บทที่ 2 เจ้าชายซาตาน

เขากับหล่อน ไม่พูดถึงเรื่องนี้ขณะลูกสาวอยู่ในบ้าน ทานอาหารร่วมโต๊ะ ดูละครในห้องรับแขกด้วยกัน บางวันปิ่นแก้วกลับจากทำงานเร็ว ทานอาหารเสร็จก็ขอตัวเข้านอนเพราะงานของหล่อนไม่ต้องเข้า 8 โมงเช้า เลิกงาน 5 โมงเย็น งานนักข่าวของหล่อนไปกลับไม่เป็นเวลาและตื่นนอนกับเข้านอนไม่เป็นเวลาเช่นเดียวกัน

ปิ่นแก้วเป็นลูกสาวคนเดียวของประพัฒน์กับกรองทอง พวกเขาปล่อยให้มีลูกอีกเพื่อหวังว่าจะมีลูกชายมาวิ่งเล่นกับลูกสาวแต่ก็ไม่มีใครอยากมาเกิดกับครอบครัวของพวกเขาอีกเลย ประพัฒน์อยากมีลูกผู้ชายจึงเลี้ยงปิ่นแก้วอย่างเด็กชายมากกว่าเด็กผู้หญิง ส่วนกรองทองอยากมีทั้งลูกชายและลูกสาวจึงไม่ว่าสามีแต่ในขณะเดียวกันก็สอนลูกให้เป็นผู้หญิงหวานน่ารัก ผลออกมา นางสาวปิ่นแก้ว วัฒนวงศ์ กลายเป็นหญิงสาวสวยบางเวลาและเป็นสาวห้าวขั้นทอมบอยเป็นบางครั้งซึ่งพ่อกับแม่ไม่ห้ามแต่อย่างใด

นอกจากไม่ห้ามลูกสาวแล้ว สองสามีภรรยายังทำตัวเสมือนเพื่อนลูก คำพูดจาบางคำจึงไม่เหมาะให้ลูกหลานบ้านอื่นเรียนแบบ

พีรวัสไม่ชอบปิ่นแก้วในรูปลักษณ์เด็กหนุ่ม เขาอยากเห็นหล่อนเป็นหญิงสาวสวยน่ารักมากกว่าแต่เพราะงานทำให้เขาต้องทนนั่งรอผู้หญิงไม่รู้จักเวลาคนนี้

“คุณ รออีกแป๊บเดียว ฉันปลุกแล้วละ อาบน้ำไม่นานหรอกรายนี้น่ะ ดื่มกาแฟหน่อยมั้ย” กรองทองลงมาบอกพีรวัสในห้องรับแขก

“ไม่เป็นไรครับ ผมเรียบร้อยมาแล้ว”

คำปฏิเสธไม่ห้วนก็จริงแต่ไม่มีรอยยิ้มแถมท้ายให้สาวใหญ่รุ่นแม่สักนิด นี่คือที่มาของฉายา เจ้าชายซาตานซึ่งปิ่นแก้วหัวเราะทุกครั้งเมื่อแม่ของหล่อนเรียกพีรวัสด้วยฉายานี้

ปิ่นแก้วอาบน้ำแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยภายใน 15 นาที หล่อนทำอะไรรวดเร็วจนเคยชิน ใครจะถามว่าอาบน้ำเร็วเกินไปหรือเปล่าแต่งตัวให้เหมือนผู้หญิงแต่งได้ไหม ทุกคำของใครต่อใครนั้นโดยเฉพาะย่ากับอา หล่อนไม่เคยสนใจและไม่เก็บมาพัฒนาตัวเองสักครั้ง

วันนี้หล่อนมีนัดกับชุมพลแต่ทำไมเจ้าชายซาตานจึงมาพบหล่อนโดยไม่ได้นัด เขาต้องการข้อมูลลับของมหาเศรษฐีพันล้านถูกลอบสังหาร ไม่อย่างนั้นคงไม่เสียเวลานั่งรอหล่อนนานเกินครึ่งชั่วโมงอย่างนี้

“มาแต่เช้า มีอะไรจะให้รับใช้หรือคะคุณศา...ลา...วัด”

หล่อนทักทายด้วยคำพูดที่เคยทักและทำให้เขาย่นหัวคิ้วเข้มมาครั้งหนึ่ง เขาไม่ชอบเสียงยานคาง คนได้ยินก็รู้ว่าหล่อนแกล้งเขา

“ผมบอกกี่ครั้งไม่ให้เรียกผมแบบนี้ เรียกชื่อผมแค่นั้น เชิญที่รถ”

เสียงลอดไรฟันบอกให้รู้ว่าไม่พอใจอย่างมาก สีหน้าเคร่งเครียดกว่าทุกครั้งที่พบหน้ากัน กิริยาเคร่งขรึมของผู้ชายคนนี้ยังรักษาไว้คงที่ ไม่มีใครเห็นรอยยิ้มของเขาสักคน เพื่อนร่วมงานอย่างร้อยตำรวจตรีวีรชน เพื่อนสนิทของปิ่นแก้วถึงกับส่ายหน้าเมื่อพูดถึงพันตำรวจตรีพีรวัส สุรสีห์ ลูกน้องทุกคนไม่กล้าพูดเล่นแม้แต่สิบตำรวจโทอากรตัวโจ๊กของสถานีตำรวจยังยอมแพ้

