CHAPTER 2
แพนที่พวกเขาพูดถึงเธอรู้จัก เป็นนางเอกสาวสวยที่ดังพร้อม ๆ กับพี่ชายเธอ เธอจำได้ว่าพี่แพนเคยตามตื๊อพี่ชายเธอหนักเหมือนกันแต่เขาไม่เล่นด้วย ตอนนี้เธอเพิ่งนึกออกว่าพี่แพนเรียนคณะเดียวกับแฟนเธอ
เธอออกจากบทสนทนาในกลุ่มนั้นแล้วกดไปที่รายชื่อเพื่อน เห็นเขาเมมไว้ว่า PANNY แล้วมีรูปพี่แพนยืนยิ้มแฉ่งจนแทบเห็นฟันครบทุกซี่เป็นโปรไฟล์ มิ้นตัดสินใจเปิดอ่านข้อความของคนทั้งคู่ทันทีโดยไม่ลังเล ข้อความตั้งแต่ที่เวลบอกแพนว่าเขาคิดกับเธอมากกว่าเพื่อน แต่หญิงสาวบอกว่ามีคนที่ชอบอยู่แล้วคือมาร์คนั่นเอง หลังจากนั้นอีกหลายเดือนถัดมาถึงเป็นข้อความว่าเธอถูกมาร์คหักอกไปคบคนอื่น เธออกหัก
มิ้นแทบอยากจะจับโน้ตบุ๊กของเขาทุ่มลงพื้นด้วยความโมโห ผู้หญิงตอแหลถูกพี่ชายเธอหักอกอะไรกัน เธอมั่นใจว่าทั้งชีวิตของพี่ชายเธอมีพี่เพลงเป็นแฟนแค่คนเดียว
ยิ่งย้อนอ่านแชตไปเรื่อย ๆ มือเธอก็ยิ่งสั่นจนยากจะควบคุม มิ้นเจอคำพูดหยาบคายที่เวลบอกเพื่อนว่าเธอยอมเขาแล้ว เธอนอนกับเขาแล้ว และคุยกันเรื่องพี่แพนที่อกหักจากพี่ชายเธอ เธอเห็นเพื่อนเขาถามว่าคิดจะไปจีบพี่แพนใหม่ไหมในเมื่อตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นไม่มีใครแล้ว แต่เขาเงียบไปไม่ตอบเรื่องนี้แล้วเปลี่ยนเรื่องไปเสีย
มิ้นใช้เวลาเกือบสองชั่วโมงนั่งอ่านแชตเก่า ๆ ของเขากับเพื่อนเหล่านั้น และเขาจบประโยคการแชตเรื่องเธอด้วยคำว่าเขาจีบน้องสาวมาร์คสำเร็จแล้วอย่าลืมโอนเงินที่พนันกันไว้มาให้ด้วย
ร่างเล็กยกมือขึ้นปิดปากด้วยความตกใจ มันเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ที่แท้เธอเป็นแค่เครื่องมือให้เขาได้เล่นสนุกเพื่อเอาคืนพี่ชายเธอทั้งที่พี่ชายเธอไม่ได้ผิดอะไรเลย ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนมาวิ่งตามพี่ชายเธอเองแท้ ๆ
มิ้นหยิบมือถือตัวเองมาถ่ายภาพข้อความต่าง ๆ ไว้ แม้เรื่องทั้งหมดที่ได้รับรู้จะทำร้ายจิตใจกันแค่ไหน แต่เธอก็ยังคิดว่าควรจะไปคุยกับเขาให้รู้เรื่องก่อน ไม่ควรด่วนสรุปเอาเอง
มิ้นไม่รู้ว่าตัวเองเอาแรงมาจากไหนเพื่อลุกจากเก้าอี้ที่นั่งอยู่แล้วไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อสามเดือนที่แล้วพี่ชายเพิ่งซื้อรถญี่ปุ่นคันเล็กเป็นของขวัญวันเกิดให้ ทำให้เธอไปไหนมาไหนได้สะดวกขึ้น
มิ้นตรงไปหาเขาที่คณะ เธอไม่เคยมาหาเขาที่คณะมาก่อน เพราะแฟนเธอเคยบอกว่าแก๊งเพื่อนเขามีแต่เสือสิงห์กระทิงแรดทั้งนั้น เขาไม่อยากให้พวกนั้นเห็นเธอแล้วตามแซว เขาหวง
ตอนนั้นเธอก็เชื่อเขาจนหมดใจ ใครจะรู้ว่าความจริงเขาอาจแค่ไม่ต้องการให้เธอมาแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของให้ผู้หญิงที่เขาชอบเห็น
กว่าจะมาถึงมหาวิทยาลัยก็เป็นเวลาบ่ายสามโมงซึ่งเขาเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จพอดี
