ตอนที่ 4 กว่าจะได้เงิน...

หลังจากรับประทานอาหารมื้อดึกเสร็จ ดงชิกก็พาแพทตี้กลับคอนโดของเขา ชายหนุ่มลงทุนซื้อคอนโดเอาไว้ที่พัทยาเพื่อเอาไว้พักผ่อนเวลาที่มาเที่ยว คอนโดสุดหรูใจกลางเมืองพัทยาทำให้แพทตี้รู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง เป็นคนอื่นอาจจะดีใจที่มีลูกค้ามีเงินมาใช้บริการ แต่เธอนั้นรู้ดีว่าลูกค้าพวกนี้นั้นเอาแต่ใจตัวเองมากขนาดไหน และเธอก็ยังไม่แน่ใจว่าดงชิกคนนี้จะแสนดีแบบที่แสดงออกมาจริงไหม

“ดงชิก...คุณอยู่ที่นี่คนเดียวหรือคะ” เสียงหวานเอ่ยถามทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก

“ใช่สิ... ผมยังโสดนะแพทตี้ ไม่ต้องกังวลหรอก รับรองว่าไม่มีใครมาต่อว่าคุณแน่นอน”

ดงชิกบอกพร้อมทั้งดึงร่างบางให้เดินตามเขาไป ห้องของหนุ่มเกาหลีอยู่ชั้นยี่สิบ มือหนาแตะคีย์การ์ดด้วยมือที่ว่างอยู่ส่วนอีกมือหนึ่งก็จับมือบางเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

“คุณอยากอาบน้ำก่อนไหมแพทตี้” เขาเอ่ยถามหลังจากที่พาเธอเดินเข้าไปในห้องเรียบร้อยแล้ว

“อยากเห็นหน้าสดฉันใช่ไหมดงชิก” เธอเอ่ยออกมาติดตลก เพราะครั้งที่แดนเนียลเขาก็ให้เธอไปอาบน้ำล้างหน้าก่อนเพียงเพราะอยากเห็นหน้าสด ดงชิกยิ้มก่อนที่จะยอมรับออกมา

“ใช่สิแพทตี้ คุณสวยมากเลยนะเวลาแต่งหน้า แต่ผมก็อยากเห็นคุณเวลาหน้าสดเหมือนกัน”

“ถ้าเห็นแล้วห้ามเปลี่ยนใจนะดงชิกคิกๆๆ”

แพทตี้บอกก่อนที่จะหัวเราะออกมาจนตาหยี ดงชิกมองหญิงสาวตาพร่า เธอสวยและน่ารัก เสียดายที่เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่ทำงานอย่างมีเกียรติ มีศักดิ์ศรี เพราะถ้าครอบครัวของเขารู้ว่าเขาชอบพอกับผู้หญิงกลางคืนที่ใช้ร่างกายแลกกับเงิน พวกท่านก็คงไม่ยอมให้เขาคบกับเธออย่างแน่นอน

ร่างระหงเดินเข้าไปในห้องน้ำก่อนที่จะลงกลอนประตูและเริ่มปลดเปลื้องชุดเดรสที่สวมใส่ออกจากร้านมาอย่างใจเย็น เธอมองเรือนร่างสัดส่วนที่สวยงามของตนอย่างพอใจ ร่างกายและความสวยมันมีระยะเวลาจำกัด และเธอจะใช้เวลาอันน้อยนิดนี้ทำให้ครอบครัวของเธอได้อยู่กันอย่างสุขสบาย เสียงน้ำจากฝักบัวใหลลงกระทบพื้น ดงชิกเดินไปหยิบเบียร์ขวดเล็กยี่ห้อดังยี่ห้อหนึ่งขึ้นมาจิบ เขารู้สึกตื่นเต้นที่กำลังจะได้ครอบครองร่างงามที่เขาไปตามเฝ้าดูเธออยู่หลายวัน และเสียเงินไปไม่น้อยกว่าที่เธอจะยอมออกมา

ผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมง ร่างระหงในชุดคลุมอาบน้ำก็เดินออกมาจากห้องน้ำ เส้นผมยังคงเปียกชื้น ดงชิกเดินเข้าไปหาก่อนที่จะยกมือหนาลูบไล้ไปบนใบหน้างามที่ปราศจากเครื่องสำอาง ใบหน้าของเธอสวย ใส ผิวของเธอก็ขาวและที่สำคัญตัวของเธอหอมมาก หอมจนเขาแทบจะทนเอาไว้ไม่ไหว แต่แล้วหนุ่มเกาหลีก็ต้องตัดใจเดินผ่านเธอเข้าไปในห้องน้ำเพื่ออาบน้ำชำระล้างร่างกายให้สะอาดบ้าง อย่างน้อยก็ทำให้เธอประทับใจ

