บันทึกที่ 2
1 เดือนต่อมา
ร่างของหญิงสาว ที่ถูกช่วยเหลือไว้จากเหตุการณ์ ฆาตกรรมหมู่ เมื่อ 1 เดือนก่อน ตำรวจพบหญิงสาวที่นอนจมกองเลือด คล้ายกับถูกทำร้ายจากกลุ่มชายฉกรรจ์ 7 คนทำร้าย และนั่นทำให้เกิดการฆาตกรรมหมู่กันเกิดขึ้นโดยหาตัวฆาตกรที่สังหาร ชายฉกรรจ์ทั้ง 7 คนนี้ไม่เจอไม่มีร่องรอยแห่งการต่อสู้ และรอยนิ้วมือของคนร้ายเลยสักคน มีเพียงร่างของหญิงสาว ที่มีเสื้อผ้าฉีกขาดและร่างกายเต็มไปด้วยบาดแผลและการเสียเลือด แต่ตรวจร่างกายโดยละเอียดกลับพบว่า ผู้หญิงคนนี้ตั้งครรภ์อยู่และรอดชีวิตเพียงคนเดียวในที่เกิดเหตุ ต้องรอให้เธอฟื้นขึ้นมาถึงจะทราบถึงสาเหตุและรู้ถึงตัวคนร้ายที่ฆาตกรรม ชายฉกรรจ์ทั้ง 7 แต่ความหวังของตำรวจนั้นก็ดับสิ้นไปเมื่อหญิงสาวที่ฟื้นขึ้นมากับความจำเสื่อมจำเหตุการณ์ก่อนหน้านั้นไม่ได้เลยแม้แต่นิดเดียว มีเพียงญาติของเธอที่เป็นเพื่อนสนิท มาช่วยดูแลเธอเพียงเท่านั้น
"ถงถง"
"วันนี้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว ทีหลังก็อย่าไปที่ไหนคนเดียวแบบนี้อีกเข้าใจไหม"
"เข้าใจแล้ว"
หลังจากที่เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จพวกเธอทั้งสองคนก็ออกจากโรงพยาบาลโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจคอยอารักขาไปจนสุดทาง และยังมีตำรวจนอกเครื่องแบบ สองสามคนคอยเฝ้าอยู่ในเขตพื้นที่ ที่พักของเธอปกป้องให้เธอพ้นอันตราย
ภายในห้องของพวกเธอทั้งสองคนถงถงมองมาที่เหยียนฉงอย่างนิ่งๆก่อนจะมองใบหน้าที่นิ่งสนิทของเพื่อนรักอย่างสงสัย
"สร้อยคอเส้นนั้นฉันหาเจอแล้วนะ"
"ขอบคุณ"
"ดีที่มันมีสร้อยสำรองไม่อย่างนั้น คนพวกนั้นต้องรู้แน่เลย"
"ฉันก็แลกมากับการเสียชีวิตไป 1 ครั้งแล้ว"
"ผู้หญิงอมตะยังเธอตายยากตายเย็นอยู่แล้ว แค่เสียไปแค่ชีวิตเดียวไม่เป็นไรหรอกแต่ที่หลังอย่าทำแบบนี้อีกได้ไหม"
"จะไม่มีครั้งหลังอีกแล้วไม่ต้องห่วง"
"แล้วเธอ จะเอายังไงกับคดีนี้"
"แค่ไม่ฆ่าคนอีกก็พอ"
"ตำรวจจะต้องสืบเรื่องนี้แน่นอน เธอเองก็ต้องระวังตัวอย่าทำให้ผิดสังเกตอีกก็แล้วกัน"
"ฉันจะระวัง เธอเองก็พักผ่อนเถอะดูแลฉันตลอด 1 เดือนขอบคุณมากนะ"
"คำสาปของเธอ จะไม่เป็นผลกับเด็กในท้องหรือไง"
"หลังจากที่คลอดเด็กคนนี้แล้ว ฉันจะส่งเด็กคนนี้ทำพิธีผูกเป็นลูกของซายูริ"
