BAD GUY - 13 พิสูจน์

#ภายในห้อง

เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในฉันก็ถึงกับตาลุกวาว มันเป็นห้องที่สวยมากๆ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้สัมผัสห้องในโรงแรมที่หรูหราแบบนี้ทำให้ทุกอย่างมันทำให้ฉันตื่นเต้นไปหมด

“ว้าว โซฟาใหญ่มากเลยค่ะคุณเฟย” ฉันบอกแล้วก็วิ่งมานั่งบนโซฟาแล้วขย่มเบาๆ “นิ่มมากๆ ด้วย คุณลองมานั่งดูสิคะ”

อุตส่าห์ชวนมานั่งแต่ก็ถูกคุณเฟยเพิกเฉยไร้อารมณ์ร่วม

พอลุกขึ้นจากโซฟาแล้วฉันก็วิ่งไปในห้องนอนพร้อมกับเอาร่างเล็กๆ ของตัวเองล้มลงบนเตียงแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาราวกับเด็กเจอสิ่งที่ถูกใจ

“ถ้าหนูได้นอนบนเตียงนี้คงหลับสบายแน่ๆ”

“บนเตียงนี้ไม่ใช่ที่ของเธอ ลุกขึ้น!!” คุณเฟยตวาดบอกเสียงดุทำเอาฉันรีบดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็วจนหน้ามืด

“จะให้หนูนอนที่โซฟาจริงๆ หรอคะ” ฉันถามเสียงเศร้าเผื่อเจ้านายจะเห็นใจ

“เดี๋ยวพนักงานจะเอาเตียงเสริมมาให้ แล้วก็อย่าทำหน้าตาปัญญาอ่อนแบบนั้นให้ฉันเห็นอีก”

ทำหน้าปัญญาอ่อนงั้นหรอ คำพูดแต่ละคำของคุณเฟยแทบจะทำให้ฉันร้องไห้ได้เลยนะ ถ้าฉันเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยกว่านี้คงได้ร้องไห้วันละห้ารอบแน่ๆ

“ยืนอยู่ทำไมรีบออกไปข้างนอกสิ หรือจะให้ฉันลากออกไป”

“เปลี่ยนเป็นลากขึ้นเตียงแทนได้ไหมคะ ^_^” ที่กล้าพูดยั่วแบบนี้ก็เพราะรู้ว่าคุณเฟยไม่มีทางทำตามแน่ๆ

“เธอนี่มัน!!!”

“ออกไปแล้วค่า ถ้าเปลี่ยนใจก็บอกหนูได้เลยนะคะ ^_^” ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ความเงียบขรึมของคุณเฟยมันยิ่งทำให้อยากแกล้งอยากยั่วเขา

รอไม่นานพนักงานของโรงแรมก็ยกเตียงเสริมมาให้ โดยมีคุณเฟยเป็นคนออกคำสั่งให้วางเตียงเสริมไว้ตรงประตู

“หะ ให้หนูนอนตรงนี้หรอคะ” ไม่ใช่แค่ฉันที่งง ขนาดพนักงานยังแปลกใจเลย

“ตรงนี้เหมาะกับเธอที่สุด”

“คุณเป็นเจ้านายที่ใจร้ายที่สุดเลย” อุตส่าห์พยายามจะไม่น้อยใจกับชีวิตของตัวเองแล้วแท้ๆ แต่คุณเฟยก็เอาแต่กดขี่กัน

ความลำบากที่เจอในแต่ละวันแบบนี้จะให้ฉันปล่อยให้ผู้ชายรวยๆ อย่างเขาหลุดมือไปได้ยังไงกันล่ะ

หลังจากที่พนักงานของโรงแรมกลับไปแล้วคุณเฟยก็หายเข้าไปในห้องไม่โผล่ออกมาเลย ฉันคิดอยู่นานว่าจะทำตามแผนจริงๆ ใช่ไหม ใจหนึ่งมันก็กลัว ถ้าพลาดท่าขึ้นมาล่ะ จากที่คิดจะยั่วกลายเป็นมากกว่านั้น ฉันจะเอาตัวรอดยังไง

ตอนนี้ยังไม่พร้อมเสียเอกราชให้ใครหรอกนะ ก็แค่อยากยั่วไปก่อนเท่านั้นเอง หนึ่งคือฉันไม่อยากถูกมองว่าใจง่าย สองคืออะไรที่มันได้มายากๆ มักจะมีคุณค่าเสมอ ถ้าเร่งรีบอย่าว่าแต่เงินเลยเขาคงไม่ให้ค่าด้วยซ้ำ