แพรวาหรือแพทตี้เดินไปหยิบสมาร์ทโฟนเครื่องเก่าของเธอที่วางอยู่บนหัวเตียงขึ้นมาเปิดดูหน้าจอที่มีรูปครอบครัวเป็นรูปภาพพื้นหลังของหน้าจอหลักอยู่ เธอยิ้มบางๆเมื่อนึกไปถึงวันที่เธอบังคับบิดาและมารดาให้ถ่ายรูปนี้ด้วยกันเพื่อเป็นที่ระลึกยามห่างไกล แต่เธอยิ้มได้เพียงครู่เดียวน้ำหยดใสๆก็ไหลลงมาจากดวงตาคู่งาม คืนนี้เธอต้องนอนกับผู้ชายแปลกหน้าอีกแล้ว ความสัมพันธ์ของเขากับเธอเป็นเพียงผู้ขายและลูกค้า ผ่านคืนนี้ไปก็ไม่มีความอะไร

ระหว่างที่แพทตี้กำลังนั่งคิดทบทวนถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา เสียงทุ้มของดงชิกก็ดังขึ้นจนหญิงสาวต้องเงยหน้าจากสมาร์ทโฟนเครื่องเก่าของตนขึ้นมอง รูปร่างสูงโปร่งที่มีแผงอกหนั่นแน่นเต็มไปด้วยซิกแพกซ์ ผิวกายขาวผ่องตามแบบฉบับของหนุ่มเมืองหิมะ หญิงสาวแทบจะหยุดหายใจเมื่อเขาเดินเข้ามาประชิดกาย

“ดื่มเบียร์หน่อยไหม เผื่อย้อมใจคุณได้ ผมรู้ว่าคุณไม่มีอะไรกับใครมาเป็นเดือนแล้ว หลังจากลูกค้าคนแรกของคุณ.... ใช่ไหม”

“อะ...เอ่อ ค่ะ สักขวดก็พอค่ะ เดี๋ยวเมาแล้วจะง่วงซะก่อน” หญิงสาวบอกยิ้มๆ ชายหนุ่มจึงเดินไปหยิบเบียร์ในตู้เย็นขึ้นมาเปิดและเดินนำมันมาส่งให้กับเธอ ปากเล็กเอ่ยขอบคุณก่อนที่จะลุกจากเตียงไปนั่งตรงระเบียงนอกห้อง ซึ่งชายหนุ่มก็นุ่งผ้าเช็ดตัวผืนเดียวตามออกไป

“ทำไมคุณถึงยอมออกมากับผมล่ะแพทตี้” เขาเอ่ยถามขึ้นมาทันทีที่นั่งลงจนคนฟังแทบจะสำลักเบียร์ที่เพิ่งจะดื่มไปออกมา

“เอ่อ... พอดีที่บ้านมีปัญหาต้องใช้เงินน่ะค่ะ” แพทตี้ตอบเขาก่อนที่จะยกขวดเบียร์ขึ้นมากระดกลงคออีกครั้ง สายตาเรียวเล็กมองใบหน้าสวยริมฝีปากสีชมพูเป็นธรรมชาติด้วยความเห็นใจ

“คุณหาเงินคนเดียวหรือแพทตี้ ถ้าคุณทำงานแบบผู้หญิงกลางวันคงจะดีไม่น้อย” เขาเอ่ยถามในประโยคแรก ก่อนที่จะเอ่ยประโยคต่อมาเสียงเบาราวกับกำลังพูดกับตนเอง

“ใช่ค่ะ แม่ของฉันป่วย พ่อฉันอาจจะทำงานหาเงินได้บ้าง แต่ค่าจ้างก็ไม่เพียงพอต่อการใช้หนี้ ฉันมีหน้าที่หาเงินใช้หนี้ให้ครอบครัวค่ะ คุณคงไม่คิดว่าชีวิตฉันน่าสงสารใช่ไหมคะ แต่ผู้หญิงหลายคนที่มาพัทยาก็มีเหตุผลคล้ายๆกันค่ะ” เธอบอกเขาก่อนที่จะยกขวดเบียร์ขึ้นมากระดกอีกครั้ง

“แล้วคุณไม่อยากทำงานอย่างอื่นหรอ งานที่ไม่ต้องใช้ร่างกายแลกกับเงิน”

“ถ้างานอื่นมันหาเงินได้เร็วและเยอะเพียงพอต่อหนี้สินและความต้องการของครอบครัว ฉันก็จะทำค่ะ แต่ความจริงโลกมันไม่ได้ใจดีกับคนจนขนาดนั้น หลายๆคนอาจจะมองว่าพวกผู้หญิงกลางคืนไร้ศักดิ์ศรี ไร้ค่า มันก็ไม่ใช่ความจริงทั้งหมดหรอกค่ะ พวกคุณรู้อะไรไหมคะ พวกเรามีค่าและมีราคากว่าผู้หญิงที่ทำงานดีๆบางคนเสียอีก”

