บทที่ 6 ไฟแฝงรัก

หากทว่าเมื่อนีน่าได้ครองตำแหน่งบรรณาธิการคอลัมน์สมใจแล้ว แทนที่จะช่วยโปรโมทนักแสดงนางแบบในสังกัดที่เคยอยู่หรือเทียร่าโมลเดลลิ่งกรุ๊ป หล่อนกลับโจมตีจิกกัดเหมือนเป็นศัตรู โดยเฉพาะคัทลีน ที่ถูกเล่นงานหนักกว่าใคร ยิ่งมีข่าวเรื่องมิสเตอร์โรเบิร์ตให้ความสนใจยอมทุ่มเงินนับสิบล้านมาเป็นเมียลำดับสามและแถมหุ้นในหนังสือพิมพ์ให้อีกห้าเปอร์เซ็นต์ นีน่าเจ้าของฉายาเจ้าแม่คอลัมน์เม้าท์แซ่บบันเทิงก็เต้นผางแทบดิ้นตาย และนีน่าที่ขึ้นชื่อว่าหึงหวงสามีเป็นที่สุดโต้ตอบด้วยการระดมข่าวตอกไข่ใส่สีคัทลีนให้เสียหายมากขึ้น สุดท้ายบริษัทเทียร่าโมเดลลิ่งต้นสังกัดจำต้องจัดแถลงข่าวเพื่อยืนยันว่าทุกข่าวไม่เป็นความจริง

ขณะเดียวกันมิสเตอร์โรเบิร์ตชางที่ทุกคนเข้าใจว่าเขาหมายตา คัทลีนนางร้ายคนสวยของวงการบันเทิงเป็นเมียรองลำดับสามก็ไม่ยอม นิ่งเฉย แอบส่งทนายความมาหว่านล้อมคัทลีนให้รีบรับข้อเสนอ โดยถือโอกาสที่คัทลีนตกเป็นข่าวใหญ่ด้านลบของวงการบันเทิงตอนนี้มาอ้างความช่วยเหลือ

“บอสคิดว่าลีนควรทำยังไงดีคะ” คัทลีนอยากได้คำชี้แนะบ้าง

“ถ้าเป็นความคิดของบอส ก็เห็นควรจะรับข้อเสนอ เพราะจะเป็นผลดีแก่ทุกฝ่าย รวมทั้งตัวหล่อนด้วย”

สิ่งที่ซีต้ากล่าวออกมาทำให้คัทลีนนิ่งอึ้ง สิ่งที่ได้ยินสร้างความสะเทือนใจและตกใจแก่คัทลีนเป็นอย่างยิ่ง พลางนึกเสียใจว่าเจ้านายที่ ตนรักนับถือเปลี่ยนความคิดไปเช่นนี้ หัวใจหวิวสั่น น้ำตาคลอปริ่มเมื่อคิดว่าตนมองคนผิดมาตลอด

“บอส ลีนไม่คิดเลยว่า...” คัทลีนเสียงสั่น ลำคอตีบตันพูดไม่ออก

“ฟังบอสก่อน” ซีต้ายกมือขึ้นห้าม มองหน้าซีดเจื่อนของคัทลีนด้วยแววตาเจ้าเล่ห์ แล้วกล่าวต่อ “แต่...เรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตของหล่อน หล่อนต้องเป็นผู้รับผิดชอบชีวิตตัวเอง หล่อนควรตัดสินใจด้วยตัวเอง บอสไม่มีสิทธิ์ไปตัดสินใจแทนหล่อน เข้าใจไหม” ซีต้าลุกจากเก้าอี้หลังโต๊ะทำงานมาโอบไหล่ผู้ที่นั่งน้ำตาร่วงเผาะๆด้วยความรักเอ็นดู

“บอส...ฮือ...” คัทลีนปล่อยโฮ

“เฮ้ย...เป็นอะไร ร้องไห้ทำไม” ซีต้าหน้าตื่น ลูบหลังไหล่ปลอบใจ

“ลีน...ลีนคิดว่า...” คัทลีนสะอึกสะอื้น

“คิดว่าบอสจะขายหล่อนหรือไง ไม่มีทาง บอสรักหล่อนเหมือนน้องในไส้ เรื่องอะไรจะเสือกไสไปให้ตกนรกหมกไหม้อยู่กับนายโรเบิร์ต ไม่มีทางซะละ เขาเสนอเงินให้ไม่น้อยเชียวนะ จะให้บอสเกลี้ยกล่อมหล่อนให้รับข้อเสนอของเขา แต่ให้เอาเงินทองมูลค่าร้อยล้านมาเสนอ บอสก็ไม่เอา ชีวิตคนทั้งคน จะซื้อขายเป็นผักปลาได้ยังไง หล่อนก็รู้คติประจำใจของบอส ความซื่อสัตย์สุจริต เป็นสิ่งที่บอสกับหุ้นส่วนยึดถือมาตลอด”

การได้ฟังซีต้าพูดอย่างนี้ คัทลีนค่อยยิ้มออก ยิ้มได้ทั้งน้ำตานองหน้า ดีใจที่ไม่ได้เสียคนที่ตนรักนับถือไป การอยู่บ้านเดียวกันมากว่าสี่ปี ความผูกพันกับซีต้าจึงมากกว่าลูกน้องกับเจ้านาย นอกจากซีต้าจะมี แต่สิ่งดีๆมอบให้ ไม่ว่าเป็นเรื่องงาน เรื่องการเรียน หรือคำแนะนำคำสั่งสอนใดๆ ล้วนนำประโยชน์มาให้ทั้งสิ้น คัทลีนจึงรักนับถือซีต้าเสมือน ญาติสนิทคนหนึ่ง

