แอบมองเธออยู่นะจ๊ะ

รุ่งเช้าอัยยาตื่นขึ้นมาทำกิจวัตรประจำวันของเธอ หลังจากเตรียมตัวพร้อมสำหรับการวิ่ง วันนี้อากาศดีเหมาะแก่การวิ่งที่สุด เสื้อยืดตัวโคร่งพร้อมกางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบคู่โปรด อัยยาปิดประตูอย่างแผ่วเบา ทว่าเพื่อนสาวยังคงหลับอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว

ที่สวนสาธารณะใกล้คอนโดหรู อัยยาวิ่งไปตามทางในสวน ที่นี่มีทั้งวัยรุ่น คนสูงวัยต่างก็ออกมาออกกำลังในสวนสาธารณะแห่งนี้ ด้านหน้าทางเข้าจะมีรถเข็นของพ่อค้าแม่ค้ามาจอดขายอาหาร มุมเล็กๆของต้นไม้ใหญ่จะมีสภากาแฟของเหล่าอาเจ็กอาม่า สร้างบรรยากาศในการวิ่งไม่น้อย ทุกๆสองวันของสัปดาห์อัยยาจะใช้เวลาว่างในวันหยุดช่วงเช้ามาออกกำลังกายที่นี่

ที่ระเบียงกว้างมีสวนในร่มเล็กๆและเก้าอี้ถูกจัดวางชุดอย่างสวยงาม มีกระจกใสกั้นระหว่างท้องฟ้ากว้างและคนในห้อง อินทัชเลือกซื้อคอนโดนี้ทั้งชั้น เพื่อความเป็นส่วนตัว ชั้นวีไอพี ถูกแบ่งโซนเป็นห้องรับแขก ห้องนั่งเล่น ห้องแต่งตัว ห้องครัวและสองห้องนอนใหญ่ มีสระว่ายน้ำดาดฟ้า ที่สามารถว่ายน้ำไปพร้อมกับชมดาวอย่างเพลินใจ และมุมโปรดของเขาคือสวนไม้ใบเล็กๆที่กระจกใสสามารถเห็นสวนสาธารณะทั้งสวน อินทัชชอบมานั่งตรงนี้ทุกเช้าเพื่อจิบกาแฟ และได้เห็นวิถีชีวิตของคนกรุงเทพผ่านสวนสาธารณะแห่งนี้ อินทัชยกแก้วขึ้นดื่ม ก่อนจะเลิกคิ้วหนาเมื่อเห็นร่างบางของใครบางคนที่เขารอคอย กำลังวิ่งอยู่ในสวน

” มาแล้วเหรอ มาตรงเวลาเป๊ะ “

‘ อัยยาวิ่งไปพร้อมกับเสียงเพลงที่บรรเลงก้องผ่านหูฟังขอโทรศัพท์สมารท์โฟน ทว่าหญิงสาวไม่เคยได้รับรู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งแอบเฝ้ามองเธอผ่านกระจกใส อินทัชนั่งมองอัยยาวิ่งไปรอบสวนๆเขาอมยิ้มให้กับภาพเคลื่อนไหวตรงหน้า นี่ถ้าใครมารู้เข้าว่าเขาแอบมานั่งมองผู้หญิงวิ่งออกกำลังกายทุกเช้า ใครๆก็ต้องคิดว่าเขาโรคจิตแน่ๆ ‘

ที่ห้องของอัยยา หนูนาขยับตัวช้าๆเธอลุกขึ้นนั่งพร้อมกับบิดกายไปมา เธอมองไปรอบๆห้องก็ต้องเบิกตาโพลงเมื่อของทุกชิ้นในห้องมันไม่ใช่ของๆเธอ แต่มันคือห้องของเพื่อนสาว แล้วเธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หนูนาตั้งสติก่อนจะทบทวนเรื่องเมื่อคืน

“ โอ้ว!! ปวดหัวชะมัด ดื่มซะเยอะเลยเรา แล้วยัยอัยย์หายไปไหนเนี่ย “

สองชั่วโมงต่อมาอัยยาเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับน้ำเต้าหู้และโจ๊กเจ้าโปรดของหนูนา เธอวางของลงบนโต๊ะก่อนจะเดินเลยไปดูสภาพร่างของเพื่อนว่ายังคงอยู่ครบสามสิบสองประการอยู่มั้ย

