18 พ่อบุญทุ่ม

“สวยไหมครับคุณฟ้า”

“ค่ะสวย แบบใหม่ล่าสุดหรือคะ”

“ครับ ใหม่ล่าสุด มีวงเดียวในโลก ผมออกแบบเองด้วยครับ เหมาะสำหรับคุณฟ้ามากเลย ตัวเรือนทำจากทองคำขาว เพชรน้ำดีครึ่งกะรัต”

“ทำไมต้องเหมาะกับฟ้าด้วยล่ะคะ ฟ้าไม่ค่อยชอบใส่สักเท่าไหร่ อีกอย่างแม่ก็ซื้อไว้ให้ตั้งหลายวงยังใส่ไม่ครบเลยค่ะ”

ฟ้าวลัยปฏิเสธที่จะซื้อแหวนเพชรดีไซน์ทันสมัย รู้ว่าราคาแพง สำหรับเธอแล้วไม่ปรารถนาที่จะครอบครอง ทั้งที่มีอยู่แล้วนาน ๆ ครั้งถึงจะหยิบออกมาใส่ ด้วยเหตุที่ว่าขัดมารดาไม่ได้ ต่างจากพี่สาวทั้งสองคนเวลาออกจากบ้านไปไหนมาไหน เครื่องประดับพราวไปทั้งตัว

ไกรหนุ่มมาดคุณชายเชื้อชาติมังกรยิ้มจนตาหยี พยายามที่จะส่งแหวนเพชรวงนั้นใส่ลงไปใจกลางมือ แต่หญิงสาวส่งกลับคืนให้ เริ่มรู้ถึงเจตนาที่แท้จริง ว่าเขาต้องการอะไร

“ผมไม่ได้ให้คุณฟ้าซื้อหรอกครับ”

“ไม่ให้ซื้อแล้วโชว์ทำไมล่ะคะ”

“ผมให้คุณครับ”

“ให้ฟ้า อย่าล้อเล่นนะคะ ไม่เหมาะเลยที่จะทำอย่างนี้ของไม่ใช่ราคาบาทสองบาท อย่างวงเนี่ยหลายแสนเลยนะคะ”

ฟ้าวลัยเริ่มไม่พอใจต่อการทำตัวเป็นพ่อบุญทุ่มเพื่อผูกมัดหัวใจ เมินเสียเถอะ คนอย่างเธอไม่เห็นแก่ทรัพย์สินใด ๆ หากจะรักใครสักคนจะต้องเกิดจากความรู้สึกที่กลั่นออกมาจากหัวใจ ใครก็ตามที่อวดมั่งอวดมี จากที่ดี ๆ กันกลับเปลี่ยนเป็นติดลบ

ดูถูกกันชัด ๆ เห็นว่าเป็นผู้หญิงขายตัวหรืออย่างไร คงจะต้องเลิกติดต่อไปเลยดีกว่า

“ผมให้ด้วยความจริงใจนะครับ ทุ่มเทกับการออกแบบทั้งวันทั้งคืน ควบคุมการผลิตด้วยตัวเองกว่าจะถูกใจ”

“ฟ้ารับไม่ได้หรอกค่ะแพงเกินไป”

“ไม่แพงหรอกครับ สำหรับผู้หญิงดี ๆ อย่างคุณ ผมขอบอกเลยว่าอยากจะให้เป็นที่ระลึกเนื่องในวันที่เราเจอกันครบรอบหนึ่งเดือน”

“เราพูดคุยกันธรรมดาเท่านั้นเอง ไม่ได้มีอะไรนอกเหนือกว่านี้นี่คะ คุณทำให้ฟ้าเริ่มกลัว อย่าเลยขอร้องถ้าคิดจะพูดคุยกันอีก”

หญิงสาวพยายามถอยออกมา ไม่ให้เขาเข้าใกล้จนเกินไป กลัวว่าจะเปลืองตัว หากเปิดโอกาสให้ ผู้ชายคนนี้จะคิดไปเองว่ามีใจให้ ทางที่ดีหาทางดีดตัวออกห่าง ดีกว่าที่จะต้องกลายเป็นแฟนกับผู้ชายที่ใช้เงินซื้อความรัก สุดท้ายเขาไม่เห็นค่า ดูถูกว่าเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงิน คบกับเขาหวังผลประโยชน์

