BAD NIGHT 5

แดร็กขับรถยนต์เคลื่อนเข้ามาจอดในเพนต์เฮาส์ของผู้เป็นเจ้านายโดยมีเพตรานอนหลับพิงไหล่ของโชแปงมาด้วย

“ให้ผมเตรียมห้องพักแขกไหมครับนาย” ทันทีที่รถยนต์จอดสนิท มือขวาหนุ่มก็หันมาถามโชแปงอย่างรู้ทันเพราะเจ้านายหนุ่มไม่เคยให้ใครเข้าไปพักในห้องส่วนตัวโดยเฉพาะผู้หญิงที่เจอกันเพียงแค่ข้ามคืน

“ไม่ต้อง” โชแปงปฏิเสธเสียงราบเรียบก่อนจะหันไปช้อนร่างเล็กที่นอนหลับใหลจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ขึ้นมานั่งบนตัก ทันทีที่ประตูรถเปิดกว้างมาเฟียหนุ่มก็อุ้มหญิงสาวลงมาจากรถแล้วก้าวเดินเข้ามาด้านในเพนต์เฮาส์ของตัวเองอย่างรวดเร็ว

“นายจะรับเครื่องดื่มอะไรก่อนนอนไหมครับ” แดร็กที่เดินตามหลังมาเพื่อเปิดประตูห้องพักให้ผู้เป็นเจ้านายก็ถามขึ้นก่อนที่โชแปงจะเดินเข้าไปในห้องของเขา

“ไม่ต้อง”

“ฝันดีครับ” มือขวาหนุ่มก้มหัวให้ผู้เป็นเจ้านายเล็กน้อยก่อนจะปิดประตูลง โชแปงเดินเข้ามาในห้องนอนของตัวเองแล้วยืนคิดอยู่ครู่ใหญ่ว่าควรจะให้เพตรานอนตรงไหน เตียงของเขาเป็นพื้นที่ส่วนตัวที่ไม่เคยมีใครได้นอนนอกจากตัวเขาเอง

ชายหนุ่มถอนหายใจเบาๆ แล้วจัดการวางร่างเล็กที่อยู่ในอ้อมแขนนอนลงบนเตียง ก่อนจะรูดเนคไทออกแล้วโยนไปที่โซฟาปลายเตียง ดวงตาสีดำเลื่อนมองเรือนร่างของหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมกับปลดเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองไปด้วย

ไม่ถึงนาทีก็เผยให้เห็นร่างกายกำยำมัดกล้ามเนื้อเป็นลอนๆ บ่งบอกถึงการดูแลรูปร่างอย่างดีของมาเฟียหนุ่ม มือหนาทั้งสองข้างเท้าลงไปบนเตียงคร่อมคนที่นอนไม่ได้สติอยู่บนเตียงพลางสูดดมกลิ่นหอมอ่อนๆ จากน้ำหอมราคาแพงที่ผสมกับกลิ่นของแอลกอฮอล์เล็กน้อย

โชแปงมองสายเดี่ยวของเดรสที่คล้องอยู่บนบ่าก่อนจะใช้นิ้วเรียวยาวเกี่ยวมันลงมาตรงแขนแล้วสอดมือไปด้านหลังรูดซิบเดรสลงในขณะที่จมูกโด่งคมไล้ดมอยู่บริเวณเนินอกที่โผล่พ้นออกมาจากบราปีกนกที่ปกปิดปลายถันเอาไว้

“อื้อออออออ~” เพตราทำเสียงอื้ออึงในลำคอด้วยความหงุดหงิดที่ถูกใครสักคนรบกวนการนอนหลับของตัวเอง โชแปงช้อนสายตามองใบหน้าสะสวยของคนใต้ร่างก่อนจะดึงบราปีกนกออกแล้วโยนทิ้งอย่างไม่ใยดี

