บทที่ 3 ...ไฟแค้นแสนพิศวาส...

ภายในห้องเดิมนี้ มีหลายสิ่งหลายอย่างเปลี่ยนไปมากมาย นับตั้งแต่พื้นที่ภายในที่ขยายกว้างเกือบสองเท่า เครื่องเรือนตู้โต๊ะเตียงและผ้าม่าน โดยเฉพาะเตียงนอนหลังใหญ่กับม่านมุ้งเป็นของใหม่เอี่ยมทั้งสีสันและลวดลาย เขาชอบใจกับผ้าคลุมเตียงสีครีมลายเส้นสีบรอนซ์ทองสลับเงินรูปดวงดาวกับจันทร์เสี้ยวที่ไม่ใช่ลายดอกไม้หวานแหวว และม่านมุ้งเนื้อบางสีขาวกระจ่างปักด้วยเส้นด้ายและลวดลายเดียวกับผ้าคลุมเตียง

เสียงน้ำจากฝักบัวรดตัวคนไหลเบาๆดึงสายตาของชามาตุ์มองไปยังประตูบานหนึ่ง คิดว่าน่าจะเป็นห้องแต่งตัวและมีห้องอาบน้ำกับห้องสุขาอยู่ภายใน เปิดประตูเดินเข้าไปชายหนุ่มต้องยืนตะลึงงันกับเงาร่างสตรีงามสะคราญ

กระแสพลังบางอย่างผลักดันให้เขาเอื้อมมือไปยังบานเลื่อนประตูกระจกฝ้าขยับเลื่อนออกเล็กน้อย และมองเข้าไปยังร่างที่ยืนเอียงเห็นด้านหลังและด้านข้าง ร่างเปลือยเปล่างามสลักเสลาราวกับลายเส้นจิตกร สะโพกกลมกลึงผายออกได้รูปรับสะเอวคอดบาง ผิวสีนวลอ่อนจางไร้ตำหนิรอยไฝหรือรอยกระ สรุปว่าเขากำลังแอบมองหญิงสาวสวยทรวดทรงองเอวงามเย้ายวนปานนางฟ้า และตื่นเต้นตกใจจนลืมหายใจไปชั่วขณะ

ชามาตุ์ผลักบานประตูปิดเข้าที่ด้วยความตกใจกับปฏิกิริยาบนร่างกาย ความเป็นชายฮึกเหิมราวกับมีชีวิตชีวาด้วยแรงกำหนัด อันเป็นปฏิกิริยาที่ไม่เคยเกิดกับใคร แม้กับอลิซาเบธคู่รักสาวสวยที่เคยอยู่ด้วยกันมานานนับปี เขายังไม่เคยเกิดความรู้สึกต้องการรุนแรงมากมายอย่างนี้

...เธอเป็นใคร...คำถามผุดขึ้นในใจ

ในห้องนอนของเขามีผู้หญิงอาบน้ำอยู่ได้อย่างไร แต่นั่นไม่สำคัญเท่าความสวยงามเย้ายวนตาของรูปร่างผิวพรรณที่สามารถกระตุ้นความดิบเถื่อนในอารมณ์ปรารถนาทางเพศบุรุษของเขาได้อย่างรุนแรงจนแทบระงับใจไม่อยู่ และต้องใช้ความพยายามอย่างหนักที่จะไม่เข้าฉุดกระชากร่างงามออกมาตอบสนองความต้องการ

“นั่นใครน่ะ” เสียงหวานใสจากในห้องน้ำร้องถามออกมาเมื่อเจ้าตัวรับรู้จากสัญชาตญาณว่ามีคนเข้ามาจึงรีบล้างเนื้อตัวคว้าผ้าขนหนูผืนใหญ่มาห่มคลุมร่างเปลือยเปล่า แล้วคว้าเสื้อคลุมมาสวมทับลงอีกที ก่อนจะเปิดประตูห้องอาบน้ำก้าวออกมา

การเห็นชายหนุ่มหน้าตาดีมายืนทำหน้าตื่นตะลึงอยู่ในที่ส่วนตัวของตน เป็นผลให้หญิงสาวผู้มีแต่ผ้าขนหนูกับเสื้อคลุมอาบน้ำติดตัวมือเท้าเย็นเฉียบ ความกลัวแล่นเข้าจับใจเฉียบพลัน เขาเป็นใครถึงกล้าบุกรุกเข้ามาถึงห้องนอนของเธอในบ้าน

“คุณเป็นใคร/เธอเป็นใคร” ทั้งสองถามขึ้นพร้อมกัน ต่างคนต่างยืนจ้องมองคนแปลกหน้าตรงหน้า แต่เพียงสบตาจิตสำนึกของสองหนุ่มสาวก็ตอบคำถามของตัวเองได้ ห้องส่วนตัวในบ้านอย่างนี้ จะมีก็แต่ผู้เป็นเจ้าของเท่านั้นที่กล้าเข้ามา แสดงว่า...เขา...เธอ...เป็นเจ้าของร่วมกัน

