BAD MAFIA 7

“กรี๊ดดดดดด!” เสียงกรีดร้องดังลั่นรถหลังจากชุดเดรสสายเดี่ยวของเธอหลุดออกจากไหล่มน มาเฟียหนุ่มจ้องมองอกอวบของคนตรงหน้าไม่วางตา เขาดันร่างเล็กชิดกับพวงมาลัยรถหรูก่อนจะโน้มลงไปใกล้

“ปล่อยนะ!” เอริณพยายามดิ้นให้ออกจากพันธนาการของฮาเดส แต่ทว่ายิ่งดิ้นอีกคนยังโน้มเข้ามาใกล้ว่าเดิม

“ไม่ดิ้นแล้ว?” มาเฟียหนุ่มช้อนตามองอีกคนในระยะประชิด จนต่างฝ่ายต่างสามารถรับรู้ถึงลมหายใจร้อนของกันและกัน

“คะ...คุณทำแบบนี้ทำไม” เสียงสั่นเครือจากการกระทำอุกอาจของมาเฟียหนุ่มดังขึ้น

“ฉันมาเอาของตอบแทน” ฮาเดสเลียริมฝีปากตัวเองก่อนจะเลื่อนใบหน้าคมคายชิดกับใบหน้าสวยของเอริณจนเธอแทบจะฝังตัวเข้าไปในพวงมาลัยรถ

“ฉันบอกคุณแล้วไง ว่าจะตอบแทนในแบบของฉัน” หญิงสาวหันหน้าหนีไปอีกทางเป็นจังหวะเดียวที่มาเฟียหนุ่มกำลังจะแนบริมฝีปากบนปากบาง ทำให้ปากหนาจรดลงบนพวงแก้มนุ่มของเธอ

“ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้...ฉันบอกเธอแล้ว” มือหนาลูบไล้บริเวณเอวคอดของหญิงสาวจนเธอขนลุกด้วยความกลัว

“คุณจะมาอยากได้ฉันทำไม!” เสียงดังของหญิงสาวทำให้มาเฟียหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ ก่อนจะเลื่อนมือหนาบีบปลายคางมนอย่างแรง

“อยากรู้เหรอ...”

“เพราะน้องคุณใช่ไหม นายฮันเตอร์นั่นให้คุณมาจัดการพวกเราใช่รึเปล่า” เอริณโพล่งออกตามความคิดตัวเอง มันไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่จู่ๆ มาเฟียอย่างเขาจะมาสนใจเธอทั้งๆที่ไม่เคยเจอกัน ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

“หึ สืบเรื่องของฉันมาแค่ไหน? รู้ด้วยว่าฉันกับฮันเตอร์เป็นพี่น้องกัน”

“ตอบ!” เอริณเผลอตะคอกอย่างลืมตัวเพราะอีกคนไม่ตอบคำถามที่เธอต้องการจะรู้

“...” มาเฟียหนุ่มตวัดสายตาคมกริบจ้องมองแววตาสั่นไหวของคนตรงหน้า ไม่เคยมีใครกล้าตะคอกใส่เขาแบบนี้มาก่อน

“เราไม่ได้รู้จักกัน”

“แล้วยังไง?”

“แล้วมาทำแบบนี้กับฉันทำไม!” เอริณไม่สนใจว่าผู้ชายตรงหน้าเป็นมาเฟียหรือจะเป็นใครมาจากไหน

“จองหองนักนะ” มือหนาบีบปลายคางมนอย่างแรงจนอีกคนแสดงใบหน้าเหยเกออกมาด้วยความเจ็บปวด

พรึ่บ! กางเกงยีนสีดำถูกปลดกระดุมออกจากก่อนจะเลื่อนลงมาจากสะโพกหนาเล็กน้อย เอริณเห็นแบบนั้นถึงกับหน้าถอดสี

“อย่าทำแบบนี้” เสียงเล็กเอ่ยห้ามอีกคนด้วยความกลัว เธอไม่ได้กลัวเขาแต่กลัวการกระทำของเขาต่างหาก

“กล้าอวดดีกับฉันนักไม่ใช่หรอ”

“คุณมีสิทธิ์อะไรมาทำกับฉันแบบนี้?”

