บทที่ 5

มาดามแคทรียาแทบปล่อยเสียงหัวเราะออกมา ขณะนั่งฟังสามหนุ่มทะเลาะกันเรื่องการแต่งงาน ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการกลั้นเสียงหัวเราะ ขณะกวาดจ้องมองลูกชายรายตัว พร้อมกับเอ่ยบอกเสียงขึงขังว่า

“ถ้าไม่มีใครแต่งงานกับว่าที่เจ้าสาวที่มาดามเลือกไว้ให้ มาดามจะยกสมบัติทั้งหมดให้กับการกุศล”

“ฮ้า! ไม่ดีมั้งครับ” เรอัลร้องเสียงหลง เบิกตาโตเท่าไข่ห่าน ขณะได้ยินคำพูดของมารดา

“เฮ้ย! พี่อารอน พาลทำให้น้องๆ จะกลายเป็นขอทานแล้วเห็นไหม”

รอสส์ร้องเอะอะโวยวายเกินตัว พลางลอบหัวเราะขณะจ้องมองสบตากับพี่ชายคนโต รู้ว่าหากลุกขึ้นมากระทืบเขาได้ อารอนคงกระทืบเขาเป็นคนแรกแน่ๆ

และในขณะสองแฝดแสร้งร้องโวยวายเรื่องทรัพย์สมบัติมหาศาล ที่มารดาบอกว่าจะยกให้กับการกุศล อารอนก็เค้นเสียงท้วงด้วยความหมั่นไส้

“พวกนายจะร้องโวยวายหาพระแสงอะไรว่ะ หากมาดามไม่ยกสมบัติให้ พวกนายก็ไม่เห็นต้องเดือดร้อน ทั้งบ้าน ที่ดิน คอนโด พวกนายซื้อเก็บไว้เก็งกำไรเป็นสิบๆ แห่ง ไหนจะเงินสดที่ฝากไว้ในธนาคารทั้งในอเมริกา อังกฤษ และสวิตเซอร์แลนด์อีกนับสิบบัญชี ถึงมาดามไม่ยกสมบัติให้ พวกนายก็ไม่อดตายหรอกน่า”

ถูกพี่ชายคนโตดักคอ ทำเอาเรอัลกับรอสส์ต้องนิ่งเงียบไปชั่วขณะ หัวสมองทำงานอย่างหนัก เพื่อหว่านล้อมให้อารอนยอมแต่งงานให้ได้

“เอาน่าพี่อารอน แต่งๆ ไปเถอะ แต่งปุ๊บ มีหลานให้มาดาม เสร็จแล้วก็หย่าทันทีเลย”

รอสส์กล่อมพี่ชาย ทว่าอีกฝ่ายยังปฏิเสธเสียงแข็งเหมือนเดิม

“ดูปากพี่ชัดๆ นะไอ้รอสส์ ไม่-แต่ง” อารอนเน้นเสียงหนักแน่น

ในขณะบรรดาลูกๆ กำลังแยกเขี้ยวทะเลาะกันหน้าดำหน้าแดง มาดามแคทรียาก็คิดมุขใหม่ที่จะมาเล่นงานให้ลูกๆ ใจอ่อน

เมื่อขู่เรื่องสมบัติไม่ได้ผล เพราะลูกๆ แต่ละคนมีทรัพย์สินมรดกตกทอดจากบิดาและคุณปู่ที่ทิ้งไว้ให้เป็นจำนวนมหาศาล ท่านจึงต้องคิดหามุขใหม่มาเล่นงานสามแสบ

และด้วยรู้เท่าทันนิสัยของลูกชายที่นางเลี้ยงมากับมือเป็นอย่างดี จึงทิ้งไผ่เด็ดใบสุดท้ายด้วยการบอกว่า

“ถ้าไม่มีใครยอมแต่งงาน ไม่มีใครทำความฝันของมาดามให้เป็นจริง มาดามจะหนีไปอยู่ต่างประเทศ ฮึ! อย่าหวังนะว่าจะหามาดามเจอ และถึงเก่งกาจจ้างนักสืบตามหามาดามจนพบ มาดามก็จะไม่พูดกับอารอน ไม่ให้เรอัลกอด ไม่ให้รอสส์หอมแก้มมาดามด้วย”

“ซวยแล้ว” รอสส์ครางเสียงหลง หน้าถอดสี เพราะกลัวมารดาทำตามที่พูดจริงๆ

เรอัลถลาลุกจากเก้าอี้เข้าไปกอดมาดามไว้แน่น ขณะเอ่ยห้ามเสียงหลงไม่แพ้แฝดน้อง

“อย่านะครับ มาดาม พวกเราไม่ให้มาดามหนีไปไหนนะครับ”

