บทที่ 5

Ep 05

หลังจากที่พี่เหนือมาส่งฉันที่คอนโดฉันก็รีบขึ้นมาที่ห้องพักทันทีโดยไม่ขอบคุณหรือไหว้อะไรเขา ฉันรู้สึกหงุดหงิดอย่างน่าประหลาด และอยากเอาหมัดหนักๆซัดหน้าพี่เหนือแรงๆ

"บ้าเอ๊ย! แค่เงินสองหมื่นฉันต้องประสาทเสียกับพี่เหรือขนาดนี้เลยเหรอ บ้าจริง" ฉันเผลอกำหมัดแน่นจนแขนสั่นเทาไปหมด ไม่รู้จะโกรธอะไรพี่เขานักหนาทั้งที่ไม่ได้เป็นอะไรกัน

ครืด~ ครืด~

ฉันหันไปมองโทรศัพท์มือถือที่สั่งสะเทือนอยู่ในกระเป๋าสะพายก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบมารับสายแล้วกรอกเสียงหวานๆ ทักทายไป

"ไงคะคนสวย ไม่ได้คุยกันนานเลยนะ" ฉันเอ่ยถามเมษาที่อยู่ปลายสาย ไม่นานเมษาก็ตอบกลับมาเสียงเอื่อยๆ

(ไปหาอะไรกินไหม อยากกินเค้กอร่อยๆ)

"ได้สิ ขอเวลาครึ่งชั่วโมงนะ เดี๋ยวอาบน้ำแต่งตัวรอ" ฉันบอกเมษาและตั้งท่าจะวางสายแต่เมษากลับพูดมาก่อน

(อิงนั่นแหละมารับเมย์ เมย์รออยู่บ้านนะ)

"อืม แบบนั้นก็ได้" เมื่อฉันตกลงกับเพื่อนเสร็จฉันก็กดวางสายไปทันทีและรีบไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปรับเมษาที่คอนโดพี่เจได ก็หลังจากแต่งงานเราสองคนก็ไม่ค่อยได้ไปไหนด้วยกันเลย มีคุยโทรศัพท์บ้างและนานๆทีไปกินข้าวด้วยกัน เหตุเพราะเพื่อนติดผัว!

หนึ่งชั่วโมงต่อมา

ฉันขับรถมาถึงหน้าคอนโดพี่เจไดและมองเข้าไปด้านใน ยังไม่เห็นเมษาออกมาเลยเนี่ยสิ อย่าบอกนะว่าจะให้ขึ้นไปหาถึงห้องเลย ฉันถอนหายใจเบาๆแล้วเปิดประตูก้าวลงจากรถ

"ไม่ยอมลงมาหากันเลยยัยเพื่อน" ฉันถอนหายใจแล้วขึ้นไปหาเมษาที่ห้องพัก เมื่อมาถึงก็กดออดหน้าห้องไปสองสามครั้งแล้วถอยออกมายืนรอ

แกรก~

"เมย์ไปกันยะ..." ฉันสะอึกเพราะคนที่มาเปิดประตูไม่ใช่เมษาหรือพี่เจแต่เป็นไอ้พี่เหนือน่ะสิ "มะ..มาอยู่นี่ได้ไงเนี่ย"

"จะเข้ามาไหม" พี่น้ำเหนือทำหน้าเย็นชาใส่ฉันและยังผายมือเชื้อเชิญฉันอีก ฉันกระแทกเท้าเดินเข้ามาในห้องพักพี่เจก็เห็นเมษากำลังนั่งอ้อนสามีอยู่

"อ้าวอิง ทำไมไม่โทรมาหาเมย์ก่อน จะได้ลงไปหาข้างล่างเลย" ฉันอยากจะแหมให้ถึงดาวอังคารจริงๆนะ นี่เพื่อนฉันมันใสซื่อจริงๆเลยเหรอ

"ไม่เป็นไรหรอก ฉันมาหาแกแล้วไง" ฉันตอบไปอย่างเป็นมารยาทแล้วนั่งลงบนโซฟาข้างๆเมษา เมษาเพื่อนรักยิ้มให้ฉันแล้วเดินไปเอาน้ำมาให้ ตอนนี้ฉันนั่งอยู่กับผู้ชายตั้งสองคน อีกคนเป็นผัวเพื่อนส่วนอีกคนเป็นเพื่อนผัวเพื่อน สับสนว่ะ!!

"ดื่มน้ำเย็นๆก่อน แล้วเดี๋ยวเราไปกินข้าวพร้อมกันนะ"

"พร้อมกัน?" ฉันทำหน้างง เพราะคำว่าพร้อมกันมันคงไม่ได้มีแค่ฉันกับเมษาแน่ๆ ก่อนจะหันมามองหน้าพี่น้ำเหนือ เขาเลิกคิ้วให้ฉันแล้วกระตุกยิ้มมุมปาก เหอะ!