“อื้มมมมม~” ริมฝีปากหนาฉกฉวยปลายถันแล้วดูดดุนมันอย่างหิวกระหายโดยไม่สนใจว่าอีกฝ่ายกำลังหลับไม่รู้เรื่องอะไร ไม่มีทางที่เขาจะปล่อยให้เหยื่อที่เขามาในถ้ำตัวเองหลุดรอดออกไปได้…เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษโง่ๆ ที่จะยอมทำแบบนั้น

ขาเรียวทั้งสองข้างถูกยกขึ้นพาดบ่าแกร่งของมาเฟียหนุ่ม เพียงแค่เสี้ยววินาทีแพนตี้สีดำลายลูกไม้ตัวจิ๋วก็ถูกถอดออกไปอย่างง่ายดาย ขาที่ถูกยกขึ้นทำให้เดรสสีดำถูกร่นขึ้นไปอยู่บนสะโพกมน มาเฟียหนุ่มก้มมองกลีบสาวสีชมพูที่เผยอออกจากกันเล็กน้อยด้วยรอยยิ้มมุมปาก โชแปงพึงพอใจกับความสวยของร่องสวาทไม่น้อย แต่นั่นก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะยอมมีอะไรโดยไม่สวมเครื่องป้องกันกับผู้หญิงที่ยอมขายตัวให้กับเพื่อนเขาอย่างยินดี

“หายไปไหนวะ!” มาเฟียหนุ่มสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด เมื่อเอื้อมมือค้นถุงยางอนามัยในลิ้นชักข้างเตียงแล้วไม่พบมันอยู่ในนั้น โชแปงหยัดตัวลุกจากเตียงเดินไปหาสิ่งที่ต้องการจะใช้ภายในห้องของตัวเองแต่ก็ไม่เจอเลยสักอันเดียว

“แม่งเอ๊ย!” ปากหนาสบถหยาบคายออกมาเสียงดัง แก่นกายใหญ่ก็กำลังผงาดแข็งชันอย่างเต็มที่ แต่ถ้าหากว่าไม่มีถุงยางเขาก็ไม่มีวันสดกับผู้หญิงคนไหนเด็ดขาด ดวงตาคมมองเรือนร่างที่มีเพียงเดรสปกปิดหน้าท้องแต่ไร้ซึ่งปกปิดของสงวนใดๆ ของเพตราอย่างไม่สบอารมณ์ ก่อนจะยอมเดินเข้าไปสำเร็จความใคร่ด้วยตัวเองในห้องน้ำ

เกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าที่โชแปงจะออกมาจากห้องน้ำโดยมีผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบออกมาด้วย มาเฟียหนุ่มปลายตามองร่างเล็กบนเตียงเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปหยิบไวน์ราคาแพงจากตู้ที่ตั้งอยู่ในห้องนั่งเล่นกลับเข้ามาดื่มบริเวณโซฟาปลายเตียงพร้อมกับมองคนที่นอนอยู่บนเตียงไปพลางๆ

“หึ” เพียงแค่แอลกอฮอล์เข้าปากความคิดชั่วร้ายก็ผุดขึ้นมาในสมองของมาเฟียหนุ่ม ริมฝีปากหนาแสยะยิ้มก่อนจะหยัดตัวลุกจากโซฟาออกไปด้านนอกอีกครั้ง

เช้าวันต่อมา…

ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศแผ่ซ่านกระทบเข้ากับเรือนร่างเล็กที่นอนหลับใหลอยู่บนเตียง เพตราพยายามซุกเข้าไปในผ้าห่มที่มีอีกคนนอนอยู่ในนั้นด้วยโดยไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนเธอเกือบจะโดนเขาพรากบางสิ่งไปอย่างไม่รู้ตัว

“…” มาเฟียหนุ่มลืมตามองหญิงสาวที่พยายามจะขยับตัวเข้ามาประชิดตัวเองเล็กน้อย แต่ก็ยอมนอนนิ่งๆ จนกระทั่งเพตราเขยิบเข้าไปนอนหนุนแขนของเขาที่วางอยู่บนหมอน

