ตอนที่ 2 คืนนั้นไม่มีวันลืม(2/5)
แดนนี่เมื่อได้ฟังผู้เป็นนายกำลังจะเอ่ยขึ้น เขาก็เกิดความสงสัย
" มึงไปตามสืบเรื่องผู้หญิงคนเมื่อคืนมาว่าเธอเป็นใคร กูขอรายละเอียดแบบละเอียดมากที่สุด "
" เอ่อ...นายครับ นายพอจะรู้จักชื่อเธอไหมครับ "
แดนนี่ถามเพื่อเป็นข้อมูล เขาจะได้หาข้อมูลนี้ได้อย่างง่ายขึ้น เพราะเมื่อคืนเขาจำได้แค่ใบหน้าของเธอเท่านั้น
" กูไม่มีข้อมูลอะไรเลย ชื่อกูก็ลืมถาม "
ร่างสูงรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาที่ตัวเองไม่ถามชื่อเธอเมื่อคืนเสียก่อน ทำให้วันนี้เขาไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับตัวเธอเลยแม้แต่นิดเดียว
" นายครับถ้านายไม่รู้จักชื่อของเธอ งั้นก็งานยากแล้วครับ ถ้าเรามีข้อมูลบ้างเราจะเสิร์ตหาข้อมูลของเธอได้โดยเร็ว เพราะผมก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหนเหมือนกัน "
แดนนี่บอกกับเจ้านายไปตามตรงเพราะหนทางที่จะตามหาสาวสวยคนนั้นแทบจะเป็นศูนย์ไม่มีข้อมูลที่จะไปถึงตัวเธอได้เลยแม้แต่นิดเดียว
" มึงกำลังจะบอกว่าถ้ากูอยากเจอเธออีกครั้งกูต้องรอให้โชคชะตาพากูไปเจอเธออย่างนั้นหรอแล้วถ้าเกิดว่ากูไม่มีโอกาสได้เจอเธออีกกูจะทำยังไง เมื่อคืนเรื่องทุกอย่างมันคือความผิดพลาดไปหมด กูต้องการจะชดเชยให้เธอ อย่างน้อยๆให้เป็นเงินก้อนเธอไปก็ยังดี "
เพราะสาวเจ้าจากไปโดยที่ไม่เอาอะไรจากเขาไปเลยสักอย่าง ของมีค่าที่เขาวางไว้บนโต๊ะข้างเตียงซึ่งในนั้นมีทั้งกระเป๋าเงิน ซึ่งมีเงินอยู่เยอะพอสมควร ทั้งของมีค่า นาฬิกา แหวน รวมถึงสร้อย เธอก็ไม่ได้หยิบอะไรไปเลยนอกจากของของเธอเท่านั้นที่หายไป
" ผมจนใจจริงๆครับเจ้านาย "
แดนนี่ทำหน้ารู้สึกผิดเพราะตอนนี้หากให้เขาไปตามหาโดยไม่มีข้อมูลอะไรก็สูญเปล่าอยู่ดี
" เออช่างเถอะ มึงออกไปได้แล้วไป "
โรมันเอ่ยปากไล่ลูกน้องพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวที่อยู่ตรงปลายเตียง ระหว่างที่เขาเดินไปเท้าของเขาก็ดันไปเหยียบเข้ากับอะไรสักอย่าง เขาจึงก้มลงไปมองก็พบกับของแข็งอะไรสักอย่างเป็นลักษณะสี่เหลี่ยมเล็กๆเขาจึงยกเท้าขึ้น แล้วก้มหน้าเอื้อมมือลงไปหยิบของชิ้นนั้นขึ้นมาดู แล้วนั่นก็ทำให้เขายกยิ้มมุมปากขึ้นมาอย่างพอใจ
" มันคงไม่สิ้นหนทางที่จะตามหาเธอขนาดนั้นหรอกแดนนี่ "
โรมันเก็บบัตรประชาชนของเธอได้ เธอคงลืมมันเอาไว้ ตอนที่เธอออกไปเธอคงเก็บของของเธอไปอย่างรวดเร็วจนเก็บเอาไปไม่หมด เขายื่นมันให้กับแดนนี่บอดี้การ์ดมือขวาของเขา
" แบบนี้ก็ไม่ยากเลยครับนาย ผมขอเวลาไม่เกินหนึ่งวัน รับรองข้อมูลของเธอถึงมือนายอย่างแน่นอนครับ "
แดนนี่รับปากกับเจ้านายไปอย่างมั่นใจ เพราะแค่บัตรประชาชนใบเดียวสามารถทำให้เขาหาข้อมูลของเธอได้อย่างง่ายดาย
ส่วนโรมันวันนี้ก็ทำให้เขาอารมณ์ดีมากเป็นพิเศษ เขาจึงรีบอาบน้ำแต่งตัวแล้วเดินทางไปยังโรงพยาบาลเพื่อไปประชุมในหัวข้อที่วันนี้รับพนักงานใหม่เข้ามาแต่ละแผนกซึ่งเป็นพนักงานจบใหม่มามากกว่าร้อยคน ในแต่ละปีโรงพยาบาลของเขาจะให้โอกาสกับพยาบาลที่จบใหม่มาทำงานที่นี่เสมอ โดยให้เงินเดือนที่สูง พร้อมกับมอบประสบการณ์อย่างดีให้กับคนที่มาทำงานที่นี่เพราะโรงพยาบาลของเขาเป็นโรงพยาบาลชั้นนำระดับประเทศ