“มาดาม ผมไม่ยอมให้มาดามหนีพวกเราไปเป็นอันขาด”

อารอนห้ามเสียงเครียด จ้องมองลึกเข้าไปในดวงตาของมารดารู้ว่าคราวนี้ท่านไม่ได้ขู่ แต่คิดจะทำจริงๆ ดั่งที่พูดออกมา

“มาดาม อยู่กับพวกเรานะครับ”

รอสส์ลุกไปกอดมารดาไว้บ้าง จากนั้นก็หันมาทำตาปริบๆ ใส่อารอน เอ่ยขอร้องเสียงเศร้าๆ ให้อารอนใจอ่อน

“พี่อารอน พี่กำลังจะทำให้พวกผมเป็นเด็กมีปัญหา เป็นเด็กกำพร้าแม่ ไม่มีแม่ให้กอด พี่อารอนไม่สงสารเด็กตาดำๆ บ้างหรือครับ รีบๆ ตอบตกลงกับมาดามสิครับ”

อารอนแยกเขี้ยวใส่ แทบสำลักน้ำลายกับคำขอร้องของรอสส์จอมเจ้าเล่ห์

“ขอร้องได้น่าสงสารชะมัดญาติเลยว่ะ ไอ้รอสส์”

เค้นเสียงเหน็บน้องชายไปแล้ว อารอนก็เอ่ยถามมารดาต่อด้วยน้ำเสียงเครียดๆ

“ทำไมต้องให้ผมขึ้นเขียงถูกเชือดเป็นคนแรกด้วยล่ะครับ มาดาม”

“ก็เหมือนที่น้องๆ พูด อารอนเป็นพี่คนโต เพราะฉะนั้นอารอนต้องแต่งงานก่อนถึงจะถูกต้องนะลูก” มาดามแคทรียาเริ่มคลี่ยิ้มได้ คำขู่ของนางกำลังจะได้ผลแล้ว

“แต่ผมอยากแต่งงานกับผู้หญิงที่เหมือนมาดาม”

ทั้งๆ ตัดสินใจยอมเอาชีวิตเสี่ยงแต่งงานตามที่มารดาต้องการ กระนั้นอารอนก็ยังคงเอ่ยค้านออกมาบ้าง

มาดามแคทรียารู้ใจลูกๆ ดีว่าลึกๆ แล้วสามหนุ่มแห่งตระกูลเนวิลล์ต้องการผู้หญิงแบบไหนมาเป็นคู่ชีวิต ท่านจึงเลือกเฟ้นหญิงสาวผู้นี้มาเพื่ออารอนโดยเฉพาะ

แต่เพราะหมั่นไส้สองฝาแฝดที่หวงชีวิตความเป็นโสดไม่แพ้พี่ชายคนโต ท่านจึงแกล้งฝาแฝดให้เป็นเดือดเป็นร้อนกับการถูกคลุมถุงชนด้วย

“มาดามรู้ว่าอารอนชอบผู้หญิงที่เหมือนมาดาม เพราะฉะนั้นอารอนหายห่วงได้เลย หนูฟ้าครามมีคุณสมบัติครบถ้วนตามที่อารอนต้องการทุกประการเลยล่ะลูก”

“พี่สะใภ้ผมชื่อฟ้าครามหรือครับมาดาม”

เรอัลเอ่ยถามมารดา หายใจได้โล่งคอ เมื่อพี่ชายยอมรับกลายๆ ว่าจะทำตามความต้องการมารดาด้วยการแต่งงานและมีหลานให้ท่านสักหนึ่งโหล

“ใช่แล้วจ้ะ เรอัล”

มาดามแคทรียารับคำ พลางหยิบภาพถ่ายหลายใบของว่าที่ลูกสะใภ้มายื่นให้ฝาแฝดทั้งสองรับไปดูด้วย

“สวย คม โฉบ เฉี่ยว เหมาะสำหรับพี่อารอนเป็นที่สุด”

รอสส์เอ่ยกลั้วเสียงหัวเราะ หลังจากมองภาพถ่ายที่ถืออยู่ในมือ จากนั้นก็ยื่นภาพถ่ายให้กับพี่ชายคนโต พร้อมกับแหย่อีกฝ่ายเล่นด้วยความสนุกสนาน

“พ่อก็หล่อ แม่ก็สวย สาบานได้ว่าผลผลิตจากพี่อารอนต้องหล่อระดับนายแบบ สวยระดับดีกรีนางงามโลกแน่นอนครับ”

“หัวเราะไปเถอะไอ้รอสส์ อย่าคิดว่าพี่แต่งงานแล้วนายกับเรอัลจะรอดนะโว้ย! รายต่อไปที่จะโดนเชือดก็คือพวกนายทั้งสองคนนั่นแหละ”