“...” มาเฟียหนุ่มไม่ตอบอะไรก่อนจะร่นเดรสสีเงินของคนตัวเล็กขึ้นไปไว้บนเอวคอดเผยให้เห็นแพนตี้ลายลูกไม้สีดำที่โผล่พ้นออกมา

“หยุด!” เสียงแหลมตวาดดังพยายามปัดมือหนาของฮาเดสออกจากแพนตี้ตัวเอง

“...” ฮาเดสแสยะยิ้มร้ายออกมาเมื่อเห็นว่าเธอยังคงเหิมเกริมใส่เขาอย่างไม่เกรงกลัว

“ถ้านายทำ พ่อฉันฆ่านายแน่!” เสียงขู่ของเอริณทำชายหนุ่มช้อนตามองร่างบางบนตักเขาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงเยือกเย็น

“ฉันก็อยากลองเอาลูกสาวมาเฟียดังดูบ้าง...”

“...น่าสนุกดีไม่ใช่เหรอ” เขาไม่เคยมีปัญหาพ่อของหญิงสาวอยู่แล้ว เพียงแต่คาสิโนของเขากำลังเกิดวิกฤตบางอย่างที่แม้แต่เขาก็ยังหาสาเหตุผลไม่ได้ จนได้มารู้ภายหลังว่าพ่อของหญิงสาวนั่นแหละเป็นตัวการทำให้มีผลกระทบเกิดกับคาสิโนของเขา มันไม่ได้ร้ายแรงมากแต่เขาก็ยอมไม่ได้อยู่ดี

“...”

“ฉันอุตส่าห์ช่วยชีวิตลูกสาวมาเฟียผู้ทรงอิทธิพล...”

“...ของตอบแทนมันก็ควรจะคุ้มค่ากับลูกปืนที่เสียไปไม่ใช่เหรอ” มาเฟียหนุ่มเอื้อมมือไปด้านข้างก่อนจะปรับเบาะเลื่อนไปด้านหลังเพื่อให้พื้นที่มันกว้างขึ้น

“เงิน ฉันจะตอบแทนเป็นเงิน”

“เงินฉันมีมากมายอยู่แล้ว”

“...”

“เป็นร่างกายของเธอดีไหม...”

“...มันคงจะน่าใช้งานดีนะ” ดวงตากลมโตวูบไหวกับคำพูดของผู้ชายตรงหน้า เธอไม่ต้องการให้เขาทำแบบนั้นแต่สถานการณ์นี้มันก็ยากที่เธอจะขัดขืนอยู่ดี

“ฉันขอเวลา”

“ขอเวลา? เพื่อให้พ่อเธอมาฆ่าฉัน?” หญิงสาวชะงักกับคำพูดรู้ทันของอีกคน

“...”

“ฮ่าๆ คิดว่าฉันโง่งั้นเหรอ” ชายหนุ่มโน้มหน้าลงที่ซอกคอขาวมีกลิ่นหอมจาง ๆ จากน้ำหอมราคาแพง เขาขบเม้มมันเบาๆ

“อ๊ะ...” เสียงร้องออกมาจากความเจ็บปวดจากเขี้ยวคมที่ฟังลงบริเวณซอกคอและเนินอกของเธออย่างถือวิสาสะ

“รอยนี้เป็นของฉัน...หลังจากรอยพวกนี้หายไป นั่นหมายความว่าเธอหมดเวลาต่อรอง” ชายหนุ่มเลื่อนริมฝีปากคลอเคลียอยู่ที่หน้าอกใหญ่ของเอริณก่อนมือหนาจะเลื่อนปลดบราปีกนกของหญิงสาวออก

“อย่า!” เสียงของเอริณที่พยายามร้องห้ามมาเฟียหนุ่มไม่เป็นผล ริมฝีปากหนาก้มลงดูดปลายอกสีชมพูนั่นอย่างหื่นกระหาย

“อื้อ! ปล่อย!” เอริณพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สามารถทำได้มากกว่ารอให้เขาทำสิ่งที่ต้องการเสร็จ

“ฉันให้เวลาเธอจนกว่ารอยนี้จะหาย...”

