บทที่1(4)

ในช่วงฤดูร้อนที่กำลังมาถึงคนงานกว่าสามสิบชีวิตต่างขะมักเขม้นทำงานในหน้าที่ของตัวเองเพราะเป็นช่วงที่ต้องลงปลูกต้นสตอเบอรี่เกือบร้อยไร่ในจุดต่างๆ ที่ถูกจัดเตรียมไว้ของสถานที่ท่องเที่ยวแห่งนี้ซึ่งหลายคนรู้จักในชื่อ ‘ไร่หมอก’

ไร่หมอกมีที่พักหลากหลายรูปแบบให้ผู้คนได้จับจองผ่านช่องทางออนไลน์เพื่อพักผ่อน สัมผัสบรรยากาศในช่วงปลายปี เก็บสตอเบอรี่ ชมไร่ส้ม กางเต็นท์นอนสัมผัสอากาศหนาว มีลำธารล้อมรอบภูเขาลูกใหญ่ทำให้ตอนเช้ามีหมอกหนาทึบ ล้อมภูเขาลูกนี้ราวกับอยู่ท่ามกลางทะเลสีขาวอันกว้างใหญ่

แต่อย่างไรก็ตามด้วยบรรยากาศที่เย็นสบายตลอดทั้งปีนอกจากจะดึงดูดให้คนต่างจังหวัดได้มาแวะเวียนตลอดทุกช่วงฤดู ยังดึงดูดนักลงทุนให้มาขอซื้อพื้นที่แห่งนี้จนเจ้าของไร่เหนื่อยจะเจรจา

“วันนี้คุณธามจะเข้ามาเหรอ”

“ได้ยินว่าอย่างนั้นนะ คงจะจริง เพราะเห็นให้คนไปทำความสะอาดบ้านพักฝั่งเหนือแล้ว”

เสียงคนงานกำลังพูดคุยกันในหัวข้อที่เป็นประเด็นอยู่ในขณะนี้ต่างเรียกร้องความสนใจให้ทุกชีวิตที่อยู่รายล้อม หลังจากฟังจบต่างก็ขมักเขม้นทำงานต่อเมื่อทราบว่าเจ้าของไร่จะเดินทางมาถึงที่นี่ในวันถัดไปแต่ไม่ได้มีเวลาที่แน่ชัด

‘เขา’ ที่คนในพื้นที่ต่างรู้จักชื่อ แต่น้อยคนนักที่จะได้เห็นหน้า แม้กระทั่งคนงานในไร่ที่อยู่มานานกว่าสองปียังได้เห็นหน้าค่าตาเพียงไม่กี่ครั้ง ได้เห็นแค่ผ่านสื่อออนไลน์ที่หลายคนเอามาซุบซิบคุยกันเท่านั้น

แต่ต่อจากนี้เวธัสตั้งใจจะเข้ามาจัดการไร่หมอกอย่างเต็มที่ เพราะธุรกิจทางบ้านมีน้องสาวของเขารับผิดชอบแล้ว ไม่แน่ว่าเขาอาจจะต้องย้ายถิ่นฐานมาอยู่ทางเหนือเร็ววัน เขาชอบอากาศของที่นี่ ผู้คนทางนี้ก็น่ารักและอบอุ่น

“ยังไงล่ะมึง ถึงขั้นต้องไปสืบเรื่องน้องเขาเลยเหรอ แค้นอะไรขนาดนั้น”

กันตภัทรพูดพลางขำเมื่อรู้มาว่าเพื่อนสนิทติดใจกับเรื่องเมื่อคืนที่ถูกสาวขายบริการแหกหน้าแอบหนีกลับก่อนที่จะได้บริการ

เขารู้ดีว่าเพื่อนสนิทรู้สึกขายหน้าที่ถูกผู้หญิงปฏิเสธทางอ้อมเพราะที่ผ่านมาเพื่อนคนนี้ไม่เคยต้องผิดหวังเรื่องผู้หญิงเลยสักครั้ง ทั้งฐานะ หน้าตาล้วนแล้วแต่ดึงดูดให้สาวเล็กสาวใหญ่เข้าหาเองทั้งนั้น

แล้วสาวคนนั้นคงทำให้มันคนนี้รู้สึกโกรธใช่เล่น เพราะกันตภัทรรู้มาว่าเวธัสให้คนตามสืบเรื่องของผู้หญิงตั้งแต่เมื่อคืนจนกระทั่งวันนี้ก็ยังเห็นมันนั่งดูรูปในไอจีสาวคนนั้นอยู่

“เออ แค้น เดี๋ยวกูจะแหกหน้าให้บ้าง”

“แหกหน้าหรือแหกอย่างอื่น” เพื่อนสนิทล้อ

เพราะดูจากสีหน้าตอนที่มองรูปสาวคนนั้นคงไม่ได้แค่อยากแก้แค้น มันคงดูจนเริ่มสนใจแล้วแน่

“กูจะแต่งงานแล้ว มึงอย่าลืม แค่อยากแกล้งให้หัวหด”

กันตภัทรหัวเราะในลำคอจนมีเสียงหึออกมา ทั้งที่มันบอกว่ากำลังจะแต่งงานแต่ตอนนี้กลับนั่งดูรูปผู้หญิงอีกคนที่ไม่ใช่คู่แต่งงานของมัน

”แล้วมึงรู้ไหมเขาเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ทำไมไปขายตัว”

คนถูกถามนั่งเงียบเป็นนาทีก่อนจะตอบกลับไปว่า

“กูไม่ได้อยากรู้ขนาดนั้น แค่หาวิธีเอาคืน”

เวธัสเอ่ยเสียงเรียบคล้ายว่าไม่ใส่ใจ จะให้อีกฝ่ายรู้ได้อย่างไรว่าเขาอยากรู้จนถึงขั้นให้คนไปสืบทุกเรื่องที่เกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น ถ้าอีกฝ่ายรู้มีหวังโดนล้อแน่

เขาไม่ได้สนใจแต่แค่อยากหาคำตอบให้ตัวเองว่าทำไมผู้หญิงถึงได้หนีเขา

เอย อริสรา สาววัยยี่สิบห้าปีที่กำลังตกงานเพราะบริษัทที่ทำอยู่มีปัญหาภายในจนไปต่อไม่ได้ แม่ที่เช่าอาคารพาณิชย์เพื่อเปิดร้านข้าวมันไก่กำลังติดหนี้ครอบครัวอดีตนักการเมืองรายหนึ่งที่มีอิทธิพลในพื้นที่

ดูเหมือนโลกจะกลมเกินไปอย่างไม่น่าเชื่อเพราะนักการเมืองรายนั้นคือคนเดียวกับคนที่เจรจาซื้อที่ดินของเขาแต่ถูกปฏิเสธ จนทำให้ฝ่ายนั้นไม่ค่อยพอใจ

นี่อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้สาวคนนั้นมาทำงานขายบริการ แต่คนของเขาก็สืบรู้มาอีกว่า มันเป็นครั้งแรกของเธอจริงจนเขาต้องร้องว้าวในใจ

ผู้หญิงคนนั้นร้อนเงิน เขาสรุปได้แบบนั้น

“เชื่อครับคุณเวธัส”

ชายหนุ่มปรายตามองเพื่อนสนิทอย่างนึกรำคาญ เกลียดสายตาที่ถูกมองมาอย่างรู้ทันจนต้องเบือนหน้าหนีมาอีกทาง