อารอนกระชากภาพถ่ายมาจากมือของน้องชาย เหลือบสายตามองภาพในมือแบบผ่านๆ ยอมรับว่าไม่สนใจ และไม่อยากมองภาพถ่ายของว่าที่เจ้าสาวสักเท่าไร

ทางด้านของรอสส์กับเรอัล พอได้ยินอารอนทิ้งระเบิดเวลาลูกใหญ่ไว้ ต่างก็มองหน้ากันแล้วกลืนน้ำลายลงคอ เห็นจะเป็นจริงดั่งที่อารอนพูดไม่มีผิด พวกเขาต้องถูกมารดาคลุมถุงชนเป็นรายต่อไปแน่ๆ

“มาดามจะจัดงานแต่งงานเมื่อไรครับ”

อารอนหันมาเอ่ยถามอย่างปลงๆ เมื่อรู้ว่าตนเองไม่อาจเลี่ยงภารกิจนี้ได้แล้ว

“อาทิตย์หน้าลูก”

เอ่ยตอบไปแล้ว มาดามแคทรียาก็ฉีกยิ้มกว้าง ดีใจที่อารอนใจอ่อนยอมแต่งงานตามที่ท่านต้องการ

อารอนได้ยินคำตอบถึงกับเบิกตากว้าง ร้องถามเสียงหลง “อาทิตย์หน้า? ทำไมเร็วนักล่ะครับมาดาม จะจัดงานแต่งงานทันหรือครับ”

“ทันสิลูก มาดามมีลูกมือคอยช่วยจัดงานแต่งงานอยู่แล้ว อารอนเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวก็พอแล้วลูก”

อารอนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เห็นได้ว่ามารดาของเขาเตรียมการทุกอย่างไว้พร้อมหมดแล้ว

“ก็ได้ครับมาดาม ผมจะเตรียมตัวเป็นเจ้าบ่าวตามที่มาดามบอก”

“มาดามดีใจที่สุดเลยลูก มาให้มาดามหอมแก้มหน่อยลูก”

มาดามแคทรียาฉีกยิ้มแป้น ดวงตาเป็นประกายด้วยความสุขใจ พออารอนลุกขึ้นเดินมาหา ก็สวมกอดร่างใหญ่กำยำของลูกชายไว้ด้วยความรัก

“ผมดีใจที่ทำให้มาดามมีความสุขครับ” อารอนหอมแก้มมารดา สวมกอดร่างเล็กของท่านไว้

“ขอรอสส์กอดด้วยคนสิครับ”

“เรอัลขอกอดด้วยครับ”

ฝาแฝดทั้งสองรีบเข้าไปหอมแก้มมารดาคนละฟอด กอดร่างมารดาไว้แนบแน่น ไม่มีอ้อมกอดของใครทำให้พวกเขาอบอุ่นได้เท่ากับอ้อมกอดของมารดาอีกแล้ว

อารอนมองน้องชายฝาแฝดทั้งสองแล้วลอบอมยิ้ม พลางกระซิบขู่เรอัล นึกสนุกเมื่อได้แก้แค้นน้องชายกลับคืนบ้าง

“รายต่อไปคือนาย เรอัล เพราะนายเป็นพี่คนรองจากเรา นายต้องแต่งงานเป็นรายต่อไป”

“อย่าขู่สิว่ะ อารอน คนยิ่งเสียวๆ อยู่ด้วย”

เรอัลกระซิบตอบกลับคืน หันไปประจบมารดาต่อ ไม่ยอมให้รอสส์ทำคะแนนแค่เพียงฝ่ายเดียว

อารอนถอนหายใจลึก ขณะมองภาพน้องชายทั้งสองกำลังสอบถามมารดาเรื่องการไปเที่ยวรอบโลก พวกเขาไม่เคยนึกหวาดกลัวหรือเป็นเดือดเป็นร้อน หากมารดาจะยกมรดกให้กับการกุศล

นั่นก็เป็นเพราะว่าทรัพย์สินที่พวกเขามีอยู่นั้นมีมากโขอยู่แล้ว แต่สิ่งที่เขาและน้องชายหวาดกลัวมากที่สุดคือคำขู่ของมารดาที่บอกว่าจะไม่พูดกับพวกเขาไปตลอดทั้งชีวิต ท่านเป็นคนพูดจริง ทำจริงเสมอ

และนั่นทำให้เขาต้องยอมทำตามความต้องการของท่าน ยอมถูกจับคลุมถุงชนเป็นคนแรกในบรรดาสามหนุ่มแห่งตระกูลเนวิลล์...