ตอนที่ 5

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง

ดูท่านิตาไม่ได้ใสซื่ออย่างที่เคยเข้าใจ ความจริงอาจเป็นฝ่ายชอบนาวินก่อนด้วยซ้ำ ในนิยายไม่ได้เขียนบรรยาความคิดของตัวละคร บอกแค่ว่ามีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นบ้าง และผลเป็นอย่างไร อย่างน้อยผู้แต่งน่าจะแจ้งเตือนไว้ก่อนว่านางเอกเรื่องนี้จับฉลากมาจากกล่องสุ่มคนตอแหล จะได้ไม่เสียเวลาอ่านตั้งแต่แรก

พอรู้อย่างนี้ เธอยิ่งอยากออกจากที่นี่เร็ววัน

งานเลี้ยงคงเลิกแล้ว เพราะได้ยินเสียงรถยนต์ตะบึงเข้ามา เปลวพลิกตัวภายใต้ผ้าห่มผื่นใหญ่ เตียงหนานุ่มพยุงรับน้ำหนักร่างกายได้เป็นอย่างดี ทำให้ไม่ต้องนอนเจ็บหลังเหมือนชีวิตก่อนหน้า เกิดเป็นคนรวยมันดีอย่างงี้นี่เอง แค่ได้ซุกหมอนอุ่น ๆ ก็รู้สึกสุขกายสบายใจ

หญิงสาวกำลังเคลิ้มหลับ ทันใดนั้นได้ยินเสียงก๊อกแก๊กหน้าห้อง มีใครบางคนพยายามเปิดไขกุญแจเข้ามา เปลวลุกพรวด จ้องบานประตูไม่ละสายตา

เป็นลุงนิธิที่เปิดประตูผ่างเข้ามา ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขากระชากหัวเธอลงจากเตียง ฝ่ามือฟาดซ้ำเข้ารอยเดิม ก่อนตบซ้ำอีกข้างโดยไม่ให้พักหายใจ

พอลับสายตาคนเขาก็สามารถระบายอารมณ์ได้อย่างเต็มที่ ทุบตีหลานสาวไร้ทางสู้อย่างเลือดเย็น

“ห้ามแกออกจากห้องจนกว่าจะสำนึก!” เขาตวาด หอบเล็กน้อยจากการออกแรง อ้างกับตนเองว่าทำไปเพราะต้องการดัดนิสัย ดั่งสุภาษิตที่ว่า รักวัวให้ผูกรักลูกให้ตี คิดไว้ว่าหากอาละวาดกลับเหมือนคราวก่อนจะตบให้ลุกไม่ขึ้นไปอีกสามวัน แต่เมื่อเห็นว่าหลานสาวไม่ตอบโต้จึงยั้งมือไว้ ช่วงนี้เห็นสำแดงฤทธิ์ลดลงเยอะ คงพอสำนึกได้บ้างแล้ว

เปลวมองลุงนิธิกระแทกเท้าออกไปพร้อมคำสบถด่า กลิ่นเลือดคละคลุงในปากจาง ๆ เธอโดนอัดยับขนาดนี้เสียงคงดังกระหึ่มทั่วบ้าน แต่ไม่มีใครเสนอหน้าเข้ามาช่วยสักคน ไหนล่ะนางเอกผู้แสนดี ถ้าบริสุทธิ์ใจจริงต้องช่วยห้ามปรามกันบ้างสิ เธอพอจะเข้าใจฐานะของตัวเองในบ้านหลังนี้แล้ว เป็นแค่ส่วนเกินที่ไม่มีใครต้องการ

เธอลากสังขารขึ้นเตียง นอนตะแคงข้างไม่ได้เพราะแก้มระบม กล้ำกลืนอารมณ์ทุกอย่างลงท้อง แค่นี้เธอทนได้ ความจนน่ากลัวกว่านี้เยอะ

ส่วนเรื่องโดนกักบริเวณไม่ใช่ปัญหา หลังจากนี้หนึ่งอาทิตย์ภาคีจะมาคุยธุระกับลุงนิธิที่บ้าน ถามว่าทำไมถึงต้องคุยที่นี่ เพราะเป็นข้ออ้างในการมาพบนิตายังไงล่ะ

ถึงการยื่นข้อเสนอแต่งงานจะทำให้ภาคีได้ประโยชน์ แต่มันคงไม่ง่ายขนาดนั้น ต้องมีชั้นเชิงกันหน่อย หากจู่ ๆ พุ่งเป้าหาเขาเหมือนวัวกระทิง เกรงว่าจะทำให้อีกฝ่ายระแวง หรือร้ายกว่านั้นอาจเอาเรื่องไปบอกลุงนิธิ และฝันในการใช้ชีวิตบนกองเงินกองทองของเธอคงต้องจบเห่

