บทที่ 2 (1)

บรรยากาศภายในร้านอาหารหรูหราย่านซอยทองหล่อ ซึ่งถูกใช้เป็นสถานที่แถลงข่าวของนางเอกสาวชื่อดัง คลาคล่ำไปด้วยนักข่าวสายบันเทิงจากทุกสำนักข่าวในเมืองไทย ที่ต่างก็มาเฝ้ารอคอยทำข่าวของลลิน ซึ่งกำลังตกเป็นข่าวฮิตข่าวฮอตมาหลายวันแล้ว

ลลินก้าวลงจากรถพร้อมกับแสร้งยิ้มหวาน และยกมือไหว้นักข่าวทุกคนๆ แต่ในใจนั้นกลับอยากร้องกรี๊ดออกมาดังๆ ด้วยความโกรธ

‘บ้าชะมัด! ทำไมนักข่าวถึงมามากขนาดนี้ สงสัยต้องแกล้งร้องไห้จนตาบวมอีกแล้ว’

“สวัสดีค่ะพี่ๆ นักข่าว ขอโทษด้วยนะคะที่ลิลลี่มาช้าไปนิดหนึ่ง”

โปรยยิ้มหวาน พร้อมกับเอ่ยขอโทษขอโพยเป็นการใหญ่แล้ว นางเอกสาวก็แสร้งตีสีหน้าเศร้า เอ่ยถามกองทัพนักข่าวราวกับเป็นห่วงเสียเต็มประดา

“พวกพี่ๆ ทานอะไรกันหรือยังคะ ถ้าหิวก็สั่งทานได้ตามสบายเลยนะคะ วันนี้ลิลลี่เหมาร้านนี้แล้ว ถ้าอยากทานอะไรเป็นพิเศษก็สั่งเจ้าของร้านได้เลยค่ะ”

ลลินเอ่ยบอกอย่างนางเอกผู้แสนดี แต่พอเดินหันหลังให้กองทัพนักข่าว หญิงสาวก็เบ้ปาก ตีสีหน้าบ่งบอกให้เห็นว่าตนเองนั้นรังเกียจนักข่าวที่ชอบถามซอกแซกเจาะลึกเรื่องบนเตียงของเธอหนักหนา แต่กองทัพนักข่าวเหล่านี้หาได้เห็นภาพหลังที่แสนหน้าเกลียดของลลินไม่ คงมีแค่เพียงพิมพ์นาราเท่านั้นที่เห็น และเห็นเป็นประจำจนเป็นภาพที่ชินตาไปสำหรับเธอเสียแล้ว

“น้องลิลลี่ขา รีบๆ นั่งลงเถอะคะ พวกพี่ใจร้อนอยากสัมภาษณ์น้องลิลลี่ เรื่องที่มีข่าวลือว่าคนรักคนล่าสุดของน้องลิลลี่ฆ่าตัวตาย เพราะถูกน้องลิลลี่สลัดทิ้ง ไม่ทราบว่าเป็นความจริงหรือเปล่าคะ”

นักข่าวสาวจากรายการบันเทิงชื่อดังได้เอ่ยบอกแกมออกคำสั่งไปในตัว ซึ่งได้สร้างความไม่พอใจให้กับลลินเป็น

อย่างมาก นางเอกสาวกัดฟันกรอดๆ กำมือแน่นระงับอารมณ์เต็มที่ เพื่อไม่ให้เหวี่ยงใส่ผู้คนเหล่านี้

พิมพ์นาราถึงกับนิ่งขึงตัวชาไปชั่วขณะ เมื่อได้ยินคำถามของนักข่าว เธอภาวนาขอให้คู่ควงของลลินที่นักข่าวพูดถึง อย่าได้ใช่คุณรามิล คนที่เธอรักไม่ต่างจากพี่ชาย

ลลินรีบตีบทโศก ทิ้งตัวลงนั่งอย่างหมดแรง น้ำตาไหลพรากๆ ราวกับสั่งได้ ใบหน้างามซบลงกับโต๊ะกระจกพยายามปล่อยเสียงสะอึกสะอื้นร้องไห้ออกมาให้ดังที่สุด เพื่อให้บรรดากองทัพนักข่าวได้เห็นใจ นางเอกสาวใช้เวลาแสดงละครบทโศกอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าขึ้น แล้วเอ่ยบอกนักข่าวเสียงสั่นเครือ

