6 ปลูกผักสวนครัว

ไป๋หยีมองแปลงผักกาดของนางที่นางทำไว้หลายแปลงเชียวล่ะ อุตส่าห์เอาเมล็ดพันธุ์มาจากกระเป๋าวิเศษ นางกำลังรดน้ำพวกมัน รอให้มันงอกออกมาสักเดือนกว่าก็เก็บเกี่ยวได้แล้ว

นางพลันหายใจอย่างเหนื่อยหอบจริง ๆ ใช้เวลาหนึ่งชั่วยามกว่าจะเสร็จ

"นางผีเข้าแล้ว" เสี่ยวต้าพลันมองมารดาเปลี่ยนไปร่างผอมบางเช่นนั้นรึมีแรงจับจอกเสียมพรวนดิน ปกติมารดาตัวร้ายจะไม่ทำอะไรแบบนี้ หลังจากนางหัวฟาดพื้นนางเปลี่ยนไป

"ไม่เชื่อจริง ๆ" แม้แต่เสี่ยวเอ้อร์ยังขมวดคิ้วสงสัยในมารดาตัวร้าย แต่ทว่าในวันนี้สิ่งที่พวกเขาสามคนได้เห็นคือมารดาเถียงกับท่านย่าเรื่องบิดา นั่นมันก็แสดงได้ถึงความจริงใจที่นางมีต่อพวกเขาแล้ว

"หรือว่านางอยากจะเป็นคนดีดูแลพวกเรากับท่านพ่อจริง ๆ" เสี่ยวซานพลันนึกถึงกลิ่นกายหอม ๆ ของมารดาตัวร้าย เขายอมรับว่าเริ่มใจอ่อนรักมารดาคนนี้ เพราะนางทำอาหารอร่อย

"พวกเจ้าแอบดูข้าทำไมกัน" ไป๋หยีที่ถือฝักบัวรดน้ำอยู่นั้นหันมามองเจ้าสามแฝดด้วยแววตาที่อ่อนโยน

สามแฝดถึงกับรีบวิ่งเข้าไปในห้องของบิดาทันที

ภายใต้ผ้าขาวบางไป๋หยีอมยิ้มอย่างมีความสุข อาหารเย็นของวันนี้นางคงต้องตุ๋นไก่ให้เจ้าเด็กพวกนี้กินกระมัง

ยามนี้ไป๋หยีอยู่ในครัวนางมองไก่ที่นางตุ๋น ได้ที่แล้วตักใส่ชามใหญ่ อีกทั้งไม่ลืมตักน้ำแกงไก่ไปให้สามีที่ตาบอด และยาต้มแก้ตาบอดให้เขา ที่จริงการแพทย์สมัยใหม่ก็รักษาเขาได้ แต่ทว่าหากนางเปิดเผยตัวตน เผยเสวียนซึ่งเป็นคนฉลาดย่อมจะต้องสงสัยนางเป็นแน่แท้ ว่านางมิใช่ไป๋หยีคนเดิม

ไป๋หยียกสำรับอาหารเย็น เด็ก ๆ ทั้งสามคนพลันดีใจอย่างมากเพราะพวกเขาได้กินข้าวครบสามมื้อ เมื่อก่อนมื้อเดียวก็ยังหากินยากจริง ๆ

ดวงตาของเผยเสวียนที่เลือนรางสตรีร่างบาง กลิ่นกายของนางช่างหอมนัก นับตั้งแต่นางฟื้นขึ้นมานางเปลี่ยนไปมากจริง ๆ

"ท่านกินสิน้ำแกงไก่ ไก่ตุ๋น กินเสร็จแล้วจะได้ดื่มยา" ไป๋หยีเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

เผยเสวียนมิได้ตอบอันใด เพราะเขาพุ้ยข้าวเข้าปากและกินไก่ตุ๋นของนาง ไม่นานนักสี่พ่อลูกก็กินอาหารจนหมด ไป๋หยีรินน้ำให้คนละจอกแล้วเก็บชามเดินออกไป

ไป๋หยีล้างจานเสร็จหญิงสาวเดินมาที่ห้องของนาง จากนั้นปิดประตูเรือนพลันเข้าไปในกระเป๋าพิเศษเพื่ออาบน้ำไม่นานนางก็ออกมาจากกระเป๋า ในคืนนั้นหญิงสาวนอนอย่างสบาย