โรงพยาลบาล เดฟ ฮอสพิทอล
เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเขาก็ดิ่งตรงเข้าไปในห้องประชุมทันทีที่มีผู้ถือหุ้นรออยู่ทั้งหมดแล้ว รวมถึงคุณหมอและศาสตราจารย์หลายๆท่าน
" สวัสดีครับทุกท่าน "
โรมันได้กล่าวทักทายผู้ถือหุ้นทุกคนพร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ
" เรื่องวาระการประชุมสำคัญของวันนี้คือเรื่องที่เราจะมีคุณหมอคนใหม่ที่จบมาจากอเมริกาจะมาประจำอยู่ที่นี่เป็นคุณหมอประจำโรคหัวใจ คุณหมอ โรเบิร์ต เดฟ "
หลังจากที่โรมันแนะนำตัวคุณหมอคนใหม่ซึ่งเป็นน้องชายแท้ๆของเขาเองให้กับทุกคนได้รับทราบแล้ว น้องชายของเขาก็ลุกขึ้นแล้วแนะนำตัวให้กับทุกคนได้รู้หลังจากนั้นเขาก็เข้าเรื่องรายงานวาระการประชุมเรื่องที่สองทันที
" ในปีนี้โรงพยาบาลของเราทำการรับนักศึกษาจบใหม่มาจำนวนร้อยกว่าคนซึ่งกระจายไปในแต่ละแผนกในจำนวนที่เท่าๆกัน ผมอยากให้สอนงานน้องๆได้อย่างเท่าเทียมและให้เป็นงานอย่างมืออาชีพให้เร็วที่สุด เหมือนที่โรงพยาบาลของเราเคยทำในทุกๆปีและผมหวังว่าจะไม่มีความผิดพลาดเหมือนกับทุกๆปีที่เราทำได้เป็นอย่างดีมาโดยตลอด "
โรมันเอ่ยบอกกับผู้ถือหุ้นทุกคน รวมไปถึงคุณหมอเพื่อให้ไปย้ำกับแผนกของตนว่าถึงแม้ว่าพยาบาลจะจบใหม่ แต่เขาก็อยากให้ทำงานได้อย่างเป็นมืออาชีพเพื่อคนไข้ทุกคนจะได้ปลอดภัย
" แล้วเรื่องที่สามของวันนี้คือการผลิตยารักษาโรค ที่ผมอยากจะให้ทีมนักวิจัยเร่งมือศึกษาหาข้อมูลเพื่อที่จะเอาไปพัฒนาและนำไปรักษาคนไข้ได้ในอนาคตหากเราทำการวิจัยสำเร็จแล้วผมรับรองว่าจะตอบแทนพวกคุณอย่างงาม "
โรมันกล่าวกับทีมวิจัยของเขาซึ่งเขาได้ให้ทีมวิจัยใช้เวลาคิดค้นมากกว่าสี่ปีแล้ว และตอนนี้ก็ใกล้จะเป็นรูปเป็นร่างเต็มทีแล้ว หากผลิตยาตัวนี้สำเร็จและเขาเป็นคนจดสิทธิบัตรได้ เขาจะมีกำไรมหาศาลจากการผลิตยา ซึ่งจะต้องนำไปใช้ทั่วโลก และนั่นก็เป็นเหตุผลที่เขาจะต้องมีบอดี้การ์ดมากมายคอยคุ้มกัน หลังจากที่ข่าวแพร่สะพัดออกไปว่าเขากำลังผลิตยาตัวใหม่ก็ทำให้ศัตรูของเขาจ้องที่จะทำร้ายเขาและขโมยสูตรยาไปในทุกวิถีทางที่พวกมันจะทำได้
เมื่อจบการประชุมโรมันและโรเบิร์ตหรือหมอรัน น้องชายของเขาก็ได้อยู่รอเพื่อเจอกับพี่ชายและคุยเรื่องสำคัญกัน
" มีอะไร รัน "
" ผมมีเรื่องจะปรึกษาพี่โรมครับ พอดีมีเคสคนไข้ที่ผมดูแลอยู่ เธอเป็นผู้หญิงอายุราวๆ 50 ปีเป็นคนไข้โรคหัวใจที่ต้องได้รับการดูแลรักษาเป็นอย่างดีและเธอยังเป็นแม่ของพยาบาลจบใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงานในโรงพยาบาลของเราและเริ่มงานวันนี้เป็นวันแรก "
" แล้วยังไง "
" ทั้งครอบครัวของเธอจากที่ผมรู้มาค่อนข้างยากจนครับ ลูกสาวของคนไข้คนนี้ก็ได้รับทุนการศึกษาจนเรียนจบและผมคิดว่าค่าใช้จ่ายที่จะเกิดขึ้นในเดือนหน้านี้พยาบาลสาวคนนี้ต้องรับไม่ไหวอย่างแน่นอนผมจึงอยากให้.... "
" รักษาฟรีหรอ? "