“ขอโทษด้วยนะคะ ที่ลิลลี่ระงับอารมณ์ไว้ไม่อยู่ ลิลลี่...เสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก”

พิมพ์นาราซึ่งถูกบังคับให้นั่งใกล้ๆ กับลลิน ได้ยื่นกระดาษทิชชู่ให้อีกฝ่ายซับน้ำตา หญิงสาวยังงงเป็นไก่ตาแตก ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ ลลินก็ร้องห่มร้องไห้น้ำตาท่วมร้านอาหารเช่นนี้

“คุณลิลลี่คะ พวกเราขอสัมภาษณ์เลยได้ไหมคะ”

หนึ่งในบรรดานักข่าวที่เริ่มเบื่อดูละครบทโศกแล้ว ได้เอ่ยถามแกมเร่งเร้านางเอกสาว เพื่อที่พวกตนจะได้รับคำตอบเอาไปทำสกู๊ปข่าวสักที

“เชิญ...ค่ะ เชิญพี่ๆ ถามได้เลยค่ะ แต่ก่อนที่ลิลลี่จะตอบคำถาม ลิลลี่ขอบอกคำเดียวว่าลิลลี่เสียใจมากๆ”

“ไม่ทราบว่าข่าวลือที่เกิดขึ้นจริงหรือเปล่าคะ มีคนเสียงพูดหนาหูว่าคู่ควงของคุณลิลลี่ที่ชื่อรามิล ได้ฆ่าตัวตายเพราะว่าถูกคุณลิลลี่สะบั้นรัก”

“คุณรามิล...”

พิมพ์นาราถึงกับตะลึง มือไม้อ่อนแรงเมื่อได้ยินข่าวร้ายที่นักข่าวได้เอ่ยถามลลิน เพราะเหตุนี้นี่เอง คุณรามิลถึงไม่เคยมาที่คอนโดอีกเลย เป็นเพราะอีกฝ่ายจากไปอย่างไม่มีวันกลับนี่เอง ถึงไม่เคยแวะเวียนซื้อขนมมาให้เธออีก

“คุณรามิล ทำไมคุณถึงได้คิดสั้นแบบนี้”

พิมพ์นาราพึมพำเสียงสั่นเครือ ขอบตาร้อนผ่าว ดวงตากลมโตดำสนิท มีหยาดน้ำตาแห่งความเสียใจเอ่อคลอเบ้า ก่อนจะร่วงเผาะเป็นทางยาว เมื่อรู้ว่าเพื่อนที่ดีของเธอได้ถูกผู้หญิงซึ่งคนทั้งประเทศหลงชื่นชมว่าเป็นคนดีหนักหนา ได้ทำร้ายจิตใจอย่างสาหัสสากรรจ์ จนต้องทำการอัตวินิบาตกรรมเช่นนี้

ลลินแอบยิ้มเยาะ เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นร้องไห้จากพิมพ์นาราดังเล็ดลอดมาเข้าหู หญิงสาวหันไปมองอีกฝ่าย พอได้เห็นขี้ข้ารับใช้ร้องห่มร้องไห้ราวกับญาติเสีย ก็ยิ่งสะใจที่อีกฝ่ายกำลังตกอยู่ในเกมของเธออย่างไม่รู้ตัว

นางเอกสาวหันมามองนักข่าวอีกครั้ง พร้อมกันนั้นก็ยกทิชชู่ซับน้ำตา ก่อนจะเริ่มเล่าเหตุการณ์ที่ถูกปรุงแต่งล้วนๆ ขึ้นมาให้นักข่าวได้ยิน

“ลิลลี่ไม่ทราบนะคะว่าพวกพี่นักข่าว ได้ยินได้ฟังเรื่องของคุณรามิลมาอย่างไรบ้าง เรื่องที่ลิลลี่จะเล่าให้พวกพี่ฟังนั้นเป็นความจริงที่ไม่เคยมีใครล่วงรู้เลย ลิลลี่กินไม่ได้นอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว ว่าควรจะพูดเรื่องนี้ดีหรือเปล่า เพราะ