ในเมื่อเปลวได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงโง่ งานการไม่มี ดีแต่ใช้เงินสุรุ่ยสุร่ายและตามก้นผู้ชาย บางทีอาจใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้ได้

ในนิยายบอกว่าภาคีเกลียดผู้หญิง เพราะมีปมเรื่องแม่ในสมัยเด็ก สร้างบาดแผลหนักมาจนถึงตอนโต เข้าหาผู้หญิงเฉพาะคนที่มีประโยชน์ นอกเหนือจากนั้นเขาไม่สานสัมพันธ์กับใคร มีสาวเข้าใกล้ก็แทบจะเอานิ้วเท้าเขี่ยกระเด็นออกนอกโลก

ต้องทำให้ภาคีคิดว่าเธอตกหลุมรัก ทำตัวเองให้เหมือนผู้หญิงโง่ ๆ อย่างว่า ให้เขาตายใจว่าสามารถหลอกใช้เธอได้ พอหมดประโยชน์จะได้ถูกขอหย่าทันที ถึงตอนนั้นเธอจะมีทั้งบัตรเครดิตไม่จำกัดวงเงินจากโชติวัตร และเงินถุงเงินถังจากการหย่า

พอคิดถึงตรงนี้ ความเจ็บบนหน้าก็ดูเหมือนจะบรรเทาลงไปเยอะ อย่างน้อยก็ไม่เจ็บเท่าฝ่าเท้าของเจ้าหนี้ที่รุมยำเธอในชีวิตก่อน ไม่อยากเชื่อว่าตัวเองก็คิดแผนเจ๋ง ๆ แบบนี้เป็นกับเขาเหมือนกัน

ไม่มีใครเข้ามาวุ่นวายกับเปลวอีกหลังจากวันนั้น มีคนใช้นำอาหารมาเสิร์ฟให้ถึงห้อง พอเห็นสภาพหน้าเธอก็เผยยิ้มเยาะ กระแทกถาดอาหารบนโต๊ะแล้วเดินสะบัดตูดจากไป

ก่อนภาคีจะมาหนึ่งวัน เปลวออกจากห้อง ทำทีเดินผ่านพวกโชติวัตรไปหาของกินในครัว ลุงนิธิเห็นแล้วก็หน้าตึง แต่ไม่ได้เอ่ยว่าอะไร เธอจึงสรุปเอาเองว่าการกักบริเวณสิ้นสุดแล้ว

ในวันรุ่งขึ้น เธอตื่นแต่เช้า เลือกหยิบชุดตัวสวยที่ดูโป๊น้อยสุดมาใส่ เสียงรถยนต์ทำให้เธอวิ่งไปเกาะขอบหน้าต่าง เห็นรถสีดำคันหรูไม่ทราบชื่อขับเข้ามา จากนั้นชายร่างสูงในชุดสูทลำลองจึงก้าวลงจากรถ

แค่มองจากระยะไกลก็เห็นออร่าจับ ดูทรงแล้วคงหล่อไม่แพ้นาวินนั่นแหละ

ลุงนิธิออกมาต้อนรับ พูดคุยกันสองสามคำก่อนพาแขกเข้ามาในบ้าน เปลวออกจากห้องแล้วเฝ้ามองตรงเชิงบันได ทั้งสองคนเดินหายเข้าไปในห้องทำงาน

ต้องรอจังหวะเหมาะ ๆ ตอนเขาอยู่คนเดียว วันนี้จุดประสงค์หลักของภาคีคือการมาพบนิตา โชคร้ายเจ้าตัวดันไม่อยู่ ดังนั้นโอกาสจึงเป็นของเธอ

เปลวพยายามนึกเนื้อหาในนิยายว่าภาคีชอบคนแบบไหน รู้สึกจะไม่ได้เขียนบอกไว้ แต่ในเมื่อเขาตกลงหลุมรักนิตาในตอนท้าย ก็คงชอบแนวหวาน ๆ อ่อนแอน่าปกป้องล่ะมั้ง บางทีเธอควรเริ่มด้วยการเดินข้อเท้าพลิกใส่เขา ในเมื่อนางเอกยังหกล้มจนได้ผัว ทำไมเธอจะทำบ้างไม่ได้? ครั้งแรกอาจต้องวางตัวหยิ่ง ๆ หน่อย แล้วค่อยแสดงตัวว่าเป็นสาวคลั่งรักผู้ยอมพลีกายถวายชีวิต

ยืนรอจนตะคริวกินขา ในที่สุดพวกเขาก็ออกมา ลุงนิธิพาภาคีไปนั่งในห้องรับแขก หลังจากนั้นตัวเองก็บึ่งรถออกจากบ้าน สงสัยคงนั่งรอนิตากลับมา เปลวจัดแต่งเสื้อผ้าให้ดูดีเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนเดินตรงไปยังห้องรับแขก

ได้เวลาอ่อยเหยื่อแล้ว!