แพทตี้ร่ายยาวออกมา ดงชิกพยักหน้าอย่างเข้าใจ ค่าแรงขั้นต่ำในประเทศไทยนั้นมันน้อยเกินไปจริงๆ น้อยจนบางครอบครัวก็ต้องกัดก้อนเกลือกินก็มี

สองหนุ่มสาวนั่งดื่มด้วยกันจนพอกรึ่มๆ เขาจึงจูงมือเธอให้เดินไปนอนลงบนเตียง แพทตี้อดที่จะหวาดหวั่นและตื่นเต้นไม่ได้ เพราะเธอไม่รู้ว่าเขาชอบเรื่องบนเตียงแบบไหน แต่แล้วเธอก็ต้องแปลกใจที่ชายหนุ่มทำเพียงเดินไปปิดไฟ ก่อนที่จะล้มตัวลงนอนแล้วดึงเธอเข้าไปกอดเอาไว้ ผ่านไปเกือบสิบห้านาทีมือของเขาก็ยังอยู่ที่เดิมและเสียงลมหายใจที่เข้าออกอย่างสม่ำเสมอทำให้แพทตี้รับรู้ได้ว่าชายเกาหลีคนนี้หลับไปแล้ว หญิงสาวจึงถอนลมหายใจออกมาอย่างโล่งใจ ถึงแม้ความรู้สึกบางอย่างมันตีตื้นขึ้นมาบ้างเวลาที่ได้กลิ่นของชายหนุ่ม แต่ในเมื่อเขาไม่ได้ต้องการใช้บริการร่างกายของเธอ เธอก็รู้สึกอบอุ่นใจและผลอดภัยจนหลับตามเขาไปเช่นกัน

เช้าวันใหม่ในเวลาที่แสงสุริยันยังไม่ทำงาน ร่างบางที่ยังอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำเริ่มขยับตัวไปมาในอ้อมกอดของดงชิกจนเขาเริ่มที่จะสะกดกลั้นความต้องการเอาไว้ไม่ไหว มือหนาจับร่างบางให้นอนหงายก่อนที่เขาจะสำรวจใบหน้าสวยยามหลับใหลของเธอจากนั้นจึงกระตุกปมชุดคลุมออกเผยให้เห็นทรวงอกอวบที่มียอดถันสีสวย ริมฝีปากร้อนอดรนทนไม่ไหวก้มลงไปชกชิมจนกายสาวสั่นสะท้าน แพทตี้ลืมตาขึ้นมามองเห็นเส้นผมสีดำสนิทกำลังเคลื่อนไหวอยู่ช่วงหน้าอกของเธอจึงรับรู้ได้ทันทีว่าดงชิกกำลังต้องการที่จะใช้บริการเธอ

“อื้อ.....ดงชิก...อ๊า.......แพทตี้เสียว.....”

เสียงหวานครางออกมาพร้อมทั้งส่งมือบางสองข้างไปกอบกุมเส้นผมเส้นหนาของชายหนุ่ม มือหนาของดงชิกลูบไล้ไปตามร่างงามที่มีผิวนุ่มลื่น ตั้งแต่หน้าอกอวบที่ริมฝีปากร้อนของเขายังไม่ได้สัมผัส หน้าท้องที่แบนราบเรียบเนียนไปจนถึงขาเรียวแล้ววกกลับมาหาดอกไม้งามที่ยังปิดสนิทแต่ทว่าเริ่มผลิตน้ำหวานให้ไหลออกมาตามอารมณ์ใคร่ที่เขาเริ่มปรนเปรอเธอ

เขาดึงชุดคลุมอาบน้ำออกจากร่างงามของเธออย่างรวดเร็ว พร้อมทั้งกระชากผ้าเช็ดตัวที่เขาปกปิดส่วนล่างของเขาเอาไว้ทั้งคืน ลำปล้องขนาดกลางเด้งออกมาอวดต่อสายตาคู่สวยของคนที่นอนอยู่ทันที ใบหน้าสวยแดงซ่านด้วยความเขินอาย มือหนาหยิบเอาเครื่องป้องกันมาสวมใส่ก่อนที่จะส่งมือหนาลงไปสำรวจดอกไม้งามกลางกายสาว นิ้วกลางถูกส่งเข้าไปสำรวจภายในเสียงน้ำกระทบกับนิ้วดังลั่นไปทั้งห้อง หนุ่มเกาหลีก้มหน้าลงไปมองก็พบว่าดอกไม้ของเธอนั้นมีสีสวย ล้นหนาจึงจ้วงแทงเข้าไปพร้อมๆกับนิ้วกลางที่ถูกส่งเข้าไปก่อนหน้า

