PART 4 ไม่คู่ควร

เวลาต่อมา...

กริ่ง~~

ทันทีที่เสียงสัญญาณเตือนหมดเวลาดังขึ้น หนุ่มสาวนักศึกษาก็พากันลุกจากที่นั่งทันที พวกเขาเดินออกจากห้องโดยไม่สนใจว่าอาจารย์จะออกไปหรือยัง 

" อย่าลืมรายงานฉันหล่ะ " เจย์ซีบอกฟ้าใสก่อนจะเดินออกไป

" ไม่ลืมหรอก" 

จะลืมได้ยังไงกันหล่ะ เพราะเธอต้องเอาเงินนั่นไปจ่ายค่าเช่าห้อง แล้วก็คงต้องทำเพิ่มเพื่อซื้อชุดใหม่อีกด้วย คิดได้เช่นนั้น..ฟ้าใสจึงเดินไปบอกชายหนุ่มอีกสองคน

"ของนายสองคนก็ได้พรุ่งนี้นะ" 

"ดีเลย ส่งให้ด้วยนะ" 

"ส่งให้ฉันด้วย"

"ได้เลย...คือเรื่องงะ..." 

 'เฮ้อ.'ฟ้าใสถอนหายใจออกมาด้วยท่าทางหมดเรี่ยวแรง เพราะยังไม่ทันได้พูดเรื่องค่าจ้างที่เธออยากได้ก่อน พวกเขาก็รับเดินตามเพื่อนออกไปทันที 

ฟ้าใสคิดไม่ตกกับเรื่องเงินขณะที่เดินออกมาจากห้องเรียน

ตึก! 

แต่แล้วร่างอันเปรอะเปื้อนก็ต้องหยุดชะงัก เมื่อชายหนุ่มที่คุ้นเคยหยุดยืนอยู่ตรงหน้า พร้อมกับจีน่าพี่รหัสของเธอ 

"เพราะแบบนี้ใช่มั้ย ถึงได้หลบหน้าพี่"

ชายหนุ่มถามเสียงเข้ม บ่งบอกถึงอารมณ์ที่พร้อมจะระเบิดได้ทุกเมื่อ เขาไม่ได้โกรธผู้หญิงตรงหน้า แต่เขาโกรธคนที่ทำกับเธอ 

"..."

ฟ้าใสเม้มปากแน่นและได้แต่ก้มหน้าไม่กล้าสบตารุ่นพี่ทั้งสองคน น้ำตาของเธอเริ่มเอ่อล้นดวงตาเพราะเธอไม่สามารถพูดหรือทำอะไรได้ 

"ทำไมฟ้าไม่บอกพี่..."

ชายหนุ่มหยุดชะงักพร้อมหัวใจที่บีบรัดแน่น ถึงใบหน้าของเขาจะยังนิ่ง แต่ใครจะรู้ว่าข้างในเขามันคลั่งแค่ไหนที่เห็นคนที่รักโดนรังแก แล้วยิ่งนึกถึงภาพในไลฟ์สดที่เพื่อนเอาให้ดู เขาก็ยิ่งคลั่ง!

"ทำไมไม่บอกว่าโดนรังแกเพราะพี่" 

ริวเอ่ยเสียงสั่นพร้อมกับก้าวเข้าไปหาหญิงสาว แต่เธอกลับก้าวถอยออกไป เพราะเธอมันสกปรกและต้อยต่ำไม่คู่ควรกับเขาเลยสักนิด 

"ฟ้าว่า..เราอย่าเจอกันอีกเลยค่ะ"

..เพราะฟ้าไม่คู่ควรกับพี่ ประโยคหลังฟ้าใสได้แต่เอ่ยในใจพร้อมหัวใจที่เจ็บปวด เธอหมุนตัวกลับเพื่อจะเดินหนีไปอีกทาง แต่ยังไม่ทันก้าวไปไหนไกล มือหนาก็คว้าแขนของเธอไว้ 

หมับ!

"เพราะเรื่องนี้สินะที่ทำให้ฟ้าปฏิเสธพี่ งั้นพี่จะไปจัดการ..." 

ชายหนุ่มที่เคยเป็นคนนิ่งขรึม ในตอนนี้กลับหัวร้อนจนตั้งท่าจะไปเอาเรื่องผู้หญิงพวกนั้นให้ได้

แต่ทว่า..

