ตอนที่ 5 เมื่อฉันต้องการ2

"เป็นอะไร? "น้ำเสียงทุ้มเข้มถามหญิงสาวออกมา เธอเงียบไม่ตอบเขา สิ่งที่เธอทำมันทำให้ชายที่นั่งอยู่ตรงหน้าไม่พอใจอย่างมาก ความเงียบเฉยชาของคนตัวเล็กปลุกโทสะเขาได้เป็นอย่างดีจู่ ๆ กวินฑาก็ลุกขึ้นก่อนจะขยับตัวไปนั่งเบียดกายของศิรินทรา เขารวบเอวบางเข้าหาก่อนจะจับท้ายทอยเธอดึงให้หันมามองเขา

"มีใครเคยบอกเธอบ้างไหม ว่าความอวดเก่งของเธอ มันไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้นเลย!" ศิรินทราพยายามดันเขาออกจากกาย ตอนนี้เธอเริ่มไม่ไหวแล้ว

"อวดเก่งจริง ๆ!"

"ปล่อยนะ" เธอพยายามพูดเปล่งเสียงออกไป

"เธอเคยขอฉันได้ด้วยเหรอฮะ?"

อุ อ้วกกก?! จู่ ๆ ร่างบางก็พุ่งตัวเข้าหาอกเขาก่อนจะอาเจียนออกมา หน้ากวินฑาอึ้งเล็กน้อยที่หญิงสาวอ้วกใส่เขา

"ศิรินทรา! ทำบ้าอะไรของเธอ" เขารีบผลักเธอออกห่างพร้อมลุกขึ้น เมื่อได้ยินเสียงเจ้านาย ทุกคนจึงรีบเข้ามาดูก่อนจะพยายามซ่อนใบหน้าขบขำเอาไว้

"มัวยืนทำห่าอะไร! รีบไปหาผ้ามาเช็ดสิวะ"

"ครับ ๆ" ศิรินทราหน้าจืดลงเธอเวียนหัวไม่น้อย กวินฑาถอดเสื้อที่เปื้อนอ้วกของคนตัวเล็กออกด้วยใบหน้าคิ้วขมวดอย่าง ไม่พอใจ เขาคาดโทษเธอไว้ในใจที่กล้าอ้วกใส่เขาแบบนี้

พอเรือถึงท่าทุกคนที่อยู่บนเกาะนี้ต่างรีบมาต้อนรับ เพราะนาน ๆ ทีที่เจ้านายหนุ่มจะมาที่นี่แต่พอเห็นใบหน้าของกวินฑา ที่บอกบุญไม่รับทุกคนก็ต่างรีบก้มหน้าก้มตา แก้วตาพนักงานบัญชี ที่อยู่บนเกาะแห่งนี้มองเขาอย่างดีใจก่อนจะเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าลงเมื่อเห็นผู้หญิงอีกคนเดินลงตามเขามา ศิรินทราก้าวเท้าอย่าง ช้า ๆ เธอสั่นเพราะหมดแรง ขวัญชัยมองหญิงสาวตามหลังก็อด เป็นห่วงไม่ได้

"ยินดีต้อนรับครับ / ค่ะนาย" เสียงเหล่าคนงานและแม่บ้านต่างพูดขึ้น

"ขอบใจมากไปพักผ่อนเถอะ" เขาพูดออกมาเสียงเรียบนิ่งก่อนจะหันไปมองคนต้นเหตุที่ทำให้เขาอยู่ในสภาพนี้ พอเห็นหญิงสาวเดินช้าไม่ได้อย่างใจกวินฑาก็หงุดหงิดขึ้นมา

"น่าเบื่อ!" เขาพูดก่อนจะเดินถอยไปกระชากแขนพร้อมดึงเธอเดินไปที่พัก เขาเหนียวตัวไปหมดแล้วอยากจะทำความสะอาดร่างกายเต็มทน

"เมียนายเหรอว่ะไอ้ชัย กูว่าจะถามตั้งนานละ!" เอกชัยถามชายหนุ่มขึ้นมาอย่างสงสัย

"นั้นสิผู้หญิงคนนั้นเป็นใครพี่ชัย?" แก้วตาพูดเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ

"เออดูกันเอาเอง แค่นี้นะไม่อยากยุ่งเรื่องเจ้านาย!" เขาตอบก่อนจะแยกไปพัก มาอยู่ที่นี่เขาไม่ต้องจัดเวรยามเพราะมีคนของเกาะดูแลอยู่แล้ว

"ปล่อยฉันเดินเองได้!" ศิรินทราสลัดมือออกจากชายหนุ่ม เขาหันมามองด้วยความไม่พอใจก่อนจะก้มตัวพร้อมอุ้มร่างบาง แบกขึ้นบ่าพาขึ้นบันไดไปห้องนอนชั้นสองของบ้าน หญิงสาวดิ้นพร้อมทุบตีหลังเขา แต่แรงของเธอเหมือนมดไม่ทำให้เขารู้สึกเจ็บ สักนิดนอกจากสร้างความเบื่อหน่ายแค่นั้นเอง เขาพาเธอมาอยู่ในห้องน้ำก่อนจะวางลงตรงอ่างอาบน้ำ

"จะ ทำไรออกไปนะ!" เธอเห็นเขาถอดเสื้อผ้าที่เหลือออกอย่างรวดเร็วจนใบหน้าเธอร้อนขึ้นมา

"อาบน้ำสิถามได้ ไม่เห็นรอยอ้วกตัวเองรึไงฮะ เธอต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำลงไป อาบน้ำให้ฉันเดี๋ยวนี้!"