ฝ่ายหญิงยืนนิ่งงัน เนื้อตัวเย็นด้วยความตระหนกตกใจ ทันใดอาการร้อนซู่ก็วิ่งวาบส่งสีแดงปลั่งขึ้นสู่ใบหน้าสวยหวาน แล้วเกิดเป็นอาการสลับร้อนสลับหนาวไปทั่วกาย จากเค้าหน้าละม้ายเหมือนผู้เป็นบิดายืนยันเด่นชัดว่าเขาคือใคร

แต่คำถามที่ผุดขึ้น คือ เขาเข้ามาในห้องตั้งแต่เมื่อไร?

ชามาตุ์ตะลึงพรึงเพริดต่อสิ่งไม่คาดฝัน ผู้หญิงรูปร่างหน้าตาสะสวยปานนางฟ้าคนนี้คือภรรยาจดทะเบียนของเขา เป็นไปได้จริงๆหรือ แต่ถ้าไม่ใช่...อัปสรสินี...แล้วจะเป็นใคร

"แอบมาใช้ห้องน้ำพี่หรือ" เขากล่าวหา มองหน้าเธอด้วยหัวใจเต้นระทึก ใครจะนึกว่าเด็กสาวขี้ริ้วเมื่อปีกว่าจะกลายเป็นสาวสวยสะคราญตาขนาดนี้

" ทำไมต้องแอบ ดิฉันก็ใช้อยู่ทุกวัน " อัปสรสินีโต้กลับทันควัน ขยับเชือกรัดเสื้อคลุมแน่นขึ้นเมื่อสายตาคมของชามาตุ์กราดมองทั่วร่าง

"ใครอนุญาต" ชามาตุ์ทำเสียงดุ แต่มือต้องกำแน่น หักห้ามใจไม่กระชากร่างแม่นางฟ้าแสนสวยเข้ามากอดจูบให้สมใจอยาก

"ต้องใครอนุญาต" คนถูกถามเชิดหน้าขึ้น

"จะรวนกันหรือไง" เพยิดหน้ามองหาเรื่อง

"แล้วคุณล่ะ มาถึงก็กล่าวหาโน่นนั่นนี่ ดิฉันอยู่ห้องนี้มาตั้งแต่ปรับปรุงเสร็จ จึงไม่จำเป็นต้องย่องเข้ามาแอบใช้ห้องน้ำหรือทำอะไร ถ้าคุณต้องการใช้ห้องน้ำก็เชิญ" อัปสรสินีค้อนควัก

"แต่ห้องเป็นของพี่นะ คุณแม่ต่อเติมตกแต่งใหม่ไว้..." ชามาตุ์ชะงัก เพิ่งนึกได้ว่าห้องของเขาถูกต่อเติมเพิ่มเนื้อที่ให้กว้างขวางและตกแต่งใหม่ทั้งหมดเพื่ออะไร

"เป็นห้องหอ" อัปสรสินีต่อให้ "และดิฉันก็เข้ามาอยู่ในฐานะเจ้าของห้องคนหนึ่ง แต่ถ้าคุณไม่ต้องการ ดิฉันก็จะย้ายออกไป แต่ขอเวลาเป็นส่วนตัวแต่งตัวให้เสร็จก่อน" อัปสรสินีขยับจะเบี่ยงตัวเดินผ่านเขาออกไป แต่กลับถูกร่างสูงของชามาตุ์ ขวางไว้

"ย้ายออกไปไหน" เขาจ้องหน้าปั่นปึ่ง

"ก็ออกไปอยู่ห้องดิฉันสิ โปรดเข้าใจด้วยว่าดิฉันไม่ได้อยากเข้ามาอยู่ห้องนี้นักหรอก แต่ที่อยู่มาจนถึงทุกวันนี้ก็ด้วยความเกรงใจคุณป้า คุณเป็นเจ้าของห้องนี่ มาก็ดีแล้ว ดิฉันจะได้เก็บข้าวของกลับไปอยู่ห้องตัวเองเสียที หลีกไปสิคะ"

ชามาตุ์ลังเลก่อนจะยอมหลบให้อัปสรสินีผ่านไป สายตาชื่นชมมองตามด้วยความรู้สึกลึกซึ้งระคนขบขัน ดูเหมือนจะเป็นครั้งแรกที่เขามองเห็นผู้หญิงทำหน้าบูดบึ้งได้สวยน่ารัก และเป็นผู้หญิงคนเดียวกับที่เขาไม่เคยสนใจใยดีตั้งแต่วันเซ็นชื่อจดทะเบียนสมรสกัน