” หนูนา……หนูนาตื่นรึยัง “ อัยยาตะโกนเรียกเพื่อน

“ เออ ตื่นแล้วหิวอะ มีอะไรร้อนๆให้กินมั้ยฉันเวียนหัวชะมัด “

” มี มาสิ โจ๊กกับน้ำเต้าหู้ “

” โอ้ว!! ดีจริง “

หนูนารีบแกะอาหารใส่จานของเธอรวมไปถึงของอัยยาด้วย ในระหว่างทานอาหารเช้าหนูนาก็เอ่ยถามเพื่อนสาวทันที ถึงที่มาที่ไปของการมาค้างคืนที่ห้องของเพื่อน

” เออ อัยย์เมื่อวานฉันเมามากใช่มั้ยแกถึงได้หามฉันมานอนด้วย “

” อือ………”

” แต่……เอ๊ะ!! ทำไมแกทำเสียงอืมแปลกๆ “

” จะให้เล่า……ว่างั้น “

” แกพูดแบบนี้แสดงว่าฉันไปสร้างวีรกรรมอะไรไว้ใช่มั้ย อย่าบอกนะว่ากับท่านรองอะ “ หนูนาปากคอสั่นกลัวรับไม่ได้กับคำตอบของอัยยา

” ใช่ ……”

” ห๊ะ!!! ตายๆตายแน่กับใครก็ไม่ไปโก๊ะใส่นะยัยหนูนา โอ้ว!!! ฉันจะทำยังไงดีอะอัยย์ “

” ทำใจ “

“ แก!!! ไม่ให้กำลังใจเลย “

” ฟังนะ เพื่อนเลิฟ ท่านรองลุกขึ้นพูดพร้อมกับชวนทุกคนชนแก้ว แต่แกก็เสนอหน้ายกแก้วชนกับท่านรองแซงหน้าท่านผ.อ. ทุกคนในฝ่ายนะ หันมามองแกเป็นตาเดียว ฉันเรียกเตือนสติแก แกก็ไม่ฟังแถมยังเมา ร้องเพลงเต้นแรงสุดแบบชนิดที่ว่าไร้คราบ……เลขาผู้ช่วยผ.อ.ฝ่ายเลยจ้า “

” ฉันทำแบบนั้นเหรอ มันไม่จริงใช่มั้ย “ หนูนาถามเสียงอ่อน

” จริงที่สุดค่ะเพื่อน “

” ตายแล้วกับพี่วัฒน์ไม่เท่าไหร่ เพื่อนๆในฝ่ายก็เคยเห็นสภาพที่แท้ทรูของฉัน………แต่ท่านรอง……แกฉันจะยังมีเงาหัวอยู่มั้ยว่ะ ดูซิ!! “

” อือ!! จริงไม่มีเงาหัวจริงด้วย “ อัยยายิ้มกริ่มเมื่อสีหน้าของหนูนาซีดเผือดลง

” อัยย์ ไอ้เพื่อนบ้าฉันเครียดนะโว้ย “

” เออ น่าท่านรองรู้ว่าแกเมา ท่านคงไม่ถือสา เพราะเมื่อคืนเขายังช่วยฉันหิ้วปีกแกมาส่งถึงคอนโดฉันเลย “

” อะไรนะ!!! หิ้วมาเลยเหรอ “ หนูนาเริ่มเบะปาก

”อือ “

” ฮือๆแกท่านรองจะไล่ฉันออกมั้ยว่ะ แกคิดดูนะในช่วงสถานการณ์ปี2020แบบนี้งานก็หายากไหนจะต้องเก็บเงินไว้ซื้อข้าว จ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าบัตรเครดิต เครื่องประทินโฉม และที่สำคัญเปย์ผู้ชายอีกล่ะของมันต้องมีนะเว้ยแก “

” ก็ถ้าท่านรองไล่ออกแกก็มานอนที่ห้องฉัน”อัยยายิ้มให้กับความโก๊ะของเพื่อนที่ชอบแต่ตีโพยตีพาย

” ไอ้เพื่อนบ้าล้อเล่นตลอดๆ”

” อ้าวรีบกินเข้า วันนี้ฉันอยากไปช๊อปปิ้ง ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ “

” แกนึกครึ้มอกครึ้มใจอะไรขึ้นมาว่ะ “

” แล้วจะไปมั้ย “

” ไปสิแก แก้เครียด “

เวลาต่อมา อัยยาและหนูนาก็มาถึงสถานที่ แหล่งช้อปปิ้งของราคาถูกทั้งขายปลีกและขายส่ง

