บทที่7 ‘ฉันไม่ชอบใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่น’

“อ้าวแม่! เห็นนะแวบๆ เมื่อกี้อะมากับใคร ดูจากข้างหลังความกว้างของหัวไหล่แล้ว หล่ออยู่นะ เดี๋ยวนี้หัดแอบผู้ชายไว้ที่ห้องเหรอ” ลูน่าถามขณะที่สายตายังมองตามหลังของนายกองทัพไม่วางตา ฉันจึงตอบมันอย่างเลี่ยงๆ เพื่อให้มันเลิกสนใจหมอนั้นที่กำลังเดินขึ้นไปชั้นสองของผับ

“มึงตาฝาดแล้วลูนกูเดินมาคนเดียว ไม่มีใครมาด้วยสักหน่อย”

“เหรอว่ะ” มันหันมาเลิกคิ้วกับฉัน ก่อนจะหันไปถามโมชิน้ำเสียงล้อเลียน “ชิ มึงว่ากูเมายังหว่า~”

“มึงแดกน้ำส้มค่ะอีดอกลูน” เท่านั้นแหละฉันมองไปที่แก้วน้ำส้มตรงหน้ามันทันที ถึงได้รู้ว่ากำลังโดนอีลูนจอมเสือกขยี้เล่นแล้วละ

“ชิปะแกร~” และมันก็หันมาทำสีหน้าล้อเลียนหน้าตาระรื่นใส่ฉันพร้อมกะพริบตาปริบๆ อย่างน่าหมั่นไส้

“รำคาญ” ฉันว่ามันหน้านิ่งๆ

“ฮ่า ๆ กลบเกลื่อนอีกแล้วว่ะชิ” พวกมันสองคนหัวเราะลั่นอย่างสนุกสนาน แต่ฉันก็ทำเป็นไม่สนใจเสียงหัวเราะน่าตบนั่นหรอกนะเพราะไม่อยากประสาทเสียกับพวกมัน ก็เลยสนใจแต่โทรศัพท์ในมือและนั่งฟังเพลงที่ดีเจเปิดแทน

อีกด้าน...

[ Kongthap part ]

ณ ห้อง VIP

“เฮียกว่าจะมาได้ รอนานฉิบหาย” ทันทีที่ผมเดินเข้ามาในห้อง องศามันก็เดินมาเกาะแกะผมทันที แต่ผมก็ทำเป็นไม่สนใจมัน เดินไปนั่งข้างๆ ไอ้ไซคนที่เป็นเจ้าของผับแทน

“เฮีย สนใจน้องหน่อย”

“อะไรของมึงนักหนาว่ะองศา” ผมว่าอย่างรำคาญมัน ก็แม่งเล่นมานั่งเบียดผมอยู่บนโซฟาเนี่ย ที่ก็มีตั้งเยอะแยะไม่ไปนั่งว่ะ

“เฮีย อย่าดุน้องสิวะ คืองี้...” มันทำหน้าหงิกก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดรูปภาพอะไรสักอย่างเตรียมโชว์ให้ผมดู

“สวยปะ น้องอินเป็นเลขาบริษัทป๊าผม น่ารักน่าเอ็นดู น้องเด็ดใช่ย่อย สเปกเฮียเลยเด็ก ๆ อะ” มันอธิบายพร้อมขยายรูปภาพในโทรศัพท์เล่นซ้ำ ๆ ไม่รู้จะซูมเล่นหาพระแสงอะไร ปวดตาฉิบหาย

“เหรอว่ะ มึงได้ยัง” ผมดึงโทรศัพท์จากมือมันมาดูชัดๆ พร้อมถามมัน เด็กคนนี้ก็สวยดี น่ารักน่าชังรอยยิ้มน่าหลงใหลดี

“ยังดิ เด็กบริษัทป๊า ม๊ารู้ก็ตายพอดี” มันทำหน้าเสียดาย ผมรู้แหละว่ามันอยากได้ใจจะขาดแต่ติดที่เด็กคนนี้มันทำงานบริษัทป๊ามัน แต่เอามาเสนอผมแทน” น้องมันอยู่ข้างล่าง คืนนี้แต่งตัวโคตรยั่วเลยว่ะเฮีย นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นเด็กบริษัทป๊านะ ผมเคลมแล้ว”