"จะบ้ารึไง ห้ามถอดออกนะ" เธอร้องห้ามเมื่อเห็นเขาจะถอดกางเกงออก กวินฑาหัวเราะขึ้นมาก่อนจะถอดมันออกพร้อม ปาใส่ตัวหญิงสาว

"ทำเป็นไม่เคยไปได้ เร็ว ๆ ฉันหนาวแล้ว!"

ในเมื่อหนีไม่ได้เธอจึงต้องทำตามที่เขาสั่ง หญิงสาวบีบสบู่ใส่มือก่อนจะลูบไล้ตัวเขาอย่างเสียไม่ได้ กวินฑาหลับตานอนแช่ในน้ำอย่างสบายใจ

"เธอกับไอ้สุริยะเป็นอะไรกัน?" จู่ ๆ เขาก็ถามหญิงสาวขึ้นมา ศิรินทราเงียบไม่ตอบเขาจนกวินฑายกมือขึ้นมาจับแขนหญิงสาวแน่นพร้อมสายตาดุดัน เขาไม่ชอบที่เธอไม่ยอมตอบอะไรเขาเลย

"ฉันเจ็บนะ!"

"ก็ทำให้เจ็บไง ตอบมาเธอรักมันเหรอ?" เขาตะคอกจนหญิงสาวสะดุ้ง

"ใช่! พี่อาทิตย์เป็นผู้ชายที่ดีที่สุด เขาไม่ใจร้ายเหมือนคุณ"

"หึ ไม่ใจร้าย เธอรู้จักมันดีแล้วรึไงเด็กโง่ อ้อ เธอรักมัน แล้วมันก็รักเธอสินะ โทษทีที่ฉันคงไม่ปล่อยให้เธอกับมันสมหวังแน่เพราะเธอเป็นเมียฉัน!"

"ฉันไม่ใช่เมียคุณ เลิกพูดจาแบบนี้เสียทีผู้ชายที่ไม่เคยรักใคร ไม่เคยอ่อนโยนอย่างคุณใครเขาจะอยากอยู่ด้วย"

"หึ! ปากดีนักนะ"

โครม! เขากระชากร่างบางอรชรจนเธอลงไปในอ่างอาบน้ำเปียกไปทั้งตัว

"ทำบ้าอะไรน่ะ! อย่า..." เธอไม่ทันได้พูดจบเขาก็รวบเอวเธอเข้ามาชิดตัวก่อนจะซุกไซ้ตามซอกคอคนตัวเล็กอย่างนึกสนุก

สองแขนพยายามดันตัวเขาออกห่างแต่ก็ไม่ง่ายเลยสักนิดเมื่อคนตัวโตนั้นแรงมากกว่าเธอ ริมฝีปากหนาจูบซอกคอระหงพร้อมสร้างรอยเต็มตามซอกคอเธอ ก่อนจะผลัดเปลี่ยนมาเป็นจูบริมฝีปากอวบอิ่มของศิรินทราอย่างรุนแรง เขาโกรธ โกรธที่เธอบอกว่ารักผู้ชายคนอื่นที่ไม่ใช่เขาในเมื่อเธอเป็นของเขา เขาไม่มีทางยอมให้ใครได้เธอไปแน่

"ฮึก!"

"โอ๊ยยย ทำบ้าอะไรของเธอ!?" ศิรินทรากัดริมฝีปากหนาก่อนจะรีบขยับกายลุกขึ้นจากอ่าง กวินฑามองเธออย่างไม่พอใจในเมื่อหญิงสาวชอบใช้ความรุนแรงกับเขา เขาก็จะจัดให้เธอเอง

"ดี ชอบความรุนแรงก็ไม่บอกคงเห็นว่าที่ผ่านมาฉันดีกับเธอเกินไปสินะจนลืมไปว่าตัวเธอเป็นแค่น้องของศัตรู! มานี่!" กวินฑา ลุกขึ้นก้าวเท้าคว้าแขนของหญิงสาวเอาไว้พร้อมบีบมันแน่น เธอสั่นกลัวอย่างเห็นได้ชัดแต่พอจะก้าวเท้าหนี ชายหนุ่มดันยกตัวเธอออกมาจากห้องน้ำพร้อมผลักลงบนเตียงใหญ่ เสียงดังตุบพร้อม สีหน้าเหยเกเจ็บปวดขึ้นมา เมื่อคนตัวเล็กจะคลานหนี มือหนาของกวินฑาจึงดึงเธอกลับมาพร้อมกระชากชุดบางเบาที่ในตอนนี้เปียกไปหมด

"อย่า!" เธอพูดได้แค่นั้นเสื้อผ้าของหล่อนก็หลุดออกจากตัว ในตอนนี้ผู้ชายตรงหน้าช่างน่ากลัวกว่าทุกครั้ง เขาจ้องมองดุดันพร้อมจะฆ่าเธอให้ตายคามือ เนื้อผิวขาวซีดมีรอยแดงไปทั่วกายจากสิ่งที่เขาทำ มือหนาบีบขยำหน้าอกใหญ่ของคนตัวเล็กอย่างเมามันจนไม่สนว่าเธอจะเจ็บปวดแค่ไหน มืออีกข้างเลื่อนลงมาลูบไล้ช่วงล่างของร่างกายเธอ ศิรินทราดิ้นพล่านเมื่อสัมผัสของเขาไม่เคยอ่อนโยนเลยสักนิด

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ! เสียงจูบดูดดื่มเต้าคู่งามอย่างรุนแรง