ตอนที่5 เริ่มต้นใหม่ !

EP 5

..“ก้อย”..

พี่ปิ่นก็ได้นั่งร่วมโต๊ะทานข้าวกับเราพอทานเสร็จคุณเขื่อนก็ได้แจกกุญแจห้องกับทุกคน บางคนเขาก็มากับสามีบางคนเขาก็มาคนเดียว คุณเขื่อนได้แจกให้กับทุกคนรวมกระทั่งพี่ปิ่นแต่ของเราไม่มี

“ห้องหมดหรอคะคุณเขื่อน”พี่ปิ่นหันหน้าไปถามคุณเขื่อนและคุณเขื่อนพยักหน้า

“ใช่ผมคิดว่าพอแต่ว่ามันหมดเอาเป็นว่าก้อยไปอยู่อีกทีนะ”เราหันมองหน้าคุณเขื่อนแบบงงๆ จะไห้เราไปอยู่ไหน?

“ก้อยอยู่กับพี่ปิ่นไม่ได้หรอค่ะ”

“ได้สิ่ก้อย”

“ห้องมันเล็กถ้าอย่างงั้นปิ่นก็ไปอยู่กับก้อยอีกทีละกันโอเคป่ะ”คุณแฟนบอกว่าห้องที่นี่เล็กและคุณเขื่อนก็ชวนพี่ปิ่นไปด้วย

“นะพี่ปิ่น”

“จ้ะพี่สบายๆได้หมด”

“อ่าทุกคนครับแยกย้ายกันไปพักผ่อนตามอัธยาศัยได้เลยนะ ส่วนใครที่จะไปเดินเล่นตามชายหาดผมไม่ได้หวงแต่ดูแลตัวเองด้วย จะเที่ยวจะกินผมไม่ว่าแต่ขออย่างเดียวห้ามเสียงานเด็ดขาด”

“ไปคับลูกเเก้ว”คุณเขื่อนจับมือลูกแก้วเดินนำเราไป ตอนนี้เหมือนลูกแก้วเป็นลูกคุณเขื่อนไปแล้ว และแล้วรถคันหรูก็แล่นมาจอดที่บ้านหลังหนึ่งซึ่งเป็นเหมือนบ้านจัดสรรเป็นแถวๆสวยเลยแหละคุณเขื่อนจะให้เรามาอยู่ที่นี่จริงๆหรอเราลงรถมาแล้วก็มองรอบๆ

“โอ้โหสวยจังเลยค่ะ”มันเป็นเสียงลูกแก้วเองนะที่เธอมองบ้านแล้วก็ทำหน้าตาตื่นเต้น

“อย่าบอกนะคะว่าที่นี่”พี่ปิ่นหันหน้าไปถามคุณเขื่อน

“ใช่นี่คือบ้านจัดสรรที่ผมซื้อไว้ แล้วไม่ได้มาอยู่ที่ฉันจะให้ก้อยมาอยู่ก็เพราะว่าจะให้ช่วยทำความสะอาดให้ด้วย ปล่อยไว้มันก็รกเปล่าๆอีกอย่างลูกแก้วจะได้มีพื้นที่เล่นของเล่น พื้นที่วิ่งเล่นอาจจะแคบไปแต่ก็ดีกว่าห้องบนคอนโดนั้น”

“ก้อยว่ามากไปหรือเปล่าคะ”

“ไม่หรอก อย่าคิดมากถือก็ว่ามาดูแลบ้านให้ฉันแล้วกัน โอเคนะ"เรากับพี่ปิ่นยกมือไหว้คุณเขื่อน อีกครั้งเเล้วก็หิ้วกะเป๋าเข้าบ้าน อย่างที่คุณเขื่อนบอกนั่นแหละที่นี่ไม่มีคนทำความสะอาดฝุ่นจะเยอะหน่อยแต่ข้างในสวยมากมีโซฟามีทีวีมีทุกอย่างเลยด้านหลังจะเป็นในครัวมันเป็นบ้านจัดสรรน่ะมีรั้วกั้นเป็นล็อคๆ