“แต่กูไม่เอา” ผมโยนโทรศัพท์ทิ้งบนตักมันอย่างไม่ไยดี ก่อนจะรินเหล้าใส่แก้วแล้วนั่งดื่มไปเงียบๆ

ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมจู่ ๆ คืนนี้ถึงไม่อยากยุ่งกับผู้หญิงคนอื่น แต่ตั้งแต่คืนนั้นที่ผมได้ยัยคุณนายภาพเธอที่นอนบิดเร้าอยู่ใต้ร่างผมยังติดตาอยู่เลย เวลาที่ผมพยายามจะเอาผู้หญิงคนอื่นในช่วงหลายวันที่ผ่านมาโคตรหัวเสียฉิบหาย เพราะมัวแต่เห็นใบหน้ายั่วยวนของเธอในคืนนั้น จนสุดท้ายผมต้องไล่พวกผู้หญิงที่ลากกลับมาให้กลับไป

“เฮียมึงมาแปลกนะคืนนี้ ทำหน้าซึมแถมดูหงุดหงิดเหมือนโดนเมียขัดใจ” ไอ้ไซที่นั่งเงียบมาแต่แรกทักขึ้น มันคงเห็นสีหน้าผมที่กำลังจุดบุหรี่ด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายมั้ง ทำไมวะ ผมมันแปลกตรงไหน ก็แค่หงุดหงิดกับเด็กดื้อบางคนเท่านั้นเอง

“เออจริง เฮียแม่งปกตินี่รีบลุกลงไปหาแล้วนะ เจ้าชู้หื่นกามขนาดนี้แต่นี้ทำเป็นเฉยชาว่ะ หรือตอนนี้แอบมีเมียแล้ว” ไอ้องศาว่าเสริมแต่ท้ายประโยคมันกลับยื่นหน้าเข้าใกล้ผมด้วยความทะเล้นปนสงสัย จนผมต้องรีบดันหน้ามันออกไปไกล ๆ อย่างรำคาญ ถ้าไม่ติดว่าตอนเด็ก ๆ ผมเลี้ยงมันมาผมยกเท้าถีบแล้วนะ

คือผมแค่ไม่อยากเอาใครไง มันแปลกตรงไหนวะ ตราบใดที่ลบภาพยัยตัวปัญหาข้างล่างไม่ได้ ผมก็เอาคนอื่นไม่ลงไง เข้าใจไหม

“ยุ่ง กูจะมีเมียแล้วมึงจะทำไมองศา” ผมหันไปถามมันเขม็ง

“ไม่ทำไมหรอกเฮีย มึงแค่เคยบอกว่าพวกมีเมียมันกาก ทำอะไรก็ลำบาก ก่อนหน้านี้มึงเคยว่าเฮียรามกับเฮียดินด้วยเผื่อลืม”

ไอ้ไซเรนเป็นคนตอบแทนด้วยการเตือนความจำผมครั้งที่เคยว่าไอ้สองตัวนั้น ก็จริง ผมยอมรับว่าเคยพูดแบบนั้น แต่ผมต้องแคร์เหรอว่ะ กับยัยนั้นผมก็แค่รู้สึกหงุดหงิดตอนเห็นแต่งตัวโป๊แค่นั้น ไม่ได้รู้สึกอะไรมากกว่านั้นสักหน่อย แต่เวลาได้ยืนเถียงได้แกล้งกับเธอก็ยอมรับว่ามันสนุกดี

“เอาเถอะ แต่ยังไงน้องอินก็เด็ดอยู่ดี เฮียไม่เอาเสียดายนะเว้ย”

“เออ ถ้ากูอยากได้ เดี๋ยวกูลงไปหาเอง” ผมบอกมันเสียงขุ่นปนรำคาญ

“ต้องงี้ดิเฮียขององศา โต๊ะ23นะเฮีย” ไอ้องศามันยิ้มกรุ้มกริ่มให้ผมก่อนจะหันไปเลิกคิ้วกวนๆ กับไอ้ไซ ผมรู้แหละว่ามันกำลังนินทาผมในใจ

1ชั่วโมงต่อมา...

[ Khun nai part ]

“แม่นายมึงเต้นยั่วขนาดนั้นเดี๋ยวก็โดนลากไปหรอก ฮ่า ๆ อีสัสมึงพอได้แล้ว กลับมาอีเหี้ยกูเหนื่อย” ฉันเต้นเลื่อยไปตามเสาเหล็กข้างๆโต๊ะอย่างยั่วยวน โดยมีอีลูนยืนหัวเราะอยู่ที่โต๊ะจนพวกผู้ชายโต๊ะข้างๆ หันมามองและส่งเสียงโห่แข่งกับเสียงดนตรีที่ดีเจเปิด

แต่ฉันไม่สน!

