ตอนที่ 2 ฆ่าตัวตาย

………………………………………

เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้ถูกรถชนไม่ใช่เหรอ แล้วนี่ทำไม่รู้สึกว่ามือขยับได้ละ ทั้งๆที่เมื่อกี้เหมือนกำลังจะขาดใจตายเลย แสงภพคิดวนอยู่ในหัว ในขณะที่ตาเขาก็ค่อยๆลืมขึ้นมาดู นี่เราตายแล้วเหรอ กลิ่นบนสวรรค์มันหอมขนาดนี้เชียว ดวงตาของเขาค่อยๆลืมขึ้นพร้อมกับค่อยๆกระพริบเพราะแสงมันแยงตาเขานั่นเอง เขาพยายามมองไปรอบๆ แต่ภายในนี้มันไม่คุ้นตาเขาเอาซะเลย สวรรค์จริงๆดิ๊ เอ๊ะหรือว่ามันคิือความฝันเขาค่อยๆมองไปรอบห้อง แต่แล้วสายตาก็ไปเจอกับคนข้างกายที่ไม่ใช่ผู้หญิงแบบทุกที อะไรวะเนี่ย ไอ้หน้าหล่อหุ่นหมีนี่มันเป็นใครวะ แถมยังมีรอยสักด้วย แต่เดี๋ยวรอยสักสวยเป็นบ้าเลย เขาค่อยๆเอื้อมมือไปแตะที่หน้าอกของชายบนเตียง เอาน่า มันเป็นแค่ความฝัน จับนิดหน่อยคงไม่เป็นไรหรอก

แต่จู่ๆชายที่นอนอยู่เขาก็ลืมตาทำเอาแสงภพ ผวาถอยกรูด แต่ที่ ตกใจ กว่าคือเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้า แต่เดี๋ยว ทำไมมีนม เฮี้ย อะไรวะเนี่ยนี่มันร่างใครวะ

"ตื่นแล้วเหรอ เธอบ้่าไปแล้วรึไง ทำไมถึงไปโดดน้ำที่สระ กะจะฆ่าตัวตายเหรอ หรือว่าเธอคิดจะหนีฉันด้วยความตาย"

ไอ้บ้านี่มันพูดอะไร แสงภพไม่เข้าในสิ่งที่คนตรงหน้าพูดเลยซักนิด

"มานี่"

คนตรงหน้าคว้าข้อมือเขาเตรียมจะลากเข้าหาตัวเอง แต่….

"อ๊ากกกกกกกกกกกก"

ปั้ก!!!!

แสงภพถีบเข้่าไปที่หน้าอกเขาเต็มตีนเลย พร้อมกับรีบวิ่งออกไปจากห้อง แต่นี่มันไม่ใช่ห้อง มันคือบ้าน แล้วไงวะเนี่ยไปไหนดีวะ เขาพยายามหาทางออก แต่จะไปทางไหนละเนี่ย

" คุณหนู"

มีมือเล็กๆมาคว้าข้อมือเขาไว้ก่อนจะวิ่งพาเธอไปยังสถานที่ที่นึง และมันไม่ได้ไกลจากที่เมื่อกี้มากนัก

“คุณหนูอยู่ในบ้านคนเดียวก่อนนะคะเดี๋ยวลิตามา"

สาวร่างเล็กพูดขึ้นแล้วก็ออกจากห้องไป

แสงภพมองเธอด้วยความงุนงง ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็พยายามรวบรวมสติ ว่านี่มันเกิดอะไรกับเขากันแน่ เขาค่อยๆพาตัวเองลุกขึ้นและเดินไปรอบๆบ้านสี่เหลี่ยมที่ประดับไปด้วยดอกไม้และเฟอร์นิเจอร์สุดหรู ที่นี่มันที่ไหนกันแน่

เขาเดินไปจับกระเป๋าชาแนลสีขาวใบแพงขึ้นมา ไหนจะเครื่องประดับราคาแพง ละเสื้อผ้าสุดหรูที่มีเต็มตู้ เขารู้สึกงงกับทุกๆอย่างที่เจอ แต่ในระหว่างนั้นสายตาของเขากลับมองไปยังกระจกที่อยู่ตรงหน้า มันทำให้เขาหน้าซีดจนแทบไม่มีสีเลือดอยู่บนหน้าเลย นี่มันเรื่องอะไรกันวะเนี่ย เขาถอยหลัง พร้อมกับเดินหน้า แต่ร่างที่เขาเห็นก็ยังเป็นคนอื่นอยู่ดี

“อะไรวะเนี่ย อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก เกิดอะไรขึ้นวะ”

แสงภพร้องโวยวายลั่นห้องพร้อมกับพยายามเปิดดูเรือนร่างนี้ แต่ไม่ว่าจะจับตรงไหน มันก็คืออีกร่าง แถมยังเป็นร่างผู้หญิงที่บอบบางซะด้วย เชี้ยแล้วไง เกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะ

“ คุณหนูคะ คุณหนู คุณหนูเป็นอะไรคะ”

