แฟน(ไม่)ชั่วคราว

100.0K · จบแล้ว
ฅนบนดอย
53
บท
35.0K
ยอดวิว
9.0
การให้คะแนน

บทย่อ

แฟน(ไม่)ชั่วคราว -น้ำเหนือ- ชายหนุ่มผู้ไม่เคยสมหวังกับความรัก เย็นชา ปากร้าย แต่จะดีกับคนที่ตัวเองรักคนเดียว 'ลองมาเป็นแฟนกันแบบจริงจังไหม' -อิงฟ้า- เด็กสาวเจ้าของใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารัก แต่ภายใต้ใบหน้าสวยกลับซ่อนความแสบซ่าไว้  'ให้อิงแกล้งเป็นแฟนให้ป้ะ คิดเงินไม่แพงหรอก' คำเตือน นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการผู้แต่ง มีถ้อยคำหยาบคายและติดเรท 25+ โปรดพิจารณาในการอ่าน เนื้อหาในนิยายอาจบิดเบือนไปจากความจริงบ้าง ห้าม! ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาในนิยาย หากพบเจอจะดำเนินคดีตามกฎหมายทันที! ฝากกดถูกใจ+กดเข้าชั้นหนังสือด้วยนะคับ

นิยายรักโรแมนติกนิยายรักรักหวานๆรักวัยรุ่นนัดบอดนักศึกษา18+

บทนำ

Intro

สนามบิน..

#อิงฟ้า

"เฮ้อ~ ทำไมมาช้าแบบนี้เนี่ย มารอนานแล้วนะ" ฉันบ่นเสียงอ่อน ก็ยัยน้ำขิงน่ะสิ ให้ฉันมารับที่สนามบินตอนเที่ยงคืน ใช่! เที่ยงคืนค่ะ แล้วตอนนี้น่ะเหรอ ฉันยืนรอเพื่อนจนเมื่อยขาหมดแล้ว เมื่อไหร่จะมาก็ไม่รู้

"อิง! ฉันอยู่นี่!!" ไม่นานเสียงน้ำขิงก็ดังขึ้น ฉันรีบหันไปมองหาเพื่อนรักที่กำลังลากกระเป๋าเดินทางตรงมาทันที แต่ขาฉันที่ไม่มีแรงมันก็ก้าวไม่ออก ฉันเลยยืนรอมันอยู่กับที่แล้วอ้าแขนรอกอดน้ำขิงเอา

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะ ขิงเพื่อนรัก" ฉันคงดูตอแลมากสินะที่พูดแบบนี้ แต่ไม่ได้ตอแหลนะ ก็ยินดีจริงๆค่ะ ยินดีต้อนรับพร้อมกับยิ้มอ่อน.. ก่อนที่ยัยน้ำขิงจะผละตัวออกไป

"มีของมาฝากเต็มเลย เอาไว้ค่อยแกะดูตอนถึงห้องนะ แล้วนี่แกมาคนเดียวเหรอ แล้วพี่โซดาไปไหน ผัวไม่มาเหรอย่ะ?" น้ำขิงถามฉัน แล้วฉันจะเอาคำตอบไหนตอบเพื่อนล่ะ จะบอกว่าไม่คุยกับพี่โซดาแล้วเหรอ หรือจะบอกไปตรงๆว่าฉันถูกผู้ชายเท หรือจะตอแหลบอกเพื่อนว่าพี่โซดาไม่ว่างมาพี่เขาทำงาน..

"อ่อ พี่เขาทำงานน่ะ เลยไม่อยากให้มาด้วย" เฮ้อ~ ฉันจำใจต้องโกหกเพื่อนไป ทำไมนะ ทำไมไม่บอกไปตรงๆว่าห่างกับพี่โซดาแล้ว แต่ยัยน้ำขิงมันจะเชื่อเหรอ ยิ่งเป็นพวกจับผิดเก่งอยู่

"แน่ใจนะ ว่าแกกับพี่โซดาไม่ได้..."