“อ๊า.......อื้อ........เสียว... ไม่ไหวแล้ว...อร๊ายยย.......” เสียงหวานร้องครวญครางออกมาพร้อมกับน้ำหวานที่ไหลออกมาเพราะชายหนุ่มส่งเธอไปถึงจุดสุดยอด

“อืม..หวานแพทตี้ น้ำคุณเยอะมากเลยรู้หรือเปล่า ผมขอเข้าไปข้างในตัวคุณนะ” สิ้นเสียงชายหนุ่มก็จ่อแท่งเอ็นร้อนที่ปากทางเข้าก่อนที่จะกดปลายเข้าไปและแทงลงไปจนสุดโคน เสียงทุ้มหวานครางออกมาผสมกัน ความคับแน่นกำลังบีบรัดแท่งเอ็นของเขา

‘วิเศษที่สุด เธอกำลังทำให้ฉันขึ้นสวรรค์อย่างแท้จริง...แพทตี้’

ชายหนุ่มคิดในใจก่อนที่จะเริ่มขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะเนิบนาบเชื่องช้า ลำแขนเรียวเสลาทั้งสองข้างโอบรอบลำคอของชายหนุ่มเอาไว้ ก่อนที่จะวางมือแล้วจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างตามจังหวะกดกระแทกแก่นกายของเขา

เมื่อรับรู้ว่าเธอมีอารมณ์ร่วม ดงชิกก็ขยับบั้นท้ายเป็นจังหวะที่หนักหน่วงและเร็วขึ้น เขาจับร่างบางให้พลิกกายนอนตะแคงในท่าหันหน้าเข้าหากัน ก่อนที่จะส่งแท่งเอ็นร้อนเข้าไปทางด้านหน้า แขนล่ำกอดร่างบางเอาไว้แน่นพร้อมแรงกดกระแทกจนเธอร้องครวญครางเสียงแหบแห้ง ริมฝีปากร้อนจึงส่งไปประกบปิดปากแลกลิ้นดูดดึงจนเธอแทบจะหายใจหายคอแทบไม่ทัน

และเมื่ออารมณ์สวาทใกล้ถึงจุดสูงสุดดงชิกก็ถอดถอนแก่นกายของเขาออก แล้วจับก้นงอนให้โก้งโค้งในท่าหันหลัง ใบหน้าสวยแนบไปกับหมอน มือบางทั้งสองข้างก็กำหมอนแน่น ถึงแม้ขนาดของดงชิกจะไม่ใหญ่เหมือนของแดนเนียล แต่ความความยาวและความอึดดงชิกย่อมมีมากกว่าตามแบบฉบับของชาวเอเชีย เขากระแทบเข้าออกช่องทางรักของเธอจากทางด้านหลังเป็นจังหวะหนักหน่วง เสียงหอบหายใจ เสียงครวญครางทั้งชายหญิงและเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วทั้งห้องนอนจนในที่สุดพายุสวาทที่สาดซัดในยามรุ่งอรุณก็จบลง ทั้งเขาและเธอเข้าไปอาบน้ำด้วยกันก่อนที่พายุกามาจะก่อเกิดขึ้นอีกครั้ง ดงชิกใช้งานร่างกายของหญิงสาวที่เขาอดทนเฝ้ารอมาหลายอาทิตย์จนสุขสมครั้งแล้วครั้งเล่า

เมื่อถึงเวลาที่หญิงสาวจะต้องกลับห้อง ชายหนุ่มก็ดูที่จะไม่ค่อยอยากจะปล่อยให้เธอไป ดงชิกตกลงจะไปจ่ายค่าบาร์ฟายให้กับเธอและเพิ่มค่าตัวให้กับเธอเท่าที่เธอต้องการเพื่อไม่ให้เธอต้องไปนอนกับใครอีกในช่วงนี้ เพราะเขายังคงติดอกติดใจร่างกายและรสรักของเธอ เรื่องอะไรที่เขาจะยอมปล่อยให้เธอไปเป็นของคนอื่นอีกในเมื่อเขายังคงสนุกกับเธออยู่ และดงชิกก็จ่ายค่าบาร์ฟายให้กับแพทตี้อีกสองวัน ซึ่งเขาตกลงจะให้ค่าตัวเธอหกหมื่นในระยะเวลาสามวันที่เธอนอนกับเขา หญิงสาวไม่ได้รู้สึกดีใจแต่ก็ยังดีกว่าที่เธอต้องไปนอนกับผู้ชายหลายคนในการหาเงินห้าหมื่นส่งกลับบ้านไปให้มารดา