"ใจเย็นๆ ไปคุยกันที่อื่นเถอะ ถ้าว่าที่คู่หมั้นนายมาเห็น น้องฟ้าจะซวยเอา"

จีน่ารีบเตือนสติเพื่อนสนิทของเธอแล้วไปจูงมือฟ้าใสเดินออกไปที่รถของเธอที่จอดอยู่ข้างตึก โดยที่ฟ้าใสไม่มีโอกาสที่จะได้ถามหรือปฏิเสธ  เพราะจีน่าก็มีนิสัยเอาแต่ใจและเผด็จการไม่ต่างจากมารีญาเลย เพียงแต่จีน่าเป็นคนมีเหตุผลและชอบความยุติธรรม ไม่ชอบเห็นใครโดนเอาเปรียบ

...

ไม่นานรถคันหรูก็ขับมาจอดใต้คอนโดของจีน่าที่อยู่ติดมหาวิทยาลัย จีน่ารีบเปิดประตูรถแล้วพาฟ้าใสเดินตรงไปยังลิฟต์เพื่อไปยังห้องของเธอ โดยมีร่างสูงของริวตามมาติดๆ

"ตอนบ่ายฟ้ามีเรียนนะคะ" ฟ้าใสบอกจีน่าขณะที่ลิฟต์กำลังเคลื่อนตัวขึ้นไปชั้นบน

" เราจะไปเรียนสภาพนี้เหรอ เปลี่ยนชุดก่อนดีมั๊ย"จีน่ามองชุดของรุ่นน้องด้วยสายตาสงสาร บอกตามตรงว่าเธอโกรธมาก จนอยากจะไปจัดการผู้หญิงพวกนั้นเหมือนกัน แต่มันติดตรงที่เธอกลัวว่าผู้หญิงพวกนั้นจะไปลงที่ฟ้าใสอีก

"..." ฟ้าใสได้แต่ก้มหน้าเพราะเธอไม่มีชุดจะเปลี่ยนแล้ว 

" ไม่ต้องทำหน้าเศร้าเลย เอาของพี่ไปใส่ก่อน"

ฟ้าใสมองหน้ารุ่นพี่ทันที เพราะชุดของรุ่นพี่มันสั้นและรัดรูปมาก เรียกได้ว่าโชว์ทุกสัดส่วนเลยหล่ะ แต่ถึงอย่างนั้น..มันก็ยังดูดีกว่าชุดที่เธอใส่

" ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอกน่า ชุดเก่าๆที่พี่ไม่ใส่แล้วของพี่มีตั้งเยอะแยะ" จีน่าที่รู้จักนิสัยของน้องรหัสดี จึงพูดออกไปอย่างนั้น ถ้าไม่บอกว่าชุดเก่า ฟ้าใสคงไม่ใส่แน่นอน 

ทันทีที่มาถึงห้อง จีน่าก็ยืนผ้าเช็ดตัวแล้วดันร่างของฟ้าใสเข้าไปชำระร่างกายทันที ส่วนเธอก็มาเปิดตูเลือกชุดที่มันเรียบร้อยที่สุด แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีนะ

" ไม่มีชุดที่มันดูดีกว่านี้แล้วหรือไง" ริวถามขึ้นมาเมื่อจีน่าเอาชุดที่ไม่ต่างจากที่เธอใส่อยู่ออกมา 

" มันดูไม่ดีตรงไหนยะ! นี่มันชุดใหม่เลยนะ ฉันยังไม่ได้ใส่เลยด้วยซ้ำ" จีน่าแยกเขี้ยวใส่เพื่อนสนิททันที 

"นึกว่าชุดเด็ก ใส่ไปได้ยังไงวะ!" 

"ทำไมจะใส่ไม่ได้ หุ่นฉันออกจะเพอร์เฟคขนาดนี้" จีน่าโพสต์ท่าราวกับนางแบบมืออาชีพภูมิใจในหุ่นของตัวเอง 

"หึ! ถ้ามีชุดดีได้แค่นี้ ฉันจะไปซื้อใหม่"

ริวลุกขึ้นทันทีที่พูดจบ เขาไม่ยอมให้ฟ้าใสใส่ชุดแบบนี้แน่นอน 

"ชุดนี้ยาวสุดแล้วนะ น้องใส่ได้ ไม่น่าเกลียดหรอกน่า ทำเป็นหวงไปได้"

" เก็บไว้ใส่คนเดียวเถอะ!"

ริวคว้ากุญแจรถและกำลังจะเดินออกไป แต่เขาก็ต้องหยุดชะงักเมื่อสายตาปะทะกับร่างเล็กที่กำลังก้าวออกมาจากห้องน้ำด้วยสภาพที่มีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดเรือนร่าง

สายตาคมจับจ้องที่ร่างสวยจนเธอรู้สึกประหม่าและรีบดึงชายผ้าเช็ดตัวลงปิดต้นขาด้วยท่าทางเขินอาย แต่นั้นยิ่งทำให้ส่วนบนโชว์เด่นขึ้น และทำให้เธอดูน่ารักขึ้นไปอีก