คนรวยไม่แคร์ใคร ถ้าไม่พอใจขึ้นมาหรือเจอผู้หญิงคนใหม่ที่ถูกใจ เขาเดินจากไปทันที ทิ้งให้ผู้หญิงจมอยู่กับความเจ็บปวด

“ผมอยากให้เป็นมากกว่านั้น พัฒนาจากคนรู้จักเป็นเพื่อนแล้วก็คนรัก ได้ไหมครับในชีวิตผมไม่เคยขอร้องผู้หญิงคนไหนเลยนะครับ นอกจากคุณ”

พูดอย่างนี้เท่ากับดูถูกอย่างแรง ฟ้าวลัยชาไปทั้งใบหน้า โกรธจนแทบควบคุมอารมณ์ไม่อยู่ จ้องหน้าชายหนุ่มเขม็ง

“คิดว่าแหวนวงเดียวจะทำฟ้ายอมเป็นแฟนหรือคะ ดูถูกน้ำใจมากไปหรือเปล่า”

เมื่อเห็นว่าไม่ยอมหยุดจริง ๆ กล้าที่จะใส่ไม่ยั้ง ความเกรงใจไม่มีอีกต่อไป ซึ่งก็ทำให้ไกรถึงกับหน้าเสีย รู้ว่าพลาดอย่างใหญ่หลวง นอกจากไม่ได้รับมิตรภาพจากสาวงามแล้ว เธอยังตัดไมตรี ยากที่จะต่อติด เห็นทีว่าจะต้องรีบเคลียร์ตัวเองให้พ้นจากมลทิน

“ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะครับ ผม ผมไม่เคยคิดเลยนะ ต้องการที่จะคบหากับคุณเป็นแฟนเพียงคนเดียวแล้วสร้างครอบครัวด้วยกัน”

“ขอโทษค่ะ ฟ้ายังไม่คิดที่จะมีครอบครัว”

“ทำไมล่ะครับ ผมเสียหายตรงไหน หน้าตาขี้เหร่เสียจนเดินควงไม่ได้ หรือว่าฐานะไม่ดีพอ ความรู้ล่ะจบปริญญาโทจากเมืองนอก ไม่เหมาะสมกับคุณเลยใช่ไหม”

“ถ้าเอาบรรทัดฐานแบบนั้นมาตีค่ากับความรัก สำหรับฟ้าแล้วอย่ามีเลยดีกว่า”

“คุณชอบแบบไหนล่ะครับ ผมจะได้ทำตัวถูก”

ชายหนุ่มไม่ละความพยายามที่จะรุกเพื่อพิชิตใจฟ้าวลัย หากแต่ว่าไม่เป็นไปตามต้องการ หญิงสาวเหยียดริมฝีปาก หันหน้าหนี ไม่แม้แต่ปรายตามอง ในเมื่อความรู้สึกเสียไปแล้ว ยากที่จะดึงกลับคืนมาได้ ถ้าไม่ติดคำว่ามารยาท เธออยากจะเดินออกไปให้พ้น ๆ

“ไม่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเพื่อฟ้าหรอกค่ะ เคยทำแบบไหนก็ทำแบบนั้นในเมื่อไม่มีประโยชน์อะไร ขอโทษด้วย มีธุระค่ะ”

“เดี๋ยวก่อนสิครับ เรายังคุยกันไม่รู้เรื่องเลย คุณฟ้า คุณฟ้า”

ไม่ว่าเขาจะร้องเรียกอย่างไร ฟ้าวลัยหาได้สนใจแต่อย่างใด เดินไปข้างหน้าด้วยความเร็วแล้วปิดประตูห้องทันที ทิ้งให้ไกรนั่งหน้านิ่ง สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่แหวนเพชรด้วยอาการฮึดฮัด เมื่อรู้ว่าไม่สมหวังจากการขอคบเป็นคนรัก