ว่ามันเป็นเรื่องภายในครอบครัวไม่ควรเอามาเล่าให้คนนอกฟัง”

นางเอกสาวจอมมายา ได้สูดสะอื้น ยกกระดาษทิชชู่ซับน้ำตาอีกหลายนาที ก่อนจะเอ่ยพูดต่อด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ ติดสั่นเครือ

“ตอนแรกลิลลี่คิดว่าจะไม่พูด จะให้ความผิดทั้งหมดตกอยู่ที่ลิลลี่คนเดียว แต่คุณพ่อกับคุณแม่ของลิลลี่ ท่านไม่เห็นด้วย คุณแม่บอกว่าลิลลี่ควรจะพูดความจริงให้ประชาชนที่รักและคอยติดตามผลงานของลิลลี่ได้รับรู้ความจริงด้วย”

ลลิน สูดสะอื้นอีกครั้ง ขณะยกกระดาษทิชชู่ซับน้ำตา ก็แอบลอบมองปฏิกิริยาจากนักข่าว ที่ต่างก็นั่งหน้าสลอนตั้งอกตั้งใจรอฟังเรื่องโกหกจากเธอ หญิงสาวยิ้มเยาะอยู่ในใจ เมื่อเห็นท่าว่าละครเรื่องนี้กำลังจะจบลงอย่างสวยงาม คนที่ถูกคือเธอ และคนที่ผิดมหันต์ คือขี้ข้าที่นั่งอยู่ใกล้ๆ

“ความจริงเป็นยังไงครับ คุณลิลลี่ช่วยบอกให้พวกเรารู้ด้วยครับ”

นักข่าวที่อยากรู้เรื่องราวคาวๆ ของนางเอกสาวรีบยิงคำถามทันที อุปกรณ์ทำมาหากินเตรียมพร้อมที่จะบันทึกคำพูดของนางเอกสาวไว้ทุกถ้อยคำ ตอนนี้ข่าวของดารานางแบบคนไหนก็ไม่ดังเท่าข่าวที่คนรักของนางเอกสาวชื่อก้องอย่างลลินได้ฆ่าตัวตายเพื่อประชดรัก

“ความจริงแล้วคุณรามิลไม่ได้รักลิลลี่ค่ะ และคนที่ทำให้คุณรามิลต้องคิดสั้นเช่นนี้ก็ไม่ใช่ลิลลี่เช่นเดียวกัน”

“หมายความว่ายังไงค่ะคุณลิลลี่ขา”

นักข่าวสาวประเภทสองรีบชิงถามอย่างรวดเร็ว อยากให้นางเอกเจ้าบทบาทรีบๆ บอกความจริงทั้งหมด ไม่ต้องกั๊กไว้ ทำให้พวกเธออยากรู้จวนจะคลั่งแบบนี้

ใช่ว่าจะมีแค่เพียงนักข่าวที่อยากรู้ว่าความจริงเป็นเช่นไร พิมพ์นาราซึ่งยังตกอยู่ในอาการโศกเศร้า เพราะเพิ่งทราบข่าวร้ายของรามิล ก็อยากรู้เช่นเดียวกันว่าใครเป็นต้นเหตุแท้จริง ที่ทำให้รามิลต้องฆ่าตัวตาย หญิงสาวคิดว่าคงมีบุคคลที่สามทำให้เกิดโศกนาฎกรรมรัก แต่เมื่อได้ยินคำตอบที่หลุดมาจากริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสด ก็มีอันต้องอ้าปากค้าง เบิกตากว้างด้วยความคาดไม่ถึงว่าจะโดนดัดหลังเช่นนี้

“คนที่ทำให้รามิลต้องฆ่าตัวตายคือพี่พิมพ์นารา พี่สาวของลิลลี่เองค่ะ”

“คุณลิลลี่...”