“โอเคแล้วเนาะอย่างนั้นผมขอกลับไปพักผ่อนก่อนแล้วพรุ่งนี้ผมจะมารับไปทำงานเพราะว่าทางผ่านพอดีไม่ต้องเกรงใจ”

“ขอบคุณครั้งนะคะคุณเขื่อน”

“ครับลุงไปก่อนนะลูกเเก้วไว้ลุงจะมาเที่ยวหาพาไปเที่ยวนะ”

“จ๊ะสวัสดีคะคุณลุง”

“ไปละ”คุณเขื่อนยิ้มให้เราก่อนจะเดินออกไปขึ้นรถเเล้วขับออก เราเลยเดินออกมาปิดรั้ว

“โชคดีจังเลยก้อยได้มาอยู่บ้านสวยๆมีทุกอย่างดูสิมีแอร์ด้วย ว้าว! พี่ไม่เคยอยู่บ้านแบบนี้มาก่อนเลย”พี่ปิ่นยิ้นและหันหน้ามาคุยกับเรา

“คะพี่ปิ่นคุณเขื่อนเขาใจดีมากเลย”

“ช่ายต่อจากนี้เราสองพี่น้องก็ตั้งใจทำงานเก็บเงินไว้สร้างฝันสร้างอนาคตกันเนาะ*พี่ปิ่นเดินมากอดคอเรา

“คะ”

“ไหนคุณลุงบอกว่าจะพาหนูไปดูน้ำทะเลละคะแม่จ๋า”ลูกแก้วมองหน้าเราและเขาก็ถามคือเราไม่ได้บอกเขาไงว่าเราจะพามาทะเลแต่เป็นคุณเขื่อนที่บอก

“ลูกแก้วขาหนูรบกวนคุณลุงมากหลายเรื่องแล้วนะ เดี๋ยวถ้าคุณลุงว่างคุณลุงจะพาหนูไปเองลูก”

“จ๊ะหนูไปเล่นของเล่นดีกว่า”เธอก็วิ่งเข้าไปในบ้านนั่นแหละ

“มาเรามาช่วยกันทำความสะอาดแล้วแยกย้ายกันไปพักผ่อน ก้อย”

“จ้ะ”เรากับพี่ปิ่นช่วยกันทำความสะอาดทุกซอกทุกมุมเพราะว่ามันมีแต่ฝุ่นกับหยากไย่ในบ้านหลังนี้มีห้องอยู่ 2 ห้องไม่มีห้องน้ำในตัวมีแต่ห้องน้ำด้านนอกกับห้องครัวแล้วก็ห้องโถที่มีโซฟากับทีวีส่วนในห้องก็มีทีวีคนละเครื่องห้องแอร์ เรากับลูกอยู่ห้องหนึ่งพี่ปิ่นอยู่ห้องหนึ่ง ที่นอนสปริงอย่างดีมีผ้าห่มหมอนผ้าปูครบทุกอย่างเราเลยลื้อมาซักกันกับพี่ปิ่น

การเริ่มต้นใหม่ของฉันมันอาจจะไม่สวยหรูเหมือนคนอื่น แต่ฉันเลือกที่จะไม่กลับไปทำให้ครอบครัวของเขาแตกแยกหรือต้องมีปัญหาฉันขอเดินตามทางของฉันและลูก ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไรฉันจะสู้ก็จะไม่ท้อฉันจะไม่มีวันกลับไปเด็ดขาด ฉันจะไม่มีวันให้ลูกรู้ว่าเขาเป็นลูกเมียน้อยอย่างฉันต่อให้เขาไม่มีพ่อมันก็ยังดีกว่าที่ให้เขารู้ว่าเขาเป็นลูกเมียน้อย