ไป๋หยีตื่นแต่เช้าเพื่อทำอาหารให้สี่คนพ่อลูก วันนี้นางอยากกินปลาสามรสจริง ๆ ปลาสามรสน่าจะกินตอนเที่ยงดีกว่า นางมาถึงห้องครัวมองไข่ไก่สิบฟอง ไป๋หยีลงมือเจียวให้ห้าฟองให้สี่พ่อลูก

อาหารเช้าถูกยกเข้ามาในห้องของเผยเสวียน ชายหนุ่มได้กลิ่นไข่เจียวหอม ๆ พลันชวนหิวยิ่งนัก

พวกเด็ก ๆ ได้กลิ่นไข่เจียวของมารดาพลันตื่นทันที กระนั้นไป๋หยีวางถาดอาหารที่โต๊ะไม้เก่า ๆ เตี้ย ๆ

"รีบลงมากินข้าวเถอะ" ไป๋หยีจัดชามตะเกียบให้เด็ก ๆ จากนั้นส่งให้เผยเสียนนั่งที่เตียง ไข่เจียวมีสองจาน จากหนึ่งให้เด็ก ๆ จานหนึ่งให้เผยเสวียนไป๋หยีไม่ลืมยาต้มให้เขาดื่ม

"เอาล่ะ ข้าจะออกไปล่าสัตว์ พวกเจ้าอยู่กับท่านพ่อให้ดี ๆ เล่า" ไป๋หยีส่งสายตาหวานให้เด็ก ๆ คราวนี้เด็ก ๆ ไม่ตกใจ

นางพลันเดินออกจากห้อง เผยเสวียนมองนางอย่างไม่อยากจะเชื่อ เมื่อยามบ่ายนางปลูกผัก เจ้าแฝดเล่าให้เขาฟัง นางขยันมากจริง ๆ เขาจะรอดูว่านางมีความสามารถที่พาหมอมารักษาตาเขาได้รึไม่...

ไป๋หยีเดินสะพายตะกร้าหวายผ่านหน้าบ้านของใครหลายคน ทุกคนต่างมองนางด้วยสาตาชิงชังเรื่องเมื่อวานที่นางเถียงแม่สามี เผยอันไปปล่อยข่าว ว่าไป๋หยีเป็นสะใภ้ที่อกตัญญูต่อว่าเเม่สามี

ไป๋หยีทำหูทวนลมไม่ได้ยินคำนินทานี้ นางไม่สนใจคำคนเพราะไม่มีใครหาข้าวให้นางกินเสียหน่อย นางหากินเองต่างหากเล่า

ไม่นานนักไป๋หยีก็เดินมาถึงทะเลสาปที่อยู่ไม่ไกลจากหมู่บ้าน นางนำไม้ไผ่มาสานเป็นที่ดักปลา นำไปวางไว้ใต้น้ำข้างโขดหิน ไป๋หยีมองซ้ายมองขวา ไม่มีผู้ใดกระนั้นนางจึงบริกรรมคาถาล่าสัตว์ให้ปลาเข้าไปในที่ดักปลา

ผ่านไปหนึ่งก้านธูปไป๋หยีมองที่ดักปลา มันมิใช่ได้ปลาอย่างเดียว มันมีทั้งกุ้งตัวใหญ่หลายตัว ไป๋หยีทำหน้าอย่างพอใจ

ยามเที่ยงคือปลาสามรสให้เจ้าแฝดกิน ยามเย็นก็เป็นกุ้งเผาพร้อมน้ำจิ้มสามรสแล้วกัน

ในตอนที่ไป๋หนีแบกตะกร้าที่เต็มไปด้วยกุ้งและสองมือของนางถือปลาสด ๆ เดินเข้าหมู่บ้านสกุลเผย ทุกคนที่ยืนอยู่หน้าเรือนต่างมองนางด้วยอึ้งงัน นางหาปลาหากุ้งที่เยอะขนาดนี้ได้อย่างไร

ไป๋หยีไม่สนใจรีบเดินไปที่ท้ายหมู่บ้านทันทีเพราะนางต้องรีบทำอาหารเที่ยงให้เจ้าแฝดและสามีได้กินของอร่อย ๆ

เผยเสวียนยืนถือไม้เท้าข้างประตูมองไป๋หยีสาวเท้าเข้าไปในครัว นี่นางหากุ้งกับปลามาได้เยอะเพียงนี้เชียวรึ เขาทึ่งในความสามารถของนางจริง ๆ หากเป็นไป๋หยีคนเดิมนางจะไม่มีทางหาปลาหรือของป่าเป็นอันขาด นางจะนอนทั้งกลางวันและกลางคืนขี้เกียจสันหลังยาวตัวเป็นขนเสียมากกว่า