“...แต่ถ้าเธอคิดจะเล่นแง่กับฉัน รู้ใช่ไหมว่าเพื่อนกับน้องเธอจะเป็นยังไง” หลังจากถอนริมฝีปากออกเสียงเยือกเย็นก็เปล่งออกจากมาลำคอยาวของมาเฟียหนุ่มทันที

“...” มือสั่นเทาพยายามสะบัดมืออีกคนออกจากตัวเอง ก่อนจะติดบราและดึงชุดตัวเองกลับมาใส่อย่างปกติ แต่มือของเธอเอื้อมมือไม่ถึงด้านหลังทำให้มาเฟียหนุ่มดึงเธอโน้มเขามาใกล้ ส่งผลให้คางมนเกยอยู่บนไหล่เขาก่อนที่เขาจะรูดซิปด้านหลังชุดให้เธอ

“ลงไปจากรถฉัน” เอริณพูดสั่งอีกคนหลังจากจัดเสื้อผ้าตัวเองเรียบร้อยแล้ว

“...” มาเฟียหนุ่มไม่ตอบอะไร เขาจัดการผลักคนตัวเล็กลงไปที่นั่งข้างคนขับก่อนจะเหยียบคันเร่งขับรถหรูของหญิงสาวขับออกมาจากตรงนั้นทันที

“ฟู่ววว...” เสียงหายใจแรงอย่างไม่สบอารมณ์ของเอริณทำให้ชายหนุ่มปรายตามองเล็กน้อยก่อนจะแสยะยิ้มออกมา

“ไม่พอใจหรือโล่งใจที่ฉันไม่เอาเธอกันแน่”

“ถ้าคำที่พ่นออกมามีแต่เรื่องไร้สาระก็เงียบๆเถอะค่ะ” เอริณหันหน้าหนีมาอีกทางพลางทอดสายตามองต้นไม้ข้างทางเพื่อปรับอารมณ์ของเธอเมื่อสักครู่นี้ หัวใจของเธอมันยังคงเต้นแรงจากการกระทำของเขาด้วยความกลัว

“ปากดีไม่เลิก”

“ฉันไม่ใช่คนที่จะกลัวมาเฟียแบบคุณหรอกนะคะ” เธอไม่รู้จะกลัวอีกคนไปทำไมในเมื่อชีวิตเธอก็เติบโตมาพร้อมกับมาเฟียและนักฆ่าอยู่แล้ว อย่างฟาริสมือซ้ายของพ่อเธอกว่าเขาจะมาเป็นมือซ้ายเขาก็เป็นนักฆ่ามาก่อน

“ก็ดี”

“ถ้าคุณอยากได้ตัวฉัน มันต้องมีข้อตกลงกันหน่อย” จู่ๆ หญิงสาวก็เอ่ยขึ้นเสียงเรียบพร้อมกับมองหน้ามาเฟียหนุ่ม

“ข้อตกลง?”

“น้องคุณต้องเลิกยุ่งกับเพื่อนของฉันและหลังจากที่คุณได้ฉัน...”