"นักพยากรณ์คนนั้นน่ะหรอ"
"ใช่ การทำพิธีผูกดวงเป็นลูกของซายูริปลอดภัยที่สุด นอกจากเด็กคนนี้จะกลายเป็นลูกของซายูริแล้ว เขาก็ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆกับฉันเด็กคนนี้ก็จะปลอดภัย"
"เธอแน่ใจใช่ไหมว่าวิธีนี้จะได้ผล"
"แน่ใจเพราะพิธีนี้ฉันเคยทำมา"
"ไอ้พวกคนสาระเลวพวกนั้นจิตใจมันทำด้วยอะไรนะเธอไป ยังจะให้พวกนั้นมาทำร้ายเธออีก"
"นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าพวกเขาไม่ต้องการเด็กคนนี้คำสาปที่ฉันขาดไป มีผลแน่นอนเพราะฉันเองก็ได้ผลกระทบนั้น"
"เธอจะไม่มีลูกอีกต่อไปใช่ไหม"
"แค่ไม่มีลูกเอง นับตั้งแต่นี้ ก็ขอให้เธอปกป้องดูแลฉันก็แล้วกัน เพราะฉันเองก็ไม่มีพลังที่จะปกป้องตัวเองได้"
"ฉันเองก็แปลกใจว่าทำไมเป็นผู้ใช้วาจาสิทธิ์แบบนี้ พอตอนท้องทำไมถึงใช้พลังไม่ได้ล่ะ"
"เด็กที่เกิดมา เป็นเด็กที่บริสุทธิ์ คําสาปร้ายต่างๆไม่อาจใช้ได้กับเด็ก แต่ถ้าคนคนนั้น ที่เป็นผู้ใช้ คำสาปด้วยวาจา อาจจะส่งผลกระทบต่อเด็ก สวรรค์ จึงสาปให้พวกเราไร้พลังตอนที่ท้องโดยปกติแล้วคนพวกนี้จะไม่นิยมแต่งงานมีครอบครัวนอกเสียจากคนที่ต้องการมีครอบครัวจริงๆ ถึงจะกล้าปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้"
"ฉันเองในฐานะเพื่อน ฉันจะคอยดูแลปกป้องเธอเองช่วงระยะเวลาที่เธอตั้งท้องฉันจะอยู่กับเธอ"
"ขอบคุณมาก"
"แล้วก็ เงินที่เธอเก็บมา หลายปีก็เอามาใช้บ้าง จะเก็บไว้นานๆทำไมเดี๋ยวปลวกก็กินหรอก"
"เก็บมาหลายปี เอาไว้ใช้ก็ดี"
"ยังคิดว่าตัวเองอายุ 18 ปีอยู่หรือไง เธอน่ะอายุเยอะแล้วนะ แม้ว่าหน้าตาของเธอจะเหมือนเด็กอายุ 18-19 ปี แบบนี้ทุกครั้งก็เถอะ"
"อิจฉาไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกไม่ดีด้วยซ้ำ ที่ต้องใช้ชีวิตแบบนี้"
"ก็จริงของเธอ"
หลังจากเพื่อนของเธอ ออกไปเธอก็ได้แต่นั่งคิด อยู่ในใจลึกๆว่าเธอจะทำอย่างไรต่อไปและการตัดสินใจของเธอหลังจากนี้ก็ไม่มีใครสามารถที่จะหยุดความคิดของเธอได้
8 เดือนต่อมา