พิมพ์นาราถึงกับเบิกตาโต อ้าปากค้าง ร้องครางออกมาด้วยไม่อยากเชื่อว่าลลินจะป้ายความผิดทั้งหมดให้กับเธอ ซึ่งไม่เคยรู้เรื่องรู้ราวด้วยสักนิด

ลลินร้องไห้สะอึกสะอื้น ขณะที่ได้เอ่ยบอกนักข่าว หญิงสาวแสร้งทำเป็นเอื้อมไปหยิบกระดาษทิชชู่อีกแผ่นมาซับน้ำตา แต่จริงๆ แล้วต้องการขู่กำชับพิมพ์นาราให้สงบปากสงบคำต่างหาก

“ฉันสั่งแกว่ายังไงนังพิม ลืมคำสั่งของฉันแล้วหรือยังไง”

“แต่คุณลิลลี่คะ เรื่องที่คุณพูดมาไม่ใช่ความจริงนะคะ”

พิมพ์นารากระซิบตอบ ใบหน้างามซีดเผือด อยากลุกหนีให้รู้แล้วรู้รอดไป แต่เธอก็ทำไม่ได้ตามที่ใจนึก เพราะถูกปลายนิ้วเล็กจิกลงมาบนต้นขาของเธอ แล้วบิดแน่นจนเธอต้องสูดปากด้วยความเจ็บ

ลลินอาศัยที่ว่าตนเองกำลังใช้กระดาษทิชชู่ปิดบังใบหน้า ทำทีราวกับกำลังซับน้ำตาอยู่ ทำให้นักข่าวไม่เห็นว่าเธอกำลังยิ้มเยาะให้กับคนโง่อย่างพิมพ์นารา จากนั้นก็ทิ้งระเบิดลูกใหญ่ให้อีกฝ่ายได้หน้าซีดเผือดเสียยิ่งกว่าครั้งแรก

“แกดูที่ประตูสินังพิม ว่าใครยืนอยู่ตรงนั้น”

พิมพ์นาราเงยหน้าขึ้นมองตามคำบอกของนางเอกสาว พอได้เห็นคุณหญิงลินดายืนกอดอกจ้องมองเธอเขม็ง ก็รีบก้มหน้าลง รสชาติแห่งความเจ็บปวด ความหวาดกลัว ที่ถูกลงโทษนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อครั้งยังเยาว์วัยได้แล่นพล่านทั่วกาย จนมือไม้สั่นเทา

“ลิลลี่ต้องขอโทษพี่ๆ นักข่าวอีกครั้งนะคะ ที่ระงับอารมณ์ไม่อยู่ ทุกครั้งที่นึกถึงการจากไปของรามิล เพื่อนที่ดีที่สุดของลิลลี่ น้ำตามันก็มักจะไหลมาเองทุกครั้งไป”

พิมพ์นารากัดฟันแน่น ขณะหันมามองนางเอกสาวที่เล่นละครได้แนบเนียน สมแล้วที่ได้รางวัลการันตีความสามารถของเธอจากวงการบันเทิงหลายรางวัล

นักข่าวหลายคนเริ่มตีหน้าเมื่อย เบื่อที่จะนั่งมองนางเอกสาวร้องไห้น้ำตาเป็นเต่าเผา สิ่งที่พวกเขาต้องการคือความจริงเรื่องของชายหนุ่มที่ชื่อรามิลซึ่งฆ่าตัวตายเพราะพิษรัก

และใช่ว่าจะมีแค่เพียงนักข่าวที่อยากรู้ความจริง อีกมุมหนึ่งของประเทศไทย ที่เกาะโกลด์ ออฟ เดอะ ซี

(Gold of the Sea) ก็ยังมีอีกหลายชีวิต ที่อยากรู้ว่าใครคือคนร้าย ที่ทำให้นายหัวเล็กของพวกเขาต้องจากไปอย่างไม่มีวันกลับ

“น้องลิลลี่ขา...รีบๆ เล่าสิคะว่าความจริงนั้นคืออะไร ตอนนี้พวกพี่ๆ อยากรู้จนจะจุกอกตายแล้วขา”

นักข่าวสาวประเภทสองคนเดิม ตะโกนเร่งนางเอกสาวอีกครั้ง

‘อีกะเทยบ้า ทีเรื่องของชาวบ้านล่ะเสือกดีนัก’