"ไม่มีอะไรหรอก" ฉันรีบพูดขัดขึ้นเพราะรู้ว่ายัยขิงจะพูดอะไร ใครมันจะไปยอมรับวะ

"เออๆ กลับกันเถอะอยากจะเมาแล้ว" ดูยัยน้ำขิงสิ อยากเมาเหรอ เรื่องเมื่อครั้งก่อนที่เมากันสามคนในผับยังไม่เคลียร์เลย เมษาถูกพี่เจห้ามไม่ให้ไปเที่ยวตั้งหลายเดือนและยังถูดพะ..พี่เจจับกดอีกแล้วทำไมฉันต้องเขินด้วยเนี่ย ฉันรีบดึงสติแล้วตอบกลับไป

"ขี้เหล้าอะ"

"ไม่เอา ไม่ว่าเพื่อนนะคะ แหม...ทีเมื่อก่อนเมาแล้วลากผัวกลับห้องอะ ขิงไม่เห็นบ่นเลย"

"พอๆ เลิกพูดเถอะ อายเขาบ้างไหมเนี่ย" ยัยขิงก็พูดไปเรื่อยจนฉันเขิน ก็คนที่เดินอยู่แถวนั้นหันมามองฉันกับยัยน้ำขิงน่ะสิ เล่นพูดเสียงดังขนาดนั้นนึกว่ากินโทรโข่งเข้าไป

"ชวนเมย์ไปด้วยกันดีไหม" น้ำขิงหันมาถามฉันด้วยสีหน้าตื่นเต้นสุดๆ

"กล้าชวนไหมล่ะ พี่เจโหดจะตาย แกจำวันที่เราหนีเที่ยวไม่ได้เหรอ เมย์บอกพี่เจลงโทษจนเมย์ไม่มีแรง ฉันกลัว" ฉันทำท่าขนลุกขนชัน ก็น่ากลัวจริงๆนิ ยิ่งเวลาพี่เจทำหน้านิ่งๆ สายตาดุๆนะ..ขนลุก

"เออ ไม่ชวนก็ได้ กลัวเมย์ถูกพี่เจทำโทษอีก"

"อืม ไปกันสองคนเนี่ยแหละ ตามสไตล์คนไม่มีผัว" ฉันเผลอหลุดปากพูดออกไปจนยัยน้ำขิงหันมามองอย่างจับผิด ปากพาซวยจริงๆเลยยัยอิงฟ้า "แกไงไม่มีผัว" ฉันตัดบทแล้วรีบลากกระเป๋าเดินทางของน้ำขิงไปขึ้นรถแล้วขับไปที่คอนโดส่วนตัวของฉัน เราสองคนแต่งตัวกันอยู่สักพัก เมื่อเสร็จแล้วก็ไปผับที่ประจำ

วันนี้ฉันใส่ชุดเดรสสีขาวสายเดี่ยวเว้าหลัง แบบผู้ชายมองตาคอเคล็ดอะ ส่วนน้ำขิงใส่เกาะอกสีดำพร้อมกับกระโปรงสีดำสั้นเสมอหน้าขา และปล่อยผมยาวทั้งคู่ สวยแซ่บขนาดนี้ต้องมีคนมาจีบฉันบ้างแหละ หึหึ..

@ผับหรูแห่งหนึ่ง

"โว่วว..สนุกเป็นบ้าเลยอะ ผับเมืองนอกไม่ถูกใจเท่าผับไทย เบื่อฝรั่งอยากมองหน้าหนุ่มไทยโว้ย!!" ค่ะ! น้ำขิงคือคนพูดประโยคนั้น ส่วนฉันนั่งดื่มอยู่เงียบๆ ไม่ได้เต้นหรือทำอะไร ยิ่งมาเจอสถานที่ที่เคยมากับพี่โซดาฉันยิ่งเจ็บใจ

"นั่งเถอะน่า เดี๋ยวส้นสูงก็ทำเรื่องหรอก" ฉันเอ่ยบอกน้ำขิงก่อนที่หางตาจะเหลือบไปเห็นพี่น้ำเหนือ พี่เขานั่งดื่มอยู่คนเดียวอยู่ในมุมมืด ฉันจะเข้าไปทักทายดีไหมนะ ไม่ดีกว่าเผื่อพี่เขาอยากดื่มคนเดียว

"มองอะไรอะ" น้ำขิงถามฉัน

"อ่อเปล่าหรอกพอดีฉันตาฟางน่ะ เลยมองไปไกลๆหน่อย"

"เมาแล้วเหรอ"

"ก็นิดหน่อย" ว่าจบฉันก็ยกแก้วเครื่องดื่มขึ้นจิบ จิบน้อยๆพอเป็นพิธีแต่ก็ทำให้ร่างกายฉันร้อนวูบวาบไปหมด ตอนนี้แอลกอฮอล์มันแล่นพล่านไปทั่วร่างกายฉันเลย และหน้าคงแดงมากแน่ๆ

หนึ่งชั่วโมงต่อมา...