ไออุ่นจากกายของโชแปงทำให้เพตรารู้สึกตัวเธอพยายามปรือตามองรอบๆ ทว่าหัวของเธอกลับหนักอึ้งจากฤทธิ์รุนแรงของแอลกอฮอล์ ร่างกายของเธอเบียดเสียดอยู่กับร่างกายใหญ่ ขาเรียวตวัดก่ายเอวสอบอย่างเคยชินเพราะเธอเป็นคนติดหมอนข้างมาก ส่งผลให้ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่กำลังผงาดแข็งชันในเวลาเช้าตรู่จ่ออยู่บริเวณช่องทางรัก หากเพตราหรือโชแปงขยับตัวเข้าหากันมากกว่านี้มันจะแทรกเข้าไปอยู่ในตัวเธออย่างแน่นอน

“อื้ออออออ~” ริมฝีปากบางครางออกมาเบาๆ เมื่อชายหนุ่มจับตัวตนถูไถกับติ่งเกสรของตัวเอง ทำให้สัมผัสใหม่เกิดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว โชแปงพยายามจะดันแก่นกายเข้าไปในร่องสวาทโดยที่ลืมไปว่าเขาเองที่เป็นคนไม่ยอมมีเซ็กซ์กับเธอเพียงเพราะไม่มีเครื่องป้องกัน

“อย่ากวนจะนอน” เพตราพึมพำออกมาเสียงแหบพร่า จับท่อนเอ็นของชายหนุ่มให้หยุดนิ่ง มือเล็กก็จับมันแน่นอยู่แบบนั้นโดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร

“คิดจะอ่อยฉันหรือไง” เสียงทุ้มของโชแปงดังเข้าไปในโสตประสาทของหญิงสาวกำลังนอนหลับอยู่ เพตราประมวลผลสิ่งที่ได้ยินครู่ใหญ่ก่อนที่เธอจะสะดุ้งตื่นขึ้นมาเพราะมันเป็นเสียงของผู้ชายที่เอาเหล้ากรอกปากเธอเมื่อคืน

พรึ่บ! เพตรากลิ้งลงไปนั่งอยู่บนเตียงอย่างแรงด้วยความตกใจที่ลืมตามาเห็นโชแปงนอนอยู่ข้างตัวเอง หญิงสาวลุกขึ้นยืนเต็มความสูงทำให้เดรสที่ถูกรูดซิบโดยฝีมือของมาเฟียหนุ่มเมื่อคืนร่วงหล่นลงมาอยู่บนพื้น

“นายทำอะไรฉัน!!” หญิงสาวถามออกมาเสียงดังเมื่อเห็นว่าร่างกายของตัวเองเปลือยเปล่า

“…” ดวงตาคมไล้มองเรือนร่างไร้ที่ติของเด็กสาวตรงหน้าด้วยความกวนประสาทเป็นคำตอบ ก่อนจะหยัดตัวลุกจากเตียงแล้วก้าวเดินเข้าหาเพตราอย่างรวดเร็ว

“อย่าเข้ามานะ!” หญิงสาวพยายามถอยหลังหนีโดยไม่สนว่าตัวเองกำลังโป๊อยู่ก็ตาม มาเฟียหนุ่มก้าวขาเพียงแค่ไม่กี่ก้าวก็กระชากเธอเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของตัวเองได้

ปั่ก! ปั่ก! ปั่ก!

“ปล่อยฉันนะ!” เพตราทุบแผ่นหลังของอีกฝ่ายหลายต่อหลายครั้งหมายจะสร้างความเจ็บปวดให้เขา โชแปงอุ้มร่างเล็กพาดบ่าแล้วเดินกลับมาที่เตียง มาเฟียหนุ่มทำตามคำขอของหญิงสาวโดยที่ตั้งใจโยนเธอลงบนเตียงเต็มแรงอย่างไม่ไยดี

พลั่ก!

“อึก!” เพตรานอนตัวงอกุมท้องด้วยความจุก แม้แต่คำพูดที่พยายามจะต่อว่าอีกฝ่ายก็ไม่สามารถออกมาจากปากได้ในตอนนี้