ถึงไม่มีประสบการณ์แต่ฉันก็อ่านนิยายมาเยอะ นิยายบางเรื่องก็ให้ข้อคิดไว้ดีมากๆ

นี่ฉันคิดไปไกลขนาดนั้นเชียวนะ

“อย่าไปกลัวสิยัยน้ำอิง!! เพื่อเงินท่องไว้”

ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วเอาเสื้อผ้าออกมาจากกระเป๋า จากนั้นก็ลุกขึ้นเดินไปเคาะห้องคุณเฟย เคาะประตูอยู่หลายนาทีก็ไร้การตอบกลับจากคนด้านใน จนเริ่มถอดใจแต่จู่ๆ ประตูก็มีเสียงถูกปลดล็อก ฉันจึงรีบเปิดแล้วแทรกตัวเข้าไปด้านในห้อง

“หนูขอใช้ห้องน้ำนะคะ”

“อืม”

ตอนนี้คุณเฟยกำลังนั่งจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์อย่างตั้งใจ คงจะทำงานนั่นแหละเขาดูบ้างานจะตายไป

“ดึกแล้วยังทำงานอยู่อีกหรอคะ”

“จะทำอะไรก็รีบไปทำ”

“คุณเฟยยังไม่อาบน้ำเลยนะคะ สนใจไปอาบน้ำกับหนูไหม” ฉันพูดยั่วขนาดนี้เขาก็ยังนิ่งไม่ยอมเล่นด้วยเลย

“สรุปเธอจะใช้ห้องน้ำหรือเปล่า?” ฟังดูเป็นคำถามที่สุภาพมากๆ ถ้าไม่ติดว่าคุณเฟยกำลังกัดฟันถาม

“ใช้สิคะ” ปากบอกว่าใช้แต่ฉันค่อยๆ ขยับเท้าเดินมาใกล้ๆ คุณเฟยที่นั่งอยู่หน้าคอม

“คุณเฟยมีคนที่ชอบแล้วหรอคะ”

“ไม่มี”

“ไม่สนใจหนูจริงๆ หรอ”

“ไม่สน” น้ำเสียงที่ตอบมาบ่งบอกว่าไม่สนใจจริงๆ แล้วก็รำคาญฉันมากๆ ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังจะยั่วต่อด้วยการงัดไม้เด็ดออกมา “แต่หนูยังบริสุทธิ์อยู่นะคะ”

“บริสุทธิ์แล้วยังไง?”

ผู้ชายไม่ชอบผู้บริสุทธิ์งั้นหรอ แปลกแฮะหรือว่าคุณเฟยจะเป็นเกย์

“ที่ไม่สนใจผู้หญิงแบบนี้ คุณเฟยเป็นเกย์ใช่ไหมละคะ” ที่กล้าถามก็เพราะว่าไม่กลัวโดนตัดเงินเดือน ไม่กลัวโดนไล่ออก

ปัก พรึบ!! คุณเฟยตบโต๊ะเสียงดังแล้วลุกขึ้นพรวด ทำเอาฉันที่ตอนแรกมีความกล้าเต็มร้อยตอนนี้มันเหลือแค่ไม่ถึงสิบเปอร์เซ็นต์

“เธอยุ่งวุ่นวายมากเกินไปรู้ตัวหรือเปล่า?”

“หนู หนูแค่สงสัย….”

“อยากลองพิสูจน์ดูไหม? จะได้หายสงสัยแล้วเลิกวุ่นวายกับฉันสักที”

“หนะ…หนูไปอาบน้ำดีกว่าค่ะ” ไม่น่าเลยน้ำอิงเอ้ย เพราะความปากดี ปากเร็วแท้ๆ แค่พูดยั่วก็น่าจะพอดันปากหาเรื่อง อยากเอาหัวกระแทกผนังห้องแรงๆ สักทีจริงๆ เลย

พรึบ!! ขณะที่กำลังค่อยๆ ถอยออกห่าง จู่ๆ คุณเฟยก็คว้ามือมากระชากแขนฉันแล้วลากมาเหวี่ยงลงบนเตียง

ความกล้า ความคิดที่อยากจะยั่วมันหายไปหมดสิ้น เหลือไว้เพียงแค่ความกลัวเพราะไม่เคยถูกอีกฝ่ายกระทำอย่างนี้มาก่อน

“จะรีบอาบทำไม มาพิสูจน์ก่อนสิว่าฉันเป็นอย่างที่เธอกล่าวหาหรือเปล่า” คุณเฟยบอกพลางใช้มือปลดเม็ดกระดุมเสื้อออกช้าๆ