“ อัยย์ แกบ้าอะไรเนี่ยชวนฉันมาเดินสำเพ็ง ร้อนก็ร้อน พอดีกันเป็นลมก่อนจะได้ของ “

” เอาน่าสภาวะแบบนี้ต้องประหยัดโว้ย อย่าบ่นๆรีบเดิน”

สองสาวมุ่งตรงไปยังร้านเสื้อผ้าขายส่งแม่ค้าพ่อค้าต่างตะโกนเรียกลูกค้าเข้าร้านแข่งกันเซงแซ่ ที่มุมร้านเครื่องดื่มชายร่างสูงสวมเสื้อยืดเนื้อดี กับกางเกงยีนขาสั้นเหนือเข่า เขาก้มดูดน้ำในแก้วพลางสายตาก็เฝ้ามองสาวน้อยหน้าใสที่ตั้งใจเลือกชุดอยู่ร้านตรงข้าม

” ดูบุคลิกเนียบ แต่งตัวดูดี ดูภูมิฐาน ลุคคุณหนูสุดๆไม่ยักกะรู้ว่าชอบซื้อของสำเพ็งด้วย “

อินทัชรำพึงรำพันในใจ เขาลอบยิ้มทุกทีที่เธอและหนูนาคุยกันสนุกสนานโดยเฉพาะรอยยิ้มพริมใจของอัยยา สร้างความตื่นเต้นให้หัวใจของชายหนุ่มพองโตไม่น้อย เขาเดินตามสองสาวไปเรื่อยๆจนทั้งสองมาหยุดยืนที่ร้านเครื่องประดับแห่งหนึ่งร้านนี้ เป็นเครื่องประดับแบบแนวแฟชั่น อัยยาหยิบสร้อยข้อมือที่มีจี้หัวใจเล็กๆห้อยอยู่

‘ เป็นไงแอบโรคจิตปะละเจ้านายฉัน ‘ แต่ยังไม่พอเมื่อทุกอย่างต้องการมีผู้ช่วยและผู้ที่ถูกเลือกจะเป็นใครไม่ได้นอกจาก……นิศา ไงละคะ” พอหยุดก่อนตัดภาพมาที่ร้านเครื่องประดับแถวสำเพ็งต่อ

“ น่ารักมั้ยแก “ อัยยาหันไปถามหนูนา

” น่ารักแก แต่มันคล้ายกับลายสร้อยข้อมือเพชรของร้านเจ้อรนี่นา วันนั้นแกหยิบใส่หยิบวางอยู่นั่นแหละฉันจำได้ จริงๆแล้วเงินเดือนแกก็ไม่น้อยนะ ทำไมแกไม่ซื้อให้เป็นของขวัญตัวแกเองบ้างจะประหยัดไปถึงไหนกัน บ้านก็ไม่ได้ขัดสนอะไร “

” ก็ฉันเสียดายนี่นา “

” งกจริงแม่คนนี้ ”

” เท่าไหร่คะ “ อัยยาหันไปถามแม้ค้า

” 100 เดียวจ้า “ แม่ค้าสาวหันมาตอบ

อัยยาสวมสร้อยข้อมือมันก่อนจะควักเงินในกระเป๋าจ่ายให้กับแม่ค้า เมื่อทั้งสองเดินเลยร้านนั้นไป อินทัชแอบเดินตามไปจนสุดทาง สองสาวนั่งรอรถที่ป้ายรถเมล์ อัยยาชวนให้หนูนาขึ้นรถเมล์ด้วยกันแต่หนูนาไม่ยอม แต่เธอกลับโบกแท๊กซี่ พร้อมกับเปิดประตูดันร่างเพื่อนจองงกของเธอขึ้นรถกลับด้วยกัน

อินทัชยืนแอบมองจนกระทั่งสองสาวขึ้นรถไป เขาจึงเดินกลับไปที่รถพร้อมกดโทรศัพท์โทรออกหาเลขาทันที

” คุณพันลภ พรุ่งนี้แจ้งเลขาที่ชื่อ นิศา วรกาญจน์ มาพบผมที่ห้องด้วยตอนเก้าโมงเช้า “

“ ครับ ท่านรอง “

‘ แน่นอนคุณอินทัชยิ้มเยียดทันทีหลังจากวางสาย ท่านรองคงคิดอยู่ในใจพรุ่งนี้เขามีเรื่องสนุกๆทำแล้ว และผู้ถูกดึงมาเข้าร่วมภารกิจแบบไม่ทันได้ตั้งตัวก็เริ่มขึ้น ‘