"ก็ไปพร้อมกันหมดนี่ไง"

"..อืม" ฉันจำใจพยักหน้าให้เพื่อนแล้วยกแก้วน้ำขึ้นมาจิบเล็กน้อย แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นแก้เซ็ง รอเวลาทุกคนพร้อมออกจากห้อง ฉันนั่งเล่นโทรศัพท์จู่ๆก็รู้สึกเหมือนถูกมองและมันใช่จริงๆ เมื่อฉันเงยหน้าขึ้นมาก็เห็นพี่น้ำเหนือจ้องมาอยู่ "มองทำไมคะ มีอะไรติดหน้าเหรอ"

"มอง..หมา"

"เอ๊ะ! ว่าอิงเป็นหมาเหรอ"

"หึหึ.."

"หัวเราะทำไม" ฉันถามเสียงเกรี้ยวแต่พี่น้ำเหนือกลับชี้นิ้วไปด้านหลังฉันทำให้ฉันต้องหันไปมองตาม ก็เห็รูปปั้นหมาทองคำซึ่งเป็นของสะสมพี่เจน่ะสิ ไอ้บ้านี่อยากตายรึไง

"หมาสีทอง"

"พี่เหนือ!" ฉันกัดฟันเรียกเขาอย่างไม่ชอบใจ รู้แหละว่าตั้งใจเรียกฉันแบบนี้ พี่เขามันกวน..จริงๆเลย

"ทำไม ไม่พอใจอะไรเหรอ"

"นี่! อิงไม่เล่นด้วยหรอกนะ"

"พวกมึงสองคน..เหมือนสนิทกันมานาน" จู่ๆพี่เจไดก็พูดขึ้นพี่เขาหันมองฉันและพี่เหนือด้วยสีหน้ามึนงงนิดหน่อย ก็จริงอย่างที่พี่เจถาม เราสองคนไปรู้จักกันถึงขั้นพูดหยอกล้อแบบนี้ได้ยังไง ฉันก็งงกับพี่น้ำเหนือเหมือนกัน

"เปล่า ไม่รู้จัก" ฉันสะอึกเลยกับคำตอบที่ได้รับ ไม่รู้จัก? หึหึ..อยากหัวเราะให้ดังๆ นะแต่ทำได้แค่กำหมัดและจ้องหน้าพี่เขา ในใจตอนนี้ฉันอยากลุกขึ้นไปซัดหมัดใส่หน้าพี่เหนือมาก

"แฮ่ๆ ไม่รู้จักกันขนาดนั้นค่ะ พี่เหนือเขาแค่หยอกตามมารยาทมั้งคะ" ใช่! ฉันแสร้งตีสีหน้ายิ้มแย้มเหมือนไม่ได้คิดอะไรตอบกลับพี่เจไดไป

"เราพร้อมหรือยัง ไปกันเลยไหมคะ" โล่งอกไปทีที่เมษาเดินเข้ามาก่อน ไม่งั้นคงต้องเชือดเฉือนกันไปมาไม่หยุดแน่ ฉันหันไปยิ้มให้เพื่อนรักแล้วพยักหน้าให้ก่อนที่จะลุกออกมาแล้วเดินไปกับเมษา ส่วนพี่เจกับพี่น้ำเหนือเดินตามหลังพวกฉันมา

@ห้างสรรพสินค้า

ฉันนั่งนิ่ง มันเป็นวันอะไรของฉันที่ต้องมาเจอคนแบบพี่น้ำเหนือและยังต้องมานั่งข้างๆกันเพราะเมษาก็นั่งข้างสามีตัวเอง ตอนนี้พวกเราอยู่ในร้านชาบูแห่งหนึ่ง

"เมย์สั่งไปแล้วนะ อิงอยากกินอะไรก็สั่งเพิ่มเลย"

"อืม เดี๋ยวเราสั่งก่อน" ฉันตอบเมษาแล้วหันมามองสมุดเมนูซึ่งพี่น้ำเหนือกำลังเปิดดูอยู่ เขาหันมามองหน้าฉันแล้วสั่งพวกเนื้อสไลด์ไปหลายอย่างแล้วก็ปิดเมนูส่งคืนให้พนักงานทั้งที่ฉันยังไม่ได้สั่งสักอย่าง "จะแกล้งกันให้ได้เลยใช่ไหมคะ" ฉันกระซิบถามพลางยื่นมือไปกำชายเสื้อพี่เขาอย่างแรง

"ทำไม เธอมีปัญหาอะไรกับเสื้อฉัน"

"อ่อ..เปล่าๆค่ะ"

"งั้นเอามือออกสิ เสื้อยับหมดแล้ว" พี่เขาบอกฉันเสียงแข็งและหน้าตายมาก เมษากับพี่เจไดก็จ้องฉันด้วย ก็อีตาบ้าน้ำเหนือเล่นพูดดังมาก พูดเหมือนกลัวคนอื่นจะไม่ได้ยินแน่ะ

ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์พี่น้ำเหนือดังขัดขึ้นก่อน เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วถอนหายใจยาวๆ ฉันแสยะยิ้มเลย เพราะรู้ว่าใครโทรมาน่ะสิ ถึงทีฉันต้องเอาคืนแล้วใช่ไหม

"รับสิคะ อย่าให้คนปลายสายรอนานนักสิ" ฉันไหวไหล่น้อยๆ ให้พี่เขาแล้วหันมาขยิบตาให้เมษา พี่น้ำเหนือลุกออกไปคุยโทรศัพท์ครู่หนึ่งแล้วเขาก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าเครียดขรึม แล้วนั่งลงข้างฉัน

"เชียร์กำลังมาที่นี่ เธอเห็นเราเดินเข้ามาในห้าง"

"น้องเชียร์กลับไทยแล้วเหรอ"

"อืม"

"มาได้ไง ไหนบอกเลิกกันแล้ว"

"ก็เลิกแล้ว"

"เลิกเหี้ยไร มีที่ไหนแฟนเก่าตามมาตื้อแบบนี้" จริงค่ะพี่เจ ฉันเห็นด้วยกับคำถามพี่เจ มีที่ไหนแฟนเก่าตามตอแยแบบนี้ มีแต่แฟน..เก่าที่ไม่ยอมจบต่างหาก

"ไม่รู้ว่ะ" ดูดู๊คำตอบพี่น้ำเหนือ เชื่อแล้วว่าพี่ๆทั้งสองโง่เหมือนที่เมษาว่า ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมมารยาหญิงสินะ

"มึงไปเคลียร์ให้จบนะเว้ย มึงจะคาราคาซังแบบนี้ไม่ได้ ตราบใดที่มึงยังให้เขามาหาอยู่แบบนี้ เชียร์มันก็มาอยู่นั่นแหละ นอกเสียจากมึงจะเด็ดขาดไปเลย"

ฉันอยากปรบมือให้พี่เจสักร้อยครั้งและกระโดดหอมแก้มไปหลายๆที แต่ผัวเพื่อนทำได้แค่ปรบมือ พี่เจไดพูดถูกใจฉันมาก...

"พี่เหนือ"

เสียงมีจริตดังขึ้นจากทางด้านหลังทำให้ทุกคนเงียบไป ฉันหันมามองแฟนเก่าพี่น้ำเหนือเพียงนิดแล้วแสยะยิ้มให้ก่อนที่พี่น้ำเหนือจะยกแขนขึ้นมาโอบไหล่ฉันต่อหน้าเพื่อนฉันและพี่เจได ทำให้สองคนงงเป็นไก่ตาแตกที่พี่เหนือทำแบบนี้กับฉัน

"เชียร์"

"พี่เหนือมากับแฟนด้วยเหรอ"

"แฟน?" พี่เจไดทำหน้างง ก่อนที่เมษาจะรู้ทันแล้วสะกิดขาพี่เขาเพื่อให้เล่นตามน้ำไปก่อน "แฟนใหม่กับแฟนเก่ามึงมาเจอกันได้ไงวะเนี่ย แบบนี้อิงฟ้าเสียใจแย่" พี่เจเล่นใหญ่มาก แต่ฉันชอบ

"เอ่อ..พี่ไม่ว่างน่ะเชียร์ พอดีพี่พาแฟนมากินข้าวด้วย" เหอะ! ต่อหน้าแฟนเก่านี่พูดน้อยเหมือนคนป่วยใกล้ตาย และยังทำตาเศร้า ยังอาลัยอาวรณ์แฟนเก่าอยู่สินะ!

"เชียร์อยากคุยกับพี่เหนือแป๊งหนึ่งได้ไหม"

"คงไม่ได้ค่ะ เพราะแฟนอิงต้องกินชาบูกับอิง เพราะอิงไม่มีใครลวกหมูลวกผักให้ มันกินลำบาก..เห็นใจกันหน่อยนะคะ อ่อ ไม่มีคนป้อนด้วยมันกินไม่อร่อย" หึหึ..เงิบเลยมั้งทั้งอีพี่เหนือกับแฟนเก่าน่ะ

"อะ..อ่อค่ะ"

"เข้าใจใช่ไหมคะ" ฉันย้ำแฟนเก่าพี่เหนืออีกครั้งก่อนจะหันมาปั้นหน้ายิ้มแย้มให้เมษา

"เอาไว้เราค่อยคุยกันก็ได้ เชียร์ขอตัวก่อนนะคะ"

"..."

"เงียบทำไมเหรอ อยากไปกับเขาก็ไปสิคะ" ฉันพูดขึ้นเมื่อเชียร์เดินออกไปแล้ว พี่เหนือหันมามองฉันตาขวาง

"เอาคืนกันด้วยวิธีนี้เหรอ"

"ค่ะ ใจจริงอยากเล่นแรงกว่านี้นะ แต่กลัวใครบางคนร้องไห้เพราะคิดถึงแฟนเก่า"

"หึ!"

————————————

อีบุ๊กในเมพลดราคาอยู่นะคะ ฝากด้วยน้าาาา