ลลินสบถด่าอยู่ในใจ หากนักข่าวพวกนี้ไม่มีประโยชน์ คอยเสนอข่าวเรื่องละครหรือข่าวต่างๆ ที่เธอปรุงแต่งเสียสวยหรูให้ประชาชนได้รับรู้ เพิ่มกระแสความนิยมชมชอบให้กับเธอล่ะก็ เธอไม่มีทางมาทนนั่งเห็นหน้าของพวกนี้เด็ดขาด

“จริงๆ แล้วคุณรามิล เขาชอบกับพี่พิม พี่สาวของลิลลี่ค่ะ”

พิมพ์นารานึกสมเพชต่อเอง ก่อนหน้านี้เธอเป็นแค่เด็กรับใช้ในบ้าน ที่คอยรองมือรองเท้าคุณหญิงลินดาและคุณหนูลลิน และไม่เคยได้รับการยกย่องให้เป็นไปมากกว่านังขี้ข้า แต่พอต้องมารับผิด ต้องมารับบาปแทนนางเอกสาวพราวมารยา เธอกลับได้รับการยกย่องให้เป็นพี่สาวของลลินทันที

“เป็นไปได้ยังไงคะคุณน้องลิลลี่ ก็พวกพี่เห็นน้องลิลลี่ควงกับคุณรามิลตลอด พวกพี่ยังเคยถ่ายรูปคู่ของคุณน้องเลย ตอนนั้นพวกพี่จำได้มีสาวๆ ทั่วทั้งประเทศต่างก็อิจฉาคุณน้องที่สามารถกุมหัวใจของคุณรามิล นายหัวแห่งเกาะโกลด์ ออฟ เดอะ ซี ผู้ที่ร่ำรวยติดหนึ่งในสิบของเมืองไทย”

นักข่าวตะโกนถามแทรกด้วยความสงสัย ก็ตอนที่นางเอกสาวมีข่าวคาวว่าตกหลุมรักกับนายหัวผู้ร่ำรวยแห่งเมือง

นครศรีธรรมราช น้ำตาลที่ว่าหวานหยดยังอายให้กับความหวานแหว๋วของคนทั้งคู่ ประชาชนทั่วทั้งประเทศต่างก็ลุ้นว่าเมื่อไรทั้งสองจะแต่งงานกันสักที แต่จู่ๆ เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา พวกเธอก็ได้รับข่าวที่ไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้นได้ เมื่อมีข่าวลงว่านายหัวเล็กแห่งเกาะโกลด์ ออฟ เดอะ ซี ได้ยิงตัวตายประชดความรักที่ไม่สมหวัง

ลลินถอนสะอื้นช้าๆ ตีหน้าเศร้าสร้อย ตามบทบาทที่เคยแสดงมา จากนั้นก็เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาสั่นเครือ

“ที่พี่ๆ พูดมานั้นก็ไม่ผิดหรอกคะ ตอนแรกคุณรามิลก็รักลิลลี่ เอาใจลิลลี่ทุกอย่าง แต่ไม่มีใครรู้หรอกคะว่ามาพักหลัง คุณรามิลได้ปันใจไปให้พี่พิมแทน”

โกหกมาถึงตอนนี้นางเอกสาวก็เรียกคะแนนความสงสารอีกยก ด้วยการปล่อยเสียงร้องไห้โฮนานหลายนาที ก่อนจะเอ่ยพูดต่อ

“ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าลิลลี่เจ็บปวดมากเพียงใดที่ถูกแทงข้างหลังแบบนี้ ลิลลี่นอนร้องไห้ทุกคืน ที่ถูกคนที่ลิลลี่รักทั้งสองคนทำร้ายเอาเช่นนี้ ลิลลี่รักคุณรามิลมากนะคะ รักมากจนถึงขั้นกับวางแผนงานแต่งงานระหว่างลิลลี่กับคุณรามิลไว้ แล้วจู่ๆ ความฝันของลิลลี่ก็มีอันต้องแตกสลาย หัวใจแหลกลาญ เมื่อลิลลี่เห็นคุณรามิลอยู่กับพี่พิมในห้องด้วยกันสองต่อสองในสภาพเอ่อ...อย่าให้ลิลลี่พูดต่อเลยค่ะ”