"ถ้าขืนอยู่อย่างนี้ มิสเตอร์โรเบิร์ตคงตามรังควานไม่เลิก เอาอย่างนี้ บอสจะให้เราหลบไปอยู่ที่อื่นสักพัก”

“ลีนก็ตั้งใจจะไปเหมือนกันค่ะ ลีนจะกลับไปอยู่บ้าน”

“จะไปอยู่ที่นั่นจริงๆหรือ เอ้า ก็ตามใจ แต่อยู่นานไม่ได้นะ พวกนักข่าว พวกสายสืบตาเป็นสับปะรด ไม่เกินเจ็ดวันสิบวันพวกนั้นต้องสืบรู้ว่าหล่อนอยู่ที่ไหน และบอสกลัวว่าดีไม่ดีมิสเตอร์โรเบิร์ตจะส่งคนไปอุ้มเข้าเซฟเฮ้าส์ละสิ" แม้ซีต้าจะไม่รู้เบื้องลึกในใจโรเบิร์ต แต่เขาก็อยากปกป้องคัทลีนให้ดีที่สุด

"โอ...ถ้าไม่อยู่บ้าน ลีนก็ไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหนแล้ว”

“บอสก็คิดอยู่นี่ละ แต่ยังคิดไม่ออกว่าจะให้หล่อนไปหลบภัยที่ไหนสักพัก” ซีต้าลุกขึ้นเดินไปเดินมา คิดหาที่ทางจะให้คัทลีนไปซ่อนตัว

“ลีนขอโทษอีกครั้งนะคะ ที่ทำให้บอสพลอยวุ่นวายไปด้วย" คัทลีน บอกด้วยความเกรงใจ

"แล้วก่อนจะทำ ทำไมคิดล่ะยะ คดีความเรื่องพวกนักข่าวฟ้องหมิ่นประมาทยังไม่ทันได้สะสาง ก็มาเรื่องมิสเตอร์โรเบิร์ตอีก หล่อนนี่มันตัวดึงดูดเรื่องซะจริงๆ" ซีต้าสะบัดหน้ามาค้อนใส่

“ลีนขอโทษค่ะ แล้วเรื่องคดีความลีนจะต้องขึ้นศาลเมื่อไรคะ”คัทลีนยังกังวล ไม่อยากตากหน้าไปขึ้นโรงขึ้นศาล

“ไม่ต้องห่วง ทีมทนายของเราจัดการได้ เรามีหลักฐานที่พวกเขาทำกับหล่อนไว้เยอะ ก็ต่างคนต่างฟ้องกันไป”

ซีต้าเป็นคนรอบคอบเรื่องการทำธุรกิจทางเทียร่าโมเดลลิ่งกรุ๊ปจึงมีสำนักงานทนายความที่ปรึกษาพร้อมทีมทนายความไว้คอยดูแลเรื่องข้อกฎหมายทุกอย่างให้บริษัทและพนักงานในสังกัดทุกคน เมื่อเกิดเรื่องทีมงานทนายความจะเข้าจัดการเรื่องกฎหมายและการให้ข่าวโดยไม่ต้องให้ลูกความต้องออกมาเปิดเผยตัวตนเพื่อป้องกันความเสียหายที่จะเกิดหรือมีเรื่องราวบานปลายมากขึ้น

"ลีนเตรียมจัดกระเป๋าแล้วนะคะ จะเดินทางเมื่อไรก็ได้”

“เออ...หรือจะไปทัวร์เมืองนอก บอสว่าดีกว่ากลับบ้านอีกนะ” ซีต้าเสนอ นึกได้ว่าไปเมืองนอกน่าจะดีกว่า

"โอย...ไม่เอาหรอกค่ะ เสียดายสตางค์ ลีนอยากกลับบ้าน กลับไปเยี่ยมครอบครัว ไปดูงานฟาร์มสเตย์ที่ทำกันอยู่ ตอนนี้ก็ใกล้เสร็จแล้วค่ะ"

“เออ...เออ...ก็ได้...กลับบ้านก็กลับบ้าน แต่หล่อนต้องเก็บเนื้อเก็บตัวนะ จนกว่าบอสจะหาที่หลบซ่อนให้ได้”

“ได้ค่ะ”

“หล่อนเอาโทรศัพท์ลงมาหรือเปล่า บอสจะเปลี่ยนซิมให้ ต่อไปเราจะใช้เบอร์ใหม่ติดต่อกัน”

“ต้องทำขนาดนี้หรือคะบอส” คัทลีนมองหน้าซีต้าอย่างงงจัด แต่ก็หยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าถือมาเปิดเอาซิมเก่าออกก่อนจะส่งให้ซีต้า

“เพื่อความปลอดภัยของหล่อนไงยะ ฉะนั้น ต่อไปทุกคนจะต้องไม่รู้ว่าบอสยังติดต่อกับหล่อนอยู่ และไม่รู้ว่าหล่อนหายไปไหน หรือไปอยู่กับใคร