อย่าแตะต้องครูของน้องนะ

เธอว่าพลางพลิกตัวไปด้านซ้าย พยายามใช้มือยันตัวให้ลุกขึ้น ทว่ามีคนเข้ามาประคองเอาไว้

“ ทำไมตัวอุ่น ๆ ไข้แน่เลย”

ในความสลัวรางของสติ พีชญาหลงลืมนึกว่าตนอยู่ที่บ้านและเสียงทุ้มที่เอ่ยเมื่อครู่ก็คงเป็นภีมะผู้เป็นน้องชาย จึงได้พูดจาต่อโดยที่ไม่ได้ลืมตา

“ พี่หิวน้ำ ขอน้ำแก้วหนึ่งนะภีม ”

“ ภีมไหนอีกล่ะ ผัวคุณหรือไง นี่เดฟ ไม่ใช่ภีม ” อีกฝ่ายส่งเสียงตอบกลับมา ทว่าก็ยังอุตส่าห์พยุงเธอให้ลุกขึ้นนั่ง ร่างนั้นปวกเปียกจนไม่สามารถจะนั่งเองได้ เขาเลยเสียสละให้เธอพิงที่อกแกร่งกำยำเปลือยเปล่าของตน มือเอื้อมคว้าไปเปิดตู้ลิ้นชักข้างเตียงที่ตนเคยวางกระปุกยาแก้ปวดแก้ไข้ไว้ในนั้น ก่อนจะเปิดมันออกแล้วหยิบมาสองเม็ด

“ เอ้า กินยาแก้ไข้กันไว้ก่อน ” อีกฝ่ายส่งยาแก้ไข้ใส่ปากเธอ ก่อนจะยัดแก้วน้ำใส่มือให้เธอประคองดื่มเอง เธอดื่มอั้ก ๆ ราวอดน้ำมาสามวันสามคืน

“ ขออีกแก้วนะ ” เสียงหวานเอ่ยแหบพร่า สักครู่แก้วน้ำก็ถูกยัดใส่มือ เธอดื่มมันรวดเดียวจนหมดเช่นเคย แล้วนั่งพิงร่างนั้นอีกครา โดยทั้งหมดนี้เธอไม่ได้ลืมตาขึ้นมาดูแม้แต่นิดเดียว

“ ตัวอุ่น จะเป็นไข้หรือเปล่า ” อีกฝ่ายว่า

“ ไม่รู้สิ ปวดหัวตุ้บ ๆ สงสัยต้องเช็ดตัว ไปเอาผ้าเช็ดตัวผืนเล็กใส่กะละมังใส่น้ำมาให้พี่หน่อยได้ไหม ”

“ กะละมังอะไร มีที่ไหนเล่า ”

“ กะละมังในครัวก็ได้ อะไรก็ได้ เร็ว ๆ ” คนสงสัยจะไข้เร่งเร้า อีกฝ่ายจำใจต้องวางเธอลงบนเตียงก่อนทำตามคำสั่งเท่าที่ภายในห้องนอนหรูของเขาจะหาได้ ผ้าเช็ดตัวผืนเล็กสีน้ำตาลที่ใช้เช็ดศีรษะถูกเปิดน้ำจากอ่างล้างมือราดรดจากในห้องน้ำแล้วเดินออกมา พบว่าร่างบอบบางนั้นหลับตาสนิท อกที่อยู่ภายใต้ผ้าห่มผืนหนานุ่มอบอุ่นนั้นกระเพื่อมขึ้นลงสม่ำเสมอ

“ หลับเฉยเลยเว้ย หลับโคตรไว ”

เขาว่าพลางส่ายศีรษะยิ้ม ๆ ก่อนจะยืนเพ่งพิศผู้หญิงบนเตียงนิ่ง ๆ

‘ เธอชื่อครูพีช เป็นครูสอนพิเศษของเดวาที่หม่ามี้จ้างมา จะอยู่ที่บ้านของเราราวหนึ่งวีค ’

นั่นคือคำอธิบายเมื่อเดฟโทรศัพท์หาแม่ทางโปรแกรมแมสเสนเจอร์หลังจากที่ช่วยเธอขึ้นมาจากสระว่ายน้ำ และพบว่าเป็นคนแปลกหน้า หน้าตาไม่ได้คุ้นแต่อย่างใด จะให้ไปปลุกคนรับใช้ในบ้านขึ้นมาก็เกรงจะเกิดคำถามวุ่นวายอีกอย่างก็ไม่อยากจะรบกวนเวลาพักผ่อน แม่สอนเขาเสมอให้รู้จักให้เกียรติคนรับใช้ที่บ้าน ห้ามมองใครว่าต่ำกว่าเราทุกคนเท่าเทียม จึงตัดสินใจอุ้มเธอเข้าไปในห้องนอนตัวเอง ถอดเสื้อผ้าของเธอที่เปียกออกจนหมดแล้วสวมเสื้อยืดกับกางเกงบ็อกเซอร์ของตนให้ก่อนพลาง ๆ

‘ แล้วแกไปทำอีท่าไหนถึงได้ไปเจอครูพีชตกน้ำพอดี แล้วทำไมอยู่ ๆ ถึงกลับบ้านวันนี้ ปกติเห็นนอนแต่ที่ผับไม่ก็คอนโด แล้วทำไม... ’

และอีกหลายคำถามจากแม่ตามมาอีกเป็นกระบุง เขาไม่ได้ตอบอะไรมากนักนอกจากบอกว่ารักแม่และง่วงนอนมาก เพราะตอนนี้เมืองไทยเป็นเวลาห้าทุ่มครึ่งแล้ว ที่อังกฤษเวลาจะช้ากว่าเมืองไทยหกชั่วโมง ก่อนจะชิงตัดสายไปอย่างดื้อ ๆ เพื่อระงับการเทศนาจนหูชาของแม่หากได้รับรู้อะไรไปมากกว่านั้น

‘ ตาเดฟ แกอย่าแตะต้องครูของน้องนะ ’

เสียงแม่เขาตะโกนทะลุมาก่อนเพราะรู้นิสัยเพลย์บอยของบุตรชาย ก่อนที่เขาจะกดวางสาย

เดฟยกยิ้มหยันด้วยความขำขันที่มุมปาก นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเห็นผู้หญิงแก้ผ้าต่อหน้าต่อหน้าแล้วไม่เกิดอารมณ์ทางเพศใด ๆ ทั้งสิ้น เขาไม่ทันได้สังเกตอะไรทั้งนั้น รู้แต่เพียงว่าเธอผอมบาง สรีระค่อนข้างราบเรียบไม่ได้เนื้อนมไข่อย่างที่เขาชอบ ผิวสีเหลืองเนียนละเอียด อาจเป็นเพราะเขามัวแต่กังวลกลัวว่าเธอจะไม่ปลอดภัยกระมัง

เขาทรุดนั่งลงข้างเตียงแล้วยกมือหลังมือขึ้นแตะที่หน้าผากเธอเบา ๆ

“ ยังอุ่นอยู่เลย ”

เขาบ่น พลางตัดสินใจอยู่ชั่วอึดใจก่อนจะใช้ผ้าชุบน้ำในมือขึ้นเช็ดไปทั่วใบหน้าหวานและลำคอร้อนผ่าว ริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงจัดเพราะพิษไข้เผยออ้าขึ้นแล้วครางแผ่ว ๆ