท่านั้น

โชแปงจ้องใบหน้าหญิงสาวตรงหน้าเขม็งก่อนจะดันลำคอของเพตราชิดกับประตูรถอย่างแรงแล้วเปิดช่องใส่ของระหว่างที่นั่งคนขับหยิบวิสกี้ขวดเล็กๆ ออกมาถือไว้

“ทะ…ทำอะไรของคุณ!!” เพตราร้องออกมาเสียงดังพยายามดิ้นพล่านอย่างสุดชีวิต แต่ไม่ทันจะได้พูดประโยคถัดไปเหล้าในขวดก็ถูกกรอกเข้าไปในปากของเธอจนเกือบสำลักหน้าดำหน้าแดง

“อึก! อึก! อึก!” เหล้าที่โชแปงกรอกเข้าไปในปากของหญิงสาวเป็นเหล้าที่เขาเป็นคนผลิตมันเองกับมือและมีแอลกอฮอล์มากกว่าเหล้าปกติเกือบสองเท่า แม้แต่คนที่คอแข็งก็ทนฤทธิ์ของมันไม่ไหว

“แค่ก! แค่ก! แค่ก!” มาเฟียหนุ่มเลื่อนมือออกจากลำคอระหงอย่างแรง ส่งผลให้เพตราสำลักออกมาราวกับจะเป็นจะตาย ความแรงของมันทำให้ลำคอเล็กเจ็บราวกับถูกมีดบาด

“หึ” ริมฝีปากหนาแค่นเสียงหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ อย่างนึกชอบใจ เมื่อเห็นใบหน้าสะสวยขึ้นสีแดงอย่างชัดเจนแม้จะอยู่ในรถที่มีแสงสลัวๆ ก็ตาม

เพตราเงยหน้ามองอีกฝ่ายด้วยความโกรธเคืองก่อนจะพยายามยกมือหมายจะฟาดลงบนแก้มสาก แต่ก็ถูกโชแปงดึงเข้ามาประกบปากแนบชิดอย่างไม่ทันตั้งตัว

“อื้อออออ~” ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้เพตราไร้เรี่ยวแรงจะต่อต้าน มือเล็กเลื่อนมือขยุ้มผมด้านหลังของอีกฝ่ายเบาๆ แล้วขยับปากตอบรับลิ้นลากที่แทรกเข้ามาในโพรงปากอย่างยินยอม โชแปงเลื่อนมือบีบบั้นท้ายงอนงามอย่างเต็มแรงแล้วร่นเดรสสีดำขลับขึ้นมาบนสะโพกมน

“ยกตัวขึ้น” มาเฟียหนุ่มถอนริมฝีปากออกจากหญิงสาวแล้วสั่งเสียงเข้ม พยายามจะกระชากแพนตี้ตัวจิ๋วออกให้พ้นทาง ทว่าเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของเพตราทำให้เขาต้องหยุดชะงัก หันมองใบหน้าสะสวยที่เข้าสู่ห้วงนิทราซบลงบนบ่าของตัวเองช้าๆ

“ไอ้แดร็กกลับ” เขาดันเพตราลงไปนั่งที่ว่างข้างๆ ก่อนจะเลื่อนกระจกเรียกมือขวาตัวเองด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดเล็กน้อย

“เสร็จแล้วเหรอครับ”

“…” โชแปงเงียบเป็นคำตอบ แดร็กพยักหน้ารับรู้โดยไม่ได้ถามอะไรต่อ มือขวาหนุ่มเปิดประตูทางฝั่งคนขับแล้วขึ้นมานั่งไม่ลืมที่จะเหลือบมองหญิงสาวที่ตัวเองเป็นคนฉุดมาให้เจ้านายเล็กน้อย ก็เข้าใจเรื่องราวทั้งหมดอย่างง่ายดาย

“ผมไม่เห็นนายสนใจผู้หญิงคนไหนเป็นพิเศษเหมือนผู้หญิงคนนี้เลยนะครับ” ในขณะที่รถยนต์แล่นออกมาจากคลับได้เพียงแค่สิบนาที คำพูดของแดร็กก็ดังขึ้นมาทำลายความเงียบเชียบภายในรถ

“กูไม่ได้สนใจเป็นพิเศษ” จะว่าอย่างนั้นก็คงไม่ผิด เขาแค่รู้สึกอยากเอาชนะผู้หญิงอย่างเพตราก็เท่านั้น การที่เขาลงไปเล่นกับเธอก็ไม่ได้เสียเวลามากสักเท่าไหร่นัก