วันเวลาล่วงเลยผ่านพ้นจนเข้าเดือนที่ 9 ของการตั้งครรภ์ เธอใกล้คลอดแล้ว ในขณะที่เธอนั่งดูทีวีอยู่นั้นข่าวของดารา ชายหญิงคู่หนึ่ง ที่กำลังโด่งดังในช่วงนี้มีข่าวว่าเดือนนี้พวกเขาจะแต่งงานกัน เธอได้แต่นั่งมองภาพโปรโมทของพวกเขาสองคนที่มีแต่รอยยิ้มและเสียงหัวเราะ มีเพียงแต่ตัวของเธอที่มองภาพเหตุการณ์นั้นยิ้มเยาะออกมาอย่างช้าๆ ถ้าใครผ่านไปผ่านมาได้เห็นรอยยิ้มนี้คงจะรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวเพราะรอยยิ้มนี้ชวนสยองยิ่งกว่าครั้งไหน ที่เคยพบเจอกับคนโรคจิต แต่หญิงสาวหน้าตาน่ารักคนนี้ที่กำลังท้องโต นั่งดูทีวีอยู่เพียงลำพัง ได้แต่ทำอะไรตามใจตนเองเพราะในนี้ไม่มีใครเธอยิ้มออกมาอย่างนิ่งๆก่อนจะกดปิดทีวีไป
ไม่กี่วันหลังจากนั้นการประกาศข่าวเรื่องการแต่งงานของดาราชายหญิง ก็ประกาศอย่างเป็นทางการแล้วว่าอีก 7 วันพวกเขาจะแต่งงานกันที่โรงแรม 5 ดาว ชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งตัวของเธอก็รู้จักที่นั่นเป็นอย่างดี เพราะก่อนหน้านี้หลายปีก่อนเธอเองก็เคย มาพักอยู่ที่นี่โรงแรมแห่งนี้ จนได้ชื่อว่ารู้จักและสนิทสนมกับพนักงานที่นั้นพอดู
ในวันงาน เธอใส่ชุดคลุมท้อง มองเผินๆเหมือนกับ เด็กสาววัยแรกแย้ม ที่ดูมีน้ำมีนวลมากกว่าปกติ เพียงเท่านั้นโดยไม่มีใครสังเกตเธอเลยว่าเธอกำลังตั้งท้องอยู่ เธอเดินเข้าไปในงานโดยมีพนักงานโรงแรมที่เธอรู้จักนำทางเธอเข้าไปเธอยืนมองพวกเขาที่กำลัง สาบานรักกันอย่างมีความสุขโดยไม่มีใครสังเกตว่าเธอเองก็อยู่ในงานนั้นเช่นเดียวกัน
"พิธีต่อไปขอเชิญเจ้าสาว โยนดอกไม้ให้กับ สาวโสดทั้งหลายที่กำลังจะมีโอกาสสละโสดในครั้งหน้าด้วยครับ"
สิ้นเสียงพิธีกรเจ้าสาวคนสวยดาราสาวเบอร์ 1 ของประเทศ ที่มีทั้งความสวยและความรวย พ่อของเธอเป็นถึงเจ้าของกิจการค่ายเพลงชื่อดัง มีธุรกิจหลายแห่งที่ร่วมลงทุนทั้งในและต่างประเทศจึงไม่แปลกที่จะมีใครมาคอยเกาะแข้งเกาะขาเธอให้ความเคารพเธออย่างถวายหัว
ดอกไม้ที่หญิงสาวที่เป็นเจ้าสาวโยนมาพวกคนต่าง พากันยืนแยกฉุดกระชากกันอย่างเอาเป็นเอาตายหวังว่าจะได้เป็นเจ้าสาวคนต่อไป เหมือนกับดอกไม้นั้น ถูกคำสาปของใครสักคน ดอกไม้ช่อนั้นลอยละลิ่วผ่านมือคนหลายคนมาตกกระทบ ตรงหญิงสาวสวมชุดคลุมสีหวาน ที่ยืนอยู่ห่างออกไปแม้แต่หญิงสาวคนนั้นจะหยิบดอกไม้ขึ้นก็ไม่มีทีท่าว่าเธอจะทำ
"เหยียนฉง"
เจ้าบ่าวเอยออกมาก่อนที่จะมองไปยังหญิงสาวที่ใส่ชุดคลุมท้องเธอเพียงแค่แสยะยิ้มอย่างเย็นชา ก่อนจะก้มลงหยิบช่อดอกไม้นั้นขึ้นมา ยิ้มให้กับพวกเขา ก่อนจะค่อยๆเดินจากไปช้าๆ