เสียงสาวน้อยเมื่อกี้ดังร้องขึ้นพร้อมกับวิ่งเข้ามาหาแสงภพด้วยท่าทีตกใจ

"อ๊ากกกกกก"

แสงภพแหกปากลั่น แม่งต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ เขาคิดด้วยความสับสน เพราะเขาตอนนี้มันไม่ใช่เขาแบบที่เป็น

“อ๊ายยย คุณหนู คุณหนูเป็นอะไรคะ ร้องทำไมคะ หรือว่าเจ็บที่คอ หรือว่า รู้สึกปวดหัว หรือว่ากินน้ำไปเยอะคะ”

เธอคนนี้เข้ามาจับที่คอของเขาแล้วพลิกตัวเขาเพื่อตรวจสอบ ซึ่งแน่นอนว่าเขาไม่ได้กลัวเธอเลยเพราะเธอดูห่วงเขาจริงๆ เขาจึงสงบลงได้

"คุณหนูตอบลิตามาซิคะว่าเป็นอะไร"เธอร้องถามย้ำแสงภพอีกครั้งทำเอาเขาสะดุ้งเล็กน้อย เหมือนกับว่าตัวเองตื่นจากความฝันอย่างงั้นแหละ

"อืมไม่เป็นไร"

แม้แต่เสียงก็ยังเป็นผู้หญิงเลย เขารู้สึกแปลกใจสุดๆกับ สถานการณ์ตอนนี้

"คุณหนูคะงั้นคุณหนูตอบลิตาได้มั้ยคะว่าทำไมถึงฆ่าตัวตาย คุณหนูรู้มั้ยคะว่าลิตากลัวแค่ไหน"

ฆ่าตัวตายงั้นเหรอ ฆ่าตัวตายยังไงวะ คือเขาจำได้ว่าเขาตื่นมาในห้องของผู้ชายลายสักคนนั้น แล้วเขาไปฆ่าตัวตายยังไง และเขาก็รู้สึกแปลกใจมากที่ผู้หญิงที่เขามาอยู่ในร่างฆ่าตัวตายทั้งๆที่สถานที่ที่เธออยู่มันดูอลังการยิ่งกว่าวังซะอีก ว่าแล้วมันเพราะอะไรกันเธอถึงได้อยากตายละ เขาคิดไม่ออกเลยจริงๆ

"ลิตา เธอโทรหาฉันว่าคุณหนูเธอตกน้ำเหรอ"

เสียงของใครบางคนดังขึ้นมาแสงภพรีบหันไปตามเสียงก็พบเจอกับหญิงวัยกลางคนที่ดูมีออร่า แถมยังดูสง่า เขารู้สึกถึงรังสีที่แผ่กระจายออกมาจากตัวเธอ ว่าแต่เธอป็นใครกันนะ แสงภพถึงกับต้องกลืนน้ำลายเพื่อตั้งตัวและรับมือกับ สถานการณ์ที่กำลังพบเจอ

"ค่ะคุณนาย คือคุณหนูตกน้ำค่ะ และพอดี เมื่อคืน คุณคีริวช่วยคุณหนูไว้นะค่ะ"

ลิตาส่งเสียงบอกผู้หญิงวัยกลางคนคนนั้น ที่แท้เธอก็คือคุณนายของบ้านนี่เอง ทำให้แสงภพโล่งอกเพราะเขาจะได้เรียกเธอถูก

"ดีแล้วที่ปลอดภัย”

คุณนายค่อยๆเดินมาใกล้แสงภพ ก่อนจะดึงแสงภพเข้ามากอด แล้วลูบหลังของเขาเบาๆ เขารู้สึกสะดุ้งเล็กน้อย แต่ก็รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นที่ได้รับ

"ลิตาบอกว่า หนูฆ่าตัวตาย ขวัญเอยขวัญมานะลูก ทำไมทำแบบนี้ หนูฆ่าตัวตายทำไม มีอะไรทำไมไม่บอกละ เกิดอะไรขึ้นตอบได้มั้ย"

แสงภพรับรู้ได้ถึง ความอ่อนโยนของคุณนายที่มีให้เขา เขารับรู้ได้ทันทีวา่าคุณนายรักร่างนี้จริงๆ

"ขอโทษคะ...ค่ะ คุณนาย คือที่ ผม...เอ้ย...หนูทำแบบนั้น ต่อไปจะไม่ทำแล้วค่ะคุณนาย"

เขาพยายามพูดให้เป็นผู้หญิงที่สุด แต่มันก็เป็นเรื่องยากมากๆเลยนะสำหรับเขา และพอสิ้นคำพูดของแสงภพ ทั้งคุณนายกับลิตาสาวรับใช้ของร่างนี้ก็เงียบลงทั้งคู่ ทำเอาแสงภพอึ้งไปเลย เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองพูดอะไรผิดไปรึยังไง แต่ก็ไม่น่าจะมีอะไรผิดนะ

"ลิตา ไปตามหมอมาเดี๋ยวนี้"

"ค่ะคุณนาย"

ลิตารีบกดโทรหาหมอทันที ทำเอาแสงภพนั่งไม่ติดเลยทีนี้ นี่เขาทำอะไรผิดแน่ๆ ต้องมีแน่ๆ