“...คุณก็ห้ามมาวุ่นวายกับฉันอีก” เธอรู้ว่ามาเฟียมักจะถือคำพูดเป็นสำคัญที่สุด ถ้าพูดอะไรออกมาแล้วจะไม่คืนคำ

“ข้อตกลงที่เธอขอมันไม่มากเกินไปสำหรับเซ็กซ์รอบเดียวเหรอ?” หญิงสาวหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อได้ยินคำพูดนั้นของมาเฟียหนุ่ม สำหรับเธอเซ็กส์มันก็มากเกินไปแล้วด้วยซ้ำ เธอไม่เคยมีเซ็กซ์กับใครเพราะเธอยังบริสุทธิ์อยู่

“หึ ครั้งเดียวมันก็เกินพอ”

“ถ้าเธอทำให้ฉันพอใจได้...ฉันก็จะตกลง” มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกมาก่อนจะเคลื่อนรถหรูของหญิงสาวเข้ามาจอดในลานจอดรถของคอนโดเธอ

“มาเฟียอย่างคุณคิดจะเอาเปรียบผู้หญิงธรรมดาอย่างฉัน?” เอริณเอ่ยออกมาเสียงไม่พอใจมากนักกับคำตอบของเขา เธอรู้ว่าเขาคิดจะเล่นแง่เอาเปรียบเธอ ถ้าเขาพูดแบบนี้เขาจะไม่รักษาข้อตกลงก็ได้

“ผู้หญิงที่เป็นลูกมาเฟียอันดับต้นๆของไทยไม่ถือเป็นผู้หญิงธรรมดานะ” มาเฟียหนุ่มดึงเบรกมือก่อนจะกระชากร่างเล็กมาเกยอยู่บนตักตัวเองอีกครั้ง

“แล้วคุณไม่กลัวพ่อฉันรึไง?”

“ถ้ากลัวฉันคิดจะเอาเธอเหรอ หึ”

“ถ้าคุณตกลงรับข้อตกลงก็ติดต่อฉันมาแล้วกัน...” หญิงสาวว่าพลางเขยิบตัวลงไปนั่งที่เบาะข้างๆ แต่ท่อนแขนแกร่งของฮาเดสยังคงเกี่ยวรัดเอวคอดของเธอไว้อยู่

“แล้วถ้าฉันไม่รับข้อตกลงเธอ?”

“ฉันจะให้พ่อฆ่าคุณ!” น้ำเสียงเข้มข่มขู่ของเอริณทำชายหนุ่มแค่นหัวเราะออกมาในลำคอพร้อมกับเลื่อนใบหน้าหล่อของตัวเองเข้าไปกระซิบที่ข้างหูของเธอ

“เธอเหมาะจะเป็นผู้หญิงของฉันที่สุดนะ” ริมฝีปากหนาขบเม้มใบหูของเอริณเบาๆ เพียงแค่นั้นก็ทำหญิงสาวขนลุกไปทั้งตัว

“ฉันไม่อยากฆ่าคุณตายตอนนี้” เอริณถอยหลังมองหน้าอีกคนด้วยแววตานิ่งเรียบ

“ฮ่าๆ ลองดูไหมว่าเธอจะฆ่าฉัน...”

“...หรือเธอจะฆ่าตัวเองกันแน่” มือหนาลูบไล้แผ่นหลังบางเบาๆก่อนจะยึดท้ายทอยคนตัวเล็กไว้จนใบหน้าทั้งสองแนบชิดกัน แต่ครั้งนี้เอริณกลับนิ่งเฉยไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำคุกคามของมาเฟียหนุ่ม

“ฉันไม่มีทางที่จะฆ่าตัวตายเพราะการกระทำของคนอื่นหรอก”

สิ้นเสียงร่างบางริมฝีปากหนาประกบที่ปากบางอย่างไม่ทันตั้งตัว เขาแทรกลิ้นเข้าไปด้านในโพรงปากของเธออย่างไร้มารยาท จูบที่ดูดดื่มของมาเฟียหนุ่มไม่ได้ทำให้เอริณตื่นเต้นอะไรกับมัน ฟันคมขบเม้มริมฝีปากกระจับได้รูปนั้นอย่างแรงจนกลิ่นเลือดคละคลุ้งไปทั่วโพรงปาก เขาถอนจูบออกอย่างอ้อยอิ่งพร้อมกับเอ่ยออกมาเสียงเรียบ

“จำคำพูดของตัวเองไว้ด้วยนะ”