"อ๊า~ ทำไมมันร้อนวูบวาบแบบนี้นะ" ฉันเอ่ยขึ้น ตอนนี้ร่างกายมันร้อนวูบวาบไปหมดและอยาก..อยากจูบผู้ชายเป็นบ้า ถ้าพี่โซดามานะป่านนี้ลากกลับห้องแล้ว

"เรากลับกันไหม ฉันเริ่มเมาแล้วอะ กลัวขับรถไม่ได้" น้ำขิงหันมาชวนฉันกลับห้อง ก็จริง ฉันเองก็เมาแล้วด้วย

"อืม กลับก็ได้แต่ขอไปห้องน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมา" ฉันลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล แล้วหันไปมองพี่น้ำเหนือที่นั่งอยู่มุมมืด ฉันไม่เห็นเขาแล้วแต่ก็ช่างเถอะ

สาวร่างเล็กพยุงตัวเองลงมาเข้าห้องน้ำด้านล่าง เมื่อทำธุระเสร็จก็เดินออกมาทว่าเธอต้องเซไปด้านหลังเพราะจู่ๆก็มีคนเดินมาชนอย่างแรง

"นี่! เดินไม่ดูตาม้าตาเรือเลยนะคะ ชนแล้วยังไม่ขอโทษอีก" ฉันว่าให้ผู้ชายคนนั้นแต่เขากลับเดินหนีไปหน้าตาเฉย มันน่าถอดรองเท้าฟาดกระบาลจริงๆ ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเอาเสียเลย

"อิง?" เสียงเข้มของใครบางคนดังขึ้นจากทางด้านหลัง ฉันหันไปมองทันทีและต้องหลุดยิ้มเมื่อเห็นพี่น้ำเหนือยืนถือแก้วเหล้าอยู่ พี่เขายกยิ้มมุมปากเหมือนจะทักทายแต่สายตาคู่นั้นมันช่างร้อนแรงเหลือเกิน ก่อนที่ฉันจะดึงสติกลับมาแล้วเอ่ยทักทายพี่เขาไป

"อ้าวพี่เหนือ มาดื่มด้วยเหรอคะ"

"อืม พอดีเซ็งๆน่ะ แล้วมากับใคร" พี่เหนือเอ่ยถามฉัน ฉันไม่ได้ตอบแต่กลับชี้ไปหาน้ำขิงที่ยืนโยกย้ายส่ายสะโพกไปมาอยู่บนชั้นสอง พี่น้ำเหนือมองตามนิ้วฉันก่อนที่พี่เขาจะเดินเข้ามาประชิดตัวฉันแล้วจูงมือพาขึ้นมาชั้นสอง

"อิงกำลังจะกลับค่ะ เมามากแล้วกลัวขับรถไม่ไหว"

"ดื่มด้วยกันก่อนสิ" อะไรนะ? พี่น้ำเหนือชวนฉันดื่มด้วยเหรอ ตายๆ คนยิ่งอารมณ์พลุกพล่านอยู่ ไม่เอายัยอิง ไม่แรดตอนนี้ปล่อยพี่เขาไปพี่เขาไม่ชอบผู้หญิงอย่างเธอหรอก ฉันได้แต่บอกตัวเองในใจแล้วคลี่ยิ้มให้พี่น้ำเหนือไปหนึ่งที แล้วหันไปมองน้ำขิง

"ก็ได้ค่ะ งั้นอิงขอไปบอกเพื่อนก่อนนะคะ เผื่อน้ำขิงจะอยากกลับก่อน"

"แล้วเธอกลับยังไง" น้ำเสียงเย็นชาเอ่ยขึ้นตามหลังฉัน

"ไม่มีค่ะ แต่ก็อยากให้พี่เหนือไปส่งนะ ถ้าจะกรุณา"

"หึหึ..กล้าขอ ก็กล้าไปส่ง"

"ขอบคุณค่ะ"

————————————————

ฝากเอ็นดูน้องอิงด้วยน้าาา อ่านแล้วเป็นยังไงคอมเมนต์มาหน่อยน้าาา