ปมหลังของสารวัตรหนุ่มเป็นอย่างไรไม่มีใครรู้ เขาถูกส่งมาจากหน่วยกลางเพื่อล้างอาชญากรในเมืองโกญจนาทให้หมดสิ้นไป

ดวงตาสีนิลภายใต้คิ้วเข้มหนา จมูกโด่งเป็นสัน ปากสีชมพูหยักรูปกระจับ คางมนมีร่องตรงกลางเล็กน้อย รูปโดยรวมทั้งใบหน้า ผมและรูปร่างสูงสง่า พีรวัสคือชายหนุ่มหน้าตาดีมาก ๆ รูปร่างนายแบบหรือพระเอกละครทีวีหากได้แสดงละครรับรองมีแฟนคลับครึ่งประเทศหรือไม่ก็เกือบหมดประเทศทีเดียว

รถสปอร์ตคันใหญ่สีบรอนทองคือพาหนะคู่ชีพของเขา ปิ่นแก้วนั่งรถคันนี้ 2 ครั้งด้วยความไม่เต็มใจ สาเหตุเพราะเจ้าของรถบังคับให้หล่อนนั่งและครั้งนี้เป็นครั้งที่ 3 แม้จะไม่เต็มใจก้าวเข้ามานั่งคู่คนขับสักเท่าไรนักก็ต้องนั่งเพราะงานของเขากับงานของหล่อนต้องอาศัยซึ่งกันและกัน

“คุณอยากได้ข้อมูลของเสี่ยก้องเกียรติใช่มั้ย ถ้าจะเอาก็ฝากบอกไอ้วีมาก็ได้ ฉันฝากมันไปให้คุณได้”

“ผมไม่ไว้ใจใคร”

เขาพูดสั้น ๆ สายตามองตรงไปข้างหน้า รถแล่นเร็วเมื่อเลี้ยวขึ้นถนนสายหลัก หมู่บ้านร่มไม้อยู่ห่างจากตัวเมือง 3 กิโลเมตร พีรวัสรู้จักบ้านปิ่นแก้วเพราะงานของหล่อน เขาขอให้วีรชนพามาพบหล่อนเมื่อ 5 เดือนที่ผ่านมา

จากวันนั้นถึงวันนี้ เขามาหาหล่อน 6 ครั้ง เขาต้องทนนั่งรอหล่อนทุกครั้ง เขายอมรับว่าไว้ใจหล่อนเพียงคนเดียว มีนักข่าวสายอาชญากรรมหลายคนเข้ามาขอข้อมูลจากเขาและปิ่นแก้วคือหนึ่งในจำนวนคนหลายคนนั้น

“นี่คุณ ถ้าคุณไม่ไว้ใจลูกน้องทำคดีเดียวกับคุณ คุณจะไปไว้ใจใครได้อีกล่ะ”

“คุณ...” เขาตอบสั้นอีกแล้วแต่คำตอบนี้ทำให้คนฟังต้องกะพริบตาเร็ว ๆ ไม่อยากเชื่อหูตัวเองว่าผู้ชายหน้าเรียบเฉยเมยต่อทุกคนจะพูดคำนี้ออกมา เขาไว้ใจหล่อนอย่างนั้นหรือเป็นไปได้อย่างไรกัน

“ไว้ใจฉัน..ระวังฉันจะเป็นไส้ศึก” หล่อนชี้นิ้วมาที่หน้าตัวเองและยื่นหน้าพูดกับเขา

“คงไม่ใช่นิสัยแมน ๆ อย่างคุณมั้ง”

“นี่..หาว่าฉันเป็นทอมเหรอ” ใบหน้าร้อนวาบขึ้นมาทันทีทันใดเมื่อชายหนุ่มเน้นเสียงคำว่าแมนและหันมาจ้องหน้าหล่อนเหมือนกับล้อเลียน

“รึไม่ใช่” พีรวัสย้อนเร็วทันใจคนฟังและคนพูด ไม่รู้ทำไมอยากให้หล่อนโกรธเขา อาละวาดใส่เขา

“ไอ้..” หล่อนเผลอจะเอ่ยคำด่าเหมือนที่ด่าเพื่อนสนิทของหล่อน เขาหันมาทันทีเมื่อหล่อนเอ่ยคำนี้ออกมา เขาไม่ชอบผู้หญิงปากร้าย ไร้มารยาทแต่ทั้งหมดทั้งมวลรวมอยู่ที่ตัวหล่อนทุกอย่าง เขาควรเลิกยุ่งกับหล่อนตั้งแต่วินาทีนี้ดีหรือเปล่านะ กิริยาแสดงชัดว่าไม่ชอบผู้หญิงคนนี้แต่ในใจอยากยั่วโมโหหล่อน