14 พี่ชอบไหมคะ

“ไม่ค่ะ ทำไมถึงคิดว่าเป็นหมอนวดคะ”

“หมอนวดจะนวดผู้ชายด้วยเนื้อตัวแบบนี้ บางทีก็นวดน้ำมันที่เรียกว่าบีคอส”

“ถ้ามีน้ำมันหนูก็คงทำให้พี่แล้วค่ะ จนใจทำให้ได้ก็แค่แบบนี้”

สิ้นคำสาววัยทีนพาร่างอวบอิ่มขึ้นมานั่งกลางลำตัว เข่าทั้งสองข้างคู้ลงกับที่นอน แต่ก็ไม่ลืมที่จะใส่เครื่องป้องกันให้แก่เขา จากนั้นยกสะโพกขึ้นแล้วกดลงมาใส่จุดสำคัญ ตะวันร้อนวาบ เกร็งไปทั้งตัว แต่ยังมีสติจับเอวเอาไว้ ยกร่างเด็กสาวขึ้นลงตามความเรียกร้องของหัวใจ เธอเก่งขั้นเทพ ไม่ต้องบอกให้เสียเวลา ขยับร่างขึ้นลงเป็นจังหวะสม่ำเสมอ จากช้าเพิ่มเป็นเร็ว บางครั้งหมุนตัวเป็นวงกลม เรียกเสียงกระเส่าจากเขาได้เป็นระยะ

“พี่ชอบไหมคะ”

“ชอบครับ น้องเก่งจังเลย”

“งั้นม้วนเดียวจบก็แล้วกัน”

ไม่น่าเชื่อว่าอายุเพียงเท่านี้ แต่เก่งเรื่องอย่างว่า มีเทคนิคทำให้ผู้ชายมีความสุขจนถึงปลายทาง เขาเกร็งตัวชั่วขณะเมื่อเด็กสาวทิ้งตัวลงมาครั้งสุดท้ายด้วยความหนักหน่วง ความอัดอั้นที่เก็บเอาไว้ ทะลายออกมาจนหมดสิ้น

เรี่ยวแรงที่มีสูญสลาย นอนนิ่งด้วยความอ่อนเพลีย อยากจะหลับเสียเดี๋ยวนั้น แต่ไม่ลืมที่จะส่งเงินให้ตามที่ตกลงเอาไว้

ความสุขของผู้ชายที่ยังไม่หมดสมรรถภาพคือได้สนุกกับผู้หญิงนอกบ้าน หาความกระชุ่มกระชวยให้กับตัวเอง ต่างจากผู้หญิงที่ไม่กล้าทำอย่างนี้ กลัวสังคมตราหน้าว่าสำส่อน เธอจึงปลดปล่อยด้วยการช็อปปิ้งในสิ่งที่ต้องการ

เครื่องสำอาง กระเป๋า รองเท้า เสื้อผ้า เครื่องประดับและหลายสิ่งที่ฟุ่มเฟือยเกินความจำเป็น แต่ผู้หญิงยังสรรหามาครอบครอง ผู้หญิงส่วนใหญ่เป็นอย่างนี้จริง ๆ แต่ไม่ใช่ฟ้าวลัย ไม่สนใจวัตถุนิยม พอใจในสิ่งที่มี แม้ว่าพ่อแม่หยิบยื่นให้ยังปฏิเสธ

“การปลูกต้นไม้ ได้อยู่กับธรรมชาติคือความสุขของฟ้าค่ะ”

หญิงสาวกล่าวกับมารดา หลังจากปลูกผักสวนครัวลงไปในกระถางสีดำใบขนาดย่อม เมื่อก่อนเคยปลูกสมุนไพรบางชนิด เมื่อหมดอายุจึงเอากระถางใบนั้นมาใช้ประโยชน์ คุณเฟื่องฟ้ามองบุตรสาวด้วยสายตาชื่นชม ไม่ว่าทำสิ่งใดล้วนแต่สร้างสรรค์

“ปลูกต้นหอมกับผักชีเอาไว้ใช้ ดีเหมือนกันนะ”