“ลูน กูว่าแม่มึงมันเมาหนักแล้วว่ะ ไปเก็บมาดิ แม่งเลื่อยจนเสาสะอาดแล้วนั้นนะ”

“ฮ่า ๆ เออ ปล่อยมันๆ เดี๋ยวมันเหนื่อยก็หยุดเองแหละ”

ฉันไม่สนใจเสียงหัวเราะเสียงคุยของเพื่อนที่ยืนเต้นเบาๆ ตรงโต๊ะ ฉันสนใจแต่ออกเสตปเลื่อยเป็นงูของตัวเองเท่านั้น เพราะผู้ชายโต๊ะข้างๆ ชอบ

จะบอกว่าตอนนี้ฉันเมาได้ที่แล้วละ เพราะฉันรู้สึกเหมือนโลกมันเอียงๆ ยังไงไม่รู้ แต่มันก็ไม่ใช่อุปสรรคในการโยกตามจังหวะมันๆ ที่ดีเจกำลังปลุกอารมณ์เลยสักนิด ยิ่งเปลี่ยนเป็นจังหวะบีทหนักๆ แล้วดีเจพูดใส่ไมค์ฉันยิ่งฮึกเหิม ฮึกเหิมจนรู้สึกมึนไปกับไฟกะพริบบนหัวด้วยแต่เหนือสิ่งอื่นใดคือฉันสนุก

“เอ้าๆ ค่อยๆ ยกแม่ มึงจะเมามึงจะเต้นมึงช่วยเลือกสักอย่างเถอะ” อีชิจับเอวฉันประคองตัวไว้เมื่อฉันเริ่มเซตอนยกแก้วเหล้าสีอำพันขึ้นมาดื่มเมื่อกี้

“กูไหว~ กูยืนได้ชิ~”

“เสียงมึงยานครางมากแล้วนะแม่นะ กลับไหม” มันถามฉันแข่งกับเสียงเพลง

“ไม่ได้! กูมีคนมาส่งกูยังกลับไม่ได้~” แต่ฉันก็ส่ายหัวกลับไป พร้อมกับนึกถึงไอ้คนที่มาพร้อมฉันที่บอกว่าถ้ามีอะไรให้โทรไป เขาอยู่ชั้นสอง ฉันเลยเงยหน้าขึ้นไปมองบนชั้นสองที่มีแต่คนหล่อๆ กำลังมองลงมาข้างล่าง แต่ไม่เห็นแม้แต่เงาของหมอนั้นเลย

เขาอยู่ไหน ฉันอยากไปหาเขาจัง แต่จู่ ๆ เรื่องคืนนั้นที่ฉันเดินเซไปหาเขาที่เคาน์เตอร์บาร์ก็ผุดขึ้นมาในหัว จนฉันต้องเค้นหัวเราะออกมาอย่างนึกขำ

ฉันไปอ่อยหมอนั้นได้ไงนะ เขาต่างหากที่นั่งหล่อเรียกสายตาฉันจนต้องเดินไปหาเอง เขานั่นแหละที่อ่อยฉัน

“อีลูนไหนแม่มึงว่ามันมาคนเดียวไงว่ะ แล้วเมื่อกี้แม่มึงบอกว่ามีคนมาส่ง กูงงเด้อ” เสียงโมชิซุบซิบแข่งกับเสียงเพลงดังขึ้นเบาๆ กับอีลูน ฉันเลยแอบเหลือบไปมองพวกมันสองคน นินทาคนเมาเหรอวะ!

“ตามนั้นแหละ มึงคอยดู”

“ซุบซิบอะไรกันว่ะ นินทากูเหรอหะอีลูกชั่ว” ฉันขยับไปตะครุบโต๊ะจ้องหน้าพวกมันอย่างมึนๆ มึนอะมึนหัว

“เปล่าจ้าแม่ เชิญเต้นไปเลยจ้ะ เลื่อยตามบายเลยจ๊ะ รอเก็บศพอยู่”

อีชิว่าพร้อมกับรินเหล้าให้ฉันอีก เนี่ยพวกมันนินทาฉันชัดๆ ถึงฉันจะกรึ่ม ๆ แต่ฉันเห็นสีหน้าร้ายๆของอีลูนนะ อีนี้มันไว้ใจไม่ได้!

