ตอนที่5 ไม่มีโอกาสถอนตัว

แผนล่อเสือออกจากถ้ำของเธอสำเร็จอย่างที่ตั้งใจ ไม่เป็นฝ่ายติดต่อหาเขา ก็เป็นเขาที่ต้องติดต่อหาเธอ

Plerng : ตื่นหรือยัง

เพิร์ลนั่งมองข้อความที่โชว์หน้าจอด้วยรอยยิ้มมุมปาก ไม่ได้รีบร้อนตอบ แต่ก็ไม่ได้ทิ้งเวลาให้นานเกินไป

Pearl : ตื่นแล้วค่ะ

พี่เพลิงตื่นนานหรือยัง

ไม่ทักหา แต่ถ้าทักมาชวนคุยได้

Plerng : อืม

วันนี้รับไปกินข้าวได้ไหม

Pearl : ถ้าพี่เพลิงสะดวกก็ได้ค่ะ

ไม่ง่าย แต่ไม่ยากแน่นอนค่ะ

Plerng : เที่ยงส่งโลมา พี่จะไปรับ

Pearl : ส่งสติกเกอร์ตกลง

นั่งอ่านข้อความที่ขึ้นอ่านแล้วยิ้มไม่หุบ

มาแนวนี้นอกจากได้จะที่อยู่คอนโดเธอแล้ว ยังไม่รู้เลยว่ากินข้าวเสร็จจะไปไหนทำอะไรต่อ

“บ้า! เป็นสาวเป็นแส้” ว่าตัวเองทั้งที่ยิ้มแก้มปริ “ผู้หญิงก็มีสิทธิ์เลือกสิทธิ์ตัดสินจ้ะ”

แล้วก็ตอบตัวเองออกมาอย่างไม่รู้สึกอะไรกับการกระทำที่ดูรุกผู้ชายและเปิดทางให้เขาทุกอย่าง

ก็แล้วไงอ่ะ เธอชอบ เธอสนใจ

ไม่ได้ทำอะไรผิดแล้วจะกลัวความผิดทำไม

อย่าทำเรื่องปกติให้เป็นเรื่องแปลกจ้ะ

เมื่อถึงเวลานัดหมายเพลิงมารับหญิงสาวถึงที่หมายไม่ต้องให้เธอรอนาน

เขาพาเธอมาห้างสรรพสินค้าโดยให้เธอเป็นคนเลือกมื้ออาหารที่อยากกิน

ออกจากร้านข้าวก็ชวนเธอไปดูหนังต่อด้วยเรื่องที่เธอต้องการ

เขาดูแลเทคแคร์เธอราวกับเป็นแฟนสาวของตัวเอง ทุกย่างก้าวที่เดินก็จับจูงมือเล็กไปด้วยตลอด แต่ก็ไม่ได้แสดงออกถึงการลวนลามฉวยโอกาสแม้ยามนอนดูหนังบนโซฟาตัวใหญ่ที่ต้องเคียงข้างกัน

หนังที่เธอเลือกคือหนังผี

แทนที่จะเลือกหนังรักโรแมนติกเพื่อเป็นแนวทางให้กลับไปทำตาม

แต่เธอเลือกหนังผีเพื่อจะได้เป็นฝ่ายมีโอกาสฉวยโอกาสกับเขาแทน

“กรี๊ด!” ตกใจจริงไหมก็ใช่แหละ แต่ตกใจสามเล่นเจ็ดน่ะ

หันไปซบอกแกร่งที่แค่สัมผัสผ่าน ๆ ยังรู้สึกได้ถึงความหนักแน่น ไม่อยากจิตนาการถึงตอนได้จับเต็ม ๆ สัมผัสเน้น ๆ เลย

ไหนจะกลิ่นโคโลญจน์นั่นอีก

มันหอมมีเสน่ห์มาก แต่ก็ไม่เข้าใจว่ากลิ่นบ้าอะไรทำให้วูบวาบปั่นป่วนแบบนี้นะ

“กลัวหรอ” ถามคนที่เลือกเองแต่ดูเหมือนกลัวผีซะงั้น

ก็ไม่ได้เชื่อซะทีเดียวหรอก บางทีคงไม่พ้นมารยาของสาวน้อยก็ได้

“กลัวค่ะ” ตอบกลับอย่างไม่ปฏิเสธ “แต่ชอบดูเพราะมันตื่นเต้นดี”

ต้องอธิบายให้เขาเข้าใจด้วย เขาจะได้รู้เหตุผลแล้วไม่มองเจตนาของเธอออก

แต่พี่ชายแกมองออกไปนานแล้ว!

แล้วท่าทางของเธอตลอดการดูหนังก็แทบจะสิงเข้าไปในตัวเขาอยู่แล้ว โซฟาตัวใหญ่เหลือพื้นที่ว่างจนแทบจะชวนคนอื่นมานอนเพิ่มได้อีกสองคนเลยด้วยซ้ำ

เขาไม่ฉวยโอกาสเธอก็ดี

แต่เธอขอฉวยโอกาสแต๊ะอั๋งเขาหน่อยแล้วกัน

“อยากไปไหนอีกไหม” ออกจากโรงหนังมายกนาฬิกาข้อมือดูก็เกือบสี่โมงเย็น หันไปถามสาวน้อยข้าง ๆ

“พี่เพลิงว่างทั้งวันเลยหรอคะ” ถามเขาก่อนเผื่อจะรบกวน

ทำให้เขาเห็นว่าเธอว่าง่ายนะ รู้ความด้วย

น่ารักขนาดนี้ไม่รักไม่ได้แล้วนะ

“เปล่า” ตอบออกมาเสียงเรียบจนเห็นใบหน้าอ้าวของเธอ “แต่ว่างทั้งคืนด้วย”

“พูดแบบนี้หมายความว่า ถ้าเพิร์ลชวนไปไหนทำอะไรทั้งคืนก็ได้?” อยากเสนอก็จะสนองไง

“ถ้าเพิร์ลต้องการก็ไม่มีปัญหา”

ต้องการอะไรคะคุณพี่

“ต้องการดีไหมน๊า” ทำท่าคิดอย่างลังเลลำบากใจ “แต่วันนี้เย็นเพิร์ลมีนัดกับที่บ้านแล้วสิ”

โกหก!

แต่ขอเล่นตัวหน่อยหน่า

อีกนิดหนึ่ง

ให้เขามีหวังกว่านี้

อยากได้กว่าตอนนี้

โหยกว่าอีกหน่อย

ถึงตอนนั้น...พี่ไม่ต้องเดี๋ยวน้องจัดเอง

หมายถึงขอคบน่ะ

“ไม่เป็นไร ไว้วันหลังก็ได้” ไม่รีบ ถึงจะผิดหวังเล็กน้อยแต่ไม่เป็นไร

เขาเองก็อยากให้สาวน้อยได้เล่นกับเขาไปนาน ๆ

หวั่นไหวเยอะ ๆ

ถึงเวลาน้องไม่มีโอกาสได้ถอนตัวแน่

“งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งเลยแล้วกัน”

“ค่ะ” ว่าง่าย ปล่อยให้เขาจูงมือเดินเหมือนกลัวจะหลงทาง

แต่มันหลงไปแล้ว

หลงสุดหล่อคนนี้นี่แหละ