“ค่ะ ผักสวนครัวปลอดสารพิษ ดีกว่าซื้อเขาทาน ฟ้าจะทำปุ๋ยชีวภาพเอาไว้รดด้วยซ้ำ”

“มันยุ่งยาก อย่าเลยลูก”

“ไม่ยุ่งหรอกค่ะแม่ ทำง่ายมาก เราใช้เศษผักผลไม้ที่จะทิ้งลงถังขยะมาทำน้ำสกัดชีวภาพ เทคนิคออแกนิค”

“แม่ไม่เข้าใจที่เราพูดหรอกนะ”

“อธิบายง่าย ๆ ให้พอเข้าใจว่า คือของเหลวสีน้ำตาลไหม้ที่ได้จากการนำส่วนต่าง ๆ ของวัชพืชมาหมักกับกากน้ำตาล กากน้ำตาลเรียกว่าโมลาส หมักเอาไว้ 7 วัน เราก็จะได้ของเหลวที่มีทั้งจุลินทรีย์ สารอินทรีย์ที่เป็นประโยชน์ต่อการเกษตรและใช้ในครัวเรือนได้ด้วย”

หญิงสาวอธิบายให้มารดารับรู้ถึงกรรมวิธีในการทำน้ำสกัดชีวภาพให้มารดารับฟัง คุณเฟื่องฟ้าพยักหน้ารับ เข้าใจทุกขั้นตอน แต่หวั่นใจว่าบุตรสาวจะทำได้จริงหรือ ในเมื่อรูปร่างอ้อนแอ้น ผิวบาง แต่จะต้องคลุกอยู่กับเศษผัก กลิ่นแปลก ๆ ของกากน้ำตาล

“เราซื้อที่เขาทำสำเร็จแล้วมาใช้ไม่ดีกว่าหรือ”

“ทำเองดีกว่า ง่าย ประหยัด ฟ้าเตรียมสถานที่เอาไว้แล้วค่ะ คอยดูก็แล้วกัน ผัก ดอกไม้ ต้นไม้ของที่บ้านจะต้องงอกงาม ปราศจากสารพิษตกค้าง”

“เราน่าจะไปทำสวนนะ รู้ไปหมดทุกอย่าง”

“ถ้าเป็นไปได้ก็อยากทำค่ะ ไม่แน่นะ ในชีวิตอาจจะได้อยู่กับธรรมชาติที่เต็มไปด้วยต้นไม้ใบหญ้าก็ได้ คงมีความสุขมาก”

หญิงสาวทำหน้าสดชื่นอย่างคนมีความสุขเต็มที่ คุณเฟื่องฟ้ารู้ว่าเธอสามารถที่จะใช้ชีวิตอยู่ในสถานที่แบบนั้นได้เพราะไม่ยึดติดกับความสะดวกสบายเป็นคนขยัน ประหยัด ใช้จ่ายด้วยความระมัดระวัง แต่นางไม่ต้องการให้ลูกอยู่ไกลหูไกลตา กลัวทนความคิดถึงไม่ไหว

ลูกสาวคนโตกับคนรองไม่อาจพึ่งได้เพราะวุ่นอยู่กับการตามติดสามี ไม่มีเวลามาดูแลนางกับสามี คิดๆ แล้วอดน้อยใจไม่ได้

หากว่าฟ้าวลัยไปใช้ชีวิตอยู่กับธรรมชาติจริง ๆ นางก็คงไม่อาจเหนี่ยวรั้งเอาไว้ได้ ถือว่าชะตาลิขิตให้เป็นแบบนั้น

ใบหน้าที่มีร่องรอยผื่นแดง เส้นผมยุ่งเป็นกระเซิง ขอบตาแดงก่ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก แขนเสื้อสายเดี่ยวเส้นเล็ก ๆ หลุดลุ่ยตกลงไปจากไหล่ เผยเห็นเนินอูมหน้าอกขาวรำไร ดำรงมองด้วยความสงสัย ก่อนที่จะปราดเข้าไปจับแขนเรียวเอาไว้ ส่งเสียงระรัวดัง ๆ ถามราวกับว่าเป็นห่วงสุดขีด