แต่ในระหว่างที่ฉันกำลังจ้องหน้าอีลูนอย่างเอาเรื่อง จู่ ๆ สายตาฉันก็เหลือบไปเห็นตาบ้านั้นนั่งอยู่โต๊ะด้านหลัง ซึ่งเขานั่งอยู่ด้านหลังโมชิกับลูน่าน่าจะประมาณสองโต๊ะ แต่ที่ทำให้ฉันรู้สึกฉุนขึ้นมาจนน่าโมโหก็คือหมอนั้นกำลังนั่งคุยกับผู้หญิง!

พรึบ!

“เฮ้ยนาย มึงจะไปไหน” ลูน่าตะโกนถามฉันทันทีที่ฉันพรุดพรวดออกไปจากโต๊ะ

“ไม่ต้องตามมากูจะไปจัดการผัวแป๊บหนึ่ง”

!!!

“อีลูน~ มึงได้ยินไหมหรือกูหูฝาด”

“กูก็ไม่แน่ใจ แต่มึงช่วยดูกับกูหน่อยเดี๋ยวมันเดินไปกระชากหัวคนอื่นมั่วไปหมด”

[ Kongthap part ]

หมับ!

“ไงคะผัว มานั่งเล่นชู้กับผู้หญิงคนอื่นตรงนี้ได้ไง ไหนว่ารออยู่ชั้นสองไงหื้ม~”

ผมสะดุ้งเลยสัสที่จู่ ๆคุณนายก็มากระชากไหล่ผมให้หันไปหาเธอ แถมยังเลิกคิ้วมองผมด้วยสายตานิ่งๆด้วย แต่ที่ทำผมชะงักคงจะเป็นคำว่าผัวที่ออกจากปากเธอเมื่อกี้มากกว่า ผัวเหรอว่ะ ยัยนี้เมาอีกแล้วใช่ไหมถึงได้รั่วแบบนี้

“คุณกองทัพค่ะ ผู้หญิงคนนี้ใครเหรอคะ”

อิน เด็กที่องศาเสนอให้ผมถามขึ้น ใช่ ผมลงมาหาเธอก็นั่งดื่มอยู่ข้างบนจนเบื่อแล้วไง ที่สำคัญข้างบนเหลือผมคนเดียว ไอ้ไซแม่งก็ตามไปเฝ้าเมียมัน องศาแม่งก็หายหัวไปไหนแล้วไม่รู้ ผมเลยลงมาหาอินแทน ก็เห็นแหละว่าคุณนายที่นั่งจ้องหน้าอินตอนนี้กำลังเต้นยั่วผู้ชายตรงเสาเหล็กข้างๆโต๊ะเธอเมื่อกี้ แต่ผมก็เลือกที่จะปล่อยเพราะมีเพื่อนเธออยู่ด้วยส่วนผมก็แอบดูอยู่ห่างๆ

หมับ!

พรึบ!

“เป็นเมียคุณกองทัพค่ะของเธอไงจ๊ะ” ผมรีบกอดเอวบางรับร่างน้อยของเธอทันทีที่เธอทำเหมือนกำลังเซใส่ผม แต่จริง ๆแล้วเธอตั้งใจตะปบมือมากอดคอผมแล้วหันขวับไปมองหน้าอินอย่างผู้ชนะต่างหาก หึ เมาแล้วซนฉิบหาย

“เอ๋อ...คุณมีเมียแล้วเหรอคะ ไหนคุณองศาบอกว่าคุณโสด” อินหันมาถามผมอีกครั้ง ผมจึงหันไปมองเธอแวบหนึ่งก่อนจะหันมาสนใจกับร่างบางในอ้อมกอดแทน ก็แม่คุณเล่นเปลี่ยนมากอดเอวผมแน่นแถมยังซุกจมูกตรงซอกคอผมด้วยความซุกซนอย่างไม่อายใครขนาดนี้ เป็นใครก็ต้องตกใจไหมว่ะ

“คุณก็บอกไปซี้~ ว่าฉันเป็นเมียคุณ” เสียงเล็กพูดงุ่งงิ่งออดอ้อนอยู่ตรงคอผม ลมหายใจร้อนๆ ของเธอที่เปารดต้นคอผมทำเอาผมขนลุกซู่จนต้องเหลือบมองเธออีกครั้ง