มิ้นยืนหันหลังรอเวลที่หน้าตึกคณะมือบางส่งข้อความไปบอกเขาไว้ก่อน
‘มิ้นมารอพี่หน้าตึกนะคะ’
เวลรีบวิ่งออกมาทันทีที่ได้รับข้อความ ร้อนใจว่าจะมีเรื่องอะไรไม่ดีเกิดขึ้นกับเธอ เพราะมิ้นไม่เคยมาหาเขาที่คณะมาก่อน
“มิ้นครับ” เสียงห้าวดังขึ้นด้านหลัง
มิ้นหันหน้ามาช้า ๆ เผชิญหน้ากับคนที่ยืนหอบเหนื่อยเพราะรีบวิ่งมาหาเธอ
พอเธอหันมาสบตากันเขาก็พุ่งเข้าไปจับแขนทั้งสองข้างด้วยความเป็นห่วง สำรวจว่าเธอไม่ได้บาดเจ็บอะไรตรงไหนจึงเบาใจลงได้บ้าง “มิ้นมีอะไรหรือเปล่า”
“ถ้าไม่มีอะไร มิ้นมาหาพี่ไม่ได้เหรอคะ”
“โธ่ ไม่ใช่แบบนั้น มิ้นมีอะไรก็พูดมาเถอะเพื่อน ๆ พี่รออยู่ หรือถ้าไม่ใช่เรื่องด่วนอะไรเราค่อยคุยกันตอนเย็นนะครับ”
เวลโอบเอวบางของคนตัวเล็กเข้าหา เธอตัวเล็กมาก เอวบางมาก ๆ จนเขาสามารถโอบได้ด้วยมือเดียว
“เราจะคุยกันวันนี้เลยค่ะ” ปกติเธอเป็นคนว่าง่าย ไม่ว่าเวลจะพูดอะไรเธอก็ยอมเขาหมด ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้เป็นไม้ แต่ตอนนี้มันจะไม่เหมือนเดิมจนกว่าเธอจะพูดกับเขาให้รู้เรื่อง
“คุยกันเรื่อง?” เวลเริ่มมีลางสังหรณ์แปลก ๆ เมื่อเห็นเธอเสียงแข็งขึ้น ต่างจากน้องมิ้นที่ทั้งอ่อนหวานและน่ารักของเขา
มิ้นยื่นโทรศัพท์ของเธอที่ถ่ายรูปข้อความที่เธอเห็นจากหน้าจอให้เวลดู มือหนายื่นมารับไป ดวงตาคมหรี่ลงเมื่อเห็นข้อความทั้งหมดนั้น
“มีอะไรอยากพูดกับมิ้นไหมคะ”
“เธอแอบอ่านข้อความของพี่” เขาไม่ชอบเลยที่เธอมาคาดคั้นเอากับเขาแบบนี้ จากข้อความที่เธอเห็นนั่นเขายังจะแก้ตัวอะไรได้อีก
“ใช่ เพราะถ้ามิ้นไม่ทำแบบนั้น มิ้นก็คงไม่รู้ว่าตัวเองเป็นแค่หมากตัวหนึ่งให้พี่ได้แก้แค้นพี่ชายมิ้น”
ร่างสูงเงียบไปเมื่อเห็นได้ชัดว่าเธอตัดสินเขามาจากบ้าน คิดมาแล้วว่าเรื่องทั้งหมดเป็นแบบไหน ก็แค่ต้องการมาถามเขาเพื่อความมั่นใจเท่านั้น
“จะไม่แก้ตัวอะไรหน่อยเหรอ” มิ้นถามเมื่อเห็นเขาเงียบไป เธอคาดหวังให้เขาพูดอะไรกับเธอก็ได้ โกหกเธอด้วยถ้อยคำหวาน ๆ อะไรสักอย่างก็ได้ หัวใจโง่ ๆ ของเธอก็พร้อมจะยอมเชื่อ
“ก็เห็นแล้วนี่” เขาบอกเสียงเรียบ
“พี่หลอกใช้มิ้น” คนตัวเล็กพูดเสียงเบาอย่างละเมอ แทบไม่อยากเชื่อกับสิ่งที่ตัวเองเพิ่งได้รับรู้ ตอนที่ได้อ่านข้อความทั้งหมดเธอก็ควรจะตาสว่างได้แล้ว แต่ก็ยังดื้อดึงอยากมาคุยกับเขาให้รู้เรื่อง
ไหล่บางลู่ลงอย่างสิ้นหวัง เธอมันโง่ไม่มีใครเกิน เธอน่าจะเชื่อพี่ชายแต่แรกที่เขาเคยขัดขวางไม่ให้คบกับผู้ชายคนนี้ ตอนนั้นเธอน่าจะเชื่อพี่มาร์ค แต่ก็ยังดื้อดึงอยากเอาชนะ นึกว่าเขาแค่หวงน้องสาว
เธอสะบัดตัวออกจากการโอบกอดของเขา และหันหลังให้ก่อนที่น้ำตาจะกลิ้งลงมาให้เขาได้เห็น พอกันทีกับความรัก ความหลอกลวงทั้งหมดที่เธอได้รับ