“...” เธอกำลังยั่วฉันคุณนาย

“บอกไปซี้~” แล้วยังคะยั้นคะยอเก่งอีกด้วย เมาแล้วเก่งตลอด ผมละเหนื่อยใจ

“ตอนอยู่บนรถคุณยังบอกว่าเป็นผัวฉันอยู่เลย แล้วคุณก็บอกด้วยว่าถ้าฉันอ่อยคนอื่นคุณจะกระทืบพวกเขา แล้วทำไมคุณถึงมานั่งคุยกับยัยป้านี่อะ ฉันไม่ชอบผู้ชายเจ้าชู้นะรู้ไหม หรือคุณอยากเห็นฉันกระชากหัวมันมาตบเหรอ”

ใบหน้าหวานผละออกจากคอผมบ่นเสียงกระเง้ากระงอดมองผมตาฉ่ำเยิ้มเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์

หึ น่ารักว่ะ เมาแล้วจำเป็นต้องรั่วขนาดนี้ไหมนาย...

ผมกวาดตามองไปทั่วดวงหน้าของคุณนายทุกระเบียบนิ้วอย่างหลงใหล แก้มขึ้นสีแดงระเรื่อเล็กน้อยปากแดงลูกพีชน่าจูบ แถมตอนพูดเมื่อกี้ยังยกนิ้วมาจิ้มตรงหน้าอกผมอีก หึ เมาแล้วรั่วว่ะแต่ผมโคตรรู้สึกชอบเลยที่เธอมาแสดงความเป็นเจ้าของผมต่อหน้าผู้หญิงคนอื่นแบบนี้

เธอมันแน่ตลอดอยู่แล้ว แน่ตั้งแต่คืนนั้นที่กล้าเดินมาอ่อยผม

“งั้นเรากลับกันดีกว่า เธอจะได้ไม่ต้องไปกระชากหัวคนอื่นให้เจ็บมือไง” ผมบอกเธอเพราะไม่อยากเห็นคนเมาตบกัน แต่งงตัวเองว่าจะพูดเสียงอ่อนโยนไปทำไม ซึ่งมันโคตรขัดกับบุคลิกปกติของผมฉิบหาย โดยเฉพาะเสียงงุ่งงิ่งของตัวเองตอนนี้

“แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใคร บอกฉันมาก่อน” เธอละสายตาจากอินมาถามผมตาเฉี่ยว

“ฉันแค่มานั่งคุยเฉยๆ”

“แล้วทำไมไม่ไปนั่งคุยกับฉันตรงนู้น” เธอบอกผมพร้อมชี้ไปด้านหลังที่โต๊ะเธอด้วยสีหน้ามู่ทู่

เอ้า! อยากให้ผมไปนั่งก็ไม่ไลน์มาบอกแต่แรกว่ะ

“คุณกองทัพค่ะ”

“หยุดเรียก! ผัวเมียกำลังคุยกันเธอไม่เห็นเหรอ” เด็กแสบหันไปตะคอกใส่อินที่เรียกผม ดุจังว่ะตัวเล็กแค่นี้แต่น้ำเสียงโคตรเกรี้ยวกราดฉิบหาย แต่ผมโคตรจะหลุดขำกับคำว่าผัวเมียของเธอ ก็ก่อนหน้านี้เธอปฏิเสธหัวชนฝาไงตอนผมแกล้งเป็นคนพูด

“อินลุกไปก่อน” ผมหันไปบอกอินให้ออกไปก่อน เพราะดูท่าทางและสายตาของคุณนายแล้ว น่าจะไม่จบง่ายๆ เดี๋ยวได้มีกระชากหัวบ้างแหละดูจากท่าแล้ว

“แต่...”

“ถ้าไม่รีบไประวังฉันจะใช้ส้นแหลมเฉาะหน้าปลอมๆ ของเธอ” นั่นไง อินรีบลุกออกจากเก้าอี้ไปเลยเพราะน้ำเสียงและสายตาของเธอที่จ้องมองเขม็งจนคนอื่นเขาหวาดกลัวไปหมด

“ไล่ขนาดนั้น เพราะหวงฉันว่างั้น” ผมถามเธอหลังจากอินลุกออกไปแล้ว

“เปล่า แค่ไม่ชอบใช้ผู้ชายร่วมกับคนอื่น”